ΕΡΩΤΗΣΗ:
Ο Θεός δεν μιλάει πια σε μεμονωμένα
άτομα; Εγώ ξέρω ότι μιλάει σε μένα. Όμως ο ποιμένας μου μου λέει ότι πρέπει να
υπακούω σ’ αυτόν κι ότι αυτές οι φωνές είναι απ’ το διάβολο. Ακόμα είμαι πεπεισμένος
ότι ο Θεός μου αποκαλύπτει πράγματα που έχει ανάγκη αυτή η εκκλησία. Μου έχει
πει ότι ο ποιμένας είναι ο λίθος προσκόμματος που η εκκλησία δεν προχωράει κι
ότι δεν αγαπάει πραγματικά τις ψυχές. Ακόμα μου έδειξε ότι άτομα είναι σε
θέσεις που δεν έπρεπε να είναι. Ο Θεός μου έδειξε ότι εγώ είμαι ο πραγματικός
ποιμένας. Θέλει να οδηγήσω το λαό Του σε βαθιές πνευματικές αλήθειες, όμως ο
ποιμένας αφήνει τους ανθρώπους να λιμοκτονούν και δεν μ’ αφήνει να κάνω το θέλημα
του Θεού.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Δεν ξέρω εκεί που έχεις φτάσει, αν έχεις
ακόμα την ικανότητα ν’ ακούσεις την αλήθεια. Αλλά κι αν εσύ δεν μπορείς, ίσως
αυτή η απάντηση να βοηθήσει άλλους που θα πειραχτούν να μη φτάσουν στην τραγική
κατάσταση που εσύ βρίσκεσαι σήμερα.
Χωρίς αμφιβολία, υπήρξε μια περίοδος στη
ζωή σου που το Ης.α:18 θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί. Ίσως αυτή η μέρα να έχει
περάσει τώρα. Ίσως να είσαι ήδη μέσα σε φοβερή ενέργεια πλάνης. Αν όμως δεν συμβαίνει
αυτό, προσεύχομαι να προσέξεις πολύ αυτά που θα σου γράψω.
Τη στιγμή που απέρριψες τη σοφή συμβουλή
του ποιμένα σου, που σου είπε την αλήθεια, πέρασες στην πιο επικίνδυνη περιοχή
που μπορεί να μπει κανείς απ’ τη στιγμή που θα γνωρίσει τον Κύριο. Ο λόγος του
Θεού λέει: «διότι δεν εδέχθησαν την
αγάπην της αληθείας διά να σωθώσι, Και διά τούτο θέλει πέμψει έπ’ αυτούς ο Θεός
ενέργειαν πλάνης, ώστε να πιστεύσωσιν εις το ψεύδος διά να κατακριθώσι πάντες
οι μη πιστεύσαντες εις την αλήθειαν, αλλ’ ευαρεστηθέντες εις την αδικίαν”
(Β’ Θες.β:10-12).
Μπορεί να είσαι ειλικρινής σ’ αυτά που
σκέφτεσαι, ότι ο Θεός σου έδειξε ότι εσύ είσαι ο ποιμένας, αλλά έχεις πλανηθεί,
είσαι το θύμα μιας τρομερής πλάνης. Οι φωνές που ακούς και σου υψώνουν τη σάρκα,
είναι σατανικές. Δεν υπάρχει πιο απατηλή και πιο καταστρεπτική δαιμονική
δύναμη, απ’ αυτή που έρχεται σαν άγγελος φωτός. Σε πλησιάζει λέγοντάς σου ότι
δεν σ’ έχουν εκτιμήσει αρκετά, ή ότι σε ζηλεύουν, ότι έχεις κλήση και χαρίσματα
απ’ το Θεό που άλλοι δεν έχουν κι ότι εσύ έχεις ιδιαίτερες αποκαλύψεις κι
ενοράσεις. Όλα αυτά κολακεύουν το ΕΓΩ, και κάνουν το θύμα της πλάνης να υψώνει
τον εαυτό του μέσα στον ίδιο του το νου. Ο διάβολος θα διαφθείρει με κολακείες
(Δαν.ια:32), υψώνοντας τη σάρκα, ενώ ο δρόμος του Θεού είναι αυτός της
ταπείνωσης, της υπακοής και υποταγής. Μετά ο Ιησούς μπορεί να υψωθεί, όταν η
σάρκα σταυρωθεί.
Η υπερηφάνεια και η έπαρση ήταν η
καταστροφή του Εωσφόρου (Ης.ιδ:13-15) και συνεχίζει να καταστρέφει από τότε
χιλιάδες ανθρώπους. Ακριβώς γι’ αυτό το λόγο η βασική χριστιανική αρχή είναι η
υποταγή – στο Θεό, ο ένας στον άλλο και σ’ αυτούς που ο Θεός έχει θέσει σε
θέσεις εξουσίας μέσα στην εκκλησία Του (Ιακ.δ:7
Εφες.ε:21 Εβρ.ιγ:17). Χωρίς αυτή,
είναι κανείς χαμένος.
Τραγικό παράδειγμα είναι ο Κορέ, ο οποίος
ξεσηκώθηκε ενάντια στο Μωυσή, τον άνθρωπο που ο Θεός είχε τοποθετήσει να οδηγεί
το λαό Του. Είπε λοιπόν στο Μωυσή μ’ επιδεικτικό τρόπο: «Κι εμείς είμαστε άγιοι
όπως εσύ. Δεν έχεις δικαίωμα να μας λες τι να κάνουμε. Ο Θεός μιλάει και σ’
εμάς». Ο Θεός μισεί τόσο πολύ αυτό το πνεύμα κι αυτή την αμαρτία, που άνοιξε τη
γη και κατάπιε τον Κορέ, την οικογένειά του, όλους όσους τον υποστήριζαν και
τις οικογένειές τους. Διάβασε Αριθ.ις.
