ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ - γ:21

ὁ νικῶν δώσω αὐτῷ καθίσαι μετ' ἐμοῦ ἐν τῷ θρόνῳ μου, ὡς κἀγὼ ἐνίκησα καὶ ἐκάθισα μετὰ τοῦ πατρός μου ἐν τῷ θρόνῳ αὐτοῦ.

Α. Πρέπει να θυμόμαστε ότι η νίκη δεν σημαίνει την ίδια αμοιβή για κάθε ομάδα. Ο κάθ’ ένας που νικά, ανάλογα με την οικονομία και τις καταστάσεις στις οποίες βρίσκεται, θα πάρει τη θέση που ο Θεός έχει γι’ αυτόν.

Α’Κορ.ιε:41,42 «Άλλη δόξα είναι του ηλίου, και άλλη δόξα της σελήνης και άλλη δόξα των αστέρων, διότι αστήρ διαφέρει αστέρος κατά την δόξαν. Ούτω και η ανάστασις των νεκρών, σπείρεται εν φθορά, ανίσταται εν αφθαρσία». Το κείμενο εδώ αναφέρεται στην ανάσταση των νεκρών της νύμφης που μαζί με τους ζωντανούς θα αρπαγούν όπως λέγει και στην Α’ Θεσ.δ:15-18 και Α’ Κορ.ιε:50-54.

Υπάρχουν όμως και διαφορετικά επίπεδα ανάστασης των νεκρών. Άλλη η ανάσταση των νεκρών στην Αρπαγή, άλλη η ανάσταση των αγίων της Θλίψης και άλλη η τελευταία ανάσταση, του λευκού θρόνου.

Οι «Λαοδικείς», σαν εκκλησιαστική περίοδος δεν συμπεριλαμβάνονται στην ανάσταση των αγίων της νύμφης, γιατί χάνουν την Αρπαγή. Η αρχή είναι η ίδια, ότι υπάρχουν διαφορετικές θέσεις αμοιβής στην παρουσία του Θεού. Στο ουράνιο δείπνο έχουμε το Νυμφίο με τη νύμφη κι έχουμε τους καλεσμένους οι οποίοι ανάλογα με τη «συγγένεια», παίρνουν και θέσεις γύρω από το τραπέζι του γάμου.

Στο Άσμα Ασμάτων βλέπουμε το Βασιλιά να έχει βασιλίδες και παλλακίδες αναρίθμητες, όμως η περιστερά Του είναι μία, η εκλεκτή Του νύμφη. Συνεπώς το ότι ο Ιησούς λέγει στην εκκλησία της Λαοδίκειας ότι στους νικώντας θα δώσει να καθίσουν μαζί Του στον θρόνο Του, δεν σημαίνει ότι θα έχουν την ίδια θέση με τη νύμφη του Χριστού.

Βλέπουμε ότι ενώ η νύμφη καλείται με τη θέλησή της ν’ αγιαστεί, να γίνει άμωμος γιά να εκφύγει με την Αρπαγή, η εκκλησία της Λαοδίκειας καλείται σε «αναγκαστικό» θα λέγαμε αγιασμό δια μέσου της θλίψης και του θανάτου από το θηρίο.

Το βραβείο αναφέρεται περισσότερο στο ότι θα είναι σε θέση να βασιλεύσει και να κυβερνήσει με τον Ιησού και όχι στη θέση που θα έχει σε σχέση με τη νύμφη ή τους δύο μάρτυρες.

Β. δώσω αυτώ καθίσαι μετ’ εμού εν τω θρόνω μου

Το να καθίσει κανείς με τον Ιησού στον θρόνο Του, αναφέρεται στη θέση που θα έχει με όλους τους αγίους γενικά, απολαμβάνοντας την παρουσία Του και βασιλεύοντας μαζί Του στην ερχόμενη χιλιετηρίδα, όπως βλέπουμε στην Αποκ.κ:4.

Αυτοί λοιπόν οι Λαοδικείς από πλούσιοι ταπεινώνονται, δέχονται τον πραγματικό πλούτο της ταπείνωσης και της υπομονής του Ιησού, μάχονται με το θηρίο το οποίο τελικά τους σκοτώνει κι έτσι νικούν και κερδίζουν την παρουσία του Θεού και μια θέση στο θρόνο Του.

