Η Βασιλεία

Ας τα πάρουμε με τη σειρά τους τα πράγματα. Όταν λέμε βασίλειο, βασιλεία, εννοούμε το χώρο ή την πε­ριοχή που ανήκει στον βασιλιά. Αυτός τη διοικεί, αυτός την ελέγχει, είναι αποκλειστικά δική του. Είναι η επικράτειά του. Όλοι οι κάτοικοι του βασιλείου του ξέρουν το βασιλιά τους, τον σέβο­νται, τον τιμούν, τον υπακούν και δί­νουν δόξα και τιμή σ' αυτόν. 

Εκείνος αντίστοιχα όταν βλέπει το βα­σίλειό του νιώθει χαρά, νιώθει αγάπη, νιώθει ευθύνη, νιώθει και δόξα να προ­έρχεται από το βασίλειο που του ανή­κει. Αυτό που τους συνδέει είναι η α­γάπη, ο σεβασμός και η υπακοή. Η βασιλεία του βασιλιά είναι εκεί που ο βασιλιάς τιμάται, λατρεύεται, εκεί που οι άνθρωποι τον υπακούν, τον σέβο­νται, τον υπηρετούν και νιώθουν ότι του ανήκουν και εκείνος τους ανήκει. Μεταξύ τους είναι δεμένοι με πίστη, πιστότητα, εμπιστοσύνη, αγάπη.

Ο χώρος αυτός, η περιοχή που περιγράψαμε, είναι το σώμα μας, η ζωή μας, η ύπαρξή μας, η ψυχή μας. Αυτό είναι το Βασίλειο του Θεού και αυτή είναι η Βασιλεία Του, επάνω μας, μέσα μας, γύρω μας, στη ζωή μας. Ο Κύριος είναι ο Βασιλιάς μας και εμείς Του ανήκουμε. Τα χέρια μας, τα πόδια μας, ο χρόνος μας, η υγεία μας, τα χρήματά μας ανήκουν όλα στο Βα­σιλιά μας, που είναι ο Κύριός μας, ο Άρχοντας της καρδιάς μας. Του τα δώσαμε, Του τα παραδώσαμε όλα και θέλουμε να είναι Βασιλιάς μας και εμείς να είμαστε το Βασίλειό Του.

Στο Βασίλειό Του ο Θεός κάνει αυτό που νομίζει ο ίδιος ότι είναι σωστό, α­ληθινό και δίκαιο. Η Βασιλεία του Θε­ού μέσα μας σημαίνει ότι στη ζωή μας γίνεται το θέλημά Του. Ο χρόνος μας, η ζωή μας, η κάθε μας μέρα Του ανή­κει και εμείς δεν έχουμε τίποτα δικό μας. Όλα είναι του Βασιλιά μας. Εάν μας ρωτήσουν πηγαίνετε στον κινημα­τογράφο, στο θέατρο, στην όπερα, η απάντηση είναι απλή. Όχι, γιατί τα πό­δια μας, η ψυχή μας, ο χρόνος μας εί­ναι του Βασιλιά μας, του Κυρίου μας. Εκείνος κανονίζει πού θα πάμε, πότε, πόσο και αν... Ο Βασιλιάς μας κρατάει τη ζωή μας στα χέρια Του και κατοικεί μέσα στην καρδιά μας. Εάν μας ρωτή­σουν βλέπετε τηλεόραση, ακούτε τρα­γούδια, ροκ μουσική;... Θα απαντή­σουμε πολύ απλά, όχι, γιατί δεν έχου­με μάτια δικά μας, ούτε αυτιά, ούτε πόδια, ούτε χρόνο... Όλα είναι του Βα­σιλιά μας, κι εμείς και τα παιδιά μας και τα σπίτια μας και το μέλλον μας και η κάθε στιγμή της ζωής μας. Αυτό θα πει είναι ο Κύριος Βασιλιάς μου και η Βασιλεία Του είναι μέσα μου. Το σώμα μου είναι το Βασίλειό Του και στο Βασίλειό Του ο Θεός κάνει ό,τι θέλει, αυτό που θέλει.

