Ο άντρας σαν κεφαλή της γυναίκας
Ο άνδρας, λοιπόν, είναι η «κεφαλή» της γυναίκας του. Το να είναι κάποιος κεφαλή, δεν δηλώνει εξουσία ή αξία στη Χριστιανική Εκκλησία. Είναι θέμα ευθύνης, πολύ μεγάλης μάλιστα. Σε ένα σπίτι, υπάρχουν πράγματα που πρέπει να φροντιστούν από έναν, για να διατηρηθεί η ειρήνη στην οικογένεια.
Ο άνδρας, λοιπόν, είναι η «κεφαλή» της γυναίκας του. Το να είναι κάποιος κεφαλή, δεν δηλώνει εξουσία ή αξία στη Χριστιανική Εκκλησία. Είναι θέμα ευθύνης, πολύ μεγάλης μάλιστα. Σε ένα σπίτι, υπάρχουν πράγματα που πρέπει να φροντιστούν από έναν, για να διατηρηθεί η ειρήνη στην οικογένεια.
Ο Θεός επιλέγει τον άνδρα ως κεφαλή της οικογένειας. Αν τηρηθεί αυτό ενώ ο άνδρας σέβεται τη γυναίκα του και είναι πρόθυμος να θυσιαστεί για εκείνη, η ειρήνη του σπιτιού είναι πλήρης και κανείς απολύτως δεν αδικείται. Ο άνδρας έχει την ευθύνη των αποφάσεων, ενώ ταυτόχρονα πρέπει να αγαπάει τη γυναίκα του. Και αφού η τελική απόφαση είναι δική του σαν κεφαλή που είναι, αν την αγαπάει πραγματικά, η γυναίκα είναι η πιο κερδισμένη γιατί έχει περισσότερες πιθανότητες να γίνει το δικό της. Έναν τέτοιο άνδρα αξίζει να τον σέβεται και να τον υπακούει μια γυναίκα, και σε μια τέτοια γυναίκα, ο άνδρας όχι μόνο δεν χαλάει χατίρι, αλλά αποφασίζει πάντα προς το δικό της συμφέρον, ΑΠΑΡΝΟΥΜΕΝΟΣ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ μέχρι θανάτου. Ποιος τελικά βγαίνει κερδισμένος; Και αν κάποια γυναίκα ακολουθήσει αυτές τις εντολές και για τον άπιστο σύζυγό της, όπως λέει ο Πέτρος, πάλι κερδισμένη θα είναι, γιατί όχι μόνο θα την εκτιμήσει, (μια και αυτό είναι κάτι το οποίο όλοι οι άνδρες εκτιμούν), αλλά ίσως τον σώσει κιόλας, οδηγώντας τον στον μόνο δρόμο σωτηρίας, τον Ιησού Χριστό.
Μα θα πει κανείς: «Δεν είναι πάντα έτσι, και δεν είναι όλοι οι άνδρες καλοί». Ναι, όμως οι εντολές τού Παύλου ισχύουν και δίδονται για μια σωστή Χριστιανική οικογένεια, που ζει πραγματικά τη Χριστιανική πίστη και τα τηρεί ΟΛΑ. Πρέπει να υπάρχει ΑΜΟΙΒΑΙΟΤΗΤΑ στα συναισθήματα ενός ζεύγους διότι σε κάθε άλλη περίπτωση είναι περιττό να συζητά κανείς.
Ακόμα ξεκαθαρίζουμε ότι η φράση «η δε γυνη ινα φοβηται τον ανδρα» (Εφεσ.ε:33) μιλάει για σεβασμό. Είναι αυτονόητο! Καμία γυναίκα δεν φοβάται νοσηρά τον άνδρα που την αγαπάει, αλλά τον σέβεται.
Για να καταλάβουμε τι διδάσκει η Αγία Γραφή πρέπει πρώτα να ακούσουμε προσεκτικά και μετά να κρίνουμε. Διαβάζουμε στην Εφες.ε:22-24, "Αι γυναίκες υποτάσσεσθε εις τους άνδρας σας ως εις τον Κύριον, διότι ο ανήρ είναι κεφαλή της γυναικός, καθώς και ο Χριστός κεφαλή της εκκλησίας, και αυτός είναι σωτήρ του σώματος. Αλλά καθώς η εκκλησία υποτάσσεται εις τον Χριστόν, ούτω και αι γυναίκες ας υποτάσσονται εις τους άνδρας αυτών κατά πάντα."
Το πρώτο που παρατηρεί κανείς, όπως ήδη είπαμε, είναι η συντομία. Τρία εδάφια όλα κι όλα. Μάλιστα η παράλληλη περικοπή στην Κολοσσαείς, έχει ένα μόνο, "Αι γυναίκες υποτάσσεσθε εις τους άνδρας σας καθώς πρέπει εν Κυρίω" (Κολ.γ:18). Μέσα σε έντεκα λέξεις εξηγεί ο λόγος του Θεού τον ρόλο της γυναίκας ως συζύγου. Συγκρίνετε τις 11 λέξεις ή τα 3 εδάφια το με τα χιλιάδες βιβλία στα βιβλιοπωλεία που μας μαθαίνουν πως να έχουμε ένα χριστιανικό γάμο.
Δεν υπάρχουν περιορισμοί, ούτε ειδικές οδηγίες που να πρέπει να τις θυμόμαστε. Δεν υπάρχει λόγος να στηριζόμαστε σε βιβλία όπως «Οι άντρες είναι από τον πλανήτη 'Αρη, οι γυναίκες από την Αφροδίτη». Δεν υπάρχουν 10 βήματα για το χαρούμενο σπιτικό, ή 15 μέρες για χαρούμενες συζυγικές σχέσεις. Τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά. Αν αυτό που ακούς δεν έρχεται μέσα από τη Γραφή, μη το πιστεύεις. Προσέξτε αυτούς που προσθέτουν στη Γραφή.
Η ιδέα της υποταγής προκαλεί συχνά πολλά αρνητικά συναισθήματα σε πολλές δυναμικές γυναίκες, που αισθάνονται ότι μ' αυτό τον τρόπο τους αφαιρείται κάθε πρωτοβουλία και περιορίζονται σε κάποιο παθητικό ρόλο μέσα στην οικογένεια.
Αυτό είναι μια μεγάλη παρανόηση. Ο Θεός που προίκισε τη γυναίκα με τα ίδια πνευματικά χαρίσματα, όπως και τον άντρα, και την ίδια ελευθερία βούλησης, ασφαλώς δε θέλει να τη μετατρέψει σ' ένα άβουλο πιόνι.
'Αλλωστε, υποταγή δε σημαίνει παραίτηση από κάθε προσωπικό ενδιαφέρον ή δραστηριότητα, ούτε παράδοση "άνευ όρων". Φυσικά, η γυναίκα δε θα κάνει ποτέ καμία υποχώρηση σε θέματα που είναι αντίθετα με τον ηθικό νόμο του Θεού.
