Θρησκεία ή Χριστός; (2)

ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΕΡΓΑ

Η θρησκεία διδάσκει έργα. Ο χριστιανισμός διδάσκει πίστη. Αυτή η διάκριση γίνεται σ' όλη τη Βίβλο. Ο Νικόδημος που ήρθε στο Χριστό μια νύχτα ήταν ένας άνθρωπος αφοσιωμένος στη θρησκεία. Ο Χριστός όμως του είπε: «Πρέπει να γεννηθής άνωθεν».

Ο απ. Παύλος ήταν αυστηρός Φαρισαίος προτού επιστραφεί στο Χριστό, όπως ομολόγησε και μπροστά στον Αγρίππα, όταν είπε: «Την εκ νεότητος λοιπόν ζωήν μου, την οποίαν απ' αρχής έζησα μεταξύ του έθνους μου εν Ιεροσολύμοις, εξεύρουσι πάντες οι Ιουδαίοι, επειδή με γνωρίζουσιν εξ αρχής, εάν θέλωσι να μαρτυρήσωσιν, ότι κατά την ακριβεστάτην αίρεσιν της θρησκείας ημών έζησα Φαρισαίος». (Πράξ.κς:4,5).

Προετοίμασε

Εφεσ.β:10 Διότι αυτού ποίημα είμεθα, κτισθέντες εν Χριστώ Ιησού προς έργα καλά, τα οποία προητοίμασεν ο Θεός διά να περιπατήσωμεν εν αυτοίς.

Έχουμε αγνοήσει την πρόνοια του Θεού. Την προβλεψιμότητα του Θεού. Το ενδιαφέρον Του και την αγάπη Του. Ο Θεός προνοεί και ετοιμάζει, πριν ακόμα προσευχηθούμε, πριν ακόμα σκεφτούμε να καταφύγουμε σ' Αυτόν.

Γραφές και παραδόσεις (25)

Η πίστη μας επιφέρει την τακτοποίησή μας απέναντι στον Θεό, μόνο εφόσον έχει τα ίδια γνωρίσματα που διέκριναν και την πίστη του Αβραάμ. Ο πατέρας της πίστης δεν δικαιώθηκε από τα έργα, συνεπώς ούτε κι εμείς πρέπει να επιδιώξουμε την δικαίωσή μας δια των έργων. Αυτός δεν καυχήθηκε στον εαυτόν του και στις ηθικές επιτυχίες του συνεπώς ούτε κι εμείς πρέπει να καυχόμαστε στον εαυτό μας και στις ηθικές μας επιτυχίες. Ο πατέρας της πίστης δέχτηκε με ταπείνωση τις υποσχέσεις του Θεού, υπάκουσε στον λόγο του Θεού, στηρίχτηκε με εμπιστοσύνη στις επαγγελίες του Θεού και το αποτέλεσμα αυτού του είδους της πίστης ήταν «δικαιοσύνη» δηλαδή ηθική τακτοποίηση του Αβραάμ απέναντι στον Θεό.

Μετάνοια, βάπτισμα στο νερό και έργα

Μπορούμε να πούμε ότι η μετάνοια και το βάπτισμα στο νερό είναι έργα; Δεν είναι έργα με την έννοια ενεργειών που ο άνθρωπος πρέπει να κάνει προκειμένου να κερδίσει ή να βοηθήσει στη σωτηρία. Είναι όμως έργα που φανερώνουν την ύπαρξη σώζουσας πίστης, η οποία εκφράζεται με τη μετάνοια, το βάπτισμα στο νερό και τη λήψη του Αγίου Πνεύματος.

Πίστη και έργα

Κάτι άλλο που διδάσκει η Βίβλος είναι ότι η πίστη δεν μπορεί να ξεχωρίσει από καλά έργα. «Πιστός ο λόγος και θέλω ταύτα να διαβεβαιοίς, δια να φροντίζωσιν οι πιστεύσαντες εις τον Θεόν να προίστανται καλών έργων. Ταύτα είναι καλά και ωφέλιμα εις τους ανθρώπους» (Τίτ.γ:8).

