Όταν ο ΧΡΙΣΤΟΣ και η ΑΛΗΘΕΙΑ Του δεν ικανοποιούν τα "γούστα" μας, ο Πονηρός σπεύδει πρόθυμα να καλύψει με ΠΛΑΝΕΣ κάθε ανθρώπινη επιθυμία.
Όταν ο Ιούδας έγραφε ότι «εν εσχάτω καιρώ θέλουσιν είσθαι εμπαίκται, περιπατούντες κατά τας ασεβείς επιθυμίας αυτών» (εδ.18), δεν εννοούσε ανθρώπους εχθρικούς και ξένους προς την Εκκλησία –επειδή αυτοί χωρίς άλλο περπατούν σύμφωνα με τις ασεβείς επιθυμίες τους– αλλά αναφερόταν σε ανθρώπους που ζουν μέσα στην εκκλησία και στα λόγια μιμούνται το χριστιανό, όμως στην πραγματικότητα περπατούν σύμφωνα με ό,τι τους αρέσει και ικανοποιεί τη σάρκα τους.