Το δεύτερο που πρέπει να προσέξουμε είναι πως η Γραφή ζητάει από τις γυναίκες να υποτάσσονται στους δικούς τους άντρες, όχι σε όλους τους άντρες. Δεν λέει "αι γυναίκες υποτάσσεσθε εις τους άνδρες", αλλά "εις τους άνδρας σας." Μιλάει δηλαδή για το γάμο, όχι για το ρόλο της γυναίκας στην κοινωνία. Όποτε η Αγία Γραφή αναφέρεται στην υποταγή της γυναίκας εννοεί μόνο στο δικό της άντρα. Σε κανέναν άλλο άντρα.
Τι είναι η υποταγή;
Τι είναι όμως η υποταγή; Θα το καταλάβουμε αν διαπιστώσουμε πως καθημερινά όλοι μας κάπου υποτασσόμαστε. Είτε στον εργασιακό χώρο στο πρόσωπο του προϊσταμένου, είτε σαν πολίτες υποτασσόμενοι στους νόμους και στην εξουσία και σε πολλές άλλες εκδηλώσεις της ζωής. Διαβάζουμε Α΄ Πέτρ.β:13 "Υποτάχθητε λοιπόν, εις πάσαν ανθρώπινην διάταξιν δια τον Κύριον." Γιατί, λοιπόν, μας φαίνεται τόσο σκληρό να υποταχθούμε στο σύζυγό μας, τη στιγμή μάλιστα που ξέρουμε ότι μας αγαπά και ότι μ' αυτό τον τρόπο εξασφαλίζεται η ειρήνη και η αρμονία μέσα στην οικογένεια;
Για να υπάρχει όμως τάξη μέσα στην οικογένεια και σωστές σχέσεις ανάμεσα στους συζύγους και για να μη συγκρούονται συνεχώς τα δύο "εγώ", στην προσπάθειά τους για επικράτηση, ο λόγος του Θεού παραγγέλλει στις γυναίκες να υποτάσσονται στους άντρες τους "ως εις τον Κύριον" (Εφες.ε:22).
Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως υπακούμε τυφλά. Δεν κάνουμε ό,τι κι αν μας πουν χωρίς να βάλουμε το μυαλό μας να δουλέψει. Ο ίδιος άνθρωπος που έγραψε το εδάφιο στην Α΄ Πέτρου είπε στις Πράξ.ε:29: "Πρέπει να πειθαρχώμεν εις τον Θεόν μάλλον, παρά εις τους ανθρώπους."
Αυτό σημαίνει πως θα ελέγξεις τη διαταγή, θα δεις αν συμφωνεί με το λόγο του Θεού και μετά θα την υπακούσεις. Αν δεν συμφωνεί με το θέλημα του Θεού, έχεις δικαίωμα να μη την υπακούς. Στην Εκκλησία μέσα γράφει ο απόστολος Πέτρος, πάλι στην Α΄ Πέτρ.ε:5 "Ομοίως οι νεότεροι υποτάχθητε εις τους πρεσβυτέρους, πάντες δε υποτασσόμενοι εις αλλήλους, ενδύθητε την ταπεινοφροσύνην διότι ο Θεός αντιτάσσεται εις τους υπερηφάνους, εις δε τους ταπεινούς δίδει χάριν."
Το ίδιο γράφει και στην Εβρ.ιγ:17 "Πείθεσθε εις τους προεστώτας σας, και υπακούετε, διότι αυτοί αγρυπνούσιν υπέρ των ψυχών σας, ως μέλλοντες να αποδώσωσι λόγον, δια να κάμνωσι τούτο μετά χαράς, και μη στενάζοντας διότι τούτο δεν σας ωφελεί."
Μα θα πει κανείς: «Δεν είναι πάντα έτσι, και δεν είναι όλοι οι άνδρες καλοί». Ναι, όμως οι εντολές τού Παύλου ισχύουν και δίδονται για μια σωστή Χριστιανική οικογένεια, που ζει πραγματικά τη Χριστιανική πίστη και τα τηρεί ΟΛΑ. Πρέπει να υπάρχει ΑΜΟΙΒΑΙΟΤΗΤΑ στα συναισθήματα ενός ζεύγους διότι σε κάθε άλλη περίπτωση είναι περιττό να συζητά κανείς.
Ακόμα ξεκαθαρίζουμε ότι η φράση «η δε γυνη ινα φοβηται τον ανδρα» (Εφεσ.ε:33) μιλάει για σεβασμό. Είναι αυτονόητο! Καμία γυναίκα δεν φοβάται νοσηρά τον άνδρα που την αγαπάει, αλλά τον σέβεται.
Για να καταλάβουμε τι διδάσκει η Αγία Γραφή πρέπει πρώτα να ακούσουμε προσεκτικά και μετά να κρίνουμε. Διαβάζουμε στην Εφες.ε:22-24, "Αι γυναίκες υποτάσσεσθε εις τους άνδρας σας ως εις τον Κύριον, διότι ο ανήρ είναι κεφαλή της γυναικός, καθώς και ο Χριστός κεφαλή της εκκλησίας, και αυτός είναι σωτήρ του σώματος. Αλλά καθώς η εκκλησία υποτάσσεται εις τον Χριστόν, ούτω και αι γυναίκες ας υποτάσσονται εις τους άνδρας αυτών κατά πάντα."
Το πρώτο που παρατηρεί κανείς, όπως ήδη είπαμε, είναι η συντομία. Τρία εδάφια όλα κι όλα. Μάλιστα η παράλληλη περικοπή στην Κολοσσαείς, έχει ένα μόνο, "Αι γυναίκες υποτάσσεσθε εις τους άνδρας σας καθώς πρέπει εν Κυρίω" (Κολ.γ:18). Μέσα σε έντεκα λέξεις εξηγεί ο λόγος του Θεού τον ρόλο της γυναίκας ως συζύγου. Συγκρίνετε τις 11 λέξεις ή τα 3 εδάφια το με τα χιλιάδες βιβλία στα βιβλιοπωλεία που μας μαθαίνουν πως να έχουμε ένα χριστιανικό γάμο.
Δεν υπάρχουν περιορισμοί, ούτε ειδικές οδηγίες που να πρέπει να τις θυμόμαστε. Δεν υπάρχει λόγος να στηριζόμαστε σε βιβλία όπως «Οι άντρες είναι από τον πλανήτη 'Αρη, οι γυναίκες από την Αφροδίτη». Δεν υπάρχουν 10 βήματα για το χαρούμενο σπιτικό, ή 15 μέρες για χαρούμενες συζυγικές σχέσεις. Τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά. Αν αυτό που ακούς δεν έρχεται μέσα από τη Γραφή, μη το πιστεύεις. Προσέξτε αυτούς που προσθέτουν στη Γραφή.
Η ιδέα της υποταγής προκαλεί συχνά πολλά αρνητικά συναισθήματα σε πολλές δυναμικές γυναίκες, που αισθάνονται ότι μ' αυτό τον τρόπο τους αφαιρείται κάθε πρωτοβουλία και περιορίζονται σε κάποιο παθητικό ρόλο μέσα στην οικογένεια.
Αυτό είναι μια μεγάλη παρανόηση. Ο Θεός που προίκισε τη γυναίκα με τα ίδια πνευματικά χαρίσματα, όπως και τον άντρα, και την ίδια ελευθερία βούλησης, ασφαλώς δε θέλει να τη μετατρέψει σ' ένα άβουλο πιόνι.
