Σαν εργάτες
χρειαζόμαστε σοφία σ’ αυτό τον τομέα όταν κηρύττουμε ή διδάσκουμε. Σφάλλουμε
όταν εξισώνουμε το χριστιανισμό με κανόνες. Σαν Χριστιανοί κάνουμε κάτι επειδή
θέλουμε να ευχαριστήσουμε το Θεό κι όχι επειδή κάποιος μας πιέζει να το
κάνουμε. Ο αγιασμός είναι κάτι το θετικό. Σημαίνει να έχεις στοιχεία της
ποιότητας του Ιησού, να έχεις τον καρπό του Πνεύματος, να ασκείς τη δύναμη του
Αγίου Πνεύματος, και να είσαι ελεύθερος από τη δουλεία της αμαρτίας.
Διαβάζοντας
κανείς αυτή τη μελέτη θα καταλάβει ότι έχουμε ισχυρές πεποιθήσεις περί αγιασμού
χωρίς καμία διάθεση συμβιβασμού. Πολύ ζημιά έχει γίνει απ’ αυτούς που δεν
διδάσκουν περί αγιασμού και απ’ αυτούς που δεν έχουν διάθεση ν’ αλλάξουν το
πιστεύω τους πιεζόμενοι απ’ τον κόσμο. Εντούτοις έχει γίνει πολύ ζημιά και κάτω
από το πρόσχημα της διδασκαλίας περί αγιασμού απ’ αυτούς που δίνουν έμφαση σε
πράγματα που τελικά εργάζονται αρνητικά στον αγιασμό και απ’ αυτούς που στερούνται
σοφίας σχετικά με το πώς πρέπει να φερθούν στους επισκέπτες και τους νέους
πιστούς.
Σαν γενικό
κανόνα, πιστεύουμε ότι οι κήρυκες θα πρέπει να κρατήσουν τα βασικά θέματα του
αγιασμού στα μηνύματά τους και να δίνουν έμφαση στη θετική πλευρά του ευαγγελίου.
Ο αγιασμός δεν θα πρέπει να κηρύττεται με ένα πνεύμα καταδίκης, αλλά με αγάπη,
υπομονή και κατανόηση. Μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε το πλησίασμα που
χρησιμοποιεί η Καινή Διαθήκη. Για παράδειγμα, μπορούμε να παροτρύνουμε τους
πιστούς να ακολουθούν τη σεμνότητα και την εγκράτεια, και να αποφεύγουν
αμαρτίες όπως το ψέμα και την πορνεία. Ιδιαίτερα προβληματικές καταστάσεις θα
πρέπει να αφήνονται στη συμβουλευτική και προτροπή του ποιμένα.
Όσον αφορά τους
επισκέπτες, πρέπει να τους καλοδεχόμαστε και να τους αγαπάμε όπως είναι. Δεν
είμαστε για να τους κρίνουμε και να τους καταδικάσουμε. Ας αφήσουμε το Θεό να
το κάνει. Μετά, χρειάζεται το Άγιο Πνεύμα για να ελκύσει κάποιον σε μετάνοια
και να δώσει τη δύναμη να αλλάξει τρόπο ζωής. Οι πιστοί θα πρέπει να αποφεύγουν
να λένε στους επισκέπτες τί να κάνουν. Αν κάνουν ερωτήσεις, να δίνουν
απαντήσεις μέσα απ’ τη Βίβλο. Να χρησιμοποιούν σοφία και να τους προτρέπουν να
αναφερθούν στον ποιμένα όταν πρόκειται για λεπτές υποθέσεις. Αν βρίσκονται στο
δρόμο προς τη μετάνοια, ίσως χρειάζεται ο ποιμένας να τους συμβουλεύσει όσον
αφορά αμαρτίες στη ζωή τους. Εντούτοις να θυμάστε ότι μπορούν να λάβουν το Άγιο
Πνεύμα σε μια στιγμή, αν δοθεί έμφαση στη μετάνοια, την πίστη, την επιθυμία για
αλλαγή και στο να κάνει το θέλημα του Θεού ότι κι αν σημαίνει αυτό. Αν
φανερώσουν μια τέτοια διάθεση μπορούν να πληρωθούν με το Άγιο Πνεύμα έστω κι αν
δεν έχουν καταλάβει συγκεκριμένες καταστάσεις και δόγματα. Αφού το λάβουν, μετά
είναι πολύ πιο εύκολο να ταξινομήσουν τα προβλήματά τους, να μάθουν για το Θεό,
και να καθαρίσουν τη ζωή τους.
Δουλεύοντας με
νέους πιστούς χρειάζεται υπομονή και ανεκτικότητα. Χρειάζονται θετική
διδασκαλία, ενθάρρυνση και κατανόηση. Χρειάζεται να διδαχθούν να είναι
ευαίσθητοι στο Πνεύμα του Θεού, και πώς να Το χρησιμοποιούν για να νικούν στις
δοκιμασίες και τους πειρασμούς. Μπορεί κάποιος που είχε μια γνήσια εμπειρία με
το Θεό να μην ξαναπατήσει στην εκκλησία εξ αιτίας κάποιας τραχύτητας, έλλειψης
σοφίας, υπομονής και ανεκτικότητας ή
υπερβολικού ζήλου νουθεσίας. Μπορεί να πνιγεί με τη μερίδα το κρέας που
τον πιέζεις να φάει, ενώ έχει ανάγκη από γάλα και χρόνο για ν’ αναπτυχθεί. Δώσε
στο Θεό το χρόνο να εργαστεί με το Πνεύμα Του, με το κήρυγμα του λόγου, και το
παράδειγμα που θα δίνει η συνάθροιση. Ποτέ μην υποτιμάτε τη δύναμη του Θεού ν’
αλλάζει ζωές. Ένας καλός τρόπος να διδάξεις τους νέους πιστούς είναι να
δημιουργήσεις ιδικές τάξεις γι’ αυτούς όπου θα μπορείς να τους εξηγήσεις γιατί
κάνουμε ορισμένα πράγματα και ευγενικά να απαντήσεις τις ερωτήσεις τους
χρησιμοποιώντας πάντα τη Βίβλο και όχι παραδόσεις.
