Υπάρχουν μερικά πράγματα σχετικά μ’ αυτή την κίνηση που είναι σωστά
μέσα απ’ το λόγο του Θεού, αλλά υπάρχουν και πάρα πολλά που δεν είναι. Όσον
αφορά την πρώτη περίπτωση, η Βίβλος διδάσκει ότι η γυναίκα είναι το ίδιο
σημαντική με τον άνδρα. Είναι το ίδιο νοήμων και έχει την ίδια αξία στο σχέδιο
του Θεού. Δεν υπάρχει διαφορετική μεταχείριση ανάμεσα σε άνδρα και γυναίκα εν
Χριστώ (Γαλ.γ:28).
Μέσα στη Γραφή μπορούμε να δούμε περιπτώσεις που ο Θεός
χρησιμοποίησε γυναίκες στο έργο Του (Πράξ.ιη:26
Ρωμ.ις:1 Φιλιπ.δ:3). Όμως θα
πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι σύμφωνα με τη Βίβλο, μια γυναίκα πρέπει να είναι
υποκείμενη στον σύζυγό της (Εφεσ.ε:22 Κολ.γ:18
Α΄Πέτρ.γ:1). Σε κάθε ενότητα πρέπει να υπάρχει μόνο μια τελική εξουσία,
και ο Θεός έχει εκλέξει το σύζυγο να είναι η τελική εξουσία στο σπίτι. Μ’ αυτή
την εξουσία, ο άνδρας έχει την τελική ευθύνη να φροντίζει και να προμηθεύει τα
της οικογένειάς του. Πρέπει να αγαπά τη γυναίκα του όπως ο Χριστός αγάπησε την
εκκλησία και πρέπει να την τιμά (Εφεσ.ε:25
Κολ.γ:19). Διαφορετικά οι προσευχές του θα εμποδίζονται (Α΄Πέτρ.γ:7).
Η
γυναίκα προήλθε από την πλευρά του άνδρα, όχι από το κεφάλι αλλά ούτε κι απ’ τα
πόδια. Δεν πρέπει να τον οδηγεί, ούτε να είναι κάτω από τα πόδια του αλλά να
τον βοηθά (Γέν.β:18). Αν είναι παντρεμένη, η πρώτη ευθύνη της γυναίκας είναι να
βοηθά τον άνδρα της και να φροντίζει τα παιδιά της. Η Βίβλος δυναμικά συνηγορεί
υπέρ του γάμου και της οικογενειακής γαλήνης, ενώ καταδικάζει τις εξωσυζυγικές
σεξουαλικές σχέσεις, την ομοφυλοφιλία και το λεσβιασμό. Εξ αιτίας ακριβώς
αυτού, τα αυτοαποκαλούμενα κινήματα για την απελευθέρωση της γυναίκας
αντιτίθενται στη Γραφή.
Η ερώτηση
παραμένει, είναι οι γυναίκες υποκείμενες σε όλους τους άνδρες; Μπορεί ο κάθε άνδρας να διεκδικήσει εξουσία
πάνω σε κάθε γυναίκα; Η απάντηση είναι
Όχι. Μια γυναίκα είναι υποκείμενη μόνο στο σύζυγό της. Κάποιος άλλος άνδρας
έχει εξουσία πάνω στη γυναίκα μόνο αν είναι σε κάποια εξουσία άσχετα με το
γένος (αρσενικό - θηλυκό). Σύμφωνα με τον απόστολο Παύλο, όταν μια γυναίκα
είναι σε κάποια θέση (δασκάλα Κυριακού, διάκονος, πρεσβυτέρα) θα πρέπει να έχει
κάποιον άνδρα σαν εξουσία πάνω απ’ αυτήν (Α΄Τιμ.β:11).
Σε πνευματικά
θέματα η γυναίκα πρέπει να ακολουθεί τον άνδρα της αν είναι πνευματικός και αν
είναι άπιστος θα πρέπει να τον αναγνωρίζει σαν τον αρχηγό της οικογένειας με
σκοπό να τον κερδίσει για τον Κύριο (Α΄Πέτρ.γ:1-2). Όμως σε προσωπικές
πεποιθήσεις, δογματικά θέματα και πνευματικές εμπειρίες η γυναίκα πρέπει να
είναι ειλικρινής στα προσωπικά της πιστεύω μέχρι τελικά ο Θεός να κρίνει τον
καθένα σε προσωπική βάση.
