Η κρίση της εκκλησίας.

Επειδή ο κόσμος γύρω μας δείχνει τέτοια ανοχή για το κακό, είναι εύκολο και κάποιος Χριστιανός να αποδεχτεί κάποια αμαρτία στον εαυτό του ή σε άλλους χωρίς να την κρίνει.

Η Γραφή μας προειδοποιεί  όταν πρόκειται να κρίνουμε άλλους, ότι θα πρέπει πρώτα να βγάλουμε το δοκάρι από το μάτι μας πριν προσπαθήσουμε να βγάλουμε την ακίδα από το μάτι του αδελφού μας.

Ήταν ο Ανανίας και η Σαπφείρα πιστοί;

Ήταν ο Ανανίας και η Σαπφείρα που κρίθηκαν από το Θεό για την κραυγαλέα αμαρτία τους, πιστοί; Υπάρχει η άποψη ότι δεν ήταν, γιατί πράξεις σαν αυτή δεν συμβαίνουν ανάμεσα σε πιστούς του Ιησού, σ’ αυτούς που βρίσκονται υπό χάρη, δεδομένου ότι ο Κύριος έχει ήδη πάρει την κρίση μας στο σταυρό. Είναι αλήθεια αυτό;

Στην πραγματικότητα, το κείμενο δεν μας λέει ρητά αν ήταν πιστοί ή όχι, αλλά χωρίς αμφιβολία, αυτή η αναφορά έχει καταγραφεί σαν ένα μάθημα για όλους μας, και η Καινή Διαθήκη καθιστά πολύ σαφές ότι ο Κύριος μερικές φορές κρίνει τους αγορασμένους με το αίμα Του πιστούς που επιδίδονται σε κραυγαλέες αμαρτίες.

Η κρίση (δικαιοσύνη) του Θεού

Όλοι πρέπει να καταλάβουμε ότι θα δώσουμε λόγο στο Θεό για τις σκέψεις μας, τα λόγια μας και τις πράξεις μας. Πρέπει να θερίσουμε ό,τι σπείραμε.

Εκκλ.ιβ:14 Διότι ο Θεός θέλει φέρει εις κρίσιν παν έργον και παν κρυπτόν, είτε αγαθόν είτε πονηρόν.

Εβρ.ς:2 της διδαχής των βαπτισμών και της επιθέσεως των χειρών, και της αναστάσεως των νεκρών και της κρίσεως της αιωνίου.

Είναι βασική διδασκαλία και πρέπει να είναι μέρος του κηρύγματος και της διδασκαλίας.

Η κρίση της εκκλησίας

 
Το σημαντικό θέμα αυτού του μηνύματος είναι ότι ο Ιησούς διαδικάστηκε με την αμαρτία πάνω στο σταυρό. Πήρε τη θέση μας στην κρίση και μας άφησε τα οφέλη που αποκτήσαμε με την απλή υπακοή στην πίστη. 

 

Εξαιτίας της αμαρτίας, θα καταλήγαμε σε κρίση με ποινή το θάνατο. Ο Ιησούς πήρε τη δική μας αμαρτία πάνω Του και πέθανε στη θέση μας. Η αμαρτία μας κρίθηκε πάνω στο δικό Του σώμα, γιατί «παρεδόθη διά τας αμαρτίας ημών, και ανέστη διά την δικαίωσιν ημών» (Ρωμ.δ:25).