ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

Αποκ.κ:4 «Και είδον θρόνους, και εκάθησαν επ' αυτών, και κρίσις εδόθη εις αυτούς και είδον τας ψυχάς των πεπελεκισμένων διά την μαρτυρίαν του Ιησού και διά τον λόγον του Θεού, και οίτινες δεν προσεκύνησαν το θηρίον ούτε την εικόνα αυτού, και δεν έλαβον το χάραγμα επί το μέτωπον αυτών και επί την χείρα αυτών· και έζησαν και εβασίλευσαν μετά του Χριστού τα χίλια έτη».

Αποκ.γ:21 Ο Ιησούς υπόσχεται στους αγίους της εκκλησίας της Λαοδικείας ότι: «όστις νικά, θέλω δώσει εις αυτόν να καθίσει μετ’ εμού εν τω θρόνω μου....».

Βλέπουμε εδώ τους μάρτυρες της Λαοδίκειας, τους πεπελεκισμένους  για τη μαρτυρία του Ιησού, που έδωσαν τη ζωή τους γι’ Αυτόν στη Μεγ. θλίψη. Βρίσκονται μαζί με αυτούς που κυβερνούν και βασιλεύουν μαζί με το Χριστό. Ο Ιωάννης λέει ότι είδε τις ψυχές των πεπελεκισμένων για την μαρτυρία του Ιησού, για το λόγο του Θεού, και γιατί δεν προσεκύνησαν το θηρίο ούτε την εικόνα του, και δεν έλαβαν το χάραγμα στο μέτωπο η στο χέρι τους. Πρόκειται για τους αγίους της θλίψης, που θανάτωσε ο Α/Χ για την πίστη τους στον Ιησού. Και τους βλέπουμε να κυβερνούν και να βασιλεύουν μαζί με το Χριστό στην χιλιετή βασιλεία, αλλά δεν είναι οι μόνοι καθώς θα δούμε.

Αποκ.β:27 Λέει ότι όλοι οι νικητές άγιοι, όχι μόνο αυτοί που ήταν στη Μεγ. θλίψη, αλλά όλοι οι άγιοι που νικούν, θα ποιμάνουν τα έθνη με ράβδο σιδηρά Είναι υπόσχεση του Ιησού. «Όστις νικά, και όστις φυλάττει μέχρι τέλους τα έργα μου, θέλω δώσει εις αυτόν εξουσίαν επί των εθνών και θέλει ποιμάνει αυτούς εν ράβδω σιδηρά»

Βλέπουμε λοιπόν ότι όλοι οι νικητές άγιοι θα ποιμάνουν τα έθνη με ράβδο σιδηρά, και από όλους αυτούς εδώ ειδικά αναφέρονται οι άγιοι της θλίψης. Όλοι αυτοί κυβερνούν και βασιλεύουν με το Χριστό στη χιλιετή βασιλεία.

και είδον τας ψυχάς των πεπελεκισμένων δια την μαρτυρίαν του Ιησού

Όπως αναφέραμε, αυτοί είναι οι άγιοι της θλίψης, που ο Α/Χ θανάτωσε, όμως ο Θεός ανέστησε και άρπαξε στην παρουσία Του, και τώρα βασιλεύουν με το Χριστό. Αναστήθηκαν στην 6η σφραγίδα.

Πριν τη Μεγ. θλίψη όμως είδαμε ότι θα συμβεί η αρπαγή της Νύμφης του Χριστού, και αυτό δείχνει ότι οι άγιοι αυτοί ήδη έχουν περάσει στην αθανασία πριν τους αγίους της θλίψης.

και έζησαν και εβασίλευσαν μετά του Χριστού τα χίλια έτη

Πρόκειται για τη χιλιετή βασιλεία, για πραγματικά 1000 χρόνια.

Αποκ.κ:5 Οι δε λοιποί των νεκρών δεν ανέζησαν εωσού πληρωθώσι τα χίλια έτη αύτη είναι η ανάστασις η πρώτη.

