Γεν.α:1 «Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον Ουρανόν και την γήν»
Ιωάν.α:3 «πάντα δι' αυτού εγένετο, και χωρίς αυτού εγένετο ουδέ εν ό γέγονεν»
Εβρ.ια:3 «Διά πίστεως εννοούμεν ότι οι αιώνες εκτίσθησαν με τον λόγον του Θεού, ώστε τα βλεπόμενα δεν έγιναν εκ φαινομένων»
Το Σύμπαν δεν προϋπήρχε αιώνια, ούτε και φτιάχτηκε από υπάρχουσα ύλη. Η προέλευσή του δεν είναι εξελικτική από το άπειρο αλλά καλέστηκε στην ύπαρξη με διαταγή του Θεού. Η δημιουργία καταγράφεται στο πρώτο κεφάλαιο της Γένεσης.
Η θεωρία της εξέλιξης όπως διδάσκεται στα σχολεία μας είναι αναληθής, δεν μπορεί να αποδειχθεί, και σκοπεύει να καταστρέψει την πίστη στο λόγο του Θεού. Ο Θεός είπε, και ο κόσμος ήρθε στην ύπαρξη, δημιουργήθηκε από κάτι που δεν φαίνεται.
Η θεωρία της εξέλιξης όπως διδάσκεται στα σχολεία μας είναι αναληθής, δεν μπορεί να αποδειχθεί, και σκοπεύει να καταστρέψει την πίστη στο λόγο του Θεού. Ο Θεός είπε, και ο κόσμος ήρθε στην ύπαρξη, δημιουργήθηκε από κάτι που δεν φαίνεται.
Για μας δεν είναι απαραίτητο να καταλάβουμε το πως ο Θεός έφερε το Σύμπαν στην ύπαρξη. Είναι αρκετό να ξέρουμε ότι το έκανε ο Θεός. Γνωρίζουμε ότι το δημιούργησε με τη δύναμη του λόγου Του. Είπε και έγινε. Την πρώτη μέρα ο Θεός είπε «Γεννηθήτω φως» (Γεν.α:3). Αμέσως έγινε το φως, αν και ο Ήλιος δεν δημιουργήθηκε πάρα την τέταρτη μέρα.
Β. Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΗΣ ΕΞΕΛΙΞΗΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΛΗΘΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΠΟΔΕΙΚΤΗ.
Στα σχολεία διδάσκεται η θεωρία της εξέλιξης σαν επιστημονική αλήθεια με αποτέλεσμα τη δημιουργία μιας γενιάς αγνωστικιστών και απίστων. Η εξέλιξη δεν μπορεί να αποδειχτεί και δεν είναι σύμφωνη με την αληθινή επιστήμη.
Οδηγεί τον άνθρωπο σε αδιέξοδο και τον αφήνει αιωρούμενο. Αναμφίβολα, πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα σήμερα είναι εξ' αιτίας αυτού του διαβολικού μέσου για την καταστροφή της πίστης στα μικρά παιδιά που πηγαίνουν ακόμα στο σχολείο.
Οδηγεί τον άνθρωπο σε αδιέξοδο και τον αφήνει αιωρούμενο. Αναμφίβολα, πολλά από τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η ανθρωπότητα σήμερα είναι εξ' αιτίας αυτού του διαβολικού μέσου για την καταστροφή της πίστης στα μικρά παιδιά που πηγαίνουν ακόμα στο σχολείο.
Η εξέλιξη κάνει τον άνθρωπο ηθικά και πνευματικά να είναι στο ίδιο επίπεδο με τα ζώα του αγρού. Κάνει τον άνθρωπο να είναι ένα ατύχημα της φύσης. Κλέβει τις πνευματικές αξίες του ανθρώπου και τον αφήνει χωρίς σκοπό, κατεύθυνση ή αιώνιους στόχους. Δεν του προσφέρει καμία αιτία για την ύπαρξή του.
Γ. Ο ΘΕΟΣ ΣΥΝΤΗΡΕΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ.
Ψαλμ.ρδ:27 «πάντα ταύτα επί σε ελπίζουσι, διά να δώσεις εν καιρώ την τροφήν αυτών»
Κολ.α:17 «και αυτός εστίν προ πάντων και τα πάντα εν αυτώ συνέστηκεν»
Εβρ.α:3 « ... φέρων τε τα πάντα τω ρήματι της δυνάμεως αυτού....»
Ο Θεός δεν δημιούργησε το Σύμπαν και μετά το άφησε μόνο του χωρίς κάποια κατεύθυνση ή έλεγχο από τον Ίδιο. Αντίθετα, με ιδιαίτερη προσοχή παρακολουθεί κάθε λεπτομέρεια στο Σύμπαν και το διατηρεί πλήρως.
