Εφεσ.β:10 Διότι αυτού ποίημα είμεθα, κτισθέντες εν
Χριστώ Ιησού προς έργα καλά, τα οποία προητοίμασεν ο Θεός διά να περιπατήσωμεν
εν αυτοίς.
Έχουμε αγνοήσει την πρόνοια του Θεού. Την προβλεψιμότητα του
Θεού. Το ενδιαφέρον Του και την αγάπη Του. Ο Θεός προνοεί και ετοιμάζει, πριν ακόμα
προσευχηθούμε, πριν ακόμα σκεφτούμε να καταφύγουμε σ' Αυτόν.
Καθόμαστε και ονειρευόμαστε και σχεδιάζουμε ενώ αυτή η
δουλειά έχει γίνει από τον Θεόν με περισσή σοφία και αγάπη. Έχει κανονίσει τα πάντα,
με τις πιο μικρές λεπτομέρειες. Η σοφία του και η αγάπη Του τα έχουν ετοιμάσει
όλα. Γιατί λοιπόν ν' ανησυχείς και να κάνεις σπασμωδικές ενέργειες;
Είναι γεγονός, πως στη ζωή, δεν είναι δυνατό ταυτόχρονα να
σχεδιάζουν και να προχωρούν και του Θεού ο προγραμματισμός και ο δικός μας. Η
δική μας θέληση, κάνει τη θέληση τού Κυρίου να αδρανεί. Σαν να μην υπάρχει. Και
δεν πρέπει να αιτιούμαστε τον Θεό για τις αποτυχίες που οφείλονται στις δικές
μας επιλογές.
Όλη μας η ζωή, μέχρι την πιο μικρή λεπτομέρεια, είναι
προγραμματισμένη από τον Θεό. Αυτός ο προγραμματισμός, θα ισχύσει μόνο, αν το θελήσουμε
και αν παραδώσουμε τα ηνία της ζωής μας στα χέρια Του. Όσο πειθαρχούμε στου
Κυρίου την οδηγία, θα έχουμε αγαθά αποτελέσματα. Για τα υπόλοιπα, μαυρίλα.
Και γελά ο διάβολος μαζί μας. Όταν μας βλέπει ν' αγωνιούμε, να
υποφέρουμε, να ταλαιπωρούμαστε για πράγματα, λυμένα και τακτοποιημένα που
αυτός, εκμεταλλευόμενος την ολιγοπιστία μας, μας τα κρύβει, μας τα σκεπάζει και
μεις βουρλιζόμαστε.
Είναι τρομερή κουταμάρα, να σκέπτεσαι πως όταν το θέλημα του
Θεού, «το αγαθό, το ευάρεστο, το τέλειο»,
έχει προετοιμάσει «έργα καλά, διά να
περιπατήσωμεν εν αυτοίς» και μεις τα αγνοούμε θεληματικά, γιατί νομίζουμε πως
θα τα καταφέρουμε καλύτερα.
Και αν αγαπούμε τον Θεό, που θέλω να το πιστεύω, τότε Τον
λυπούμαι αφάνταστα, όχι για τίποτα άλλο, μα γιατί Του δένουμε τα χέρια και δεν
μπορεί να μας ευεργετήσει, να μας παρασταθεί, να μας γεμίσει με τ' αγαθά του.
Πραγματικά λυπάται. Και πονά.
Κύριε μου. Μάθε με να περπατώ στο φως του θελήματος Σου.
Μάθε με να σκέπτομαι με τις δικές Σου προσφορές και δυνατότητες. Μάθε με να δυσπιστώ
απόλυτα στη δική μου πείρα και των άλλων. Μάθε με. . . να μην ξέρω τίποτα αφού
έχω εσένα που τα ξέρεις όλα.
