Ιωάν.ις:13 Όταν δε έλθη εκείνος, το Πνεύμα της
αληθείας, θέλει σας οδηγήσει εις πάσαν την αλήθειαν· διότι δεν θέλει λαλήσει
αφ' εαυτού, αλλ' όσα αν ακούση θέλει λαλήσει, και θέλει σας αναγγείλει τα
μέλλοντα.
Όμορφη, θαυμαστή αλήθεια, που τονίζει τις ευθύνες σου σαν
παιδί του Θεού.
Ένα νήπιο είναι αμέριμνο, χωρίς ευθύνες. Ο ώριμος άνθρωπος
αναλαμβάνει τις ευθύνες του.
Είναι δική σου επιλογή να μείνεις νήπιο ή να ωριμάσεις.
Ο καλύτερος τρόπος για να ωριμάσεις, είναι να κάνεις τον
Ιησού, Κύριο της ζωής σου.
Κάποτε, κάποιοι, Τον αποκαλούσαν Κύριο, αλλά ο Ιησούς τους
είπε: Ιωάν.ιδ:15 Εάν με αγαπάτε, τας εντολάς μου φυλάξατε.
Πριν γνωρίσουμε τον Κύριο, ανήκαμε στο διάβολο. Ο Ιησούς μας
αγόρασε με το αίμα Του και μας έκανε παιδιά Του.
Αναγνωρίζοντας τι έχει κάνει για μας, με ευχαρίστηση
περιμένουμε ευκαιρίες να Του δείξουμε την αγάπη μας.
·
- Βάλε τον Ιησού πρώτο στη ζωή σου!
- Μίλα Του με προσευχή.
- Όταν διαβάζεις το λόγο Του, να δέχεσαι τα γραφόμενα σαν λόγια Θεού για σένα.
- Κάνε Τον το κέντρο της ζωής σου.
- Αφιέρωνε το χρόνο σου γι’ Αυτόν.
Όταν επιστρέφουμε στον Κύριο, κανονικά, η ζωή μας πρέπει ν’
αλλάζει:
·
- Τακτική παρακολούθηση εκκλησίας
- Μελέτη του λόγου.
- Προσευχή
- Συμμετοχή στις δραστηριότητες της εκκλησίας
Όλα αυτά απαιτούν χρόνο, όμως αξίζει.
Ιδιαίτερα στο νέο πιστό, πρέπει να τονιστεί ότι η εκκλησία
αποτελεί τώρα γι’ αυτόν το νέο περιβάλλον στο οποίο καλείται να ενταχτεί.
Η Καινή Διαθήκη μιλάει γι’ αυτό το γεγονός:
Εφεσ.β:19 Άρα λοιπόν δεν είσθε πλέον ξένοι και
πάροικοι αλλά συμπολίται των αγίων και οικείοι του Θεού.
Εφεσ.β:22 εν τω οποίω και σεις συνοικοδομείσθε εις
κατοικητήριον του Θεού διά του Πνεύματος.
Ρωμ.ιβ:4-5 Διότι καθώς έχομεν εν ενί σώματι μέλη πολλά,
πάντα δε τα μέλη δεν έχουσι το αυτό έργον, ούτω και ημείς οι πολλοί εν σώμα
είμεθα εν Χριστώ, ο δε καθείς μέλη αλλήλων.
Ρωμ.ιβ:10 γίνεσθε προς αλλήλους φιλόστοργοι διά της
φιλαδελφίας, προλαμβάνοντες να τιμάτε αλλήλους,
Ρωμ.ιβ:13 εις τας χρείας των αγίων μεταδίδοντες, την
φιλοξενίαν ακολουθούντες.
Ρωμ.ιβ:15-16 Χαίρετε μετά χαιρόντων και κλαίετε μετά
κλαιόντων. Έχετε προς αλλήλους το αυτό φρόνημα. Μη υψηλοφρονείτε, αλλά
συγκαταβαίνετε εις τους ταπεινούς. Μη φαντάζεσθε εαυτούς φρονίμους.
Πράξ.β:42 Και ενέμενον εν τη διδαχή των αποστόλων και
εν τη κοινωνία και εν τη κλάσει του άρτου και εν ταις προσευχαίς.
Αυτός που δεν εντάσσεται, δεν ωριμάζει πνευματικά και
γίνεται προβληματικό άτομο.
Ο χριστιανός είναι «εν Χριστώ» αλλά είναι και εν Φιλίπποις,
εν Εφέσω, εν Κορίνθω, εν Κολοσσαίς, εν Πατησίοις (Ν. Βότση).
Ανήκω στο Χριστό, αλλά όχι σε κάποια εκκλησία δεν είναι
βιβλικό, δεν υπάρχει μέσα στη Γραφή. Είναι επινόημα προβληματικών, υπερήφανων
ανθρώπων.
Ανήκω στην εκκλησία σημαίνει ότι ταυτίζομαι με το πιστεύω
της εκκλησίας. Αισθάνομαι και είμαι ενεργητικό μέλος της εκκλησίας.