Δεν μπορεί να υπάρξει πίστη χωρίς καλά έργα. Ο Ιάκωβος έγραψε για το πόσο αχώριστα είναι τα καλά έργα από την πίστη: «Τι το όφελος, αδελφοί μου, εάν λέγη τις ότι έχει πίστιν, και έργα δεν έχη; μήπως η πίστις δύναται να σώση αυτόν;......Ούτω και η πίστις, εάν δεν έχη έργα, νεκρά είναι καθ’ εαυτήν. Αλλά θέλει τις ειπεί, Συ έχεις πίστιν, και εγώ έχω έργα, δείξον μοι την πίστιν σου εκ των έργων σου, και εγώ θέλω σοι δείξει εκ των έργων μου την πίστιν μου. Συ πιστεύεις ότι ο θεός είναι είς καλώς ποιείς και τα δαιμόνια πιστεύουσι, και φρίτουσι. Θέλεις όμως να γνωρίσεις, ω άνθρωπε μάταιε, ότι η πίστις χωρίς των έργων είναι νεκρά; Αβραάμ ο πατήρ ημών δεν εδικαιώθη εξ έργων, ότε προσέφερεν Ισαάκ τον υιόν αυτού επί το θυσιαστήριον; Βλέπεις ότι η πίστις συνήργει εις τα έργα αυτού, και εκ των έργων η πίστις ετελειώθη; Και επληρώθη η γραφή η λέγουσα, Επίστευσε δε Αβραάμ εις τον Θεόν, και ελογίσθη εις αυτόν εις δικαιοσύνην και φίλος Θεού ονομάσθη. Βλέπετε λοιπόν ότι εξ έργων δικαιούται ο άνθρωπος, και ουχί εκ πίστεως μόνον;.....Διότι καθώς το σώμα χωρίς πνεύματος είναι νεκρόν, ούτω και η πίστις χωρίς των έργων είναι νεκρά» (Ιάκ.β:14, 17-24, 26).

Ο ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ (2)

ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ

1. Τι σημαίνει αναγέννηση;

Με την αναγέννηση μας επιτρέπεται η είσοδος στη βασιλεία του Θεού.  Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να γίνει κανείς παιδί του Θεού, παρά μόνο να γεννηθεί «άνωθεν», δηλαδή να ξαναγεννηθεί.

Η αναγέννηση είναι η μετάδοση νέας και θείας ζωής, μία νέα δημιουργία, η γέννηση ενός νέου πράγματος. Είναι το Γεν.α:26 πάλι απ’ την αρχή. Δεν είναι η παλιά φύση που έχει αλλάξει ή βελτιωθεί, αλλά μία καινούρια γέννηση.

Από τη φύση του ο άνθρωπος είναι νεκρός εξαιτίας της αμαρτίας (Εφεσ.β:1) κι η καινούρια αυτή γέννηση του μεταδίδει νέα ζωή, τη ζωή του Θεού, έτσι ώστε από κει και μετά είναι όπως αυτοί που αναστήθηκαν απ’ τους νεκρούς, γιατί έχει περάσει από το θάνατο στη ζωή (Ιωάν.γ:3-7,  Ιωάν.ε:21, Εφεσ.β:10).

Χάρη και έργα

Δεν σωζόμαστε με τα έργα, με την έννοια ότι τη σωτηρία δεν την αξίζαμε, δεν κερδίζεται ούτε εξαγοράζεται με καλά έργα. Ωστόσο, η χάρη του Θεού θα μας οδηγήσει σε καλά έργα και αγιασμό στη ζωή μας. Μετά την έμφαση που το εδάφιο Εφεσ.β:8-9 δίνει στη σωτηρία με τη χάρη και όχι με τα έργα, το επόμενο εδάφιο συνεχίζει: «Διότι αυτού ποίημα είμεθα, κτισθέντες εν Χριστώ Ιησού προς έργα καλά, τα οποία προητοίμασεν ο Θεός, δια να περιπατήσωμεν εν αυτοίς». 

