Εισαγωγή
Η Αγία Γραφή
είναι θεόπνευστη
Β’ Τιμ.γ:15-17 και ότι
από βρέφους γνωρίζεις τα ιερά γράμματα, τα δυνάμενα να σε σοφίσωσιν εις
σωτηρίαν διά της πίστεως της εν Χριστώ Ιησού. Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος και
ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς εκπαίδευσιν την
μετά της δικαιοσύνης, διά να ήναι τέλειος ο άνθρωπος του Θεού, ητοιμασμένος εις
παν έργον αγαθόν
Β’ Πέτρ.α:20-21 τούτο πρώτον εξεύροντες, ότι ουδεμία
προφητεία της γραφής γίνεται εξ ιδίας του προφητεύοντος διασαφήσεως· διότι δεν
ήλθε ποτέ προφητεία εκ θελήματος ανθρώπου, αλλ' υπό του Πνεύματος του Αγίου
κινούμενοι ελάλησαν οι άγιοι άνθρωποι του Θεού.
Εφεσ.δ:11-15 Και αυτός έδωκεν άλλους μεν αποστόλους,
άλλους δε προφήτας, άλλους δε ευαγγελιστάς, άλλους δε ποιμένας και διδασκάλους,
προς την τελειοποίησιν των αγίων, διά το έργον της διακονίας, διά την οικοδομήν
του σώματος του Χριστού, εωσού καταντήσωμεν πάντες εις την ενότητα της πίστεως
και της επιγνώσεως του Υιού του Θεού, εις άνδρα τέλειον, εις μέτρον ηλικίας του
πληρώματος του Χριστού, διά να μη ήμεθα πλέον νήπιοι, κυματιζόμενοι και
περιφερόμενοι με πάντα άνεμον της διδασκαλίας, διά της δολιότητος των ανθρώπων,
διά της πανουργίας εις το μεθοδεύεσθαι την πλάνην, αλλά αληθεύοντες εις την
αγάπην να αυξήσωμεν εις αυτόν κατά πάντα, όστις είναι η κεφαλή, ο Χριστός
Ο Κύριος έδωσε δασκάλους για να διδάξουν το θεόπνευστο λόγο Του, ώστε
να γίνει κατανοητός σε όλους.
Πράξ.ιζ:10-12 Οι δε αδελφοί ευθύς διά της νυκτός εξέπεμψαν
τον τε Παύλον και τον Σίλαν εις Βέροιαν, οίτινες ελθόντες υπήγον εις την συναγωγήν
των Ιουδαίων. Ούτοι δε ήσαν ευγενέστεροι παρά τους εν Θεσσαλονίκη, καθότι
εδέχθησαν τον λόγον μετά πάσης προθυμίας, εξετάζοντες καθ' ημέραν τας γραφάς αν
ούτως έχωσι ταύτα. Πολλοί μεν λοιπόν εξ αυτών επίστευσαν, και εκ των επισήμων
Ελληνίδων γυναικών και εκ των ανδρών ουκ ολίγοι.
Οι Βερροιείς ήταν ευγενέστεροι από τους Θεσσαλονικείς γιατί δεν απέρριψαν
τα λόγια του Παύλου αλλά μάλλον εξέταζαν με προσοχή το λόγο του Θεού για να
διαπιστώσουν αν πράγματι αυτά ήταν αλήθεια. Γνώριζαν ότι η βάση και ο κανόνας
της διδασκαλίας είναι μόνο ο λόγος του Θεού.
Β’ Τιμ.β:15 Σπούδασον να παραστήσης σεαυτόν δόκιμον εις
τον Θεόν, εργάτην ανεπαίσχυντον, ορθοτομούντα τον λόγον της αληθείας.
Η πνευματική ωριμότητα του δούλου του Θεού εξαρτάται από την ορθοτόμηση
του λόγου του Θεού. Ο Θεός το λέει αυτό γιατί υποτίθεται ότι ο λόγος Του είναι
η αντιπροσώπευση του πλήρους θελήματος Του, και απαιτεί από μας να
συγκεντρώσουμε όλη μας την προσοχή και την σπουδή στο να ορθοτομήσουμε και να
διδάξουμε σωστά το σύνολο αυτό των αληθειών Του.
Η Αγία Γραφή
είναι ο μόνος δογματικός κανόνας και εξουσία
Μάρκ.ζ:6-9 Ο δε αποκριθείς είπε προς αυτούς· ότι καλώς
προεφήτευσεν ο Ησαΐας περί υμών των υποκριτών, ως είναι γεγραμμένον· Ούτος ο
λαός διά των χειλέων με τιμά, η δε καρδία αυτών μακράν απέχει απ' εμού. Εις
μάτην δε με σέβονται, διδάσκοντες διδασκαλίας εντάλματα ανθρώπων. Διότι
αφήσαντες την εντολήν του Θεού, κρατείτε την παράδοσιν των ανθρώπων, πλύματα
ξεστών και ποτηρίων, και άλλα παρόμοια τοιαύτα πολλά κάμνετε. Και έλεγε προς
αυτούς· Καλώς αθετείτε την εντολήν του Θεού, διά να φυλάττητε την παράδοσίν σας.
