Ήδη παρομοιάσαμε την ανθρώπινη οικογένεια, με όμορφο,
πολύχρωμο μυρωδάτο λουλούδι, φυτεμένο και μεγαλωμένο μέσα στη δική του γλάστρα.
Απ’ αυτή, δεν πάει να το μετακινήσεις. Σε κείνη μέσα, όπως βρίσκεται, θα πρέπει
να το περιποιηθείς, να το βοηθήσεις αν χρειάζεται. Γι’ αυτό ο Χριστός, δίπλα
στο «έλθετε προς με» (Ματθ.ια:28),
πρόσφερε και το «σήμερον εν τω οίκω σου
δει με μείναι» (Λουκ.ιθ:5).
Τούτο το πρωινό μαζί με το Χριστό, ας επισκεφθούμε ένα
σπιτικό, εντελώς διάφορο απ’ αυτό του φαρισαίου. Είναι το σπίτι του Πέτρου, του
μαθητή του Χριστού (Ματθ.η:14-27). Και από τις ευλογίες που χάρισε ο Κύριος σε
τούτο το σπιτικό, ας πάρουμε κι εμείς. Για μας και το δικό μας σπιτικό:
Ο αυθόρμητος Πέτρος. Μια σύντομη γνωριμία πρώτα με τον
οικοδεσπότη. Όμορφος, όσο κι ανθρώπινος ο χαρακτήρας του: α) αυθόρμητος στη
συμπεριφορά του (Ματθ.ις:17, ιζ:4), β) ειλικρινής στη σχέση του με τον Κύριο,
παρά τα σκαμπανεβάσματά του, γ) ταπεινός στη συγκλονιστική αναγνώριση της
αμαρτωλότητάς του. Ζούσε κάτι από το μακαρισμό του Χριστού «διδόναι μάλλον ή λαμβάνειν» (Πράξ.κ:35).
Αν ο Ιωάννης ήταν «ο μαθητής τον όποιον ηγάπα ο Ιησούς» (Ιωάν.κα:7), ο Πέτρος
ήταν αναμφίβολα ο μαθητής που ιδιαίτερα αγαπούσε τον Κύριο. Γι' αυτό... και Του
πρόσφερε:
1. Την καρδιά
του (Ματθ.δ:18-20). Στην πρόσκληση του Χριστού, ανταποκρίνεται - αυθόρμητα,
ολόψυχα, άμεσα. Δεν προβάλει κανένα «επίτρεψον
πρώτα» (Ματθ.η:21). Μια γνήσια επιστροφή στο Χριστό, που ορίζεται σε τρεις
λέξεις - «αφίσας... ευθύς... ηκολούθησεν...».
Είναι τέτοια η δική μας ανταπόκριση, στην πρόσκληση του Χριστού!.. Αφήσαμε τα
όποια δίκτυα -και τα μπερδέματά τους- για να Τον ακολουθήσουμε!.. Ο Πέτρος
πρόσφερε στο Χριστό την καρδιά του και
2. Το πλοίο
του. Διαβάστε προσεκτικά Λουκ.ε:3-10. Δυο πλοία ήταν δεμένα στο μόλο κι ο
Χριστός είχε ανάγκη έναν πρόχειρο άμβωνα. Διάλεξε του Πέτρου την ψαρόβαρκα.
Είμαι σίγουρος, πως ο αυθόρμητος Πέτρος - χωρίς να τον διακόπτει από το κήρυγμά
του - του 'κάμε νόημα «Κύριε, στη δική μου παρακαλώ». «Ήταν του Σίμωνα» (3),
τώρα γίνηκε του Χριστού άμβωνας. Είδες ποτέ την εργασία σου, την επαγγελματική
σου στέγη, τα εργαλεία σου, σαν... άμβωνα Χριστού!.. Πρόσφερε, την καρδιά του,
το πλοίο του, και...
3. Το σπίτι
του. Η έκφραση- «ελθών ο Ιησούς εις την
οικίαν Πέτρου», καθώς και το «διηκόνει»
της πεθεράς του (Ματθ.η:14,15), δείχνουν ότι τούτη δεν ήταν η πρώτη ή μόνη
φορά, που το σπιτικό του Πέτρου υποδεχόταν τον Κύριο. Κι ο Κύριος
επισκεπτόμενος το σπίτι του Πέτρου, ήρθε έγκαιρος αρωγός στο πρόβλημά τους -
την άρρωστη πεθερά. Πρόσφερε ακόμη...