Ο Ιούδας προειδοποιεί την εκκλησία σήμερα
ενάντια σ’ αυτούς που σηκώνονται όπως ο Κορέ κατά των ηγετών που ο Θεός έχει
βάλει μέσα στην εκκλησία Του (Ιουδ.11-13). Αλλά κι ο Πέτρος έγραψε γι’ αυτούς
τους ανθρώπους: «μάλιστα δε τους οπίσω
της σαρκός ακολουθούντας με επιθυμίαν ακαθαρσίας και καταφρονούντας την
εξουσίαν. Είναι τολμηταί, αυθάδεις, δεν τρέμουσι βλασφημούντες τα αξιώματα ενώ
οι άγγελοι, μεγαλήτεροι όντες εις ισχύν και δύναμιν, δεν φέρουσιν κατ’ αυτών
βλάσφημον κρίσιν ενώπιον του Κυρίου» (Β’Πετρ.β:10-12).
Ο Δαβίδ ήταν υποτεταγμένος στο Σαούλ, όσο
διάστημα ο Θεός του επέτρεπε να είναι βασιλιάς. Ακόμα και μετά που ο Σαούλ
αμάρτησε, ενώ ο Δαβίδ είχε χριστεί βασιλιάς για να τον αντικαταστήσει, τον τίμησε
υποτασσόμενος σ’ αυτόν σαν βασιλιά (Α’Σαμ.κδ:6). Ήξερε ότι η ύψωση έρχεται μόνο
απ’ το Θεό (Ψαλμ.οε:6) κι ότι αν επρόκειτο ποτέ να γίνει βασιλιάς, ο Θεός θα
τον ύψωνε σ’ αυτή τη θέση. Αυτός ποτέ δεν θα έσπρωχνε εκεί τον εαυτό του, ούτε
θα προσπαθούσε να προβληθεί.
Απ’ την άλλη μεριά, ο Σαούλ ύψωνε τον εαυτό
του και τον εξέθετε σε παράτολμες θρησκευτικές δραστηριότητες, μέχρι που έφτασε
στο σημείο να θελήσει ν’ ανέβει πάνω απ’ τον Σαμουήλ, τον προφήτη του Θεού (Α’Σαμ.ιγ:8-14).
Ενήργησε έτσι από επαναστατικότητα και ανυπακοή στον άνθρωπο και το Λόγο του
Θεού. Υπερήφανα δικαίωσε την αμαρτία του, για την οποία όμως ο Σαμουήλ τον
επίπληξε: «Διότι η απείθεια είναι καθώς
το αμάρτημα της μαγείας και το πείσμα, καθώς η ασέβεια και ειδωλολατρεία»
(Α’Σαμ.ιε:23).
Ακόμα ο Σαούλ αρνήθηκε να μετανοήσει και να
υποταχθεί, με αποτέλεσμα ν’ ακολουθήσει μια πορεία που τον οδήγησε στην αναπόφευκτη
αποστασία, στην ολοκληρωτική εγκατάλειψη απ’ το Θεό και τελικά στην αυτοκτονία.
Μετά, ο Δαβίδ έγινε βασιλιάς. Μετά από
πολλά χρόνια δυστυχώς αμάρτησε. Όμως στην προσευχή της μετάνοιάς του (Ψαλμ.να)
ταπείνωσε τον εαυτό του ομολογώντας ανοιχτά την αμαρτία του. Στο εδάφιο 11
κράζει στο Θεό λέγοντας: «Μη με απορρίψης
από του προσώπου σου και το πνεύμα το άγιόν σου μη αφαιρέσης απ’ εμού».
Είχε δει τι αποτελέσματα είχε στο Σαούλ ένα επαναστατικό και υπεραιρόμενο
πνεύμα και δεν ήθελε να συμβεί το ίδιο σ’ αυτόν.
Σε προειδοποιώ φίλε μου, έτσι όπως
σκέπτεσαι, παίρνεις το δρόμο του Σαούλ, του Κορέ και του Εωσφόρου. Ο Θεός θα σε
απορρίψει όπως απέρριψε κι αυτούς. Σε συμβουλεύω διάβασε τον Ψαλμό να και κάνε
τον προσευχή σου. Ο Δαβίδ, αν και είχε διαπράξει τις φοβερές αμαρτίες της
μοιχείας και του φόνου, ο Θεός τον συγχώρεσε εξαιτίας της ταπεινής υποταγής του
και της βαθιάς του μετάνοιας. Μπορεί να μην έχεις διαπράξει τις φοβερές
αμαρτίες που έκανε ο Δαβίδ, ούτε αυτές του Σαούλ. Όμως, στα μάτια του Θεού, η
δική σου αμαρτία είναι χειρότερη. Η έπαρση και η αλαζονεία του Σαούλ τον
οδήγησαν στην εγκατάλειψη απ’ το Θεό. Αν δεν μετανοήσεις κι αν δεν επιστρέψεις,
η αμαρτία σου, όπως αυτή του Σαούλ, θα σε οδηγήσει στο ίδιο τραγικό τέλος.
Πήγαινε λοιπόν και βρες τον ποιμένα σου,
ομολόγησε την αμαρτία σου, ζήτησέ του να προσευχηθεί για σένα και υποτάξου σ’
αυτόν. Εύχομαι να γίνει το καλλίτερο στην περίπτωσή σου.
