«Κήρυκας» του ευαγγελίου της ευημερίας, προσπαθεί να πείσει
τους ανθρώπους για την αλήθεια των λόγων του - μάλιστα εκστομίζοντας κατηγορίες
για όσους δεν συμφωνούν μαζί του - χρησιμοποιώντας μερικά εδάφια από το
Δευτερονόμιο:
Δευτ.κη:1,2 Και εάν υπακούης επιμελώς εις την φωνήν
Κυρίου του Θεού σου, διά να προσέχης να κάμνης πάσας τας εντολάς αυτού, τας
οποίας εγώ προστάζω εις σε σήμερον, θέλει σε υψώσει Κύριος ο Θεός σου υπεράνω
πάντων των εθνών της γής· και θέλουσιν ελθεί επί σε πάσαι αι ευλογίαι αύται
και θέλουσι σε ευρεί, εάν υπακούσης εις την φωνήν Κυρίου του Θεού σου.
Δευτ.η:18 Αλλά θέλεις ενθυμείσθαι Κύριον τον Θεόν σου·
διότι αυτός είναι, όστις σε δίδει δύναμιν να αποκτάς πλούτη, διά να στερεώση
την διαθήκην αυτού, την οποίαν ώμοσε προς τους πατέρας σου, ως είναι την ημέραν
ταύτην.
Κατ’ αυτόν τον κύριο, ο Ιησούς είναι σωτήρας, με την έννοια
της απελευθέρωσης από την φτώχεια! (Αυτό είναι το «άλλο ευαγγέλιο» για το οποίο
μιλάει ο απόστολος Παύλος).
Ένα θέμα που δεν μπορεί να αφήσει αδιάφορο κανένα χριστιανό,
είναι το θέμα των ΕΥΛΟΓΙΩΝ του Θεού στη ζωή μας. Πολλά έχουν ειπωθεί και έχουν
γραφτεί για το θέμα της ευλογίας στη ζωή του πιστού. Άλλα απ’ αυτά είναι
υπερβολικά, άλλα άσχετα, άλλα επηρεασμένα σαφώς από τη σημερινή υλιστική εποχή.
Είναι γνωστό τι θεωρείτο «ευλογία» στην Παλαιά και τι στην
Καινή Διαθήκη. Η έννοια της ευλογίας στην Καινή Διαθήκη είναι εντελώς
διαφορετική από εκείνη στην Παλαιά. Για την Παλαιά Διαθήκη ευλογία είναι η
υλική ευημερία, τα πολλά παιδιά, η μόρφωση, η υγεία, η ειρήνη κλπ. Για την
Καινή Διαθήκη «ευλογία» είναι η χάρη του Θεού: οτιδήποτε προέρχεται από το Θεό
είναι «δόσις ἀγαθή καὶ δώρημα τέλειον»,
ακόμη κι αν με τα ανθρώπινα κριτήρια δεν είναι κάτι ευχάριστο.
Σε πολλά εδάφια της Παλαιάς Διαθήκης, ο Θεός παρουσιάζεται
να ευλογεί είτε μεμονωμένα άτομα της αρχαίας εποχής είτε το λαό Ισραήλ σαν
σύνολο ή να υπόσχεται ότι θα τους ευλογήσει στο μέλλον.
Πολλοί παίρνουν αυτά τα εδάφια και προσπαθούν να τα
εφαρμόσουν στους πιστούς της Καινής Διαθήκης. Στην συνέχεια, άλλοι απορούν που
όσα γράφονται εκεί δεν συμβαίνουν και στη δική τους ζωή... άλλοι πάλι
φορτώνονται «ενοχές», επειδή θεωρούν ότι υπάρχει πρόβλημα στη σχέση τους με τον
Θεό και γι’ αυτό δεν βλέπουν στις ημέρες τους «τις ευλογίες του Αβραάμ, του
Ισαάκ και του Ιακώβ». Όμως, τέτοια εδάφια απουσιάζουν από την Καινή
Διαθήκη.