Μάρκ.ζ:13 ακυρούντες
τον λόγον του Θεού χάριν της παραδόσεώς σας, την οποίαν παρεδώκατε· και κάμνετε
παρόμοια τοιαύτα πολλά.
Αυτό ακριβώς συμβαίνει και σήμερα σχεδόν σε όλο το Χριστιανικό κόσμο.
Η παράδοση πήρε τη θέση του λόγου του Θεού αφήνοντας έτσι ανοιχτό το πεδίο
δράσης για την απάτη το ψεύδος και την πλάνη των ανθρώπων.
Κολ.β:8 Βλέπετε μη σας εξαπατήση τις διά της
φιλοσοφίας και της ματαίας απάτης, κατά την παράδοσιν των ανθρώπων, κατά τα
στοιχεία του κόσμου και ουχί κατά Χριστόν·
Πράξ.ε:29 Αποκριθείς δε ο Πέτρος και οι απόστολοι,
είπον· Πρέπει να πειθαρχώμεν εις τον Θεόν μάλλον παρά εις τους ανθρώπους.
Β’ Τιμ.γ:15-17 και ότι από βρέφους γνωρίζεις τα ιερά
γράμματα, τα δυνάμενα να σε σοφίσωσιν εις σωτηρίαν διά της πίστεως της εν
Χριστώ Ιησού. Όλη η γραφή είναι θεόπνευστος και ωφέλιμος προς διδασκαλίαν, προς
έλεγχον, προς επανόρθωσιν, προς εκπαίδευσιν την μετά της δικαιοσύνης, διά να
ήναι τέλειος ο άνθρωπος του Θεού, ητοιμασμένος εις παν έργον αγαθόν
Ερμηνευτικοί κανόνες
της Αγίας Γραφής
- Η Αγία Γραφή είναι θεόπνευστη, δεν περιέχει λάθη ή αντιφάσεις.
- Η Αγία Γραφή ερμηνεύεται από τον εαυτό της.
Α' Κορ.β:13 Τα οποία και λαλούμεν ουχί με διδακτούς λόγους
ανθρωπίνης σοφίας, αλλά με διδακτούς του Πνεύματος του Αγίου, συγκρίνοντες τα
πνευματικά προς τα πνευματικά.
Ησ.κη:9-13 Τίνα θέλει διδάξει την σοφίαν; και τίνα
θέλει κάμει να καταλάβη την διδασκαλίαν; αυτοί είναι ως βρέφη
απογεγαλακτισμένα, απεσπασμένα από των μαστών. Διότι με διδασκαλίαν επί
διδασκαλίαν, με διδασκαλίαν επί διδασκαλίαν, με στίχον επί στίχον, στίχον επί
στίχον, ολίγον εδώ, ολίγον εκεί, διότι με χείλη ψελλίζοντα και με άλλην γλώσσαν
θέλει ομιλεί προς τούτον τον λαόν· προς τον οποίον είπεν, Αύτη είναι η
ανάπαυσις, με την οποίαν δύνασθε να αναπαύσητε τον κεκοπιασμένον, και αύτη
είναι η άνεσις· αλλ' αυτοί δεν ηθέλησαν να ακούσωσι. Και ο λόγος του Κυρίου
θέλει είσθαι προς αυτούς διδασκαλία επί διδασκαλίαν, διδασκαλία επί
διδασκαλίαν, στίχος επί στίχον, στίχος επί στίχον, ολίγον εδώ, ολίγον εκεί· διά
να περιπατήσωσι και να προσκόπτωσιν εις τα οπίσω και να συντριφθώσι και να
παγιδευθώσι και να πιασθώσι.
- Μην παίρνεις εδάφιο της Αγίας Γραφής έξω από το νόημα του περιεχομένου μέσα στο οποίο βρίσκεται.
- Να προσέχεις να διαχωρίζεις τον πεζό από τον μεταφορικό λόγο.
- Πεζός λόγος: Πράξ.κς:1, κη:9,30
- Μεταφορικός λόγος: Δευτ.α:28, Ψαλμ.κβ:6, Ησ.νε:12
- Μη δέχεσαι διδασκαλία που δεν συμφωνεί με το σύνολο της Αγίας γραφής.
Βιβλικοί όροι
Κάθε Βιβλική διδασκαλία μπορεί να διδαχτεί χρησιμοποιώντας μόνο Βιβλικούς
όρους. Οι λέξεις της Βίβλου επελέγησαν από το Πνεύμα του Θεού για να διδάξουν
τις διδασκαλίες που περιέχονται μέσα στη Βίβλο. Επομένως δεν είναι αναγκαίο να
προσθέσουμε λέξεις με σκοπό να διδάξουμε τις διδασκαλίες που ο Ίδιος ήθελε να
εκφράσει στον άνθρωπο.