'Αλλωστε, υποταγή δε σημαίνει παραίτηση από κάθε προσωπικό ενδιαφέρον ή δραστηριότητα, ούτε παράδοση "άνευ όρων". Φυσικά, η γυναίκα δε θα κάνει ποτέ καμία υποχώρηση σε θέματα που είναι αντίθετα με τον ηθικό νόμο του Θεού.
Το δεύτερο που πρέπει να προσέξουμε είναι πως η Γραφή ζητάει από τις γυναίκες να υποτάσσονται στους δικούς τους άντρες, όχι σε όλους τους άντρες. Δεν λέει "αι γυναίκες υποτάσσεσθε εις τους άνδρες", αλλά "εις τους άνδρας σας." Μιλάει δηλαδή για το γάμο, όχι για το ρόλο της γυναίκας στην κοινωνία. Όποτε η Αγία Γραφή αναφέρεται στην υποταγή της γυναίκας εννοεί μόνο στο δικό της άντρα. Σε κανέναν άλλο άντρα.
Τι είναι η υποταγή;
Τι είναι όμως η υποταγή; Θα το καταλάβουμε αν διαπιστώσουμε πως καθημερινά όλοι μας κάπου υποτασσόμαστε. Είτε στον εργασιακό χώρο στο πρόσωπο του προϊσταμένου, είτε σαν πολίτες υποτασσόμενοι στους νόμους και στην εξουσία και σε πολλές άλλες εκδηλώσεις της ζωής. Διαβάζουμε Α΄ Πέτρ.β:13 "Υποτάχθητε λοιπόν, εις πάσαν ανθρώπινην διάταξιν δια τον Κύριον." Γιατί, λοιπόν, μας φαίνεται τόσο σκληρό να υποταχθούμε στο σύζυγό μας, τη στιγμή μάλιστα που ξέρουμε ότι μας αγαπά και ότι μ' αυτό τον τρόπο εξασφαλίζεται η ειρήνη και η αρμονία μέσα στην οικογένεια;
Για να υπάρχει όμως τάξη μέσα στην οικογένεια και σωστές σχέσεις ανάμεσα στους συζύγους και για να μη συγκρούονται συνεχώς τα δύο "εγώ", στην προσπάθειά τους για επικράτηση, ο λόγος του Θεού παραγγέλλει στις γυναίκες να υποτάσσονται στους άντρες τους "ως εις τον Κύριον" (Εφες.ε:22).
Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως υπακούμε τυφλά. Δεν κάνουμε ό,τι κι αν μας πουν χωρίς να βάλουμε το μυαλό μας να δουλέψει. Ο ίδιος άνθρωπος που έγραψε το εδάφιο στην Α΄ Πέτρου είπε στις Πράξ.ε:29: "Πρέπει να πειθαρχώμεν εις τον Θεόν μάλλον, παρά εις τους ανθρώπους."
Αυτό σημαίνει πως θα ελέγξεις τη διαταγή, θα δεις αν συμφωνεί με το λόγο του Θεού και μετά θα την υπακούσεις. Αν δεν συμφωνεί με το θέλημα του Θεού, έχεις δικαίωμα να μη την υπακούς. Στην Εκκλησία μέσα γράφει ο απόστολος Πέτρος, πάλι στην Α΄ Πέτρ.ε:5 "Ομοίως οι νεότεροι υποτάχθητε εις τους πρεσβυτέρους, πάντες δε υποτασσόμενοι εις αλλήλους, ενδύθητε την ταπεινοφροσύνην διότι ο Θεός αντιτάσσεται εις τους υπερηφάνους, εις δε τους ταπεινούς δίδει χάριν."
Το ίδιο γράφει και στην Εβρ.ιγ:17 "Πείθεσθε εις τους προεστώτας σας, και υπακούετε, διότι αυτοί αγρυπνούσιν υπέρ των ψυχών σας, ως μέλλοντες να αποδώσωσι λόγον, δια να κάμνωσι τούτο μετά χαράς, και μη στενάζοντας διότι τούτο δεν σας ωφελεί."
Τι λέτε, μπορούμε να κάνουμε τους πρεσβύτερους μίζερους; Μπορούμε λέει; Το πιο εύκολο πράγμα! Γκρίνιαζε για καθετί που κάνουν. Βρες όλα τους τα λάθη και έκθεσέ τα. Όταν λένε μαύρο, εσύ να πεις άσπρο, και όταν λένε κόκκινο εσύ πες πράσινο. Το πιο εύκολο πράγμα σε εμάς τους ανθρώπους, είναι να πηγαίνουμε κόντρα σε κάθε μορφής εξουσία.
Μπορούμε όμως να πειθόμαστε στους πρεσβύτερους. Μπορούμε να ακούμε τι έχουν να πουν και έτσι η διακονία τους να γίνει χαρά, όχι πονοκέφαλος. Δεν σημαίνει πως συμφωνούμε σε όλα. Αλλά ακούμε με σεβασμό και παίρνουμε στα σοβαρά αυτά που λένε. Ο σεβασμός είναι η επιτομή, η περίληψη, η κορύφωση της υποταγής.
Πως υποτάσσεσαι, λοιπόν, σε ένα πρεσβύτερο; Πως υπακούς σε κάποιον που είναι μεγαλύτερος από εσένα; Πως τον διορθώνεις αν έχει κάπου λάθος; Πως διορθώνεις τον πατέρα σου; Η απάντηση είναι "πολύ προσεκτικά."
Τα αναφέρω αυτά τα εδάφια για να δείξω πως όλοι ξέρουμε τι είναι υποταγή. Να υποτάσσεσαι δεν σημαίνει πως θα είσαι το χαλάκι που σε πατάνε και δεν σε υπολογίζουν. Δεν σημαίνει πως αφήνεις να σε κάνει ο άλλος σκουπίδι και εσύ να το ανέχεσαι. Δεν σημαίνει πως είσαι κατώτερη. Δεν σημαίνει πως δεν έχεις γνώμη. Υποταγή σημαίνει το ίδιο πράγμα παντού. Να σέβομαι, να ακούω, και με καθαρή συνείδηση να πειθαρχώ, εφόσον αυτό που μου ζητούν δεν με οδηγεί να αμαρτήσω.
Αν φοβάσαι να υποταχτείς στον άντρα σου, επειδή νομίζεις πως η υποταγή όπως η Γραφή την εννοεί, σημαίνει να μην έχεις γνώμη, να μην σε ακούει ο άντρας σου, να κάνει ό,τι θέλει, να έχεις μόνο υποχρεώσεις και όχι δικαιώματα, μη φοβάσαι. Δεν εννοεί αυτό η Γραφή. Αυτός που υποτάσσεται δεν είναι κατώτερος.
Η γυναίκα και ο άντρας είναι ίσοι, πλασμένοι το ίδιο, κατ΄ εικόνα και ομοίωση του Θεού. Μέσα στην οικογένειά όμως, ο ρόλος της περικλείει την υποταγή λόγω θέσης, όχι επειδή ο Θεός την δημιούργησε κατώτερη. Και ας μην ξεχνάμε πως στον ουρανό δεν θα συνεχιστούν αυτές οι εντολές.