Θέλουν να πιστεύουν ότι οι ευλογίες προς τον Ισραήλ
λαμβανόμενες αλληγορικά, εφαρμόζονται στην εκκλησία της Καινής Διαθήκης.
Όμως αυτό είναι μια επιζήμια πλάνη με ολέθρια αποτελέσματα
ανάλογης μεταχείρισης του λόγου του Θεού. Αυτή η ερμηνεία είναι εκ διαμέτρου
αντίθετη με τη σκέψη και το θέλημα του Θεού.
Ο Θεός δεν μπορεί να αναγνωρίσει ούτε να επιδοκιμάσει μια
τέτοια μεταστροφή της πραγματικής σημασίας των ευλογιών και των προνομίων του
λαού Του Ισραήλ.
Είναι αλήθεια ότι διαβάζουμε στην Γαλ.γ:14 «…Διά να έλθη εις τα
έθνη η ευλογία του Αβραάμ διά Ιησού Χριστού, ώστε να λάβωμεν….». Τι να
λάβωμεν; Χρήματα, σπίτια, αυτοκίνητα, οικόπεδα, όπως κάποιοι ονειρεύονται; Όχι
βέβαια, αλλά να λάβωμεν «την επαγγελίαν
του Πνεύματος διά της πίστεως»!!!
Όλα αυτά είναι αλήθεια, αλλά δεν δίνουν σε κανένα το
δικαίωμα να μεταφέρει στους πιστούς της Καινής Διαθήκης, τις επαγγελίες που
έγιναν στον Ισραήλ. Ο Θεός ανέλαβε με όρκο την υποχρέωση να ευλογήσει το σπέρμα
του Αβραάμ – του φίλου Του – με όλες τις επίγειες ευλογίες στη γη Χαναάν. Αυτή
η επαγγελία παραμένει και δεν μεταβιβάζεται σε τρίτους με κανένα τρόπο.
Θα υποφέρουν όλοι όσοι επιχειρήσουν να αμφισβητήσουν την
κυριολεκτική εκπλήρωσή της, στον καιρό που ο Θεός έχει προσδιορίσει.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ποτέ ότι οι ευλογίες του Ισραήλ είναι
επίγειες, ενώ της Εκκλησίας ουράνιες:
Εφεσ.α:3 Ευλογητός ο Θεός και Πατήρ του Κυρίου ημών
Ιησού Χριστού, ο ευλογήσας ημάς εν πάση ευλογία πνευματική εις τα επουράνια διά
Χριστού,
Οι ευλογίες της εκκλησίας, στη φύση και τη σφαίρα τους,
διαφέρουν εξολοκλήρου από τις ευλογίες που ο Θεός υποσχέθηκε στον Ισραήλ και
δεν πρέπει να τα συγχέουμε αυτά.
Η προσπάθεια του ευαγγελίου της ευημερίας, δημιουργεί
σύγχυση και ζημιά στην ακεραιότητα των Γραφών και κατ’ επέκταση στην ψυχή του
ανθρώπου. Το να θελήσει κάποιος να εφαρμόσει στην εκκλησία, είτε τώρα είτε στο
μέλλον, τις επαγγελίες που έχουν γίνει στον Ισραήλ, οδηγεί σε τέλεια ανατροπή
των πραγμάτων και φέρνει απελπιστική σύγχυση.
Είναι ανάγκη, από πιστότητα στο λόγο του Θεού και για το
καλό των ψυχών που ακούν ή διαβάζουν «διάφορα», να παρακαλέσουμε αυτούς που τα
λένε ή τα γράφουν να προσέξουν πολύ αυτό το ζήτημα.
Είμαστε πεπεισμένοι ότι όποιος συγχέει τον Ισραήλ με την
εκκλησία, δηλαδή το επίγειο με το ουράνιο, δεν μπορεί να είναι υγιής και
σοβαρός ερμηνευτής του λόγου του Θεού.
