Δευτερονόμιο ια:13-25
Σπουδαιότητα του λόγου
του Θεού
Στον ψαλμό ριθ, μπορούμε να προσέξουμε τη σπουδαιότητα του λόγου
του Θεού, στην πνευματική ζωή του ατόμου και του συνόλου. Εξάλλου, ο ίδιος ο
Κύριος μας δίδαξε ότι - «ουκ επ’ άρτω μόνω ζήσεται ο άνθρωπος, αλλ’ επί παντί
ρήματι εκπορευομένω διά στόματος Θεού» (Ματθ.δ:4). Πνευματική ζωή χωρίς τη
ζωοδότρα δύναμη του λόγου του Θεού, είναι ακατανόητη.
Η προτροπή του Θεού
Εάν επιμελώς ακούσητε τας εντολάς μου» (Δευτερονόμιο ια:13).
Ένας κατάλογος ευλογιών ακολουθεί στο κείμενο. Και η προειδοποίηση- «προσέχετε,
μήποτε πλανηθή η καρδία σας» (16). Μακριά από το λόγο του Θεού, παραμονεύει το
ολίσθημα και η πτώση. Ας επιστραφούμε λοιπόν στη Βίβλο κι ας την καταστήσουμε
πυξίδα κι οδηγό ζωής. Ας βγει από το ράφι της βιβλιοθήκης κι ας πάρει ι η θέση
πού της ανήκει στα σπίτια μας.
Εις την καρδίαν σας»
(18)
Η βίβλος, ξέρει ποιο είναι το πρώτο και ποιο το δεύτερο
βήμα, στην πνευματική μας πορεία. Μας εξηγεί έτσι σε τούτο το εδάφιο, ότι πριν
μπει και για να μπει στο σπίτι ο λόγος του Θεού, πρέπει πρώτα να βρει είσοδο στην
καρδιά, ενός - έστω του μικρότερου μέλους της οικογένειας. Κι ενώ ευχής έργο θα
’ναι τούτο το πρώτο μέλος να ναι ο πατέρας, όμως και το μικρό παιδί του Κυριακού
σχολείου να ’ναι η της Κατασκήνωσης, η αρχή δεν είναι ασήμαντη, ούτε
καταφρονητέα. Ας δούμε την πρώτη περίπτωση.
Εν τη οικία σου» (19)
Πρώτο καθήκον, το λόγο του Θεού που έβαλες μέσα στην καρδιά
σου, να τον μπάσεις και μέσα στο σπίτι σου. Αν είσαι γονιός (κυρίως ο πατέρας),
σε σένα η απόφαση «εγώ και ο οίκος μου θέλομεν λατρεύει τον Κύριο» (Ιησούς Ναυή
κδ:15), αλλά κι η έντονη προτροπή· «θέλετε διδάσκει αυτούς εις τα τέκνα σας, ομιλούντες
περί αυτών, καθήμενος εν τη οικία σου και περίπατων εν τη οδώ και πλαγιάζων και
εγειρόμενος και θέλεις γράψει αυτούς επί τούς παραστάτας της οικίας σου και επί
τας πύλας σου» (19, 20). Πρόσεξε:
• «ομιλούντες
περί αυτών». Η πνευματική συζήτηση, συχνά σπανίζει στην οικογένεια και στις
οικογενειακές συναναστροφές. Όμως, αξίζει να γίνει ο λόγος του Θεού, το κέντρο και
η έμπνευση, στις οικογενειακές μας συζητήσεις.
• «καθήμενος εν
τη οικία». Ποια καλύτερη εικόνα της οικογενειακής λατρείας! Της «κατ’ οίκον εκκλησίας»
(Ρωμαίους ις:5, Φιλήμονα 1)! Είναι εκεί απ’ όπου ξεκίνησε η Εκκλησία του
Χριστού, εκεί πού είναι ανάγκη να επιστρέψει. Πνευματικά αδύνατη και άρρωστη
είναι η δημόσια Εκκλησία, πού δεν αποτελείται από «κατ’ οίκον εκκλησίες», από
οικογενειακά θυσιαστήρια.
• «περιπατών εν
τη οδώ». Ο λόγος του Θεού περιέχει τη μόνη αυθεντική ερμηνεία του γρίφου πού
λέγεται ανθρώπινη ζωή και ανθρώπινες σχέσεις. Τα συμβαίνοντα εν τη οδώ, θα σου
δώσουν μύριες αιτίες αναφοράς στο λόγο του Θεού, μη τις αποφύγεις. Ή Βίβλος,
είναι η μόνη πού έρμηνεύει τη ζωή.
• «πλαγιάζων και
εγειρόμενος». Πριν κλείσεις τα μάτια σου το βράδυ, κλείσε τη μέρα σου με τη
μελέτη του λόγου του Θεού. Και πριν βγεις το πρωί από το σπίτι σου, άρχισε την ήμερα
σου με τη μελέτη του λόγου του Θεού.
• «επί τους
παραστάτας της οικίας σου». Στην επίπλωση κείνων των σπιτιών, φαίνεται πήγαινε
το κρέμασμα κάποιων εδαφίων. Σήμερα; Πόστερς η όπως αλλιώς τα πούμε, ας
στολίσουν τούς τοίχους μας και τα χολ μας, με εδάφια του λόγου του Θεού.
Κι αν το πρώτο μέλος, είναι η μητέρα;
Δόξα στον Θεό. Ο Κύριος θα τη χρησιμοποιήσει, να ευαγγελιστεί
και να σώσει ολόκληρη την οικογένεια. Από τα πολλά δε πού θα μπορούσαμε να
σχολιάσουμε σε τούτο τον τομέα, ένα ας σημειώσουμε. Ότι το «τί εξεύρεις γύναι, αν
μέλλης να σώσης τον άνδρα» (Α’ Κορινθίους ζ:16), μπορεί να επιτευχτεί όχι με
κηρύγματα η στομφώδη πνευματική υπεροψία, αλλά με πολλή ταπείνωση, περσότερη
προσευχή κι ανεξάντλητη υπομονή. Όταν το «συγκατανεύει να συνοική μετ’ αυτής»
(έδ.13) υπάρχει, υπάρχει δόξα στον Θεό το έδαφος για τη μαρτυρία της εν Χριστώ
ζωής.
Κι αν η πρώτη αφή έγινε από το παιδί;
Τότε, «ποιος καταφρόνησε την ημέρα των μικρών πραγμάτων;» (Ζαχαρίας
δ:10). Συχνά αποδεικνύεται ότι ο πιο φυσικός, όσο κι ο πιο άφοβος ιεραπόστολος στην
οικογένεια είναι... το παιδί. Ας το ’χουμε στο νου μας αυτό, ενώ στο Κυριακό
Σχολείο η την Κατασκήνωση, διδάσκουμε παιδιά πού ήδη έχουν δοθεί στον Κύριο. Ας
τούς μάθουμε πώς - μέσα στην υπακοή που οφείλουν γενικά στους γονείς - θα
μπορέσουν να ζήσουν την πνευματική ζωή και πώς... να τη μεταδώσουν.
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
Η Βίβλος στην καρδιά μας, πριν μπει στην οικογένεια μας. Κι
όταν μπει στην οικογένεια μας, το κέντρο της οικογενειακής μας ζωής.