1. Τα πάντα κρατούνται ενωμένα από Εκείνον. Εάν δεν ήταν έτσι, ο κόσμος θα είχε γίνει κομμάτια. Δεν είναι τυφλή τύχη, αλλά ένας προσωπικός Θεός που κρατά το πηδάλιο.
2. Οι φυσικές προμήθειες για όλα τα κτίσματα του Θεού είναι στο χέρι Του και τα τροφοδοτεί όλα.
3. Το χέρι του Θεού βρίσκεται σε κάθε πτυχή της ιστορίας, καθοδηγώντας και σχηματίζοντας τις υποθέσεις των εθνών.
4. Το ενδιαφέρον του Θεού περιγράφεται με μεγάλη λεπτομέρεια: τα σπουργίτια, τα κρίνα, οι τρίχες της κεφαλής, τα δάκρυα των παιδιών Του.
Δ. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ.
Ιωάν.α:3 «πάντα δι αυτού εγένετο, και χωρίς αυτού εγένετο ουδέ εν ό γέγονεν»
Ιωάν.α:10 «εν τω κόσμω ήν, και ο κόσμος δι αυτού εγένετο, και ο κόσμος αυτόν ουκ έγνω«
Κολ.α:16 «ότι εν αυτώ εκτίσθη τα πάντα εν τοις ουρανοίς και επί της γής, τα ορατά και τα αόρατα, είτε θρόνοι είτε κυριότητες είτε αρχαί είτε εξουσίαι τα πάντα δι αυτού και εις αυτόν έκτισται»
Εβρ.α:3 « ..... φέρων τε τα πάντα τω ρήματι της δυνάμεως αυτού .....»
Αποκ.γ:14 «Τάδε λέγει ο Αμήν, ο μάρτυς ο πιστός και αληθινός η αρχή της κτίσεως του Θεού»
Το ότι ο Ιησούς Χριστός-σαν ο Θεός-είναι ο Δημιουργός, είναι φανερό μέσα από τις Γραφές. Δεν υπάρχει περιθώριο για αμφιβολία όσο αφορά αυτή τη δοξασμένη αλήθεια.
Υπάρχουν μήπως δύο Δημιουργοί; Τι σημαίνει όταν λέει, «και είπεν ο Θεός, Γεννηθήτω φως» (Γεν.α:3), και στην προς Εβραίους επιστολή διαβάζουμε «βαστάζων τα πάντα με τον λόγον της δυνάμεως αυτού;»
Μπορεί να υπάρχει μόνο ένα συμπέρασμα: Ο Ιησούς Χριστός της Καινής Διαθήκης είναι ο Γιάχβε της Παλαιάς Διαθήκης, ο Ιησούς Χριστός όσο αφορά τη θεότητά Του είναι ο Δημιουργός, Αυτός που είπε και το Σύμπαν ήρθε στην ύπαρξη.
Πολλοί ερμηνεύουν λάθος το εδάφιο «η αρχή της κτίσεως του Θεού» στην Αποκ.γ:14. Υποστηρίζεται ότι πρώτα δημιουργήθηκε ο Υιός από το Θεό και κατόπιν ο Υιός έκτισε όλα τα άλλα. Αυτό είναι απολύτως ανακριβές. Ο Ιησούς είναι και Θεός και άνθρωπος. Σαν Θεός, είναι ο μεγάλος Δημιουργός. Σαν άνθρωπος είναι ο γεννηθείς Υιός. Ποτέ δεν ήταν ένας δημιουργηθείς Υιός ή ένας αιώνιος Υιός.
Όταν ο Ιωάννης έγραφε το Ευαγγέλιό του, το Πνεύμα του Θεού ήθελε να δώσει τη σωστή χριστολογία του λόγου - σε αντίθεση με τις φιλοσοφικές θέσεις της εποχής - και να μας φανερώσει ποιος είναι ο λόγος του Θεού.