"Οι γυναίκες να υποτάσσεσθε στους άνδρες σας όπως εις τον Κύριο" (Εφες.ε:22)
Ο ρόλος της γυναίκας μέσα στην οικογένεια είναι ρόλος υποταγής στον άντρα της που με την αγάπη του την καλύπτει, την προστατεύει, την φροντίζει και αγωνίζεται καθημερινά για να τροφοδοτεί το σπίτι με τα απαραίτητα αγαθά για μια άνετη υλική ζωή σ' ένα ευχάριστο περιβάλλον.
Ο άντρας της, είναι γι' αυτήν ότι το κεφάλι για το σώμα. Εκείνο κατευθύνει ενώ το σώμα υπακούοντας στην κατευθυντήρια γραμμή και στις εντολές που φτάνουν από το κεφάλι, εκπληρώνει το ρόλο του. Με τη στενή και αρμονική συνεργασία του όλα τα προβλήματα λύνονται και όλες οι υποθέσεις φτάνουν σε αίσιο τέλος. Αν οι όροι αυτοί αλλάξουν ή διαταραχτούν, τα πράγματα δε θα πάνε καλά.
Αν στην περίπτωση του ανθρώπινου οργανισμού η καρδιά αρχίσει να λειτουργεί πιο γρήγορα από τον κανονικό ρυθμό, επεμβαίνει το κεντρικό νευρικό σύστημα και μ' έναν αυτόνομο μηχανισμό του ξαναφέρνει την καρδιά στο φυσιολογικό ρυθμό λειτουργίας της. Αυτό γίνεται για το καλό όχι μόνο του εγκεφάλου αλλά και της ίδιας της καρδιάς. Γιατί αν η καρδιά αρνηθεί να υπακούσει και αυτοματοποιηθεί, θα κάνει ζημιά όχι μόνο στον εγκέφαλο που θα διαταραχτεί η κυκλοφορία του αίματος μέσα του και φυσικά και ο μεταβολισμός του, αλλά και στον ίδιο τον εαυτό της.
Η θέση λοιπόν της γυναίκας είναι θέση υποταγής στον άντρα της. Υποταγής όμως όχι αναγκαστικής, αλλά εκούσιας. Υποταγή όχι με βαριά καρδιά αλλά με προθυμία. Υποταγή από αγάπη στον άντρα της. Υποταγή μ' ευχαρίστηση. "Χαίρομαι ω Θεέ να εκτελώ το θέλημά σου" λέει ο Δαβίδ στον Ψαλμό μ:8.
Όπως ο κάθε χριστιανός καλείται με χαρά να υποταχτεί και να εκτελέσει το θέλημα του Θεού στη ζωή του, έτσι και η γυναίκα οφείλει με χαρά να υπακούει και να εκτελεί το θέλημα του άντρα της. Όπως εκείνος από αγάπη αγωνίζεται γι' αυτήν, έτσι κι εκείνη οφείλει να υποταχτεί με αγάπη και αφοσίωση σ' αυτόν.
Ο ρόλος, ακόμα, της γυναίκας είναι "βοηθός όμοιος" με τον άντρα της. Ο Θεός τη δημιούργησε σαν ένα απαραίτητο συμπλήρωμα του άντρα. Βοηθός σημαίνει στενός συνεργάτης. Ο άντρας της είναι αρχηγός της που έχει και την ευθύνη να παίρνει, με τη βοήθειά της, τις αποφάσεις. Εκείνη δίπλα του του συμπαραστέκεται πιστά και με την πολύτιμη προσφορά της οι αποφάσεις παίρνουν σάρκα και οστά. Ο ρόλος της είναι το ίδιο αξιόλογος όσο και του άντρα της, μόνο που είναι διαφορετικός. Εκείνος έχει την ευθύνη ν' αποφασίζει και να κατευθύνει, όχι εκείνη.
Ο Θεός, όπως είπαμε, δημιούργησε τη γυναίκα βοηθό όμοια με την άντρα. Εκείνη, η πρώτη γυναίκα, ξεχνώντας το ρόλο της, προχώρησε σε κάτι που δεν ήταν δική της αρμοδιότητα. Εκείνη ήταν βοηθός, ο άντρας της έπρεπε ν' αποφασίζει. Εκείνη, όμως, χωρίς να σκεφτεί να τον συμβουλευτεί, μια που στο κάτω κάτω ήταν και μεγαλύτερός της, πήρε την απόφαση να δοκιμάσει από τον απαγορευμένο καρπό. Σαν αποτέλεσμα, ήρθε η πτώση. Για να μην επαναληφθεί αυτό στο μέλλον, ο Θεός περιόρισε τις εξουσίες της. Ενώ πριν από την πτώση είχε πει ότι η γυναίκα θα είναι "βοηθός όμοιος" με τον άντρα, μετά είπε: "Προς τον άντρα σου θέλει είσθαι η επιθυμία σου και αυτός θέλει σε εξουσιάζει" (Γέν.γ:15).
Το τελευταίο δεν ακούγεται συχνά σήμερα. Για να το λέει όμως ο αδιάψευστος λόγος του Θεού, έτσι πρέπει να είναι. Θα είσαι, όχι μόνο σαν βοηθός στον άντρα σου, αλλά θα αποβλέπεις σ' αυτόν κι αυτός θα σε εξουσιάζει.
Όσο κι αν αυτό δεν ακούγεται ευχάριστα από ορισμένες γυναίκες σήμερα, είναι μια πραγματικότητα. Όλη η προσοχή της, όλο της το είναι, και όλες της οι προσπάθειες, θα πρέπει ν' αποβλέπουν στον άντρα της, εφόσον, φυσικά, αυτός ακολουθεί το δρόμο του Θεού. Η θέση της είναι θέση υποταγής και προσκόλλησης στον άντρα της που με αγάπη τη φροντίζει και την καθοδηγεί.
Όταν η γυναίκα συνειδητοποιήσει το ρόλο της και αποφασίσει να τον ακολουθήσει, οι κίνδυνοι να παρακούσει, να μην υπακούσει στη φωνή του Θεού ή να παρασυρθεί, εκμηδενίζονται.
Τι είναι, λοιπόν, υποταγή; Υποταγή είναι η ενεργητική, ηθελημένη παράδοσή σου στον άλλο άνθρωπο. Σημαίνει να του δίνεις την προσοχή σου, το σεβασμό σου, όπως ένας νεότερος, στους πρεσβύτερους, στους πιο ηλικιωμένους. Υποτάσσομαι σημαίνει δίνω την προσοχή μου με σεβασμό, ακούω, συνεργάζομαι. Ό,τι σημαίνει στην Εβρ.ιγ:17, στην Α΄ Πέτρ.ε:5, το ίδιο σημαίνει και στην Εφες.ε:22-24.
Το αξίζει ο άντρας; Όχι. Κανένας μας δεν αξίζει κάτι τέτοιο. Γιατί κανένας άντρας ποτέ δεν αγάπησε τη γυναίκα του όπως ο Χριστός αγάπησε την εκκλησία.
Ζητάει όμως ο Θεός την υποταγή και το σεβασμό από τη γυναίκα. Η γυναίκα πρέπει να υποτάσσεται για το Χριστό. Το ίδιο που ζήτησε και για τους δούλους, "Οι δούλοι υπακούετε...ως εις τον Κύριον."