Πνευματικά μαθήματα από την εκκλησιαστική περίοδο της Λαοδίκειας

Α. Η πρώτη νουθεσία για μας που ζούμε σ’ αυτές τις κρίσιμες ώρες είναι στο εδάφιο 16, να μην προσπαθήσουμε να ευχαριστήσουμε και τις δύο πλευρές, και το ψυχρό και το ζεστό, γιατί τότε γινόμαστε χλιαροί και θα χάσουμε την Αρπαγή. Πρέπει να είμαστε ειλικρινείς και ν’ ακολουθούμε τον Κύριο κατά πάντα, με υπευθυνότητα και χωρίς φόβο για τις συνέπειες. Δεν μπορούμε να υπηρετούμε δύο κυρίους, ούτε να μείνουμε στα ρηχά μαζί με αυτούς που κρατούν τη μισή διαθήκη του Ιησού και δεν ενδιαφέρονται για τα υπόλοιπα.

Αυτοί οι χλιαροί Λαοδικείς αντιπροσωπεύουν όχι μόνο αυτούς που δεν έλαβαν το Άγιο Πνεύμα από απιστία και μεθοδική στάση εναντίον αυτής της αλήθειας, αλλά κι αυτούς που έλαβαν το Πνεύμα το Άγιο αλλά παραχώρησαν στον Ιησού μόνο ένα μέρος του εαυτού τους και προσπάθησαν να ευχαριστήσουν και τον κόσμο και το Χριστό.

Υπάρχουν ανάμεσά μας άνθρωποι Χριστιανοί, που ενώ βλέπουν τη δύναμη του Θεού, ακούν το λόγο Του, δεν παραδίδουν πλήρως την καρδιά τους στον Ιησού αλλά μένουν σε μια κατάσταση αναποφασιστικότητας και αναμονής. Όλοι όσοι ακούμε αυτά ή τα διαβάζουμε ας μην μείνουμε στην ίδια κατάσταση αλλά ας παραδώσουμε όλο μας τον εαυτό με τα προβλήματά μας, τις δυσκολίες και τις απιστίες μας στον Ιησού, κι Εκείνος θα μας βοηθήσει να γίνουμε η αγαπημένη Του άγια νύμφη.

Το διάστημα αυτό της Θλίψης, που είναι 42 μήνες, θα αναγκάσει όλους τους χλιαρούς να φύγουν από τον γκρι χώρο που στέκονται τώρα και να τοποθετηθούν ανάλογα, στο μαύρο ή στο άσπρο. Οι ψυχροί θα υποχωρήσουν στο σύστημα του Α/Χ και οι θερμοί θα προσκολληθούν στην αλήθεια και την αγάπη του Ιησού.

Β. Το δεύτερο μάθημα είναι ότι οι Λαοδικείς νομίζουν ότι είναι πλούσιοι, όχι μόνο υλικά αλλά και πνευματικά και θα νομίσουν ότι επειδή η παγκόσμια εκκλησία είναι πλούσια και γεμάτη θάμβος από την δόξα των ανθρώπων, ότι θα είναι θαυμάσιο να προσκολληθούν και αυτοί μαζί της κι έτσι να επιτευχθεί «η ενότητα» ενώ στην πραγματικότητα θα διαπράττουν έναν από τους μεγαλύτερους συμβιβασμούς με τον χειρότερο εχθρό του χριστιανισμού που είναι η ψευδοεκκλησία και ο Α/Χ.

Γ. Το τρίτο μάθημα είναι ότι η εκκλησία αυτή στα μάτια του Ιησού είναι γυμνή και φτωχή. Ας μην ξεγελάμε τον εαυτό μας, πρέπει ν’ αναγνωρίσουμε ότι είμαστε πτωχοί στο πνεύμα και γυμνοί, κι ότι μόνο η δικαιοσύνη του Ιησού μπορεί να μας σκεπάσει. 

Όταν έλθουμε ειλικρινά στον Κύριο έχοντας καταλάβει αυτό, τότε θα μας δεχθεί και θα μας οδηγήσει στην παρουσία Του. Μας διδάσκει λοιπόν ο Ιησούς ειλικρίνεια με τους εαυτούς μας.

Δ. Στο 20^ο εδάφιο βλέπουμε ότι ο Ιησούς είναι ο Ένας και μόνος Κύριος που κάθε καρδιά έχει ανάγκη. Αυτός καλεί, Αυτός κτυπά, Αυτός εισέρχεται στην καρδιά του πιστού, Αυτός είναι ο Ένας με τον Οποίο έχουμε κοινωνία, εορτή και συμπόσιο, Αυτός μας δίνει την αμοιβή, Αυτός είναι το παν για κάθε πιστό. Και όταν ο Κύριος έλθει στην καρδιά μας, ας μην γίνουμε σαν τη Μάρθα, αλλά σαν την Μαρία στα πόδια Του για να ακούσουμε τους λόγους Του και να γίνουμε ένα μ’ Αυτόν Λουκ.ι:38 Ας ακούσουμε τι λέγει το Πνεύμα εις την εκκλησία αυτή την ώρα!