<Και μη συγκοινωνείτε εις τα έργα τα άκαρπα του σκότους, μάλλον δε και ελέγχετε> (Εφεσ.ε:11).
<Μη ομοζυγείτε με τους απίστους> (Α’ Κορ.ς:14).
Συναναστροφή με τον κόσμο.
Ο ξεχωρισμός απ’ τον κόσμο, είναι μια συνιστώσα κλειδί του αληθινού αγιασμού. Σε προηγούμενα κεφάλαια είχαμε δει ότι ο αγιασμός απαιτεί να ξεχωρίσουμε από συγκεκριμένες κοσμικές πρακτικές και πράγματα που μας μολύνουν. Τώρα θα εξετάσουμε τις συνθήκες κάτω από τις οποίες ο αγιασμός απαιτεί ξεχώρισμα από ορισμένους τύπους ανθρώπων.
Η Γραφή μας λέει ότι είναι σημαντικό τι είδους παρέες και τι φίλους έχουμε (Παρ.κβ:24-25). Αυτά τα εδάφια αντικρούουν αυτούς που νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν παρέα με όποιον θέλουν και συγχρόνως να διατηρούν τον αγιασμό τους. Αναπόφευκτα, οι τρόποι και τα πνεύματα της παρέας σας θα σας επηρεάσουν. Ο Παύλος λέει με έμφαση: <Μη πλανάσθε φθείρουσι τα καλά ήθη αι κακαί συναναστροφαί> (Α’ Κορ.ιε:33). Με άλλα λόγια, οι κακές συναναστροφές θα διαφθείρουν τα καλά ηθικά στοιχεία. Αν επιμένετε να έχετε στενές σχέσεις με κακούς ανθρώπους, έχετε και τη Βιβλική εγγύηση ότι θα επηρεαστούν τα καλά ήθη σας.
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αποφεύγουμε κάθε επαφή με αμαρτωλούς; Όχι. Η Γραφή δίνει δύο λόγους γιατί δεν μπορεί να γίνει αυτό. Όταν ο Ιησούς επικρίθηκε που έτρωγε με τελώνες και αμαρτωλούς, εξήγησε ότι η αποστολή Του ήταν να τους σώσει (Λουκ.ε:30-32). Κατά τον ίδιο τρόπο αν περιμένουμε να σώσουμε ψυχές, θα πρέπει να συνδεθούμε μαζί τους μέχρι ένα βαθμό.
Ο καλύτερος τρόπος για να σώσεις ψυχές είναι να γίνεις φίλος τους. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι αναγκαστικά υπάρχει κάποια επαφή και σχέση με τους αμαρτωλούς λόγω της καθημερινής ζωής. Παρόλο που δεν είμαστε από τον κόσμο, ακόμα ζούμε μέσα σ’ αυτόν. Ο Παύλος γράφει ότι δεν πρέπει να κάνουμε παρέα ένα πόρνο, αλλά μετά εξηγεί ότι αυτό είναι αδύνατο να το εφαρμόσουμε στις σχέσεις μας με τους ανθρώπους του κόσμου (Α’ Κορ.ε:9-10).
Ο καλύτερος τρόπος για να σώσεις ψυχές είναι να γίνεις φίλος τους. Ο δεύτερος λόγος είναι ότι αναγκαστικά υπάρχει κάποια επαφή και σχέση με τους αμαρτωλούς λόγω της καθημερινής ζωής. Παρόλο που δεν είμαστε από τον κόσμο, ακόμα ζούμε μέσα σ’ αυτόν. Ο Παύλος γράφει ότι δεν πρέπει να κάνουμε παρέα ένα πόρνο, αλλά μετά εξηγεί ότι αυτό είναι αδύνατο να το εφαρμόσουμε στις σχέσεις μας με τους ανθρώπους του κόσμου (Α’ Κορ.ε:9-10).