Πιστεύω ότι οι "μοντέρνες" αντιλήψεις για το ρόλο της συζύγου αδικούν τη γυναίκα και τη στερούν από τη θαυμάσια ευκαιρία που έχει να αξιοποιήσει τις ικανότητές και τα ταλέντα της για τη δημιουργία μιας ευτυχισμένης οικογένειας.
Οι ευθύνες που έχει σαν σύζυγος και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει την αναγκάζουν ν' ασχοληθεί με ποικίλα θέματα όπως αυτά της οικονομίας, της ψυχολογίας, της συμβουλευτικής, των δημοσίων σχέσεων και τόσα άλλα, που όχι μόνο δεν είναι ανιαρά, αλλά της προσφέρουν ικανοποίηση και παρουσιάζουν πολύ περισσότερο ενδιαφέρον από πολλά άλλα επαγγέλματα.
Αξία λοιπόν δεν έχει το αντικείμενο της απασχόλησής μας, αλλά η θετική ή αρνητική στάση μας προς αυτό. Γι' αυτό και η σύζυγος που αξιολογεί σωστά το ρόλο της είναι πρόθυμη να προσφέρει από τον εαυτό της και το χρόνο της στο σύζυγό της, έστω κι αν αυτό απαιτήσει απ' αυτήν κάποια θυσία.
Οπωσδήποτε όμως, καμία θυσία δε συγκρίνεται με την χαρά και την ικανοποίηση που αισθάνεται μια γυναίκα, όταν σαν πραγματική βοηθός και συνεργάτισσα του συζύγου της συντελεί στον πρόοδο και την επιτυχία του.
Για να μπορέσει όμως μια γυναίκα να δημιουργήσει και να διατηρήσει καλές σχέσεις με το σύζυγό της, ώστε να φτάσουν στο σημείο να συνταυτιστούν τόσο πολύ και να έχουν κοινούς σκοπούς και κοινούς οραματισμούς, πρέπει να προσέξει ορισμένα απλά πράγματα από τα οποία τα πιο σημαντικά είναι:
Αυτές όλες φυσικά είναι αμοιβαίες υποχρεώσεις και πρέπει και οι άντρες να είναι πρόθυμοι να τις εφαρμόζουν προς τις γυναίκες τους. Αν και οι δύο είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους δε θα χρειαστεί ποτέ να απαιτήσουν τα δικαιώματά τους.
Θέλω να τονίσω ότι δεν πρέπει οι γυναίκες να περιμένουν από το σύζυγό τους να ικανοποιήσει όλες τις συναισθηματικές τους ανάγκες. Όσο καλός κι αν είναι αυτός, αυτό είναι αδύνατον. Αν τον θεωρούμε σαν τη μόνη πηγή ικανοποίησης και χαράς για μας, σύντομα θα απογοητευτούμε.
Ας θυμηθούμε ότι ακόμη και ο Αδάμ και η Εύα που ζούσαν σε πραγματικά ιδανικές συνθήκες μέσα στον κήπο της Εδέμ, είχαν ανάγκη από την καθημερινή παρουσία του Θεού στη ζωή τους κι αυτή ήταν που ολοκλήρωνε την ευτυχία τους.
Η παρουσία, λοιπόν, του Θεού στη ζωή μας μπορεί να μας προσφέρει την ικανοποίηση που έχει ανάγκη η ψυχή μας, αλλά και να μας δώσει τη δύναμη να απαλλαγούμε από πικρίες και απογοητεύσεις για να έχουμε σωστές σχέσεις με το σύζυγό μας, ώστε και οι δύο μαζί να βάλουμε τα θεμέλια ενός σπιτικού που ποταμοί και χείμαρροι δεν θα μπορέσουν να το γκρεμίσουν.
Δεν είναι δύσκολο να συνδεθούν δύο άτομα συναισθηματικά, είναι όμως πολύ δύσκολο να διατηρηθεί αυτό για πολύ καιρό χωρίς να δημιουργηθούν σοβαρές προστριβές και συγκρούσεις μεταξύ τους.
Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει να υπάρχει συνεχώς αρμονική συνεργασία μεταξύ τους. Τι όμως, ακριβώς σημαίνει συνεργασία; Συνεργασία για ένα ζευγάρι σημαίνει ότι ο άντρας και η γυναίκα προσφέρουν τα ταλέντα και τις ικανότητές τους για την επιδίωξη ενός κοινού σκοπού. Χρησιμοποιούν τις γνώσεις τους, τα φυσικά χαρίσματά τους και όλες τις δυνάμεις τους για να πετύχουν κάτι που μόνος του ο καθένας τους δεν θα μπορούσε εύκολα να το πετύχει. Συνεργασία στην ανατροφή των παιδιών, συνεργασία στη ρύθμιση των υποθέσεων και στη λύση των προβλημάτων της οικογένειας, συνεργασία στην οικονομική διαχείριση και στήριξη του σπιτιού, συνεργασία στον προγραμματισμό, συνεργασία στις κοινωνικές τους σχέσεις κι επαφές, συνεργασία εξωτερικής απειλής και τόσα άλλα.
Για να μπορέσει όμως να γίνει κατορθωτή μια καλή συνεργασία, θα πρέπει να είναι ξεκαθαρισμένος ο ρόλος του καθενός μέσα στην οικογένεια. 'Αλλος ο ρόλος του άντρα και άλλος ο ρόλος της γυναίκας. Αν αντιστραφούν οι όροι, τα πράγματα δεν θα πάνε καλά.
Αν η κοπέλα σκέφτεται, κάποτε μάλιστα πριν ακόμα παντρευτεί, το πώς θα βάλει σ' εφαρμογή το σχέδιό της ν' απομακρύνει τον άντρα της απ' τους δικούς του, στηρίζει σε λανθασμένη βάση την οικογένειά της.
Όταν, σ' άλλες περιπτώσεις, η γυναίκα προσπαθεί και τελικά κατορθώνει να πάρει το χαλινάρι του σπιτιού στο χέρι της, όσο κι αν καμαρώνει ότι ο άντρας της κάνει ότι εκείνη του προτείνει, κάνει μεγάλο λάθος.
Όταν από την άλλη πλευρά, ο άντρας, επειδή έτσι τον βολεύει καλύτερα, παραμελεί να σταθεί εκεί που πρέπει, αδιαφορεί για τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες του στη δουλειά και στο σπίτι, ας μην αυταπατάται. Οι συνέπειες δεν θ' αργήσουν να εμφανιστούν.Ο καθένας μέσα στην οικογένεια θα πρέπει να ξέρει ποια είναι η θέση του μέσα σ' αυτήν. Η Αγία Γραφή έχει πολύ καλά καθορίσει το ρόλο του άντρα και της γυναίκας μέσα στην οικογένεια.
Πως υποτάσσεσαι, λοιπόν, σε ένα πρεσβύτερο; Πως υπακούς σε κάποιον που είναι μεγαλύτερος από εσένα; Πως τον διορθώνεις αν έχει κάπου λάθος; Πως διορθώνεις τον πατέρα σου; Η απάντηση είναι "πολύ προσεκτικά."
