α:42 ανεφώνησε μετά φωνής
μεγάλης - όταν το Πνεύμα το Άγιο πληρώσει τον πιστό, φωνάζει στον Κύριο
γιατί πρέπει να βγάλει αυτό που έχει μέσα του. Έτσι θέλει ο Θεός, έτσι έκανε η
Ελισάβετ, έτσι κάνουμε κι εμείς σήμερα.
ευλογημένη - πολύ μεγάλη μαρτυρία αυτή για τη Μαριάμ (η Ελισάβετ
δεν ήξερε τίποτα ακόμη, αλλά ο Θεός ξέρει να συμμαρτυρεί).
Και η συμμαρτυρία του Θεού
δίδεται από αδελφούς που έχουν το ίδιο πνεύμα και την ίδια καρδιά. Δεν
συμμαρτύρησε με τον αρχιερέα γιατί δεν είχε το ίδιο πνεύμα, αλλά με την
Ελισάβετ, με το Ζαχαρία, με το Συμεών και με την Άννα.
εν γυναιξί - μόνο στην τάξη των γυναικών, και όχι πάνω απ’ όλους
τους άλλους. Και θα ήταν ευλογημένη ανάμεσα στις γυναίκες όσον αφορά στο ότι
ήταν το σκεύος που χρησιμοποίησε ο Θεός για να γεννηθεί ο Ιησούς Χριστός. Αν
πούμε ότι γενικά για κάθε τι η Μαρία είναι ευλογημένη, τότε δίνουμε τη θέση του
Χριστού στη μητέρα Του. Είναι λοιπόν ευλογημένη ανάμεσα στις γυναίκες, γιατί οι
γυναίκες ήταν που περίμεναν να φέρουν το Μεσσία στον κόσμο, και ο Θεός διάλεξε
τη Μαρία.
ευλογημενος ο καρπός της κοιλίας σου - αυτός που θα ήταν πραγματικά
ευλογητός θα ήταν ο καρπός, χωρίς διαχωρισμό, γιατί ο Χριστός είναι ευλογητός
πάνω απ’ όλους (πακέτο δώρου και περιεχόμενο).
Τα λόγια της Ελισάβετ ήταν
αποκάλυψη ότι η Μαρία είχε καρπό μάλλον απ’ εκείνη την ώρα.
Λουκ.β:21 - όταν ο άγγελος
έδωσε το όνομα δεν είχε ακόμα συλληφθεί, α:46-48... από του νυν...
α:43 - η μήτηρ του Κυρίου μου
η Ελισάβετ εδώ μιλάει προφητικά για το Χριστό σαν «Κύριο». Αυτό που πρέπει να
προσέξουμε εδώ είναι ότι και σαν άνθρωπος ο Χριστός ήταν «Άδών» δηλαδή Κύριος.
Ήταν από τη βασιλική γενιά του Δαβίδ, Υιός του Θεού, ήταν δηλαδή Κύριος και σαν
άνθρωπος. Όμως εμείς δεν λατρεύουμε το Χριστό σαν άνθρωπο Κύριο γιατί δεν
υπάρχει ανθρωπολατρεία μέσα στο λόγο του Θεού αλλά Τον λατρεύουμε σαν τον
Παντοκράτορα, γιατί είναι η φανέρωση Του.
Όταν λέει λοιπόν «η μητέρα του
Κυρίου μου» εννοεί του ανθρώπου Χριστού γιατί διαφορετικά πρέπει να έχει
γεννηθεί απ’ αυτήν ο Θεός που σημαίνει ότι πρέπει να προϋπήρχε του Θεού για να
Τον γεννήσει. Όμως εδώ δεν γεννιέται ο Θεός, αλλά ο άνθρωπος. Δεν μπορεί να γεννηθεί
κάποιος που ήδη υπάρχει!!
Ο όρος Θεοτόκος είναι ένα
Σατανικό δημιούργημα που σκοπό έχει να κατεβάσει το Θεό και να υψώσει το
κτίσμα.
Η Ελισάβετ δεν προσκύνησε ούτε
λάτρευσε τη Μαριάμ. Αν ο Θεός ήθελε κάτι τέτοιο, γιατί να μην το έκανε η
Ελισάβετ την ώρα εκείνη που ήταν πληρωμένη με το Πνεύμα το Άγιο; Έξ.λδ:14, κ:4,5
Δευτ.ς:13,14 Ησ.με:20
Λουκ.κ:42 λέει ο Δαβίδ: Είπε ο ΓΙΑΧΒΕ στον Αδών μου. Αδών εδώ είναι ο άνθρωπος Χριστός ο
οποίος (είναι προφητικό εδώ) αναλήφθηκε και κάθισε στα δεξιά της μεγαλοσύνης
του Θεού.
α:44 Άμεση σχέση του Ιωάννη με το Χριστό. Ο πρώτος θα ετοίμαζε το
δρόμο για τον δεύτερο (Ιωάν.γ:29).
Ήταν τόσο έντονη η παρουσία του
Αγίου Πνεύματος για να φανερωθεί στην Ελισάβετ ότι αυτή ήταν πραγματικά η
μητέρα του Μεσσία.