H Γραφή σε πολλά μέρη μας λέει ότι τα πάντα έγιναν διά του λόγου (Ιωάν.α:3, Εβρ.α:2, Α' Κορ.η:6). Από αυτά τα εδάφια και ίσως από άλλα, έχει δημιουργηθεί η λάθος εντύπωση ότι ο κόσμος δεν δημιουργήθηκε από το Θεό, τον Πατέρα, αλλά από το «Θεό Υιό»! Όμως, με τη χάρη του Θεού μέσα από τις Γραφές θα δούμε με ποια έννοια τα πάντα έγιναν διά του Υιού. Πρώτα όμως ας δούμε τί η Βίβλος μας λέει για το ποιος δημιούργησε τον κόσμο:
Ησ.μ:22, μβ:5-8, μγ:1,10,15, μδ:24, με:5-7 & 12,18, να:13
Ιερ.ι:10-12, κζ:5, να:15, Ιώβ θ:8, Αμώς ε:8, Ζαχ.ιβ:1, Ψαλμ.ρδ & ρλς
Αυτές είναι οι μαρτυρίες της Π.Δ. αλλά το ίδιο ισχύει και για την Κ.Δ.:
Πράξ.δ:24-30, ιδ:15, ζ:50, Αποκ.δ:11, ι:6, Εβρ.γ:4, α:10
Στον Ψαλμ:λγ:6-9 βλέπουμε πολύ καθαρά ότι οι ουρανοί έγιναν με το λόγο του Θεού. Όχι από κάποιο άλλο πρόσωπο, αλλά με την πνοή του στόματος Αυτού που είναι ενέργεια δημιουργίας. Ακόμα βλέπουμε ότι ο λόγος είναι ιδιότητα του Ίδιου του Πατέρα και έχει την έδρα του μέσα και όχι έξω από τον Πατέρα.
Το ίδιο πράγμα διαβάζουμε στην Β' Πέτρ.γ:5,7. Ο Θεός για το κάθε τι, είπε και έγινε και η απόδειξη είναι στη Γέν.α:3,6,9,11,14,20,24,26.
Ο Θεός πρώτα συνέλαβε τη δημιουργία μέσα στο λόγο Του και μετά σιγά-σιγά την έφερε σε ύπαρξη (Εβρ.δ:3). Το ίδιο πράγμα μας λέει ο απόστολος Παύλος στην Εβρ.ια:3 και μάλιστα ταυτίζει τέλεια αυτό το «ρήμα» του Θεού με τον άνθρωπο Ιησού Χριστό (Εβρ.α:1,2). Το ίδιο πράγμα λέει και ο Ιωάννης στο Ευαγγέλιό του α:3. Το «ρήμα» αυτό δεν είναι κάτι ξεχωριστό από τον Πατέρα, αλλά είναι ιδιότητά Του που σαν ενέργεια δημιουργίας εξωτερικεύεται με σκοπό να επιστρέψει πάλι σ' Αυτόν (Ησ.νε:8-11).
Βλέπουμε λοιπόν ότι ενώ ο λόγος του Θεού είναι που αποστέλλεται και εκτελεί, την ίδια στιγμή είναι ο Ίδιος ο Πατέρας που ενεργεί και εκτελεί. Δεν είναι άλλος Θεός, αλλά ο Ίδιος ο Πατέρας.
Όταν ο Θεός άρχισε να δημιουργεί τον κόσμο και να δίνει μορφή στην ύλη, το έκανε με το «ρήμα» Του, με τη δύναμη του λόγου Του. Είπε και έγινε! Όταν όμως ο Θεός θέλησε να σώσει τον άνθρωπο και να μορφώσει μέσα του την εικόνα και την ομοίωσή Του, όταν θέλησε να αρχίσει τη ουσιαστική δημιουργία της Νέας κτίσης, τότε φανερώθηκε ο Ίδιος στο πρόσωπο του ανθρώπου Χριστού. Ο λόγος του Πατέρα έγινε σάρκα (πήρε μορφή και εικόνα) και ο Πατέρας κατοίκησε μέσα του.
Ναι, <εν αρχή ήν ο λόγος...>. Τα πάντα άρχισαν μέσα στο λόγο του Θεού και μάλιστα μέσα στην καρδιά της αγάπης Του. Ο λόγος όμως αυτός δεν ήταν κάτι ξεχωριστό από τον Πατέρα, αλλά ο Ίδιος ο Πατέρας και γι' αυτό λέει: <και Θεός ήν ο λόγος>. Πρώτα έλαβε χώρα η πνευματική δημιουργία μέσα στον Πατέρα, μετά έγινε η υλική δημιουργία για να υπάρξουν οι κατάλληλες συνθήκες για τη ζωή του ανθρώπου, και στο τέλος των καιρών φανερώθηκε η πνευματική δημιουργία που ο Θεός <προέθετω εν εαυτώ> έχοντας σαν αρχή και κεφαλή τον Κύριο Ιησού Χριστό.
Εφεσ.α:3-9 Πριν την υλική δημιουργία, ο Θεός έχει μια «ευδοκία» μέσα Του και αυτή είναι η εκκλησία. Όμως πώς είναι δυνατόν να υπάρξει η εκκλησία αν πρώτα δεν υπήρχε ο Ιησούς Χριστός, αυτός που θα θυσιαζόταν για να σωθεί η εκκλησία; Είναι επόμενο λοιπόν, πρώτα ο Θεός να είδε το Χριστό, το Αρνίο, διά του οποίου θα εξαγόραζε την εκκλησία και γι' αυτό λέγει ότι <εξέλεξε ημάς δι' αυτού>.