Τα αναφέρω αυτά τα εδάφια για να δείξω πως όλοι ξέρουμε τι είναι υποταγή. Να υποτάσσεσαι δεν σημαίνει πως θα είσαι το χαλάκι που σε πατάνε και δεν σε υπολογίζουν. Δεν σημαίνει πως αφήνεις να σε κάνει ο άλλος σκουπίδι και εσύ να το ανέχεσαι. Δεν σημαίνει πως είσαι κατώτερη. Δεν σημαίνει πως δεν έχεις γνώμη. Υποταγή σημαίνει το ίδιο πράγμα παντού. Να σέβομαι, να ακούω, και με καθαρή συνείδηση να πειθαρχώ, εφόσον αυτό που μου ζητούν δεν με οδηγεί να αμαρτήσω.
Αν φοβάσαι να υποταχτείς στον άντρα σου, επειδή νομίζεις πως η υποταγή όπως η Γραφή την εννοεί, σημαίνει να μην έχεις γνώμη, να μην σε ακούει ο άντρας σου, να κάνει ό,τι θέλει, να έχεις μόνο υποχρεώσεις και όχι δικαιώματα, μη φοβάσαι. Δεν εννοεί αυτό η Γραφή. Αυτός που υποτάσσεται δεν είναι κατώτερος.
Η γυναίκα και ο άντρας είναι ίσοι, πλασμένοι το ίδιο, κατ΄ εικόνα και ομοίωση του Θεού. Μέσα στην οικογένειά όμως, ο ρόλος της περικλείει την υποταγή λόγω θέσης, όχι επειδή ο Θεός την δημιούργησε κατώτερη. Και ας μην ξεχνάμε πως στον ουρανό δεν θα συνεχιστούν αυτές οι εντολές.
"Οι γυναίκες να υποτάσσεσθε στους άνδρες σας όπως εις τον Κύριο" (Εφες.ε:22)
Ο ρόλος της γυναίκας μέσα στην οικογένεια είναι ρόλος υποταγής στον άντρα της που με την αγάπη του την καλύπτει, την προστατεύει, την φροντίζει και αγωνίζεται καθημερινά για να τροφοδοτεί το σπίτι με τα απαραίτητα αγαθά για μια άνετη υλική ζωή σ' ένα ευχάριστο περιβάλλον.
Ο άντρας της, είναι γι' αυτήν ότι το κεφάλι για το σώμα. Εκείνο κατευθύνει ενώ το σώμα υπακούοντας στην κατευθυντήρια γραμμή και στις εντολές που φτάνουν από το κεφάλι, εκπληρώνει το ρόλο του. Με τη στενή και αρμονική συνεργασία του όλα τα προβλήματα λύνονται και όλες οι υποθέσεις φτάνουν σε αίσιο τέλος. Αν οι όροι αυτοί αλλάξουν ή διαταραχτούν, τα πράγματα δε θα πάνε καλά.
Αν στην περίπτωση του ανθρώπινου οργανισμού η καρδιά αρχίσει να λειτουργεί πιο γρήγορα από τον κανονικό ρυθμό, επεμβαίνει το κεντρικό νευρικό σύστημα και μ' έναν αυτόνομο μηχανισμό του ξαναφέρνει την καρδιά στο φυσιολογικό ρυθμό λειτουργίας της. Αυτό γίνεται για το καλό όχι μόνο του εγκεφάλου αλλά και της ίδιας της καρδιάς. Γιατί αν η καρδιά αρνηθεί να υπακούσει και αυτοματοποιηθεί, θα κάνει ζημιά όχι μόνο στον εγκέφαλο που θα διαταραχτεί η κυκλοφορία του αίματος μέσα του και φυσικά και ο μεταβολισμός του, αλλά και στον ίδιο τον εαυτό της.
Η θέση λοιπόν της γυναίκας είναι θέση υποταγής στον άντρα της. Υποταγής όμως όχι αναγκαστικής, αλλά εκούσιας. Υποταγή όχι με βαριά καρδιά αλλά με προθυμία. Υποταγή από αγάπη στον άντρα της. Υποταγή μ' ευχαρίστηση. "Χαίρομαι ω Θεέ να εκτελώ το θέλημά σου" λέει ο Δαβίδ στον Ψαλμό μ:8.
Όπως ο κάθε χριστιανός καλείται με χαρά να υποταχτεί και να εκτελέσει το θέλημα του Θεού στη ζωή του, έτσι και η γυναίκα οφείλει με χαρά να υπακούει και να εκτελεί το θέλημα του άντρα της. Όπως εκείνος από αγάπη αγωνίζεται γι' αυτήν, έτσι κι εκείνη οφείλει να υποταχτεί με αγάπη και αφοσίωση σ' αυτόν.
Ο ρόλος, ακόμα, της γυναίκας είναι "βοηθός όμοιος" με τον άντρα της. Ο Θεός τη δημιούργησε σαν ένα απαραίτητο συμπλήρωμα του άντρα. Βοηθός σημαίνει στενός συνεργάτης. Ο άντρας της είναι αρχηγός της που έχει και την ευθύνη να παίρνει, με τη βοήθειά της, τις αποφάσεις. Εκείνη δίπλα του του συμπαραστέκεται πιστά και με την πολύτιμη προσφορά της οι αποφάσεις παίρνουν σάρκα και οστά. Ο ρόλος της είναι το ίδιο αξιόλογος όσο και του άντρα της, μόνο που είναι διαφορετικός. Εκείνος έχει την ευθύνη ν' αποφασίζει και να κατευθύνει, όχι εκείνη.
Ο Θεός, όπως είπαμε, δημιούργησε τη γυναίκα βοηθό όμοια με την άντρα. Εκείνη, η πρώτη γυναίκα, ξεχνώντας το ρόλο της, προχώρησε σε κάτι που δεν ήταν δική της αρμοδιότητα. Εκείνη ήταν βοηθός, ο άντρας της έπρεπε ν' αποφασίζει. Εκείνη, όμως, χωρίς να σκεφτεί να τον συμβουλευτεί, μια που στο κάτω κάτω ήταν και μεγαλύτερός της, πήρε την απόφαση να δοκιμάσει από τον απαγορευμένο καρπό. Σαν αποτέλεσμα, ήρθε η πτώση. Για να μην επαναληφθεί αυτό στο μέλλον, ο Θεός περιόρισε τις εξουσίες της. Ενώ πριν από την πτώση είχε πει ότι η γυναίκα θα είναι "βοηθός όμοιος" με τον άντρα, μετά είπε: "Προς τον άντρα σου θέλει είσθαι η επιθυμία σου και αυτός θέλει σε εξουσιάζει" (Γέν.γ:15).
Το τελευταίο δεν ακούγεται συχνά σήμερα. Για να το λέει όμως ο αδιάψευστος λόγος του Θεού, έτσι πρέπει να είναι. Θα είσαι, όχι μόνο σαν βοηθός στον άντρα σου, αλλά θα αποβλέπεις σ' αυτόν κι αυτός θα σε εξουσιάζει.