Εβρ.ι:25 μη αφίνοντες το να συνερχώμεθα ομού, καθώς
είναι συνήθεια εις τινάς, αλλά προτρέποντες αλλήλους, και τοσούτω μάλλον, όσον
βλέπετε πλησιάζουσαν την ημέραν. Με λόγια και προσευχή.
Λουκ.ιζ:26-35
Μιλάει για τις έσχατες μέρες.
Λουκ.ιζ:32 Ενθυμείσθε την γυναίκα του Λωτ.
Αν θέλεις ν’ ακολουθήσεις τον Κύριο, μη σε νοιάζει τι
αφήνεις, απλά ακολούθησε Τον.
Δεν λέει “μην πας πίσω” αλλά μη κοιτάξεις πίσω! Πίσω είναι
μόνο ο διάβολος που περιμένει να σε κατασπαράξει (Λουκ.θ:59-62 Εβρ.ι:38-39).
Αν γυρίσεις πίσω…… στήλη άλατος.
Φαίνεται ότι η γυναίκα του Λωτ δεν είχε εκτιμήσει όσο έπρεπε
το λόγο του Θεού (ε, δεν είναι και τόσο κακό…).
Όμως, ο Θεός ότι λέει το εννοεί!
Ο Αβραάμ αποφάσισε να ζει σε σκηνές, στο βουνό, ο Λωτ
διάλεξε την πεδιάδα, την πόλη (Γέν.ιγ:11)!
Μετά την καταστροφή, ήθελε πάλι μια πόλη, έστω μικρή!
Γέν.ιθ:17-20 Και ότε εξήγαγον αυτούς έξω, είπεν ο Κύριος,
Διάσωσον την ζωήν σου· μη περιβλέψης οπίσω σου, και μη σταθής καθ' όλην την
περίχωρον· διασώθητι εις το όρος, διά να μη απολεσθής. Και είπεν ο Λωτ προς
αυτούς, Μη, παρακαλώ, Κύριε· ιδού, ο δούλός σου εύρηκε χάριν ενώπιόν σου, και
εμεγάλυνας το έλεός σου, το οποίον έκαμες προς εμέ, φυλάττων την ζωήν μου· αλλ'
εγώ δεν θέλω δυνηθή να διασωθώ εις το όρος, μήπως με προφθάση το κακόν και αποθάνω·
ιδού, παρακαλώ, η πόλις αύτη είναι
πλησίον ώστε να καταφύγω εκεί, και είναι μικρά· εκεί, παρακαλώ, να διασωθώ· δεν
είναι μικρά; και θέλει ζήσει η ψυχή μου.
Ο Λωτ μοιάζει με κάποιον που πνίγεται και προσπαθεί να πιαστεί
από ένα φτερό που πλέει κοντά του! Ο άγγελος του λέει να σωθεί στο όρος, κι
αυτός ζητά «μια μικρή πόλη», ένα κουρελάκι του κόσμου. Το όρος για τον Λωτ ήταν
κάτι δύσκολο. Δεν μπορούσε να το κάνει
επειδή είχε μάθει τη ζωή της πόλης. Είχε
περπατήσει πολύ καιρό μακριά απ’ το Θεό και για πολύ καιρό ανέπνεε τη βρομιά
της πόλης, έτσι ώστε να μην μπορεί να εκτιμήσει τον καθαρό αέρα της παρουσίας
του Θεού.
Όταν οι άγγελοι επισκέφτηκαν τα Σόδομα, δεν ήθελαν να
μείνουν στο σπίτι του Λωτ, ενώ στη σκηνή του Αβραάμ, ευχαρίστως φιλοξενήθηκαν.
Ο Θεός μένει με τον Αβραάμ για να του φανερώσει τις σκέψεις
Του, ενώ στα Σόδομα στέλνει δύο αγγέλους Του, οι οποίοι στην αρχή δεν ήθελαν να
μείνουν στο σπίτι του Λωτ! “Ουχί, αλλ’ εν
τη πλατεία θέλομεν διανυκτερεύσει”. Πόσο διαφέρει αυτή η απάντηση απ’ αυτή
του Κυρίου προς τον Αβραάμ: “Κάμε ούτω
καθώς είπας”.
Γέν.ιθ:29 Ούτω λοιπόν, ότε ο Θεός κατέστρεψε τας
πόλεις της περιχώρου, ενεθυμήθη ο Θεός τον Αβραάμ, και εξαπέστειλε τον Λωτ εκ
μέσου της καταστροφής, ότε κατέστρεψε τας πόλεις, εις τας οποίας κατώκει ο Λωτ.
Ο Θεός θυμήθηκε τον Αβραάμ και έσωσε το Λωτ!
Ιακ.ε:16 …..πολύ ισχύει η δέησις του δικαίου ενθέρμως
γενομένη.
Η ζωή στην «πόλη» έχει σαν αποτέλεσμα τη συμπεριφορά του
Λωτ, της γυναίκας του και των κορών του!