Άλλη μια ανάσταση θα λάβει χώρα στο τέλος της χιλιετούς βασιλείας. Στο Δαν.ιβ:2 λέει ότι: «πολλοί εκ των κοιμωμένων εν τω χώματι της γης θέλουσι εξεγερθή, οι μεν εις ζωήν αιώνιον, οι δε εις ονειδισμόν και εις καταισχύνην αιώνιον» 

Πρόκειται για μια γενική ανάσταση στο τέλος της χιλιετούς βασιλείας, και στην ανάσταση αυτή θα υπάρχουν δίκαιοι και άδικοι. Η πρώτη ανάσταση, που περιλαμβάνει όλες τις προηγούμενες αναστάσεις, είναι μόνο για τους δίκαιους.

Αποκ.κ:12 Στην κρίση του μεγάλου Λευκού Θρόνου θα υπάρχουν και δίκαιοι και άδικοι, που στέκονται ενώπιον του θρόνου και κρίνονται εκείνη την ώρα.

Αύτη είναι η ανάστασις η πρώτη

Αυτή η φράση ταιριάζει με το εδ.4 και όχι με το εδ.5. Στο εδ.5 λέει «οι δε λοιποί των νεκρών δεν ανέζησαν....αύτη είναι η ανάστασις η πρώτη» Δεν αναφέρεται στο υπόλοιπο των νεκρών που δεν ανέζησαν μέχρι να συμπληρωθούν τα χίλια χρόνια. 

Αναφέρεται σ’ αυτούς που αναστήθηκαν προηγουμένως στο εδ.4 και μπήκαν στη δόξα του Θεού.

Τώρα όταν λέει «πρώτη ανάσταση» δεν εννοεί πρώτη σε χρόνο, αλλά σε θέση και αξία.

Στο Δαν.ιβ:2 είδαμε δύο ειδών αναστάσεις, των λυτρωμένων και των ασεβών.

Ματθ.κε:31-46 Εδώ πάλι βλέπουμε δύο ειδών αναστάσεις. Ο Ιησούς μιλάει για τα πρόβατα και τα ερίφια που συμβολίζουν αντίστοιχα τους δίκαιους και τους άδικους. Και λέει στο εδ.46 ότι θα απέλθουν οι άδικοι σε κόλαση αιώνιο και οι δίκαιοι σε ζωή αιώνιο.

Ιωάν.ε:28,29 Κι εδώ ο Χριστός μας λέει για δύο ειδών αναστάσεις, για την ανάσταση της ζωής στην οποία θα είναι οι πράξαντες τα αγαθά, ενώ οι πράξαντες τα φαύλα θα είναι στην ανάσταση της κρίσεως.

Πριν τη χιλιετή βασιλεία, λαμβάνει χώρα η ανάσταση προς ζωή, προς σωτηρία. Μετά τη χιλιετή, βασιλεία, θα υπάρξει άλλη ανάσταση και προς σωτηρία και προς αιώνια καταδίκη.

Δεν πρέπει να νομίσουμε ότι η πρώτη ανάσταση θα συμβεί εν μιά στιγμή χρόνου. Ήδη έχουμε δει πολλές αναστάσεις μέσα στο λόγο του Θεού.

α) Όταν ο Χριστός πέθανε πάνω στο σταυρό, λέει ότι πολλά σώματα των κεκοιμημένων αγίων ανεστήθησαν, και μπήκαν στην άγια πόλη μετά την ανάστασή Του, και εμφανίστηκαν σε πολλούς. Αυτή είναι μία ανάσταση Ματθ.κζ:52-53

β) Υπάρχει όμως κι άλλη ανάσταση στην Αρπαγή. Λέει ότι οι νεκροί εν Χριστώ θα αναστηθούν πρώτα, έπειτα εμείς οι ζώντες όσοι απομένουμε, θα αρπαχθούμε μαζί τους εις απάντηση του Κυρίου στον αέρα. Α' Θεσ.δ:13-18.

γ) Κατόπιν, μετά από 3 ½  χρόνια, είδαμε κι άλλους αγίους να ανασταίνονται και να αρπάζονται στην παρουσία του Θεού, και αυτοί είναι οι άγιοι της θλίψης. Όταν είχαν όλοι θανατωθεί μια φωνή ακούστηκε που έλεγε: «Ανάβητε εδώ» Και ανέβηκαν προς το Θεό και τους είδαν οι εχθροί τους Αποκ.ια:11,12.