Έχοντας αυτό κατά νου, πρέπει να καταλάβουμε ότι υπάρχουν ακόμα κάποιες περιοχές, που τραβώντας μια γραμμή πρέπει να διαχωρίσουμε τη θέση μας. Σύμφωνα με την Εφεσ.ε:11 δεν μπορούμε να συνεργούμε στα έργα του σκότους. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούμε να επιδοκιμάζουμε ή να συμμετέχουμε στην αμαρτία. Όταν οι γνωριμίες αρχίζουν να εμπλέκονται με κοσμικές δραστηριότητες, εμείς πρέπει ευγενικά να αποσυρόμαστε. Γι’ αυτό το λόγο θα υπάρχει πάντοτε ένα χώρισμα ανάμεσα στο Χριστιανό και στους κοσμικούς φίλους του. Μπορεί να είναι καλοί φίλοι, αλλά μέχρι ένα ορισμένο σημείο. Θα υπάρχει πάντα κάτι στο οποίο ο Χριστιανός δεν θα μπορεί να συμμετέχει, όπως θα υπάρχει πάντα κάτι που ο αμαρτωλός δεν θα μπορεί να καταλάβει σχετικά με το φέρσιμο του Χριστιανού.
Ένα γνωμικό λέει: “πες μου την παρέα σου να σου πω ποιος είσαι”. Βλέπουμε λοιπόν ότι ένας Χριστιανός θα πρέπει να είναι πολύ προσεκτικός στο πώς φαίνεται στα μάτια των άλλων εξ αιτίας των σχέσεων που έχει. Θα πρέπει να το έχουμε υπόψη μας αυτό όταν κάνουμε φίλους ή συμμετέχουμε σε ορισμένες δραστηριότητες.
Το συμπέρασμα είναι ότι οι Χριστιανοί μπορούν να έχουν επαφή με τους αμαρτωλούς μέχρι ένα σημείο έτσι ώστε να τους κερδίσουν στο Χριστό, ή για να μπορούν να ζήσουν μια κανονική ζωή σ’ αυτό τον κόσμο.
Οι περιορισμοί σ’ αυτές τις σχέσεις είναι ότι οι Χριστιανοί δεν μπορούν να συμμετέχουν σε αμαρτωλές δραστηριότητες ή να ταυτίζονται πολύ στενά με το κοσμικό φρόνημα. Επιπλέον σ’ αυτές τις γενικές θεωρήσεις, η Βίβλος δίνει συγκεκριμένες οδηγίες σε δύο περιπτώσεις. Πρώτο, μας δίδεται η ρητή εντολή να μην συναναστρεφόμαστε με όλους αυτούς που ονομάζουν τους εαυτούς τους Χριστιανούς και συγχρόνως αμαρτάνουν σε συγκεκριμένες αμαρτίες. Δεύτερο, δεν αρμόζει σ’ εμάς να ομοζυγούμε με απίστους. Ας εξετάσουμε αυτές τις περιπτώσεις.
Συναναστροφή με άτομα της εκκλησίας που έχουν αμαρτήσει.
Ο Ιησούς είπε αρκετές παραβολές στο Ματθ.ιγ που αποκαλύπτουν ότι η χριστιανοσύνη, ή η ορατή εκκλησία, απαρτίζεται από αγίους και αμαρτωλούς. Η Βασιλεία των ουρανών παρομοιάζεται μ’ ένα χωράφι με στάρι και ζιζάνια, παρομοιάζεται με μια σιναπιά πάνω στην οποία φωλιάζουν όλων των ειδών τα πουλιά, με αλεύρι που όμως έχει και προζύμι, μ’ ένα δίχτυ με όλων των ειδών τα ψάρια. Το θέμα είναι ότι η καθ’ ομολογία χριστιανοσύνη περιέχει πολλούς που δεν είναι αληθινοί Χριστιανοί. Η ορατή εκκλησία περιέχει ψευδοπροφήτες και αυτούς που διδάσκουν διδασκαλίες δαιμονίων. Στις μέρες μας, η εκκλησία της Λαοδίκειας συνυπάρχει με την εκκλησία της Φιλαδέλφειας. Η Αρπαγή είναι που θα ξεκαθαρίσει τα πράγματα:
