ΗΠΑ: Η πιο φονική αστυνομία
Το Ποντίκι
Είναι ενδεικτικό ότι ένα πρόγραμμα του Πενταγώνου τροφοδοτεί με το πλεονάζον στρατιωτικό υλικό τα αστυνομικά τμήματα ανά τη χώρα, καθιστώντας τα στην κυριολεξία «μικρούς στρατούς» και δίνοντας στους αστυνομικούς το προφίλ περισσότερο δυνάμεων κατοχής παρά δημοσίων υπαλλήλων.
Στις 18.8.2014 ο ίδιος ο Ομπάμα αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι «υπάρχει μεγάλη διαφορά μεταξύ στρατού και αστυνομίας και δεν θέλουμε αυτά τα δύο να συγχέονται». Στην πραγματικότητα, όμως, ήδη συγχέονται και, μάλιστα, σε υπερβολικό βαθμό, όπως έδειξαν και οι εικόνες από τους δρόμους του Φέργκιουσον με τα στρατιωτικά οχήματα και τους αστυνομικούς με στρατιωτικές εξαρτύσεις μάχης που παρέπεμπαν περισσότερο σε δρόμους της Βαγδάτης.
Αυτόκλητοι δικαστές
Το πράγμα έχει ξεφύγει τόσο, ώστε ακόμη και Ρεπουμπλικανοί γερουσιαστές σημειώνουν ότι αυτή η στρατιωτικοποίηση της αστυνομίας, οι υπεραυξημένες δικαιοδοσίες που της επιτρέπουν να λειτουργεί σαν δικαστής, η δικαιοδοσία εισβολής σε κατοικίες γι’ ασήμαντους λόγους, τα εντάλματα «υπερευρείας» φύσεως, οι κατασχέσεις που πραγματοποιούνται πριν από καταδίκες κ.λπ. απειλούν πια σοβαρά τις ελευθερίες και τα δικαιώματα των πολιτών.
Τα συγκριτικά στοιχεία του FBI για το 2012 είναι σοκαριστικά:
◆ Εκείνη τη χρονιά η αστυνομία της Βρετανίας δεν σκότωσε κανέναν πολίτη.
◆ Ούτε και της Ιαπωνίας, που παρεμπιπτόντως έχει σκοτώσει έναν πολίτη στη διάρκεια των τελευταίων έξι χρόνων.
◆ Οι Γερμανοί αστυνομικοί, που αντίθετα με τους Βρετανούς είναι συνήθως οπλισμένοι, πυροβόλησαν και σκότωσαν 8 ανθρώπους το 2012.
◆ Η αστυνομία των ΗΠΑ; Μόνο στη διάρκεια ενός έτους, του 2012, πυροβόλησε κι έστειλε στον άλλον κόσμο 409 ανθρώπους.
Δηλαδή μόνο στο Φέργκιουσον, μια πόλη 21.000 κατοίκων, η αστυνομία τις τελευταίες δύο εβδομάδες σκότωσε δύο ανθρώπους, τον διπλάσιο αριθμό απ’ όσους η αστυνομία της Ιαπωνίας, μιας χώρας 127 εκατ. κατοίκων, τα τελευταία έξι χρόνια. Σε εθνικό επίπεδο, η αμερικανική αστυνομία, σύμφωνα πάντα με τα στοιχεία του FBI, σκοτώνει κατά μέσον όρο έναν πολίτη την ημέρα.
Πέρα από τον «υπερβάλλοντα ζήλο», οι αστυνομικοί των ΗΠΑ ενοχοποιούν άλλον έναν ιδιαίτερο παράγοντα γι’ αυτά τα στοιχεία. Το εκτεταμένο πρόβλημα οπλοκατοχής στην Αμερική. Υπολογίζοντας ότι υπάρχουν τουλάχιστον 300 εκατ. όπλα, ένας Αμερικανός αστυνομικός είναι, σύμφωνα με ισχυρισμούς τους, επιπρόσθετα νευρικός απέναντι σε κάποιον ύποπτο. Επιχείρημα που αναμένεται να υπερτονιστεί ως υπερασπιστική γραμμή της αστυνομίας και στη δεύτερη δολοφονία πολίτη στο Φέργκιουσον.