Όσο κι αν αυτό δεν ακούγεται ευχάριστα από ορισμένες γυναίκες σήμερα, είναι μια πραγματικότητα. Όλη η προσοχή της, όλο της το είναι, και όλες της οι προσπάθειες, θα πρέπει ν' αποβλέπουν στον άντρα της, εφόσον, φυσικά, αυτός ακολουθεί το δρόμο του Θεού. Η θέση της είναι θέση υποταγής και προσκόλλησης στον άντρα της που με αγάπη τη φροντίζει και την καθοδηγεί.
Όταν η γυναίκα συνειδητοποιήσει το ρόλο της και αποφασίσει να τον ακολουθήσει, οι κίνδυνοι να παρακούσει, να μην υπακούσει στη φωνή του Θεού ή να παρασυρθεί, εκμηδενίζονται.
Τι είναι, λοιπόν, υποταγή; Υποταγή είναι η ενεργητική, ηθελημένη παράδοσή σου στον άλλο άνθρωπο. Σημαίνει να του δίνεις την προσοχή σου, το σεβασμό σου, όπως ένας νεότερος, στους πρεσβύτερους, στους πιο ηλικιωμένους. Υποτάσσομαι σημαίνει δίνω την προσοχή μου με σεβασμό, ακούω, συνεργάζομαι. Ό,τι σημαίνει στην Εβρ.ιγ:17, στην Α΄ Πέτρ.ε:5, το ίδιο σημαίνει και στην Εφες.ε:22-24.
Το αξίζει ο άντρας; Όχι. Κανένας μας δεν αξίζει κάτι τέτοιο. Γιατί κανένας άντρας ποτέ δεν αγάπησε τη γυναίκα του όπως ο Χριστός αγάπησε την εκκλησία.
Ζητάει όμως ο Θεός την υποταγή και το σεβασμό από τη γυναίκα. Η γυναίκα πρέπει να υποτάσσεται για το Χριστό. Το ίδιο που ζήτησε και για τους δούλους, "Οι δούλοι υπακούετε...ως εις τον Κύριον."
Πιστεύω ότι οι "μοντέρνες" αντιλήψεις για το ρόλο της συζύγου αδικούν τη γυναίκα και τη στερούν από τη θαυμάσια ευκαιρία που έχει να αξιοποιήσει τις ικανότητές και τα ταλέντα της για τη δημιουργία μιας ευτυχισμένης οικογένειας.
Οι ευθύνες που έχει σαν σύζυγος και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει την αναγκάζουν ν' ασχοληθεί με ποικίλα θέματα όπως αυτά της οικονομίας, της ψυχολογίας, της συμβουλευτικής, των δημοσίων σχέσεων και τόσα άλλα, που όχι μόνο δεν είναι ανιαρά, αλλά της προσφέρουν ικανοποίηση και παρουσιάζουν πολύ περισσότερο ενδιαφέρον από πολλά άλλα επαγγέλματα.
Αξία λοιπόν δεν έχει το αντικείμενο της απασχόλησής μας, αλλά η θετική ή αρνητική στάση μας προς αυτό. Γι' αυτό και η σύζυγος που αξιολογεί σωστά το ρόλο της είναι πρόθυμη να προσφέρει από τον εαυτό της και το χρόνο της στο σύζυγό της, έστω κι αν αυτό απαιτήσει απ' αυτήν κάποια θυσία.
Οπωσδήποτε όμως, καμία θυσία δε συγκρίνεται με την χαρά και την ικανοποίηση που αισθάνεται μια γυναίκα, όταν σαν πραγματική βοηθός και συνεργάτισσα του συζύγου της συντελεί στον πρόοδο και την επιτυχία του.
Για να μπορέσει όμως μια γυναίκα να δημιουργήσει και να διατηρήσει καλές σχέσεις με το σύζυγό της, ώστε να φτάσουν στο σημείο να συνταυτιστούν τόσο πολύ και να έχουν κοινούς σκοπούς και κοινούς οραματισμούς, πρέπει να προσέξει ορισμένα απλά πράγματα από τα οποία τα πιο σημαντικά είναι:
- Να φέρεται προς αυτόν όπως θα ήθελε να φέρεται και εκείνος προς αυτήν.
- Να δέχεται το σύντροφό της όπως είναι και να μην προσπαθεί να τον αλλάξει. Ας αλλάξει καλύτερα η ίδια.
- Να δίνει περισσότερη προσοχή στα χαρίσματά του και λιγότερη στα ελαττώματά του.
- Να αποφεύγει την κριτική και την γκρίνια και να είναι έτοιμη να συγχωρεί.
- Να του δείχνει εκτίμηση και σεβασμό και να αναγνωρίζει την αξία του.
- Να δείχνει κατανόηση για τις δυσκολίες και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει.
- Να δείχνει το θαυμασμό και την αγάπη της γι' αυτόν.
- Να εκτιμάει όσα κάνει γι' αυτήν και να του δείχνει την ευγνωμοσύνη της.
Αυτές όλες φυσικά είναι αμοιβαίες υποχρεώσεις και πρέπει και οι άντρες να είναι πρόθυμοι να τις εφαρμόζουν προς τις γυναίκες τους. Αν και οι δύο είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους δε θα χρειαστεί ποτέ να απαιτήσουν τα δικαιώματά τους.
Θέλω να τονίσω ότι δεν πρέπει οι γυναίκες να περιμένουν από το σύζυγό τους να ικανοποιήσει όλες τις συναισθηματικές τους ανάγκες. Όσο καλός κι αν είναι αυτός, αυτό είναι αδύνατον. Αν τον θεωρούμε σαν τη μόνη πηγή ικανοποίησης και χαράς για μας, σύντομα θα απογοητευτούμε.
Ας θυμηθούμε ότι ακόμη και ο Αδάμ και η Εύα που ζούσαν σε πραγματικά ιδανικές συνθήκες μέσα στον κήπο της Εδέμ, είχαν ανάγκη από την καθημερινή παρουσία του Θεού στη ζωή τους κι αυτή ήταν που ολοκλήρωνε την ευτυχία τους.
Η παρουσία, λοιπόν, του Θεού στη ζωή μας μπορεί να μας προσφέρει την ικανοποίηση που έχει ανάγκη η ψυχή μας, αλλά και να μας δώσει τη δύναμη να απαλλαγούμε από πικρίες και απογοητεύσεις για να έχουμε σωστές σχέσεις με το σύζυγό μας, ώστε και οι δύο μαζί να βάλουμε τα θεμέλια ενός σπιτικού που ποταμοί και χείμαρροι δεν θα μπορέσουν να το γκρεμίσουν.
Δεν είναι δύσκολο να συνδεθούν δύο άτομα συναισθηματικά, είναι όμως πολύ δύσκολο να διατηρηθεί αυτό για πολύ καιρό χωρίς να δημιουργηθούν σοβαρές προστριβές και συγκρούσεις μεταξύ τους.
