Τον πρώτο καιρό της διακονίας του
Ιησού, οι μαθητές Του βάπτιζαν πολλούς που πίστευαν, με την έγκρισή Του:
Ιωάν.γ:22 Μετά ταύτα
ήλθεν ο Ιησούς και οι μαθηταί αυτού εις την γην της Ιουδαίας, και εκεί διέτριβε
μετ' αυτών και εβάπτιζεν.
Ιωάν.δ:1-3 Καθώς λοιπόν έμαθεν ο Κύριος ότι ήκουσαν οι Φαρισαίοι ότι ο Ιησούς πλειοτέρους μαθητάς κάμνει και βαπτίζει παρά ο Ιωάννης- αν και ο Ιησούς αυτός δεν εβάπτιζεν, αλλ' οι μαθηταί αυτού- αφήκε την Ιουδαίαν και απήλθε πάλιν εις την Γαλιλαίαν.
Η Βίβλος αναφέρει πάρα πολύ λίγα
πράγματα σχετικά μ’ αυτό το θέμα και δεν εξηγεί το σκοπό του.
Κάποιοι πιστεύουν ότι αυτό ήταν
βάπτισμα στο όνομα του Ιησού, ενώ κάποιοι άλλοι πιστεύουν ότι ήταν μια συνέχεια
του βαπτίσματος του Ιωάννη.
Οι υποστηρικτές της πρώτης θέσης
συχνά λένε ότι ήταν μια λανθάνουσα μορφή του χριστιανικού βαπτίσματος που
μπόρεσε να συγχωρεί αμαρτίες μετά τη θέση που πήρε ο Χριστός για μας πάνω στο
σταυρό.
Ωστόσο, η δεύτερη θέση φαίνεται
να είναι πιο σωστή. Οι παρακάτω λόγοι υποστηρίζουν αυτή την άποψη:
• Αυτό το βάπτισμα αναφέρεται μαζί με το βάπτισμα
του Ιωάννη.
• Οι μαθητές ακόμα δεν είχαν καθαρή και πλήρη
κατανόηση του μηνύματος του Ευαγγελίου.
• Ο Ιησούς κήρυττε το ίδιο μήνυμα με τον Ιωάννη
σχετικά με τη μετάνοια, την ερχόμενη βασιλεία του Θεού και το μελλοντικό
βάπτισμα με Πνεύμα Άγιο.
• Είναι αβέβαιο αν το χριστιανικό βάπτισμα θα
μπορούσε να υπάρξει έστω και σε λανθάνουσα μορφή πριν το θάνατο του Χριστού,
εφόσον αυτό ταυτίζεται με την ταφή Του.
• Ωστόσο, όταν κάποιος μελετά αυτούς τους
προ-χριστιανικούς βαπτισμούς, του Ιωάννη και των μαθητών, θα πρέπει να τους
βλέπει σαν προπαρασκευαστικούς για το χριστιανικό βάπτισμα, οι οποίοι δεν
πρόσφεραν απόλυτη άφεση αμαρτιών.