δ) Βλέπουμε λοιπόν ότι η πρώτη ανάσταση λαμβάνει χώρα σε διάφορα χρονικά διαστήματα κατά τα οποία οι δίκαιοι ανασταίνονται και αρπάζονται στον ουρανό. Θα μπορούσαμε επίσης να αναφέρουμε και την αρπαγή του Ενώχ, του Ηλία, καθώς επίσης την ανάσταση και αρπαγή του Μωυσή.

Τώρα μπορούμε να καταλάβουμε ότι όλοι οι άγιοι που έζησαν πάνω στο πρόσωπο της γης μέχρι το τέλος των καιρών δεν θα είναι όλοι στην Αρπαγή.

Αν πιστεύουμε διαφορετικά, ερχόμαστε σε αντίθεση με το λόγο του Θεού, που καθαρά διακηρύσσει ότι δεν θα είναι όλοι οι πιστοί στην Αρπαγή.

α) Ορισμένοι ίσως πουν ότι προσπαθούμε να πούμε ότι υπάρχουν κάποιοι πιστοί που είναι πιο άγιοι από τους άλλους πιο δίκαιοι και πιο τέλειοι. Όχι, δεν υποστηρίζουμε κάτι τέτοιο. Όμως υπάρχουν αρκετοί πιστοί, που έχουν κάνει πολύ πιο πολλά με την αλήθεια του Θεού, και Τον έχουν ακολουθήσει με όλη τους την καρδιά. Τον λαχταρούν και Τον ποθούν με την καρδιά της Νύμφης, και αυτοί πρόκειται να είναι η Νύμφη του Χριστού. Όμως υπάρχουν και αρκετοί άλλοι που γνωρίζουν το Θεό και θα είναι προσκεκλημένοι στο δείπνο του γάμου του Αρνίου. Και δεν αναφερόμαστε στα καλά έργα που μπορεί κανείς να κάνει για να ευαρεστήσει το Θεό. Αυτοί που έχουν την καρδιά της Νύμφης, έχουν ολοκληρωτικά αφιερωθεί σ’ Αυτόν, και έχουν παραδοθεί στην αγάπη Του, και Τον εμπιστεύονται.

Φιλιπ.γ:10-12 Εδώ ο Παύλος δεν βγάζει ένα αναμενόμενο συμπέρασμα, ότι αφού έχουμε αναγεννηθεί θα είμαστε και στην Αρπαγή. Δεν σκέφθηκε κάτι τέτοιο. Λέει ότι τρέχει για να λάβει το βραβείο της άνω κλήσης εν Χριστώ Ιησού. Ο Θεός ψάχνει για καρδιές που θα τρέχουν με ζήλο γι’ Αυτόν. Ο Παύλος λέει: «ίσως λάβω αυτό δια το οποίον και ελήφθην υπό του Ιησού Χριστού» Και στο εδ.10 λέει: «δια να γνωρίσω αυτόν και την δύναμη της αναστά-σεως αυτού, και την κοινωνίαν των παθημάτων αυτού, συμμορφούμενος με τον θάνατον αυτού ίσως καταντήσω εις την εξανάστασιν των νεκρών».

Βλέπουμε ότι υπάρχει κάποια αμφιβολία εδώ. Όχι αμφιβολία για την πίστη, αλλά κάποια αβεβαιότητα. Και για να εξαλείψουμε αυτή την αβεβαιότητα, απαιτείται από εμάς να Τον ακολουθούμε με όλη μας την καρδιά.

«Ίσως καταντήσω εις την εξανάστασιν των νεκρών». Εξανάσταση σημαίνει ανάσταση μέσα από τους νεκρούς. Πρόκειται για μια ανάσταση έξω από το βασίλειο των νεκρών. Βλέπουμε λοιπόν ότι ο Παύλος προσπαθούσε και αγωνιζόταν με οποιονδήποτε τρόπο να καταντήσει σ’ αυτή την εξανάσταση των νεκρών. Υπάρχει λοιπόν ένα γκρουπ, οι άγιοι της αρπαγής, που πρόκειται να αναστηθούν νωρίτερα.