Και μη μεθύσκεσθε με
οίνον, εις τον οποίον είναι ασωτία αλλά πληρούσθε δια του Πνεύματος, λαλούντες
μεταξύ σας με ψαλμούς και ύμνους και ωδάς πνευματικός άδον- τες και ψάλλοντες
εν τη καρδία υμών εις τον Κύριον (Εφεσ.ε:18)
Η φράση «ωδές
πνευματικές» σημαίνει «τραγούδια του Πνεύματος» ή τραγούδια εμπνευσμένα απ’
ευθείας απ’ το Πνεύμα δηλαδή ύμνοι σε άγνωστες γλώσσες.
Ο Παύλος έδωσε παρόμοια συμβουλή στους Κολοσσαείς (Κολ.γ:16)
και στην πρώτη εκκλησία εν γένει (Α’ Κορ.δ:17). Η λατρεία και η δοξολογία είναι
το έργο της εκκλησίας.
Σείς όμως είσθε γένος
εκλεκτόν,βασίλειον ιεράτευμα, έθνος άγιον, λαός τον οποίον απέκτησεν ο θεός, δια
να εξαγγείλητε τας αρετάς Εκείνου, όστις σας εκάλεσεν εκ του σκότους εις το
θαυμαστόν Αυτού φως (Α’ Πέτρ.β:9)
Η αποστολή της εκκλησίας είναι να εκπληρώσει από κάθε άποψη
αυτό που ο λαός Ισραήλ απόλαυσε μερικά. Εμείς πρέπει να λάμπουμε σαν φως μέσα σ’
ένα σκοτεινό κόσμο δίνοντας δημόσια ευχαριστία στο Θεό μπροστά στους ανθρώπους
για το ποιος είναι, τι έχει κάνει, τι κάνει, και τι ακόμα θα κάνει για την
λύτρωση του ανθρώπου. Η δοξολογία θα πρέπει να είναι αιώνια.
Δι’ αυτού λοιπόν ας
αναφέρωμεν πάντοτε εις τον Θεόν θυσίαν αινέσεως, τουτέστι καρπόν χειλέων
ομολογούντων το όνομα αυτού (Εβρ.ιγ:15). Αυτό το εδάφιο δεν σημαίνει ν’
αποδίδουμε λατρεία όταν δεν αισθανόμαστε ιδιαίτερα εμπνευσμένοι «Να προσφέρουμε
θυσίαν αινέσεως» - αλλά μάλλον ότι σ’ αυτή την Οικονομία, δοξολογία ΕΙΝΑΙ η
θυσία μας.
· Αυτή η δοξολογία είναι δυναμική!!
· Αυτή θα είναι η ευλογημένη απασχόλησή μας σε όλη
την αιωνιότητα!
· Ας ζήσουμε λοιπόν μέσα σ’ αυτό τον ένδοξο χώρο
καθώς υπηρετούμε τον Κύριο!
