Πνιγμένοι αριθμοί, πνιγμένοι άνθρωποι

Ο αριθμός σε αποσβολώνει. Σύμφωνα με τον Διεθνή Οργανισμό Μετανάστευσης, οι πνιγμοί των προσφύγων στη Μεσόγειο είναι τριάντα φορές περισσότεροι από πέρυσι. Πράγμα που σημαίνει ότι ο αριθμός των πνιγμένων μέχρι το τέλος του 2015 ενδέχεται να ξεπεράσει τους 30.000.

 Μέσα σε μία και μόνη χρονιά αριθμών που είναι η άλλη όψη αγριότητας των λογιστικών αριθμών του κέρδους. Το συνειδητοποιούμε; Αυτό δεν είναι το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου, είναι το χρονικό μιας σφαγής που δεν προαναγγέλλεται. 

Γενοκτονία των Ευρωπαίων Ρομά (Τσιγγάνων), 1939–1945

Μεταξύ των ομάδων που στοχοποιήθηκαν για διώξεις από το ναζιστικό καθεστώς και τους συνεργάτες του στον Άξονα βάσει των αποκαλούμενων φυλετικών λόγων ήταν οι Ρομά (Τσιγγάνοι).

Αντλώντας υποστήριξη από πολλούς μη-Ναζί Γερμανούς που έτρεφαν βαθιά προκατάληψη κατά των Ρομά, οι Ναζί έκριναν ότι οι Ρομά ήταν «φυλετικά κατώτεροι». 

Η μοίρα των Ρομά ήταν υπό μία έννοια παράλληλη με αυτήν των Εβραίων. Υπό το ναζιστικό καθεστώς, οι γερμανικές αρχές υπέβαλαν τους Ρομά σε αυθαίρετους εγκλεισμούς, καταναγκαστική εργασία και μαζικές δολοφονίες. 

σαν σήμερα

10 Οκτώβρη 1944 - Μαζική δολοφονία 800 παιδιών Ρομά στο Άουσβιτς, από τους ναζί

Οι Ρομά αποτελούσαν ένα πρόβλημα για τη φυλετική ιδεολογία του Χίτλερ. Ήδη είχε επικρατήσει ως πιο αξιόπιστη η εκδοχή ότι οι Ρομά είχαν μεταναστεύσει περίπου τον 11ο αιώνα μ.Χ από την περιοχή Punjab της Ινδίας αφού η γλώσσα τους είχε αξιοσημείωτες ομοιότητες με τα ινδικά και την αρχαία σανσκριτική. Με άλλα λόγια οι Ρομά μιλούσαν μία Ινδο-ευρωπαϊκή γλώσσα, απόδειξη της Άρειας καταγωγής τους. 

Ενενήντα πόλεις και χωριά στο δίκτυο «Ελληνικά Ολοκαυτώματα»

Μαζεύουν στοιχεία και μαρτυρίες. Συλλέγουν λέξη τη λέξη αναμνήσεις από τη ναζιστική θηριωδία στην Ελλάδα που είχε ως αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους γυναικόπαιδα, αντιστασιακοί και πατριώτες.

Μαρτυρικές μνήμες

Στο χωριό Σοκαράς της Κρήτης έχουν να λένε για τις μαρτυρίες που περιλαμβάνει στο βιβλίο του ο φιλόλογος  Σήφης Κοσόγλου με τίτλο «Τη 17η Αυγούστου, ετυφεκίσθημεν, ελεηλατήθημεν και εδιώχθημεν υπό των Γερμανών».

Στρατόπεδο Άουσβιτς

Το στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς δημιουργήθηκε αρχικά το 1940 στην Πολωνία για να επεκταθεί το 1942 στο λεγόμενο στρατόπεδο Άουσβιτς – Μπίρκεναου που περιλάμβανε 45 μικρότερα στρατόπεδα-δορυφόρους. Το Άουσβιτς λειτούργησε έως το 1944 και στο διάστημα 1942-1944 λειτούργησε αποκλειστικά σαν στρατόπεδο εξόντωσης.

Στο Άουσβιτς άφησαν τη ζωή τους περίπου 3 εκατομμύρια άνθρωποι. Ανάμεσά τους Εβραίοι, Πολωνοί, Σοβιετικοί αιχμάλωτοι πολέμου, Αθίγγανοι και μάρτυρες του Ιεχωβά. Το Άουσβιτς είναι το στρατόπεδο όπου η ναζιστική βιομηχανία θανάτου γνώρισε τον απόγειό της. Με εξαιρετική ακρίβεια και προσοχή, “φορτία” ανθρώπων κατέφθαναν από τα γύρω στρατόπεδα αλλά και το σιδηρόδρομο στις κεντρικές εγκαταστάσεις. 

Ας μην ξεχάσουμε ποτέ...

Πρόσφατα πέθανε μια 98 χρονη κυρία που την έλεγαν Ιρένα Σέντλερ.

Κατά τη διάρκεια του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου η Ιρένα εργαζόταν στο γκέτο της Βαρσοβίας ως ειδική υδραυλικός υπονόμων..
Είχε όμως κι έναν απώτερο σκοπό. Όντας Γερμανίδα ΗΞΕΡΕ ποια ήταν τα σχέδια των ναζί για τους εβραίους.

