Όαση

Αν η καρδιά μας έχει σκληρυνθεί, λόγω των απογοητεύσεων και έχει κλείσει λόγω των αρνητικών καταστάσεων που βλέπουμε και ακούμε, αν έχει παγώσει λόγω της αντιμετώπισης που τυγχάνουμε από τους ανθρώπους που είχαμε εμπιστευτεί, χρειάζεται άμεσα να ζητήσουμε από το Θεό να την ξαναζεστάνει. 

Μέσα σε μια σύναξη σαν τη δική μας πρέπει να είναι εμποτισμένη μέσα στην αγάπη και τον ενθουσιασμό, όταν βλέπουμε ο ένας τον άλλο, φροντίζοντας ο ένας για τον άλλο και παρακινώντας και ενθαρρύνοντας ο ένας τον άλλο. Αυτό θα μας κάνει μια ζωντανή εκκλησία στην οποία ο Κύριος ευαρεστείται. Βέβαια δεν πρέπει να παρερμηνεύουμε την αγάπη με την κολακεία, με την ανθρώπινη ευγένεια ή την ανθρώπινη καλοσύνη ή την ανεκτικότητα που αποφεύγει την αλήθεια εις βάρος της δικαιοσύνης του Θεού. 

Η αγάπη επιβάλλει να μιλούμε την αλήθεια ο ένας στον άλλο και όχι απλά να καλύπτουμε τα πάντα για χάρη της δήθεν αγάπης.

Ας τα αντιμετωπίσουμε αυτά τα πράγματα, όχι με αγωνία και φόβο, ας τα αντιμετωπίζουμε μπροστά στο Θεό και ας ζητήσουμε από τον Κύριο να μας ξαναγεμίσει με αυτό το Πνεύμα της ζωής. Μπορεί να γίνει; Βεβαίως μπορεί να γίνει. Έτσι ώστε μέσα σε όλη την ερημιά του κόσμου που ζούμε, μέσα σε όλη αυτή την ακαταστασία και τη διαφθορά, που ακούς τα σκάνδαλα του ενός και του άλλου, και δεν ξέρεις τι θα ακούσεις την επόμενη φορά, δεν ξέρεις ποιος είναι ο κλέφτης, ποιος ο ψεύτης, ποιος ο μοιχός και ο ακάθαρτος, μέσα σε όλα αυτά, μέσα σε αυτήν την ακαταστασία, την οποία όλοι μας βαρεθήκαμε και σιχαθήκαμε, να υπάρχει μια όαση, ένα μέρος που τρέχει καθαρό νερό, ένα μέρος που οι άνθρωποι είναι αυθεντικοί, που υπάρχει αγάπη, ο λαός του Θεού, η εκκλησία του Χριστού.