Ο Ιησούς είπε αρκετές παραβολές στο Ματθ.ιγ που αποκαλύπτουν ότι η χριστιανοσύνη, ή η ορατή εκκλησία, απαρτίζεται από αγίους και αμαρτωλούς. Η Βασιλεία των ουρανών παρομοιάζεται μ’ ένα χωράφι με στάρι και ζιζάνια, παρομοιάζεται με μια σιναπιά πάνω στην οποία φωλιάζουν όλων των ειδών τα πουλιά, με αλεύρι που όμως έχει και προζύμι, μ’ ένα δίχτυ με όλων των ειδών τα ψάρια. Το θέμα είναι ότι η καθ’ ομολογία χριστιανοσύνη περιέχει πολλούς που δεν είναι αληθινοί Χριστιανοί. Η ορατή εκκλησία περιέχει ψευδοπροφήτες και αυτούς που διδάσκουν διδασκαλίες δαιμονίων. Στις μέρες μας, η εκκλησία της Λαοδίκειας συνυπάρχει με την εκκλησία της Φιλαδέλφειας. Η Αρπαγή είναι που θα ξεκαθαρίσει τα πράγματα:
Η Φιλαδέλφεια θα αρπαχτεί και η Λαοδίκεια θα μείνει! Πιστεύουμε ότι αυτές είναι οι τελευταίες μέρες. Οι μοντέρνες εκκλησίες έχουν όμορφα κτίρια, χορωδίες που ψάλουν ωραία, όμορφες τελετές, αλλά ο Χριστός είναι απέξω και κτυπάει την πόρτα για να μπει μέσα. Παρόλο που αυτό χαρακτηρίζει τον χριστιανισμό συνολικά, υπάρχουν ακόμα κάποιες εκκλησίες που η φωτιά του καθαρισμού καίει ανάμεσά τους και που μπορούν να διακρίνουν τους ψευδοπροφήτες. Κρατούν τις αποστολικές διδαχές και το Πνεύμα του Θεού είναι ανάμεσά τους.
Θα πρέπει πάντα να θυμόμαστε, ωστόσο, ότι πολλές θρησκευτικές οργανώσεις και παραδόσεις δεν έχουν ολόκληρο το Ευαγγέλιο. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορούμε να προσκολλόμαστε με όλους που επαγγέλλονται ότι είναι Χριστιανοί και να τους κάνουμε παρέα σαν αναγεννημένους.
Φυσικά, δεν πιστεύουμε ότι κάποιος πρέπει ν’ ανήκει σ’ ένα συγκεκριμένο δόγμα για να σωθεί. Ακόμα, αυτοί που ονομάζουν τους εαυτούς τους Χριστιανούς υπάρχουν σε κάθε συνάθροιση, αλλά η ζωή τους φανερώνει ότι δεν είναι. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η εκκλησία έχει την εξουσία να κρίνει τέτοιους ανθρώπους και να τους αποκόψει από συναναστροφή (Ματθ.ιη:17-18 Α’ Κορ.ε:5,12-13).
Αν ένα τέτοιο άτομο έχει κριθεί ότι πρέπει να κρατηθεί σε απόσταση, οι άλλοι άγιοι και εργάτες δεν μπορούν να το συναναστρέφονται, σύμφωνα με τη Γραφή. Αν το κάνουν, βάζουν τη δική τους προσωπική κρίση πάνω από τη δοσμένη εξουσία του Θεού και την κρίση της εκκλησίας.
Ένας σκοπός αυτής της κρίσης είναι να ξεχωρίσει το κακό από το καλό - να καταστραφεί το προζύμι πριν προλάβει να επιδράσει σ’ όλη τη ζύμη. Αν κάποιοι συνεχίσουν να έχουν σχέση με τέτοια άτομα, αυτό που θα καταφέρουν είναι να βλάψουν τους εαυτούς τους.
Ακόμα βλάπτουν το άτομο που είναι σε απομόνωση, γιατί ένας άλλος σκοπός της πράξης της εκκλησίας είναι να βρεθεί σε δύσκολη θέση αυτός που είναι στο λάθος, να καταλάβει το λάθος του και να μετανοήσει. Αν τον κάνουν παρέα και τον παρηγορούν, δεν θα μάθει αυτό το μάθημα αλλά αντίθετα θα μάθει να είναι ανειλικρινής και υποκριτής. Συχνά, κάποιος που απομακρύνεται από την εκκλησία, απλά αλλάζει εκκλησίες χωρίς να μετανοήσει, χωρίς να αποκατασταθεί, ή να ζητήσει συγχώρεση. Αυτοί που τον βοηθούν, συνεργούν στην αμαρτία του και θα είναι υπόλογοι μπροστά στο Θεό (Β’ Ιωαν.11).
