Χαίρετε εν Κυρίω.
Η ζωή της πίστης είναι ζωή χαράς. Όλα τα άλλα που λέγονται
και γράφονται είναι «προφάσεις εν αμαρτίαις». Δεν έχεις χαρά, αδιάκοπη χαρά,
μόνιμη χαρά, τότε κάτι δεν πάει καλά με σένα στη λειτουργία της πνευματικής σου
ζωής. Φυσιολογικά αν ζούσες μια καθαρή ζωή πληρότητας, αν κυρίαρχο στοιχείο της
ζωής σου ήτανε ο Χριστός, τότε η ζωή σου θα ήτανε γεμάτη από χαρά.
Και ο κόσμος προσφέρει χαρά. Τα πράγματα του κόσμου,
προσφέρουν χαρά. Τώρα αν αυτό είναι χαρά ή απόλαυση, ή ηδονή πολλές φορές τα
μπερδεύουμε. Η χαρά από ένα ποτήρι μπύρα, από μια θεατρική παράσταση, από
κάποιο δώρο δεν έχει καμία σχέση με τη χαρά του Χριστού.
Μερικοί μαζεύουν χαρές, σαν τις μέλισσες από τα πράματα του
κόσμου και σαν καλοί χριστιανοί, που νομίζουν πως είναι λένε «Κύριε σ'
ευχαριστώ για αυτά που μου έδωσες». Και τα μεταβάλουν ταχυδακτυλουργικά «εν
Κυρίω». Μα γρήγορα αυτά, δεν έχουν διάρκεια, αφήνουν κενό. Το κενό φέρνει
δυστυχία. Και η χαρά γίνεται λύπη.
Χαίρετε εν Κυρίω.
Θα πει να έχετε χαρά γιατί έχετε τον Κύριο. Η χαρά σας θα
είναι μόνο ο Κύριος. Οι άλλες και αν υπάρχουν, δεν θα βαραίνουν στην καρδιά
μας, στη ζωή μας. Η προσοχή μας, το ενδιαφέρον μας, η προσδοκία μας θα είναι
μόνο ο Κύριος. Και θα νιώθουμε χαρά γιατί έχουμε και είναι δικός μας ο Κύριος.
Θα σκεπτόμαστε τον Κύριο και θα αναγαλλιάζουμε. Θα μας μιλά
ο Κύριος και θα πετούμε στα ύψη. Θα διαβάζουμε τα λόγια Του και θα γυαλίζουν τα
μάτια μας. Θα ψάλλουμε στ' όνομά Του, και ας είναι, ώρα δουλειάς, και θα λάμπει
το πρόσωπό μας, πιο πολύ και από της Τζοκόντα. Μα, πάντα και μόνο από τον
Κύριο.
Ο Κύριος, θα έχει κυριαρχήσει απόλυτα στην ύπαρξή μας. Είναι
ο καλός μαργαρίτης. Κάνει πολύ περισσότερο απ' όλα τα άλλα. Είναι η μόνη
σταθερή και μόνιμη πηγή χαράς. Θάλεγα δεν υπάρχουν άλλες χαρές. Είναι μικρές,
προσωρινές και κρύβουν απύθμενα βάθη λύπης. Η χαρά του Κυρίου μας. Η δική Του
χαρά. Η μόνη χαρά.
Και έχουμε ανάγκη από χαρά. Ομορφαίνει τη ζωή μας. Δίνει
δύναμη να πετάμε. Μας παρακολουθεί πάντοτε, ακόμα και αν όλο το κεφάλι μας
είναι μπανταρισμένο και αν στην τσέπη μας μόνο τρύπες υπάρχουν.
Και ένα χαρούμενο, γελαστό, ευτυχισμένο πρόσωπο, είναι η
καλύτερη βιτρίνα του Χριστού. Τραβά, τους ανθρώπους, τους ταλαίπωρους, σαν τις
μύγες. Γουρλώνουν τα μάτια. Και, αναγκάζονται να αναγνωρίσουν και να
ομολογήσουν το μεγαλείο του Χριστού.
Είναι όμορφη η ζωή της πίστης με την χαρά του Χριστού. Δεν
είναι σχήμα λόγου. Δεν είναι μια εσωτερική αντίδραση. Δεν είναι μια αυθυποβολή.
Είναι δώρο του Κυρίου μας. Και Τον ευχαριστούμε.
