Πρέπει να προσεγγίσουμε το ερώτημα αυτό ταπεινά, δεδομένου
ότι στη Γραφή δεν αναφέρεται ξεκάθαρα. Έτσι, οι Χριστιανοί καταλήγουν σε
διαφορετικά συμπεράσματα.
Ο Ιησούς, που κατοικεί μέσα στους πιστούς, είναι μεγαλύτερος
από ό, τι ο Σατανάς (Α’ Ιωάν.δ:1-6), και ο Θεός υπόσχεται προστασία από τον
Σατανά (Β’ Θες.γ:3).
Ωστόσο, μπορούμε να βρεθούμε έξω από την προστασία του Θεού
και να δώσουμε τόπο στον Σατανά στη ζωή μας, αν δεν αντιστεκόμαστε σ’ αυτόν με
τους παρακάτω τρόπους:
1. Μετανοώντας πραγματικά για τις αμαρτίες μας (Ιάκ.δ:7-8).
2. Αγρυπνώντας, εγκρατευόμενοι, μένοντας στερεοί στην πίστη
(Α’ Πέτρ.ε:8-9).
3. Συγχωρώντας ο ένας τον άλλον (Β’ Κορ.β:10-11).
4. Αντιμετωπίζοντας και ελέγχοντας τον θυμό μας (Εφες.δ:26-27).
5. Φορώντας την πανοπλία του Θεού (Εφες.ς:10-18).
6. Αποχωριζόμενοι από κάθε παγανιστική και αποκρυφιστική τακτική
(Β’ Κορ.ς:14-17, Πράξ.ιθ:19).
Γνωρίζουμε ακόμα ότι ο Θεός επέτρεψε στον Σατανά να
δοκιμάσει τον Ιώβ και να βασανίσει τον Παύλο για να τον κρατήσει ταπεινό (Β’
Κορ.ιβ:6-10).
Δεν έχουμε αρκετά στοιχεία για να κατανοήσουμε πλήρως την
κατάσταση του Παύλου, αλλά γνωρίζουμε ότι έπρεπε να υπομείνει πειρασμό,
ασθένεια ή κάποια άλλη μορφή σατανικής παρενόχλησης. Ενώ ο Θεός αρνήθηκε να
ελευθερώσει τον Παύλο από αυτόν τον
«άγγελο Σατάν», του έδωσε αναμφίβολα τη δύναμη να επιμείνει νικηφόρα (Α’
Κορ.ι:13).
Μπορεί να μην είναι σωστό να πούμε ότι ένας Χριστιανός
μπορεί να είναι «δαιμονοκατειλημμένος», αλλά ο Χριστιανός μπορεί να δοκιμαστεί,
να βασανιστεί, να πειραστεί και να καταπιεστεί από τον Σατανά.
Ας είμαστε άγρυπνοι στις μεθοδίες του Σατανά και ας αντιστεκόμαστε
στους πειρασμούς του.
