Βλέπουμε πάλι ένα
σκηνικό στον ουρανό που μοιάζει με το ναό. Υπάρχει ένα θυσιαστήριο, τύπος του
οποίου είναι το χάλκινο θυσιαστήριο στην αυλή της σκηνής του Μαρτυρίου.
Υπάρχουν πολλοί που έχουν ήδη θανατωθεί μέχρι τον καιρό που ανοίγεται η 5η
σφραγίδα και τώρα βρίσκονται κάτω από το θυσιαστήριο.
Αυτές οι ψυχές των
εσφαγμένων είναι οι άγιοι της θλίψης, που μαρτύρησαν για τον Ιησού και
θανατώθηκαν. Όπως τα αρνιά στην Π.Δ. τα οποία προσφέρονταν σαν ολοκαύτωμα και
καιγόταν μέχρι η στάχτη τους να πέσει κάτω από τη σχάρα. Πάνω στη σχάρα ήταν τα
κάρβουνα που έκαιγαν τη θυσία και συμβολίζουν την κρίση του Θεού, που σημαίνει
ότι οι Λαοδικείς κρίθηκαν από το Θεό (Αποκ.γ:18 ).
Κράζουν και λένε
να κρίνει ο Θεός και να εκδικήσει το αίμα τους από των κατοικούντων επί της
γης. Κράζουν πριν ακόμα λάβουν από το Θεό τα ένδοξα σώματά τους και την
κληρονομιά τους και πριν ο Θεός εκδικηθεί για το θάνατό τους.
Οι ψυχές αυτές των
εσφαγμένων κάτω από το θυσιαστήριο κράζουν
στο Θεό και ζητούν να πάρει εκδίκηση.
· Στη Ρωμ.ιβ:19 λέει: εις εμέ ανήκει η εκδίκησις, εγώ θέλω κάμει ανταπόδωσιν, λέγει Κύριος.
· Γεν.δ:10 η
φωνή του αίματος του αδελφού σου βοά πρός εμέ εκ της γής. Η φωνή του Αβελ
έκραζε για εκδίκηση, γιατί χύθηκε άδικα!
· Ακόμα ΕΒΡ.ιβ:24.
Στο εδ. 10 μας
λέει γιατί έκραζαν οι ψυχές κάτω από το θυσιαστήριο. Ο θάνατός τους κατά τα 3 ½
πρώτα χρόνια της Μεγάλης Θλίψης ήταν αποτέλεσμα του αποκορυφώματος της κακίας
των ανθρώπων οι οποίοι συνεργάζονται με το Σατανά και εξυπηρετούν τα σχέδιά
του. Τους αξίζει λοιπόν μεγάλη εκδίκηση, η οποία αρχίζει να λαμβάνει χώρα καθώς
η οργή του θυμού του Θεού εκχέεται πάνω στη γη όταν ανοίγεται η 6η σφραγίδα.
Αποκ.ς:16-17 Όταν αρχίσει η έκχυση της οργής και δίκαιης κρίσης του Θεού πάνω στη
γη, οι άνθρωποι θα τρέμουν και θα φοβούνται από προσώπου του Θεού και θα λένε
στα όρη και στις πέτρες να τους σκεπάσουν γιατί δεν θα μπορούν να σταθούν στην
ημέρα της οργής του Θεού.
Αποκ.ιζ:6 Ο Ιωάννης είδε τη γυναίκα που συμβολίζει τη Βαβυλώνα, το
ψευδοθρησκευτικό σύστημα, να μεθάει με το αίμα των αγίων και των μαρτύρων του
Ιησού.
Αποκ.ιη:24 Στη Βαβυλώνα, τη μητέρα των πορνών και των βδελυγμάτων της γης, όπως
χαρακτηριστικά την αποκαλεί ο λόγος του Θεού, ευρέθη αίμα προφητών, αγίων και
πάντων των εσφαγμένων επί της γης.
