Κάτι άλλο που διδάσκει η Βίβλος είναι ότι η
πίστη δεν μπορεί να ξεχωρίσει από καλά έργα.
«Πιστός
ο λόγος και θέλω ταύτα να διαβεβαιοίς, δια να φροντίζωσιν οι πιστεύσαντες εις
τον Θεόν να προΐστανται καλών έργων. Ταύτα είναι καλά και ωφέλιμα εις τους
ανθρώπους»
(Τίτ.γ:8).
Δεν μπορεί να υπάρξει πίστη χωρίς καλά έργα.
Ο Ιάκωβος έγραψε για το πόσο αχώριστα είναι τα καλά έργα από την πίστη:
«Τι το
όφελος, αδελφοί μου, εάν λέγη τις ότι έχει πίστιν, και έργα δεν έχη; μήπως η
πίστις δύναται να σώση αυτόν;......Ούτω και η πίστις, εάν δεν έχη έργα, νεκρά
είναι καθ’ εαυτήν. Αλλά θέλει τις ειπεί, Συ έχεις πίστιν, και εγώ έχω έργα,
δείξον μοι την πίστιν σου εκ των έργων σου, και εγώ θέλω σοι δείξει εκ των
έργων μου την πίστιν μου. Συ πιστεύεις ότι ο θεός είναι είς καλώς ποιείς και τα
δαιμόνια πιστεύουσι, και φρίτουσι. Θέλεις όμως να γνωρίσεις, ω άνθρωπε μάταιε,
ότι η πίστις χωρίς των έργων είναι νεκρά; Αβραάμ ο πατήρ ημών δεν εδικαιώθη εξ
έργων, ότε προσέφερεν Ισαάκ τον υιόν αυτού επί το θυσιαστήριον; Βλέπεις ότι η
πίστις συνήργει εις τα έργα αυτού, και εκ των έργων η πίστις ετελειώθη; Και
επληρώθη η γραφή η λέγουσα, Επίστευσε δε Αβραάμ εις τον Θεόν, και ελογίσθη εις
αυτόν εις δικαιοσύνην και φίλος Θεού ονομάσθη. Βλέπετε λοιπόν ότι εξ έργων δικαιούται
ο άνθρωπος, και ουχί εκ πίστεως μόνον;.....Διότι καθώς το σώμα χωρίς πνεύματος
είναι νεκρόν, ούτω και η πίστις χωρίς των έργων είναι νεκρά» (Ιάκ.β:14, 17-24,
26).