4. Την
ομολογία του. Αναφέρεται στο Ματθ.ις:16. Στο λαβύρινθο των απόψεων «για με
ο Χριστός... εγώ νομίζω... η εκκλησία μου λέει...», ακούστε τη συνοπτικότατη
και ολοκληρωμένη ομολογία του Πέτρου: «συ
είσαι ο Χριστός, ο Υιός του Θεού του ζώντος» (Ματθ.ις:16). Εσύ κι εγώ,
δίνουμε καθημερινά την προσωπική μαρτυρία μας για το Χριστό; Λέμε - «να σου
συστήσω το Σωτήρα μου Χριστό, που προσφέρεται να γίνει και δικός σου Σωτήρας»;
Αυτό σημαίνει- «επίστευσα, δι’ ο και ελάλησα»
(Β’ Κορ.δ:13).
5. Την αγάπη
του. Το περιστατικό στο Ματθ.ις:21-23, από πρώτη εκτίμηση στρέφεται
εναντίον του Πέτρου. Τον είπε- «Σατανά» ο Χριστός, για τη συμβουλή που του 'δώσε.
Όμως, δεν βλέπετε την αγάπη του, πίσω από το «ίλεώς σοι, Κύριε»; Δεν θέλει να υποφέρει ο Κύριός του, να τον
σκοτώσουν οι εχθροί Του. Γι’ αυτό και το μαχαίρι στη Γεθσημανή. Αγάπη, χωρίς
επίγνωση. Αγάπη, όμως. Αγάπη, ειλικρινής. Πρόσφερε ο Πέτρος στο Χριστό - την
καρδιά του, το πλοίο του, το σπίτι του, την ομολογία του, την αγάπη του...
6. Τη φροντίδα
του. Στα Ματθ.ιζ:4 και κς:58, αναφέρονται δυο άστοχες όσο και συγκινητικές
φροντίδες του μαθητή για το Δάσκαλο. «Κύριε, θέλεις να κάμουμε τρεις σκηνές;».
Αυτός δεν είναι μέσα στις τρεις. Θέλει να φροντίσει τον Κύριό του, όχι να
βολευτεί αυτός. Και στη δύσκολή στιγμή που «ο Ποιμένας πατάχθηκε και τα πρόβατα
σκορπίστηκαν» (Ματθ.κς:31), μόνον ο Πέτρος «ακολουθεί - έστω- μακρόθεν». Μήπως
το «ώφθη Κηφά» (Α’ Κορ.ιε:5), μπορεί να θεωρηθεί σαν μια πνευματική φιλοφρόνηση
στο μαθητή που έπεσε... φροντίζοντας για τον Κύριο! Αλήθεια, πόσο εσύ
φροντίζεις για τον Κύριο και το έργο Του!..
7. Την
παραχώρησή του. Στο Λουκ.ε:8, έχουμε μια συγκλονιστική στιγμή στη σχέση του
Πέτρου με το Χριστό. Του ’χει ναι, δώσει την καρδιά του και το πλοίο του. Όμως
τούτο το ξεχείλισμα του πλοίου από το θαύμα του Χριστού, στη θέση του
ολονύχτιου άκαρπου κόπου, του φέρνει «θάμβος». Πέφτει στα γόνατα και ανακράζει -
«Κύριε, έξελθε απ’ εμού, ότι ανήρ αμαρτωλός ειμί». Είναι, μια πλήρης
παραχώρηση. Αυτό που αργότερα ονόμασε- «ιδού ημείς αφίκαμεν πάντα και ηκολουθήσαμέν
σοι» (Ματθ.ιθ:27). Εσύ... Εγώ!..
Επίλογος:
Στο Β’ Πέτρ.α:1, ο συγγραφέας μας δίνει 4 λέξεις - σταθμούς
στην πνευματική του ζωή: α) Συμεών, αυτό που ήταν πριν συναντήσει τον Κύριο -
β) Πέτρος, αυτό που τον έκαμε ο Κύριος - γ) δούλος, αυτό που μιλάει για την
πλήρη παραχώρησή του - δ) απόστολος, σε υπακοή της εντολής του να Τον
ομολογήσουμε παντού.
Εσύ πρόσφερες στον Κύριο:
•
την καρδιά σου;
•
την εργασία σου;
•
το σπίτι σου;
•
τη μαρτυρία σου;
•
την αγάπη σου;
• τη φροντίδα σου;
• την παραχώρησή σου;
Το ευχόμαστε.