Ησ.κς:20-21 Εδώ ο Ησαΐας προφητεύει αυτή την ημέρα της οργής του Θεού, όταν ο
Κύριος θα έρθει για να παιδεύσει τους κατοίκους της γης για τις ανομίες τους.
Οι άγιοι όμως θα διαφυλαχτούν.
Β’ Θεσ.α:6-10 Είναι δίκαιο ενώπιον του Θεού ν’ ανταποδώσει θλίψη σε εκείνους που μας θλίβουν.
Θα έρθει εν πυρί φλογός, κάμνων εκδίκησιν
εις τους μη γνωρίζοντας Θεόν, και εις τους μη υπακούοντας εις το ευαγγέλιον του
Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, οίτινες θέλουσι τιμωρηθεί με όλεθρον αιώνιον από
προσώπου του Κυρίου. Ο Θεός είναι γεμάτος από αγάπη και έλεος, αλλά είναι
και δίκαιος και θα κάνει εκδίκηση σε αυτούς που έμειναν σκληροί και αμετανόητοι
και περιφρόνησαν την αγάπη του Θεού.
Οι κραυγές των
εσφαγμένων κάτω από το θυσιαστήριο δείχνουν την πραγματική επιθυμία και λαχτάρα
που αισθάνονται. Δεν είναι μια κραυγή δίχως σημασία ή απλώς μια όραση που είδε
ο Ιωάννης. Είναι μια κραυγή που έρχεται μέσα από το βάθη της καρδιάς τους
φανερώνοντας ότι ποθούν να εκπληρωθεί αυτή η επιθυμία τους.
Αυτές οι ψυχές
είναι κάτω από το θυσιαστήριο όπως είπαμε γιατί θυσιάστηκαν σαν ολοκαύτωμα, για
να τους πάρει ο Κύριος στην παρουσία Του. Γι’ αυτό η εκκλησία για ν’ αρπαχτεί,
πρέπει να πάρει την απόφαση του θανάτου. Ο Θεός για να πάρει τους αγίους της
θλίψης κοντά Του τους περνάει μέσα από το θάνατο, από την ίδια απόφαση της
εκκλησίας, της νύμφης του Χριστού.
Αυτό σημαίνει ότι
αν κάποιος φοβάται τώρα να πάρει αυτή την απόφαση του θανάτου, θα πρέπει κάποια
στιγμή να περάσει οπωσδήποτε από το θάνατο. Γι’ αυτό είναι καλύτερα μια και
καλή να πάρουμε αυτή την απόφαση τώρα, να ψηθούμε καλά στο καμίνι των
δοκιμασιών και των θλίψεων, να σκληραγωγηθούμε, ώστε όταν έρθει εκείνη η ώρα να
είμαστε έτοιμοι.
Θα είναι οδυνηρό,
και θα είναι άδικο να χάσουμε το κάλεσμα της νύμφης του Χριστού, εμείς που
ακούμε τώρα το λόγο Του, αγωνιζόμαστε να κάνουμε το θέλημά Του, πιστεύουμε και
ζητάμε τον Κύριο.
Β’ Κορ.ε:1 Έχουμε τη βεβαιότητα μέσα στην
καρδιά μας ότι κι αν ακόμη έρθει ο θάνατος στη ζωή μας, έχουμε από το Θεό
οικοδομή αχειροποίητη, αιώνια στους ουρανούς. Ο Θεός μας δημιούργησε ώστε κάποια
μέρα να μας μεταμορφώσει και το φθαρτό τούτο σώμα να ντυθεί αφθαρσία, και το
θνητό να ντυθεί αθανασία. Οι ψυχές όμως των εσφαγμένων περιμένουν την εκπλήρωση
αυτού του γεγονότος. Περιμένουν αυτή την αχειροποίητη οικοδομή, το ένδοξο σώμα
και γι αυτό κράζουν. (το ένδοξο σώμα το παίρνουν στο τέλος των πρώτων 3,5
χρόνων ).