Δαν.ι:13 Πλην ο άρχων της βασιλείας της Περσίας
ανθίστατο εις εμέ εικοσιμίαν ημέραν· αλλ' ιδού, ο
Μιχαήλ, εις των πρώτων αρχόντων, ήλθε διά να μοι βοηθήση· και εγώ έμεινα
εκεί πλησίον των βασιλέων της Περσίας.
Προφανώς πρόκειται για ένα δαιμονικό άρχοντα στην υπηρεσία
του Σατανά που είχε εξουσία πάνω στην Περσία. Οπωσδήποτε ήταν μια εξουσία επαναστατική
απέναντι στον Θεό. Από αυτό το εδάφιο και άλλα εδάφια μέσα στον λόγο του Θεού
φαίνεται να υπάρχει ιεραρχία μεταξύ των δαιμονίων. Πρέπει να υπάρχουν
διαφορετικές βαθμίδες και τάξεις. Είναι οργανωμένα σε αρχές εξουσίες, σε
κυριότητες και δυνάμεις.
Σ’ αυτό το εδάφιο διαβάζουμε για τον δαιμονικό άρχοντα
της Περσίας. Στην Εφεσίους ς:12 διαβάζουμε ότι «δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις αίμα και σάρκα, αλλ' εναντίον εις
τας αρχάς, εναντίον εις τας εξουσίας, εναντίον εις τους κοσμοκράτορας του
σκότους του αιώνος τούτου· εναντίον εις τα πνεύματα της πονηρίας εν τοις
επουρανίοις». Όταν λέει αρχές, εννοεί τις κυβερνήσεις που είναι δαιμονικές,
γιατί λέει ότι η πάλη μας δεν είναι ενάντια σε αίμα και σάρκα, αλλά εναντίον
στα πονηρά πνεύματα, εναντίον στις πονηρές δυνάμεις και εξουσίες. Με τη λέξη
κοσμοκράτορες, εννοεί παγκόσμιους κυβερνήτες, κυβερνήτες του κόσμου. Και είναι
κυβερνήτες πονηρά πνεύματα που επηρεάζουν τις καταστάσεις στον κόσμο και έχουν
εξουσία και έλεγχο πάνω στα διάφορα κράτη. Γι’ αυτό μαχόμαστε εναντίον των
πονηρών πνευμάτων, τα οποία προσπαθούν με κάθε τρόπο να σταματήσουν το έργο του
Θεού.
«ο Μιχαήλ, εις των
πρώτων αρχόντων»
Από αυτό συμπεραίνουμε ότι υπάρχουν κι άλλοι πρώτοι άρχοντες
στο αγγελικό βασίλειο του Θεού. Και όπως με τα πονηρά πνεύματα, το ίδιο και οι άγγελοι
του Θεού έχουν διαφορετικούς βαθμούς μεταξύ τους.
Στο εδάφιο 21 του ίδιου κεφαλαίου του Δανιήλ λέει «Πλην θέλω σοι αναγγείλει το γεγραμμένον εν
τη γραφή της αληθείας· και δεν είναι ουδείς ο αγωνιζόμενος μετ' εμού υπέρ
τούτων, ειμή Μιχαήλ ο άρχων υμών».
Αυτό δείχνει ότι ο Μιχαήλ αγωνίζεται ιδιαίτερα για το έθνος
του Ισραήλ. Επίσης δίνει μάχη και για τον πνευματικό Ισραήλ, την εκκλησία, τις τελευταίες
ημέρες.
Στην Αποκάλυψη ιβ:7 λέει «ο Μιχαήλ και οι άγγελοι αυτού επολέμησαν
κατά του δράκοντος· και ο Δράκων επολέμησε και οι άγγελοι αυτού». Έτσι ο
Μιχαήλ μάχεται ακόμη για τον λαό του Θεού. Και ιδιαίτερα αγωνίζεται για τον λαό
του Θεού στις μέρες μας.
Αυτό είναι ενδιαφέρον, ότι ένας άγγελος έμεινε με τους
βασιλείς της Περσίας. Και φαίνεται ότι έμεινε κοντά τους με σκοπό να τους επηρεάσει
να βοηθήσουν τον λαό του Θεού και να εξυπηρετήσουν το σχέδιο του Θεού. Προφανώς
με τη βοήθεια του Μιχαήλ νίκησε τον δαιμονικό άρχοντα ή τον εξεδίωξε και
κατέλαβε τη θέση του απ’ όπου επηρέαζε προς το κακό τους βασιλείς της Περσίας. Τώρα
όμως αυτός ο άγγελος του Θεού θα ασκούσε επιρροή πάνω τους προς το καλό του
λαού Ισραήλ.
Έτσι βλέπουμε τα θαυμαστά αποτελέσματα που η ικεσία και η
μεσιτεία μπορούν να έχουν στο πνευματικό βασίλειο. Για παράδειγμα, ο Κύρος
έκανε μια διακήρυξη να αφήσει ελεύθερο τον λαό Ισραήλ να πάνε και να οικοδομήσουν
τον ναό του Θεού, όμως οπωσδήποτε θα υπήρξε κάποια πνευματική μάχη εναντίον των
πονηρών πνευμάτων.
Υπήρχαν δαιμόνια τα οποία αντιστέκονταν στο να εκπληρωθεί το
διάταγμα του Κύρου. Βέβαια αυτή η πνευματική μάχη κερδήθηκε από τους αγγέλους
του Θεού.
Γνωρίζουμε με βεβαιότητα ότι ο Σατανάς προσπαθούσε να
στρέψει την καρδιά των βασιλέων της Περσίας στο να εμποδίσουν και να
καταστρέψουν τον λαό του Θεού. Αυτό μπορούμε να το διαπιστώσουμε αν διαβάσουμε
ολόκληρο το βιβλίο της Εσθήρ, το οποίο περιγράφει γεγονότα που συνέβησαν 70-80 χρόνια
αργότερα.
Σ’ αυτό το βιβλίο βλέπουμε την παγίδα του Σατανά μέσα στην Περσική
αυλή, που έστησε με σκοπό να θανατώσει όλους τους Ιουδαίους. Ο Θεός όμως
έστρεψε την κατάσταση αυτή σε νίκη για τον λαό Του μέσω του έργου και των
προσευχών των αφοσιωμένων αγίων Του, που ήταν εκεί. Οπωσδήποτε και εκεί θα
έγινε πνευματική μάχη εναντίον των πονηρών πνευμάτων, και την νίκη την πήρε ο
Θεός.