διότι ιδού - με τον ασπασμό της Μαρίας σκίρτησε το έμβρυο Ιωάννης,
και τότε η Ελισάβετ γέμισε με αποκάλυψη και προφήτευσε.
α:45 Η Ελισάβετ εδώ χωρίς να ξέρει τίποτα, μιλάει για τον
ευαγγελισμό από τον Γαβριήλ. Στα αμέσως παρακάτω εδάφια βλέπουμε τη Μαρία να
υμνεί το Θεό, και μάλλον τότε είναι που ήρθε το Πνεύμα το Άγιο πάνω της, την
επισκίασε και εναπόθεσε το άγιο σπέρμα μέσα της. Την ώρα εκείνη που προφήτευε
και βρισκόταν σε πνευματική έκσταση είναι που έγινε η σύλληψη του Ιησού.
Όλα αυτά τώρα συμβαίνουν στη
Χεβρών. Έτσι, ώστε και η γέννησή του (σαν σπέρμα) να γίνει στη γη Ιούδα. Ο
Χριστός, το σπέρμα του Δαβίδ, συνελήφθηκε σε πόλη Δαβίδ,
α) Στην Χεβρών δόθηκε η
υπόσχεση του Θεού για τον Ισαάκ
β) δόθηκε η εντολή της
περιτομής.
γ) ο Αβραάμ είχε το πρώτο του
κτήμα
δ) την διεκδίκησε ο Χάλεβ όταν
μπήκαν στη γή Χαναάν.
ε) εδώ πρωτοχρίστηκε ο Δαβίδ
βασιλιάς
ς) θαφτήκαν 3 ζευγάρια, Αβραάμ
Σάρα, Ισαάκ-Ρεβέκκα, Ιακώβ-Λεία
ζ) είναι, μία από τις πόλεις
καταφυγής (Ι.Ναυή κ:6)
Ο Θεός πάντα δίνει συμαρτυρίες
και πάντα πολύ περισσότερο απ’ ότι εμείς προσδοκούμε.
α:46-49 Μεγαλύνει η ψυχή μου.
Ηγαλίασε το πνεύμα μου πνευματική χαρά γιατί ο Θεός
είναι ο Σωτήρας της.
Ταπείνωση της δούλης Του Ο Θεός υψώνει τους ταπεινούς.
θέλουσι με μακαρίζει πάσαι αι γενεαί Δεν εννοεί ότι θα
προσεύχονταν σ’ αυτήν όλες οι γενιές, αλλά ότι θα έλεγαν καλά λόγια και ευχές
ΓΙ’ ΑΥΤΗΝ, όχι Σ’ ΑΥΤΗΝ.
Μακαρίζουμε τον Αβραάμ, λέμε
καλά λόγια γι’ αυτόν, αλλά δεν προσευχόμαστε σ’ αυτόν.
Ο Χριστός ποτέ δεν την ονόμασε
«μητέρα» Ιωάν.ιθ:26
Άγιον το όνομα αυτού Το όνομα αναφέρεται στη φύση, στο μεγαλείο
Του.
εδ.50 Έλεος σ’ αυτούς που Τον φοβούνται
εδ.51 Βραχίων: Μεταφορικός λόγος. Ο Θεός βδελύττεται τους υπερήφανους,
και η υπερηφάνεια είναι μέσα στα διανοήματα της καρδιάς. Μπορεί εξωτερικά να
είσαι ταπεινός, αλλά μέσα στην καρδιά... .και αυτά τα ξέρει ο Θεός.
εδ.52 Εκθρονίστηκε ο Σαούλ και έγινε βασιλιάς ένας τσοπανάκος, ο Δαβίδ.
εδ.53 Συνήθως αυτό που εμείς σκεπτόμαστε για τον εαυτό μας, είναι
αντίθετο απ' αυτό που ο Θεός εργάζεται. Αν αναγνωρίσουμε ότι η σάρκα μας είναι
αδύνατη, ο Θεός θα μας κάνει ισχυρούς.
εδ.54,55 Καθώς ελάλησε:
Έμφαση στο να παίρνουν το Θεό με βάση το λόγο που λάλησε. Όλο αυτό που συνέβη
έγινε με πίστη, εμπιστοσύνη, υπακοή, από ταπεινές καρδιές. Ο Θεός εργάζεται
εξαιρετικά και με μεγαλείο.
α:56 Έμεινε 3 μήνες, γιατί όταν πήγε η Μαριάμ εκεί η Ελισάβετ ήταν
6 μηνών και έμεινε μέχρι που γέννησε. Είδε το θαύμα με το Ζαχαρία που λύθηκε η
γλώσσα του μόλις είπε το όνομα Ιωάννης. Αυτούς τους 3 μήνες, η Μαριάμ είναι
έγκυος κι έτσι έφυγε από την Χεβρών για τη Ναζαρέτ. Αυτούς τους μήνες που
έμεινε στη Χεβρών, είχε τη μαρτυρία της Ελισάβετ και του Ζαχαρία ότι ήταν μαζί
τους μέσα στο σπίτι, πράγμα που απέκλειε σκέψεις μοιχείας.