Αντιλαμβάνεστε πόσο μακριά από την κατάσταση αυτή ζουν οι περισσότεροι χριστιανοί των ημερών μας. Πηγαί­νουν στην εκκλησία, ακούνε κηρύγμα­τα, συμφωνούν στα βασικά, πιστεύουν στο Χριστό, αλλά Βασίλειο του Θεού δεν έγινε ποτέ η ζωή τους. Γιατί το πρώτο που χρειάζεται είναι να το πο­θήσουν με όλη τους την καρδιά, να το ζητήσουν επίμονα και συνειδητά, να ξέρουν τι θέλουν, τι ζητάνε και γιατί το ζητάνε. Θα το χαρίσει ο Κύριος όταν είμαστε έτοιμοι να Τον δεχθούμε Κύ­ριο και Βασιλιά στη ζωή μας, να μας κάνει ο Κύριος κουμάντο όπως λέμε, να γίνουμε κτήμα Του, απόκτημά Του, υπήκοοί Του πιστοί στο Βασίλειό Του, απόλυτα συμμορφωμένοι με το θέλη­μά Του, τους νόμους Του, τις εντολές Του.

Στο Βασίλειό Του ο Βασιλιάς Κύριος λατρεύεται από τους πιστούς Του , οι οποίοι Τον υπακούν, Τον σέβονται, Τον αγαπούν. Μόνον έτσι έρχεται η Βα­σιλεία του Θεού μέσα μας, μόνον κά­τω από αυτές τις συνθήκες και τις προϋποθέσεις. Άλλωστε αυτό ακρι­βώς είναι το νόημα και των 2 τόσο ση­μαντικών εδαφίων:

1 ) Β' Κορινθίους ς:16-18

«Ότι θέλω κατοικεί εν αυτοίς και περιπατεί. και θέλω είσθαι Θεός αυτών και αυτοί θέλουσιν είσθαι λαός Μου». «Εγώ θέλω σας δεχθή, και θέλω είσθαι Πατήρ σας, και σεις θέλετε είσθαι υιοί Μου και θυγατέρες, λέγει Κύριος Παντοκράτωρ».

2) Εφεσίους γ:17

«Δια να κατοικήση ο Χριστός δια της πίστεως εν ταις καρδίαις υμών».

Μετά από όλα όσα αναφέραμε, υπάρ­χει κάτι τελευταίο, αλλά πολύ κρίσιμο. Είναι η ώρα της δικής μας της καρ­διάς. Είναι η ώρα της δικής μας απά­ντησης. Θα το θελήσουμε, θα το πο­θήσουμε, θα το ζητήσουμε με όλη μας την καρδιά; Θα καταλάβουμε την αξία αυτής της τόσο ευλογημένης κατά­στασης και θα κάνουμε το παν για να το απολαύσουμε; Εάν ναι, ο Κύριος εί­ναι έτοιμος να μας το χαρίσει, να μας αξιώσει να απολαύσουμε τη δική Του Βασιλεία μέσα μας, πάνω μας, γύρω μας και να γίνουμε το δικό Του Βα­σίλειο εμείς και το σπίτι μας ολόκλη­ρο. Αρκεί η καρδιά μας να είναι ευ­θεία, ειλικρινής, και η εκζήτησή μας με ταπείνωση και πίστη.

Πόσο όμορφα περιγράφει αυτήν την ευλογημένη κατάσταση ο Ψαλμωδός, αιώνες πριν, στο βιβλίο των Ψαλμών στην Παλαιά Διαθήκη:

«Εν εζήτησα παρά του Κυρίου, τούτο θέλω εκζητεί" το να κατοικώ εν τω οίκω του Κυρίου πάσας τας ημέρας της ζωής μου, να θεωρώ το κάλλος του Κυρίου, και να επισκέπτωμαι τον Ναόν Αυτού». (Ψαλμ.κζ:4).