Επειδή λοιπόν ο Πατέρας προείδε (Α' Πέτρ.α:19,20 προεγνώρισε) τον άνθρωπο Χριστό Ιησού που θα ζούσε τέλεια, σε υπακοή, αναμάρτητα, και θα έβαζε την ψυχή του για να σώσει το ανθρώπινο γένος, γι' αυτό και προχώρησε και έκανε ό,τι έκανε.
Αυτή είναι η έννοια του ότι τα πάντα «δι' αυτού» έγιναν. Ο Ιησούς ήταν το αίτιο διά του οποίου ο Θεός έκανε τα πάντα. Αν δεν υπήρχε ο Χριστός, όλη η δημιουργία θα ήταν μάταιη. Όμως ο Πατέρας τα έκανε διά Χριστού, έχοντας δηλαδή πάντοτε σαν αρχή, σαν θεμέλιο, σαν απαραίτητη προϋπόθεση τη ζωή και τη θυσία του Ιησού Χριστού.
Ε. Ο ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΗΓΗ ΚΑΙ ΔΩΤΗΡΑΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ.
Ιωάν.α:4 «εν αυτώ ζωή ήν, και η ζωή ήν το φώς των ανθρώπων»
Ιωάν.ια:25 «είπεν αυτή ο Ιησούς εγώ ειμί η ανάστασις και η ζωή»
Ιωάν.ιδ:6 «λέγει αυτώ ο Ιησούς εγώ ειμί η οδός και η αλήθεια και η ζωή»
Πράξ.ιζ:28 «εν αυτώ γαρ ζώμεν και κινούμεθα και εσμέν»
Σε κάθε σπόρο, σε κάθε φυτό και δέντρο, σε κάθε κτίσμα, και κάθε άνθρωπο υπάρχει αυτό το μυστικό και θαυμαστό στοιχείο που ονομάζεται ζωή. Οι επιστήμονες μπορούν να φτιάξουν θαλασσινό νερό ακριβώς με τις ίδιες χημικές ουσίες σαν να παίρναμε νερό από τη θάλασσα, αλλά κάτι λείπει που ο άνθρωπος δεν μπορεί να δημιουργήσει. Είναι αυτό το κάτι που κάνει τη μεγάλη διαφορά ανάμεσα σε αυτό που είναι ζωντανό και αυτό που είναι νεκρό. Μόνο ο Θεός μπορεί να δώσει αυτή τη σπίθα ενέργειας που μπορούμε να την ονομάζουμε Ζ Ω Η.
Όλη η ζωή πηγάζει απ' το Θεό. »εν αυτώ γαρ ζώμεν και κινούμεθα και εσμέν»(Πράξ.ιζ:28). Αυτό είναι αλήθεια για τη φυσική ζωή είναι ιδιαίτερα αλήθεια για την πνευματική και την αιώνια ζωή. Μακριά από τον Ιησού Χριστό δεν υπάρχει ζωή. Αυτοί που αγνοούν και δηλώνουν ότι ο Θεός είναι νεκρός δεν γνωρίζουν τι λένε. Εάν ο Θεός ήταν νεκρός, τότε παντού η ζωή άμεσα θα σταματούσε. Τι στιγμή που ο Θεός θα πέθαινε, η γη αυτή θα γινόταν άγονη, νεκρή έρημος.
Αυτή η πραγματικότητα φυσικά είναι ιδιαίτερα αληθινή πνευματικά. Δεν υπάρχει πιθανότητα για οποιονδήποτε άνθρωπο να αποκτήσει αιώνια ζωή μακριά από τον Ιησού Χριστό, το Σωτήρα μας, που είναι η οδός η αλήθεια και η ζωή.
ΣΤ. ΜΗΠΩΣ Ο ΘΕΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΤΟ ΚΑΚΟ;
Ησ.με:7 «ο κατασκευάσας το φως, και ποιήσας το σκότος ο ποιών ειρήνην, και κτίζων κακόν εγώ ο Κύριος ποιώ πάντα ταύτα»
Όταν ο Θεός δημιούργησε το φως, άμεσα εμφανίστηκε και η απουσία του φωτός, που ονομάζεται σκότος. Όταν ο Θεός δημιούργησε την αγιότητα και την δικαιοσύνη, άμεσα εμφανίστηκε και η απουσία των ιδιοτήτων αυτών που ονομάστηκε κακό. Όταν η δικαιοσύνη δημιουργήθηκε, το κακό εμφανίστηκε αμέσως σαν το αντίθετο.
