η εκκλησία της Αποκατάστασης

O 16oς αιώνας αποτέλεσε μια από τις περισσότερο ενθουσιώδεις εποχές στην ιστορία της εκκλησίας όταν ομάδες πιστών άρχισαν με ζήλο να μελετούν τον λόγο του Θεού και ανασυγκρότησαν την εκκλησία χωρίς ιερατείο (εκκλησία της Αποκατάστασης). Δεν είχαν διανοουμένους, πατέρες και θεσμοθετημένες ανθρώπινες αρχές, δεν συνέγραφαν οι ίδιοι έργα και μελέτες, είχαν μόνο την Γραφή. Στην πραγματικότητα δεν πρόκειται για κάποια αιφνίδια εξέλιξη, αλλά για ιστορική συνέχεια της δράσης της αποστολικής κοινότητας στην Ευρώπη. (Οι καθεστωτικοί της απέδιδαν διάφορες ονομασίες :"Βάλδιοι","Βογόμιλοι"κλπ.)

Η επίσημη ιστορία της περιόδου βρίθει από παραχαράξεις που έχουν κατασκευαστεί από προτεστάντες και παπικούς.

Η διαθήκη της χριστιανής μάνας

«..Γι' αυτό, αγόρι μου,μη προσέξεις στο πλήθος των ανθρώπων και μη περπατήσεις στο δρόμο τους...
Aλλά όπου ακούσεις ότι υπάρχει μια μικρή ομάδα, φτωχή, απλή, περιφρονημένη,που την απορρίπτει ο κόσμος,ενώσου μαζί της!

Kαι όπου ακούς ότι υπάρχει σταυρός, εκεί είναι ο Xριστός»

Ειναι η διαθήκη που άφησε στο 15μηνο βρέφος της η χήρα Oλλανδή 'Ανεκεν Γιανς,που θανατώθηκε απο το κοσμικό "χριστιανικό" σύστημα με πνιγμό για την πίστη της στον Iησού Xριστό στο Pότερνταμ, στις 24 Iανουαρίου 1539 μ.X.: 

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ - Επιστολή πέμπτη

Αποκ.γ:1 Και τω αγγέλω της εν Σάρδεσιν εκκλησίας γράψον, Τάδε λέγει ο έχων τα επτά πνεύματα του Θεού και τους επτά αστέρας. Οίδα τα έργα σου, ότι όνομα έχεις ότι ζείς, και νεκρός εί.

Α. ΣΑΡΔΕΙΣ 1517-1900 μ.Χ. Είναι η περίοδος της Μεταρρύθμισης, τότε που εκατομμύρια άνθρωποι έφυγαν από την Καθολική εκκλησία για διάφορους λόγους.

Σάρδεις σημαίνει: ολίγοι εκφυγόντες ή υπόλοιπο.