Η Ιρένα έβγαζε λαθραία βρέφη τοποθετόντας τα στον πάτο της εργαλειοθήκης της ή σε ένα σάκο από λινάτσα που είχε στην καρότσα του φορτηγού της για τα μεγαλύτερα παιδιά..

Ακόμα, είχε ένα σκύλο στην καρότσα, που τον είχε εκπαιδεύσει να γαβγίζει όταν οι ναζί φαντάροι της άνοιγαν να μπει ή να βγει από το γκέτο.Οι φαντάροι, φυσικά, δεν ήθελαν πάρε-δώσε με το σκύλο, ενώ το γάβγισμά του κάλυπτε τους θορύβους/ήχους που έκαναν τα βρέφη/παιδιά!

Πρόγραμμα Ευθανασίας (Aktion Τ-4)

Η προπαγανδιστική αφίσσα του NSDA(Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος) γράφει : “60000 RM (Μάρκα του Ράιχ) είναι το ισόβιο κόστος αυτού του ανάπηρου ατόμου για την κοινωνία. Αυτά είναι και δικά Σου λεφτά..” 

Το πρόγραμμα ευθανασίας Aktion T-4 πήρε το όνομά του από την οδό Tiergartenstraße αριθ. 4 του Βερολίνου όπου ήταν η έδρα της υπεύθυνης για την εφαρμογή του υπηρεσίας.

Ήταν το επίσημο όνομα του προγράμματος ευγονικής της Ναζιστικής Γερμανίας, το οποίο εκτελούσε δυναμικά μαζικές στειρώσεις και ευθανασία σε “ανεπιθύμητα” στοιχεία του πληθυσμού στη Γερμανία και στις κατεχόμενες από τους Ναζιστές περιοχές. Υπολογίζεται ότι συνολικά 200.000 άνθρωποι δολοφονήθηκαν ως αποτέλεσμα αυτού του προγράμματος.

ΠΟΙΑ ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΕ ΤΟ ΔΗΛΗΤΗΡΙΟ ΠΟΥ ΨΕΚΑΣΤΗΚΑΝ ΤΑ ΔΑΣΗ ΤΟΥ ΒΙΕΤΝΑΜ;

Η διαβόητη Μονσάντο.

Η ίδια εταιρεία που έχει αναλάβει να "θρέψει" τον πλανήτη με τα "απολύτως ασφαλή και υγιεινά" μεταλλαγμένα της.

Αυτή είναι που μετά από παραγγελία της κυβέρνησης των ΗΠΑ κατασκεύασε στα εργαστήρια της τον περιβόητο " Πορτοκαλί παράγοντα" (Agent Orange). 

 (πηγή:antipetroula.blogspot)

Σε διάστημα δέκα ετών στη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, οι Αμερικανοί ψέκασαν 12 εκατομμύρια γαλόνια του εν λόγω χημικού για να αποψιλώσουν τη ζούγκλα του Βιετνάμ.Οι Αρχές του Ανόι επιμένουν πως περίπου τέσσερα εκατομμύρια. Βιετναμέζοι πάσχουν από ασθένειες που σχετίζονται με το τοξικό αυτό χημικό.  (Πηγή: ΑΠΕ)

Πορτοκαλί παράγοντας (Από τη Βικιπαίδεια) :

η γενοκτονία στο Δίστομο

Σάββατο 10 Ιουνίου 1944. Ξημέρωνε μια μέρα ελπίδας.  Τέσσερις μέρες πρίν, στις 6 Ιουνίου, οι σύμμαχοι είχαν αποβιβαστεί στη Νορμανδία. Οι φασίστες βλέπονιας να φτάνει το τέλος της αυτοκρατορίας τους καταλαμβάνονται από αμόκ καταστροφής. Βγάζουν διαταγές γενοκτονίας.
Ένας Γερμανός σκοτωμένος σημαίνει πενήντα Ελληνες εκτελεσμένοι,  δέκα Γερμανοί – ένα χωριό.

 Έτσι στα πλαίσια των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων εκείνο το φοβερό πρωϊνό μια φάλαγγα επτά αυτοκινήτων με γερμανούς στρατιώτες των Ες – Ες , ξεκίνησε από τη Λιβαδειά με κατεύθυνση προς το Δίστομο. Από αυτά τα δύο πρώτα που προπορεύονταν αρκετά, ήταν ελληνικά επιταγμένα, γεμάτα με πολίτες οι οποίοι έμοιαζαν με μαυραγορίτες (ντόπιοι ναζί ή γερμανοί στρατιώτες με πολιτικά).

o χάρτης της γενοκτονίας των χριστιανών

από καθολικούς, ορθοδόξους και προτεστάντες

(από leonjes)

Η γενοκτονία των παυλιανιτών

"...Η επικρατήσασα Εκκλησία επενόησε πανούργημα μέγα για να εξοντώσει τους αντιτιθέμενους σε αυτήν ανά τους αιώνες μέχρι και σήμερα. Πάνω στον φλεγόμενο σταυρό, όπου ο «εχθρός» είχε παραδοθεί στην πυρά πληρώνοντας τα επίχειρα της «αποστασίας» του από την επίσημη γραμμή, η Εκκλησία κάρφωνε την επιγραφή με την κατηγορία: «ΑΙΡΕΤΙΚΟΣ».