Πίστη, Έργα, Σωτηρία...

Εκατομμύρια καλοί χριστιανοί νομίζουν ότι έχουν σωθεί «εκ πίστεως», όμως τα έργα τους κάθε άλλο παρά μια σωτηριώδη αλλαγή δείχνουν στη ζωή τους. Αυτοί κοιμούνται μακαρίως πάνω στο βολικό στρώμα που λέει ότι “ο άπαξ σωθείς δεν χάνεται”.

Εκατομμύρια άλλοι, επίσης καλοί χριστιανοί, στερούνται την απόλαυση της Σωτηρίας, επειδή νομίζουν ότι η κατοχή της εξαρτάται από τα έργα που οφείλουν να πράξουν και στα οποία δεν μπορούν ν’ ανταποκριθούν με επιτυχία. Αυτοί υποφέρουν με αβεβαιότητα και ανασφάλεια, περιμένοντας να μάθουν αν τελικά έχουν σωθεί στο τέλος αυτού του κόσμου.

Παράλληλα, εκείνοι που λένε τα πιο μεγάλα λόγια, συνήθως κάνουν και τις μεγαλύτερες “αταξίες”.

Ο ΣΚΟΠΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΣΧΕΔΙΟ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ (2)

ΑΝΑΓΕΝΝΗΣΗ

1. Τι σημαίνει αναγέννηση;

Με την αναγέννηση μας επιτρέπεται η είσοδος στη βασιλεία του Θεού.  Δεν υπάρχει άλλος τρόπος να γίνει κανείς παιδί του Θεού, παρά μόνο να γεννηθεί «άνωθεν», δηλαδή να ξαναγεννηθεί.

Η αναγέννηση είναι η μετάδοση νέας και θείας ζωής, μία νέα δημιουργία, η γέννηση ενός νέου πράγματος. Είναι το Γεν.α:26 πάλι απ’ την αρχή. Δεν είναι η παλιά φύση που έχει αλλάξει ή βελτιωθεί, αλλά μία καινούρια γέννηση.

Από τη φύση του ο άνθρωπος είναι νεκρός εξαιτίας της αμαρτίας (Εφεσ.β:1) κι η καινούρια αυτή γέννηση του μεταδίδει νέα ζωή, τη ζωή του Θεού, έτσι ώστε από κει και μετά είναι όπως αυτοί που αναστήθηκαν απ’ τους νεκρούς, γιατί έχει περάσει από το θάνατο στη ζωή (Ιωάν.γ:3-7,  Ιωάν.ε:21, Εφεσ.β:10).

Το γιατί μετράει

Μια μεγάλη μέρα έρχεται για μας τους πιστούς, η μέρα του Βήματος του Χριστού. Πόσο τούτο με τρομάζει!

Πόσο με κάνει να σκέφτομαι τις ευθύνες που έχω όσο ακόμη βρίσκομαι σ' αυτή τη ζωή!

 

Αναζητώντας το Χριστό

Θυμάμαι μια φορά που συνάντησα έναν γνωστό, που είχα καιρό να δω. Όπως ήταν φυσικό, τον ρώτησα:

–Τι κάνεις; Είσαι καλά; Έχουμε καιρό να ιδωθούμε.

–Πολύ καλά, δόξα στον Κύριο. Ψάχνω τον Χριστό. Αναζητώ το πρόσωπο του Κυρίου, ήλθε η απάντηση.

–Δηλαδή; ρώτησα μάλλον μπερδεμένος. Συνέβη κάτι;

–Ω, όχι. Απλά, μένω κλεισμένος στο σπίτι μου και προσεύχομαι. Απλά, εκζητώ τον Κύριο. Θέλω να Τον συναντήσω. Θέλω να δω το πρόσωπό Του.