...δια να ήμεθα εις
έπαινον της δόξης αυτού (Εφεσ.α:12)
Η δοξολογία είναι ο λόγος της ύπαρξής μας! ! ! Στην αιωνιότητα,
ο Θεός απλά θα δείχνει στο σύμπαν τη χάρη Του στη σωτηρία της ανθρωπότητας. Κι
εμείς θα Τον δοξάζουμε μαζί με ένα μεγάλο πλήθος από χιλιάδες χιλιάδων αγγέλους
και με τους λυτρωμένους όλων των αιώνων. Το αρχικό σχέδιο του Θεού θα έλθει
τελικά σε καρποφορία. Εμείς θα ζούμε προς έπαινο της ευεργεσίας Του σ’ εμάς εν
Χριστώ Ιησού.
Δεν νομίζετε ότι πρέπει ν’ αρχίσουμε να ζούμε για την δική
Του δόξα από τώρα; Δεν πρέπει να αφήσουμε να εκδηλωθεί «η σχέση της
ευγνωμοσύνης» εδώ και από τώρα;
Και επλήσθησαν άπαντες
Πνεύματος Αγίου, και ήρχισαν να λαλώσι ξένας γλώσσας, καθώς το Πνεύμα έδιδεν
εις αυτούς να λαλώσιν (Πράξ.β:4)
· Και τι έλεγαν αυτοί σε ξένες γλώσσες;
Ακούομεν αυτούς
λαλούντας εν ται γλώσσαις ημών ΤΑ ΜΕΓΑΛΕΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ (Πράξ.β:11)
· Για τους εθνικούς που πήραν το Πνεύμα το Άγιο η
Βίβλος αναφέρει:
Διότι ήκουον αυτούς
λαλούντας γλώσσας ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΥΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΘΕΟΝ (Πράξ.ι:46)
Η δωρεά του Αγίου Πνεύματος έφερε σε ύπαρξη ένα καινούριο
είδος δοξολογίας και λατρείας του Θεού, κάτω από την άμεση έμπνευση του Αγίου Πνεύματος.
Ο Παύλος συζητώντας για την εν Πνεύματι δοξολογία είπε:
Διότι εάν δοξολογήσεις
με το Πνεύμα, εκείνος όστις έχει τάξιν ιδιώτου πώς θέλει ειπεί το αμήν εις την
ευχαριστίαν σου, μη εξεύρων τι λέγεις; Διότι συ μέν καλώς ευχαριστείς, ο άλλος
όμως δεν οικοδομείται (Α’ Κορ.ιδ:16-17)
· Προσέξτε εδώ ότι ο Παύλος δεν λέει ότι ο Θεός
δεν καταλαβαίνει την ευλογία, ή ότι ο ομιλητής δεν οικοδομείται με μια τέτοια
ευχαριστία εν Πνεύματι.
Διότι εσύ μεν ΚΑΛΩΣ ευχαριστείς (ιδ:17).
Αυτή είναι η τέλεια δοξολογία, προορισμένη για την «καλύτερη
Διαθήκη», εδραιωμένη πάνω σε «καλύτερες υποσχέσεις». Αυτός είναι ο κολοφώνας,
το απώτερο άκρο της λυτρωτικής προσπάθειας του Θεού. Σ’ αυτή την εποχή της Κ.Δ.
ο άνθρωπος έχει το απαράμιλλο προνόμιο του να λατρεύει τον Θεό κάτω από την
άμεση έμπνευση του Αγίου Πνεύματος.
· Η ζωή της προσευχής πρέπει αναμφισβήτητα να
τελειώνει με δοξολογία!
Μη μεριμνάτε περί
μηδενός αλλ’ εν παντί πράγματι ας γνωρίζονται τα ζητήματά σας προς τον Θεόν
MET' ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΣ δια της προσευχής και της δεήσεως (Φιλιπ.δ:6)
Εμμένετε εις την
προσευχήν, αγρυπνούντες εις αυτήν ΜΕΤΑ ΕΥΧΑΡΙΣΤΙΑΣ (Κολ.ς:2)
Ο Παύλος και ο Σίλας το εφάρμοσαν αυτό στην φυλακή των
Φιλίππων. Μετά από αρκετή ώρα προσευχής και δοξολογίας γύρω στα μεσάνυκτα ο
Κύριος απάντησε με ένα σεισμό. Διαβάστε προσεκτικά το ις κεφάλαιο των Πράξεων
και θα δείτε αυτή την καταπληκτική αλήθεια στην πράξη.
Μπορούμε όχι μόνο να δίνουμε ευχαριστίες στην προσευχή κάτω
από το χρίσμα του Αγίου Πνεύματος, αλλά και να ψάλλουμε με το Πνεύμα.
Τι πρέπει λοιπόν; θέλω
προσευχηθεί με το πνεύμα, θέλω δε προσευχηθεί και με τον νου θέλω ψάλλει με το
πνεύμα, θέλω δε ψάλλει και με τον νουν (Α’ Κορ.ιδ:15).
Εδώ ο Παύλος κάνει ένα διαχωρισμό ανάμεσα στο να ψάλλει
κανείς με το Πνεύμα, που είναι σε άγνωστη γλώσσα, και να ψάλλει με τον νου κάτω
από το χρίσμα του Πνεύματος. Και τα δύο είναι απαραίτητα και τα δύο είναι
ευλογημένο προνόμιο & υπευθυνότητα της πληρωμένης εν Πνεύματι εκκλησίας.