Αυτή είναι μια από τις καλύτερες και ακριβέστερες εικόνες του τι είναι η Βασιλεία του Θεού και πώς τη βιώνει ο άνθρωπος με αγάπη, λατρεία και αφιέ­ρωση στο πρόσωπο του Κυρίου. Αυ­τός ο άνθρωπος, που λέει αυτά τα λό­για, στην ουσία ζει μόνο για τον Κύριο, αναπνέει μόνο για τον Κύριο, έχει παραδοθεί στο Βασιλιά του και υπάρ­χει μόνο γι' Αυτόν.

Όταν η ψυχή το ποθήσει ειλικρινά, όταν η καρδιά το θελήσει δυνατά, ο Κύριος θα το χαρίσει πλούσια. Αυτό άλλωστε υπονοεί στην τόσο όμορφη αλλά και περιεκτική Του φράση ο Κύ­ριός μας στην Καινή Διαθήκη.

«Ζητείτε πρώτον την Βασιλείαν του Θεού και την δικαιοσύνην Αυτού. και ταύτα πάντα θέλουσι σας προστεθή». (Ματθ.ς:33).

Έτσι ξεκινούν όλα. Από το τι ζητάμε, το τι θέλουμε, το τι προκρίνουμε στη ζωή μας. Η Βασιλεία Του αρχίζει από τώρα, από επάνω μας, από μέσα μας και συνεχίζει αιώνια στην παρουσία του Θεού, στη δόξα του Ιησού χρι­στού με αιώνια ζωή.

Πολλοί κάνουν το λάθος και νομίζουν πως όλα αυτά που λέμε είναι προαιρε­τικά και δεν αφορούν τη σωτηρία που χαρίζει ο Ιησούς Χριστός. Νομίζουν πως είναι για όσους ενδιαφέρονται και για κάτι παραπάνω... για ένα καλύτερο βαθμό... Είναι μεγάλο ψέμα αυτό. Η σωτηρία μας είναι ακριβώς αυτή η κατάσταση, η Βασιλεία του Κυρίου μέσα μας, η μόρφωση του Ιησού Χριστού επάνω μας, η δόξα του Κυ­ρίου στη ζωή μας. Δεν είναι ούτε προ­αιρετικά όλα αυτά ούτε για τους... ιδι­αίτερα πνευματικούς και ζηλωτές, ό­πως νομίζουν πολλοί.

Ο Ιησούς Χριστός πέθανε στο σταυρό του Γολγοθά, αναστήθηκε, ζει και μας αγιάζει καθημερινά, ώστε να απολαύ­σουμε αυτή τη Βασιλεία του Θεού στη ζωή μας. Εάν δεν έγινε ο Κύριος Βα­σιλιάς μας, τη σωτηρία Του δεν την πήραμε ποτέ. Εάν δεν έχουμε τη Βα­σιλεία Του μέσα μας, ούτε τη σωτηρία Του έχουμε αποκτήσει. Ας το προσέ­ξουμε, γιατί είναι κάτι με αιώνιες προ­εκτάσεις και συνέπειες. Η σωτηρία του Ιησού Χριστού και η Βασιλεία Του μέσα μας δεν είναι δύο ξεχωριστές καταστάσεις ούτε τη μια την αποκτού­με αυτόματα ενώ η άλλη έρχεται, αν έρθει... σιγά -σιγά και προαιρετικά, σε όσους ενδιαφέρονται.

Ο Ιησούς Χριστός πέθανε και αναστή­θηκε για να γίνει ο Βασιλιάς της καρ­διάς μας, ο Κύριός μας, ο Σωτήρας μας. Και αν δεν Τον απολαμβάνουμε έτσι, εάν δεν Τον ζούμε έτσι, η σωτη­ρία Του δεν βασιλεύει ακόμα στη ζωή μας. Ας το προσέξουμε ιδιαίτερα αυτό.