Η Γραφή αναφέρει αρκετούς τύπους ανθρώπων που δεν πρέπει να κάνουμε παρέα. Αν ένα άτομο αποκοπεί για κάποιο απ’ τους λόγους που μας λέγει η Γραφή, και μερικοί συνεχίσουν να το συναναστρέφονται, απλά εναντιώνονται στο λόγο του Θεού. Ακόμα κι αν το άτομο αυτό δεν έχει αποκοπεί επίσημα, αν φανερώνει χαρακτηριστικά τέτοιων αμαρτιών, ο Παύλος μας συμβουλεύει να μην έχουμε επαφή μαζί του (Α’ Κορ.ε:11). Και είναι τόσο σημαντικό, ώστε δεν πρέπει ούτε να συντρώγουμε με τέτοιους ανθρώπους. Ακόμα σημειώστε ότι αυτό το εδάφιο αναφέρεται σ’ αυτούς που αποκαλούν τους εαυτούς τους Χριστιανούς αλλά ταυτόχρονα είναι ένοχοι κάποιας απ’ τις παρακάτω αμαρτίες. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να έχουμε επαφή με τους ανθρώπους στον κόσμο που βρίσκονται κάτω από τις ίδιες αμαρτίες (Α’ Κορ.ε:9-10).
Ας δούμε εν συντομία αυτές τις αμαρτίες:
1. Πόρνος Αυτός που είναι ένοχος της ενέργειας του παράνομου σεξ οποιουδήποτε είδους.
2. Πλεονέκτης Αυτός που θέλει ό,τι έχουν οι άλλοι, κάτι που είναι στενά συνδεδεμένο με την απληστία. Ένα άτομο μπορεί να είναι πλεονέκτης στα χρήματα, στα ρούχα ή ακόμα για μια θέση μέσα στην εκκλησία. Συνήθως αυτή η συμπεριφορά φανερώνεται από μόνη της με ζήλια, έχθρα ή διαβολή.
3. Ειδωλολάτρης Ο λάτρης ειδώλων - εικόνων ψεύτικων θεών.
4. Λοίδορος Αυτός που κακολογεί συνεχώς τους άλλους με κριτική ή δυσφήμιση.
5. Μέθυσος Αυτός που είναι από συνήθεια μεθυσμένος.
6. Άρπαξ Αυτός που παίρνει χρήματα, χάρες, συμπεριφορά ή υποσχέσεις με τη βία, με απάτη, με εκβιασμό ή άλλη ανάρμοστη συμπεριφορά.
Εκτός απ’ αυτούς τους έξι τύπους υποκριτών στην εκκλησία, πρέπει ν’ απομακρυνόμαστε και να μην έχουμε επαφή μ’ αυτούς που περπατούν ατάκτως, αυτούς που αρνούνται να δουλέψουν και αυτούς που περιεργάζονται τα αλλότρια (Α’ Θεσ.γ:6,11,14).
1. Αυτοί που περπατούν ατάκτως.
Είναι αυτοί που βαδίζουν ενάντια στο λόγο του Θεού και στην πορεία που έχει χαράξει η εκκλησία. Ο Παύλος λέει να μην έχουμε σχέση μ’ αυτόν που αρνείται να υπακούσει στην επιστολή του (εδ.14). Σε άλλο εδάφιο μας λέει ν’ αποφεύγουμε <τους ποιούντας διχοστασίας και τα σκάνδαλα εναντίον της διδαχής την οποίαν σείς εμάθατε> (Ρωμ.ις:17).
2. Μη εργαζόμενοι.
Αυτοί που είναι τεμπέληδες. Ενώ είναι ικανοί να ζήσουν μια τίμια ζωή, δεν το κάνουν.
3. Περιεργαζόμενοι.
Κοιτάζουν τις δουλειές των άλλων και θέματα που δεν είναι στη δική τους εξουσία.
Ακόμα μας λέγεται να απομακρυνόμαστε από ψευδοδιδασκάλους και απ’ αυτούς που προέρχεται φθόνος, έριδα, βλασφημίες και υπόνοιες πονηρές (Α’ Τιμ.ς:3-5).
1. Ψευδοδιδάσκαλοι
Δεν μπορούμε να συναναστρεφόμαστε με αυτούς που διδάσκουν ψευδοδιδασκαλίες. Μπορούμε να προσπαθούμε να τους βοηθάμε, αλλά δεν μπορούμε να έχουμε στενή σχέση μαζί τους ή να τους συμπεριφερόμαστε σαν προεστώτες στην αληθινή εκκλησία.