Από την άλλη, τα ποσοστά οπλοκατοχής στην αμερικανική κοινωνία δεν αναμένεται να μειωθούν σύντομα. Αντιθέτως, η στάση πολλών αστυνομικών, όπως αυτών στο Φέργκιουσον, ωθεί όλο και περισσότερους να συμπεράνουν ότι καλύτερα να αγοράσουν κι αυτοί ένα όπλο, αφού «ποτέ δεν ξέρεις».
Ο φυλετικός παράγοντας
Ένας δεύτερος σημαντικός παράγοντας είναι ο φυλετικός. Ο ρεπουμπλικανός γερουσιαστής του Κεντάκι, Ραντ Πολ, έγραψε στο τελευταίο «Time» πως «Με δεδομένες τις φυλετικές ανισότητες στο σύστημα δικαιοσύνης, είναι αδύνατον για τους Αφροαμερικανούς να μην θεωρούν ότι τους έχει βάλει στο στόχαστρο η κυβέρνηση».
Σύμφωνα με πολυετή έρευνα της Νομικής Σχολής του Γέιλ, οι Αφροαμερικανοί εμπιστεύονται, σε σύγκριση με τους λευκούς, τουλάχιστον 30% λιγότερο την αστυνομία, κι αυτός ο αριθμός διαρκώς μεγαλώνει. Δηλώνουν, μάλιστα, ότι οι αστυνομικοί δεν τους συμπεριφέρονται δίκαια ούτε επιδεικνύουν τον στοιχειώδη σεβασμό. Αντίθετα, τους παρενοχλούν και τους διαλέγουν για... τυχαίους ελέγχους, έστω κι αν δεν κάνουν τίποτα ύποπτο.
Στο Φέργκιουσον του Μιζούρι ζουν 21.000 άνθρωποι. Το 1990, το 75% των κατοίκων ήταν λευκοί. Η αναλογία του πληθυσμού άλλαξε γρήγορα και το 2010 το 67% ήταν Αφροαμερικανοί. Οι αστυνομικοί, όμως, της πόλης ήταν και παρέμειναν σε ποσοστό 95% λευκοί. Ο δήμαρχος, επίσης λευκός. Ως εκ τούτου η πλειονότητα των κατοίκων αντιμετωπίζει τους αστυνομικούς με καχυποψία.
Όσον αφορά τις ενσωματωμένες κάμερες στα κράνη των αστυνομικών, που επιτρέπουν την καταγραφή κάθε επεισοδίου, συνάντησης ή σύλληψης και που συζητούνται ως αναγκαιότητα, κι όχι μόνο στις ΗΠΑ, η αστυνομία στο Ριάλτο της Καλιφόρνια, πραγματοποίησε το εξής πείραμα: Για έναν ολόκληρο χρόνο, το 2012-2013, οι αστυνομικοί φορούσαν κάμερες καταγραφής. Το αποτέλεσμα ήταν η ως εκ θαύματος μείωση της χρήσης βίας από την πλευρά της αστυνομίας κατά 59%. Από την πλευρά των πολιτών, οι καταγγελίες για ανάρμοστη συμπεριφορά των αστυνομικών μειώθηκαν κατά 88%.
Είναι πια κοινά αποδεκτό ότι στις ΗΠΑ, και ίσως όχι μόνο, υπάρχει κατάχρηση της αστυνομίας ως οργάνου κυριαρχίας, αντί ως μέσου ασφάλειας των πολιτών. Κάτι τέτοιο, για να αλλάξει, θα απαιτούσε ριζικές ανατροπές στην εκπαίδευση, τη νοοτροπία, την τεχνολογία και την τακτική της αστυνομίας.