Για να γίνει όμως αυτό θα πρέπει να υπάρχει συνεχώς αρμονική συνεργασία μεταξύ τους. Τι όμως, ακριβώς σημαίνει συνεργασία; Συνεργασία για ένα ζευγάρι σημαίνει ότι ο άντρας και η γυναίκα προσφέρουν τα ταλέντα και τις ικανότητές τους για την επιδίωξη ενός κοινού σκοπού. Χρησιμοποιούν τις γνώσεις τους, τα φυσικά χαρίσματά τους και όλες τις δυνάμεις τους για να πετύχουν κάτι που μόνος του ο καθένας τους δεν θα μπορούσε εύκολα να το πετύχει. Συνεργασία στην ανατροφή των παιδιών, συνεργασία στη ρύθμιση των υποθέσεων και στη λύση των προβλημάτων της οικογένειας, συνεργασία στην οικονομική διαχείριση και στήριξη του σπιτιού, συνεργασία στον προγραμματισμό, συνεργασία στις κοινωνικές τους σχέσεις κι επαφές, συνεργασία εξωτερικής απειλής και τόσα άλλα.
Για να μπορέσει όμως να γίνει κατορθωτή μια καλή συνεργασία, θα πρέπει να είναι ξεκαθαρισμένος ο ρόλος του καθενός μέσα στην οικογένεια. 'Αλλος ο ρόλος του άντρα και άλλος ο ρόλος της γυναίκας. Αν αντιστραφούν οι όροι, τα πράγματα δεν θα πάνε καλά.
Αν η κοπέλα σκέφτεται, κάποτε μάλιστα πριν ακόμα παντρευτεί, το πώς θα βάλει σ' εφαρμογή το σχέδιό της ν' απομακρύνει τον άντρα της απ' τους δικούς του, στηρίζει σε λανθασμένη βάση την οικογένειά της.
Όταν, σ' άλλες περιπτώσεις, η γυναίκα προσπαθεί και τελικά κατορθώνει να πάρει το χαλινάρι του σπιτιού στο χέρι της, όσο κι αν καμαρώνει ότι ο άντρας της κάνει ότι εκείνη του προτείνει, κάνει μεγάλο λάθος.
Όταν από την άλλη πλευρά, ο άντρας, επειδή έτσι τον βολεύει καλύτερα, παραμελεί να σταθεί εκεί που πρέπει, αδιαφορεί για τις υποχρεώσεις και τις ευθύνες του στη δουλειά και στο σπίτι, ας μην αυταπατάται. Οι συνέπειες δεν θ' αργήσουν να εμφανιστούν.Ο καθένας μέσα στην οικογένεια θα πρέπει να ξέρει ποια είναι η θέση του μέσα σ' αυτήν. Η Αγία Γραφή έχει πολύ καλά καθορίσει το ρόλο του άντρα και της γυναίκας μέσα στην οικογένεια.
Τα χαρακτηριστικά της ενάρετης συζύγου
Παροιμίες λα:10-31
1. Δεν είναι μια συνηθισμένη γυναίκα (εδ.10): «Ποιος θα βρει μια ενάρετη γυναίκα; Γιατί αυτή είναι πολυτιμότερη κι από τα μαργαριτάρια».
2. Ο άντρας της δεν χρειάζεται να εξαγοράζει την αγάπη της (εδ.11): «Η καρδιά του άντρα της μπορεί να βασίζεται σ' αυτήν και αφθονία δε θα του λείψει ποτέ».
3. Ο άντρας της μπορεί να μένει ήσυχος (εδ.12): «Καλό θα του κάνει και όχι κακό σ' όλη τη διάρκεια της ζωής της».
4. Είναι εργατική (εδ.13): «Ψάχνει για μαλλί και λινάρι και μ' ευχαρίστηση εργάζεται με τα χέρια της».
5. Φροντίζει για το φαγητό της οικογένειάς της (εδ.14): «Είναι σαν τα εμπορικά πλοία, κουβαλάει την τροφή της από μακριά».
6. Δεν της αρέσει το χουζούρεμα (εδ.15): «Σηκώνεται πριν ακόμα χαράξει η αυγή και ετοιμάζει φαγητό για την οικογένειά της και δουλειά για τις υπηρέτριές της».
7. Αυξάνει την οικογενειακή περιουσία (εδ.16): «Σαν δει αγρό για πούλημα, τον αγοράζει. Με τις οικονομίες των χεριών της φυτεύει αμπέλια».
8. Διατηρεί το σώμα της σε φόρμα (εδ.17): «Περιζώνει σφικτά τη μέση της και ενισχύει τους βραχίονές της».
9. Ξέρει πιο είναι το πραγματικό της συμφέρον (εδ.18): «Αντιλαμβάνεται ότι το εμπόριό της είναι καλό. Το λυχνάρι της δεν σβήνει τη νύχτα».
10. Δεν χάνει άσκοπα το χρόνο της (εδ.19): «Απλώνει το χέρι της να πάρει το αδράχτι και κρατά στο χέρι της τη ρόκα».
11. Είναι πονόψυχη και βοηθάει εκείνους που έχουν ανάγκη (εδ.20): «Ανοίγει τα χέρια της στους φτωχούς και απλώνει τα χέρια της σ' εκείνους που στερούνται».
12. Προετοιμάζεται για δύσκολους καιρούς (εδ.21): «Δεν φοβάται το χιόνι για την οικογένειά της, γιατί όλοι στο σπίτι της είναι διπλοντυμένοι».
13. Φροντίζει και για τον δικό της ρουχισμό (εδ.22): «Φτιάχνει για τον εαυτό της σκεπάσματα. Ο ρουχισμός της είναι από λινό και πορφύρα».
14. Κάνει τον άντρα της να ξεχωρίζει (εδ.23): «Ο άντρας της διακρίνεται όταν μπαίνει στις πόλεις και κάθεται ανάμεσα στους προύχοντες του τόπου».
15. Συντελεί στα έσοδα της οικογένειάς της (εδ.24): «Υφαίνει λεπτό πανί και το πουλάει, παραδίνει επίσης ζώνες στους εμπόρους».
16. Διακρίνεται για την επιβλητικότητα και την αξιοπρέπειά της (εδ.25): «Με ισχύ και ευπρέπεια είναι ντυμένη και προσμένει το μέλλον με χαρά».
17. Είναι μετρημένη στα λόγια της (εδ.26): «Με σοφία ανοίγει το στόμα της και η γλώσσα της διέπεται από το νόμο της καλοσύνης».
18. Είναι καλή νοικοκυρά (εδ.27): «Ασχολείται άγρυπνα με τη διαχείριση του σπιτιού της και δεν τρώει τεμπέλικα το ψωμί της».
19. Ικανοποιεί την οικογένειά της (εδ.28): «Σηκώνονται τα παιδιά της και τη μακαρίζουν. Το ίδιο και ο άντρας της που την επαινεί».
20. Τη βλέπουν σαν την καλύτερη γυναίκα (εδ.29): «Πολλές κόρες υπήρξαν αξίες, αλλά εσύ τις ξεπέρασες όλες».
21. Είναι θεοσεβής (εδ.30): «Ψεύτικη είναι η χάρη και ανώφελη η ομορφιά. Η γυναίκα που επαινείται είναι εκείνη που σέβεται τον Κύριο».
22. Είναι άξια της καλύτερης συμπεριφοράς από μέρους όλων (εδ.31): «Ανταποδώστε της τον καρπό των χεριών της και μιλήστε δημόσια για τα έργα της προς έπαινό της».
ΤΕΛΟΣ(;)