2. Φθόνος
συμπεριλαμβάνει αυτούς που φθονούν για μια θέση, υπευθυνότητα ή χρήματα. Ένας αληθινός Χριστιανός ποτέ δεν θα φθονήσει για τίποτα.
3. Έρις Διχόνοια, διάσταση, διαμάχη, αγώνας για ανωτερότητα, διαίρεση σε κλίκες ή προσωπικές τάξεις. Τίποτα απ’ όλα αυτά δεν έχει θέση στην εκκλησία.
4. Υπόνοιες πονηρές
Το να σκέφτεται κανείς άσχημα για κάποιον. Αυτό σημαίνει το να καταλήγεις σε συμπεράσματα, να υποθέτεις άσχημα πράγματα, να ορίζεις κακά κίνητρα στους άλλους. Φανερώνεται με την κριτική και το κουτσομπολιό. Ένα άτομο μ’ ένα τέτοιο πνεύμα, συχνά θα κατηγορεί αθώους ανθρώπους βασιζόμενος σε ασήμαντα πράγματα που έχει ακούσει ή δει (ή νομίζει ότι είδε ή άκουσε).
Τελικά στη Β’ Ιωαν.9-11 μας λέει να μην δεχόμαστε και να μη λέμε το χαίρειν σε ανθρώπους που δεν δέχονται τη διδαχή του Χριστού, ότι ο Ιησούς Χριστός ήρθε εν σαρκί. Αν ένα άτομο κατανοήσει τη σωστή διδασκαλία για τον Ιησού Χριστό θα έχει και τον Πατέρα και τον Υιό (εδ.9). Θα αναγνωρίσει στον Ιησού τον αιώνιο Θεό, τον Πατέρα, που φανερώθηκε εν σαρκί. Ο Ιωάννης μας λέει ότι αν κάποιος δεν δέχεται αυτή τη διδασκαλία, δεν μπορούμε να βοηθήσουμε τη διακονία του με το να τον δεχόμαστε στα σπίτια μας.
Ακόμα δεν μπορούμε να του πούμε “ο Θεός να σε ευλογεί” ή να του ευχηθούμε επιτυχία στο έργο του. Την εποχή του Ιωάννη, οι πιο πολλές εκκλησίες συναθροιζόταν σε σπίτια, κι έτσι ο Ιωάννης προειδοποιεί συγκεκριμένα ενάντια στο να αφήσεις ένα ψευδοδιδάσκαλο να έχει εξουσία στη λατρεία της εκκλησίας.
Υπάρχουν σοβαροί που ο Θεός μας ζητά να ξεχωριστούμε από τέτοιου είδους ανθρώπους. Αυτοί οι άνθρωποι έχουν επικίνδυνες συνήθειες και πνεύματα. Όταν δέχεσαι κάποιον που είναι ένοχος αμετανόητης έριδας, φθόνου, ζήλιας, πονηρών υπονοιών, ψευδοδιδασκαλιών ή πορνείας, στην πραγματικότητα δέχεσαι το πνεύμα που είναι σ’ αυτό τον άνθρωπο κι αυτό το πνεύμα μπορεί να καταλάβει κι εσένα. Φυσικά ένα ακάθαρτο πνεύμα μ’ ένα βρώμικο φρόνημα δεν μπορεί να καταλάβει κάποιον που είναι πλήρης Πνεύματος Αγίου και ζει σύμφωνα με τη Γραφή. Αν όμως συναναστρέφεσαι αυτό τον τύπο του ανθρώπου, έχεις ήδη αγνοήσει το λόγο του Θεού ερχόμενος ενάντια στο θέλημά Του. Έχεις φύγει κάτω από την εξουσία Του, με αποτέλεσμα να μην υπάρχει η απαιτούμενη προστασία στην περιοχή που βρίσκεσαι, και το πνεύμα αυτό να μπορεί εύκολα να σε επηρεάσει.
Αν πιάνεις τον εαυτό σου να κάνει παρέα με τέτοιους ανθρώπους, πρόσεξε πολύ. Συνήθως άνθρωποι κάνουν παρέα με άλλους επειδή έχουν κοινά σημεία!
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
