Δεν σωζόμαστε
με τα έργα, με την έννοια ότι τη σωτηρία δεν την αξίζαμε, δεν κερδίζεται ούτε εξαγοράζεται
με καλά έργα. Ωστόσο, η χάρη του Θεού θα μας οδηγήσει σε καλά έργα και αγιασμό
στη ζωή μας. Μετά την έμφαση που το εδάφιο Εφεσ.β:8-9 δίνει στη σωτηρία με τη χάρη
και όχι με τα έργα, το επόμενο εδάφιο συνεχίζει: «Διότι αυτού ποίημα είμεθα, κτισθέντες εν Χριστώ Ιησού προς έργα καλά,
τα οποία προητοίμασεν ο Θεός, δια να περιπατήσωμεν εν αυτοίς».
Ο Θεός
επίτηδες μας δίνει χάρη, για να μπορέσουμε να κάνουμε καλά έργα. «Δυνατός δε είναι ο Θεός να περισσεύση πάσαν
χάριν εις εσάς, ώστε έχοντες πάντοτε εν παντί πάσαν αυτάρκειαν, να περισσεύητε
εις παν έργον αγαθόν» (Β’ Κορ.θ:8).
Η χάρη του Θεού ήρθε για να μας δείξει
πως να ζήσουμε δίκαια και άγια, καθώς και για να μας δώσει τη δύναμη να το
κάνουμε. «Διότι εφανερώθη η χάρις του
Θεού η σωτήριος εις πάντας ανθρώπους, διδάσκουσα ημάς να αρνηθώμεν την ασέβειαν
και τας κοσμικάς επιθυμίας και να ζήσωμεν σωφρόνως και δικαίως και ευσεβώς εν
τω παρόντι αιώνι» (Τίτ.β:11-12).
Η χάρη, δεν
μας δίνει την άδεια να αμαρτάνουμε. «Τι
λοιπόν θέλομεν ειπεί; θέλομεν επιμένει εν τη αμαρτία, δια να περισσεύση η
χάρις; Μη γένοιτο» (Ρωμ.ς:1-2). «Τι
λοιπόν; θέλομεν αμαρτήσει, διότι δεν είμεθα υπό νόμον, αλλά υπό χάριν; Μη
γένοιτο» (Ρωμ.ς:15). Αντίθετα, η χάρη είναι που κάνει διαθέσιμη τη δύναμη
του Αγίου Πνεύματος. Αν περπατάμε κατά το Πνεύμα, μπορούμε να εκπληρώσουμε όλη
τη δικαιοσύνη που ο νόμος του Μωυσή απαιτούσε αλλά δεν μπορούσε να προσφέρει
(Ρωμ.η:3-4).
Συνοψίζοντας,
η χάρη του Θεού είναι αυτή που προσφέρει τη σωτηρία σαν δώρο, καθώς και τη
δύναμη να ζήσει κανείς δίκαια. Αν και η σωτηρία δεν κερδίζεται, από τη στιγμή
που τη δεχτούμε, η ζωή μας θ’ αλλάξει και σαν αποτέλεσμα θ’ αρχίσουμε να
κάνουμε καλά έργα. Αν δεν φανερώνουμε δικαιοσύνη και άγια συμπεριφορά, αυτό
σημαίνει ότι δεν αφήνουμε τη χάρη του Θεού να εργαστεί στη ζωή μας. Δεν
μπορούμε να ξεχωρίσουμε τη χάρη από μια ζωή ευσέβειας και υπακοής στο Χριστό.
