Εργασία

Ρωτήθηκες κάποια Δευτέρα πρωί, καθώς πηγαίνεις στη δουλειά, γιατί δουλεύεις; Ρωτήθηκες την ώρα που κουρα­σμένος από τη δουλειά γυρίζεις σπίτι σου, για ποιον δούλεψες, ή για ποιον δουλεύεις; Ρωτήθηκες την ώρα που στάθηκες να ξαποστάσεις ή να φας το μεσημεριανό σου γιατί είσαι σ' αυτή τη δουλειά; Και αν δίνεις όλες τις σωστές χριστιανικές απαντήσεις, ίσως πάλι να ρωτάς: 

Ø Πώς θέλει ο Θεός να ασκήσω το επάγγελμά μου;

Ø Ποιες χριστιανικές αρχές πρέπει να χαρακτηρίζουν τη δουλειά μου;

Ø Πώς η εξάσκηση του επαγγέλμα­τός μου θα είναι χριστιανική;

Ø Είναι πράγματι οι κανονισμοί της εταιρείας νόμος για κάποιον;

Ø Μπορώ να είμαι πραγμα­τικά τίμιος στη δουλειά μου;

Ø Μπορώ σαν επιχειρημα­τίας να είμαι πράγματι τίμιος και να επιτύχω;

Ø Πρέπει να υπακούσω το αφεντικό μου όταν είναι λάθος;

Ø Πώς πρέπει να αντιμετωπίζω τις α­τιμίες της εταιρείας μου ή των συναδέλ­φων μου;

Ø Μπορώ σαν εργαζόμενος μια και με εκμεταλλεύονται στη δουλειά μου, όταν μπορώ να χάνω τον καιρό μου όσο μπο­ρώ περισσότερο, παρά να κά­νω τη δουλειά μου;

Το ότι είμαστε χριστιανοί δε σημαίνει ότι ασκούμε το ε­πάγγελμά μας χριστιανικά. Ίσα ίσα, πολλοί από μας χτίσαμε ένα ψηλό τείχος διχοτομώντας τη ζωή μας στις πνευματικές δραστηριότητες (εκκλησία, μελέτη Βίβλου, προσευχή, υμνωδία κ.λπ.) και στις κοσμικές δραστηριότητες (επάγγελ­μα, σπορ, αναψυχή, κ.λπ.). Έτσι ζούμε δυο ζωές και είμαστε δυο διαφορετικά πρόσωπα, άλλο στην εκκλησία και άλλο στη δουλειά.

Η ΑΣΚΗΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΠΡΟΫΠΟΘΕΤΕΙ ΤΗ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΜΑΣ

Πρώτα πρέπει να εξετάσουμε την κοσμική θεώρηση της εργασίας που είναι μια σειρά από ιδέες που είναι αλήθειες, κατά μέρος!

1.     Η εργασία είναι κατάρα, αναγκαίο κακό, «Αγωνίζομαι να βγάλω ένα κομμάτι ψωμί».

2.     Η εργασία είναι μέσο εξασφάλισης των αναγκαίων (Ρεαλισμός, Α’ Τιμ.ε:8, Β' Θεσ.γ:6,12), «Αφού δεν μπορείς να αγοράσεις ευτυχία, αγόρασε απο­λαύσεις».

3.     Η εργασία είναι μέσο εκπλήρωσης επιθυμιών (Καταναλω­τισμός).

4.     Η εργασία είναι μέσο παραγωγής (Καπιταλισμός Σοσιαλισμός).

5.     Η εργασία είναι μέσο ανθρώπινης επιτυχίας (Επιχειρή­σεις), «Επιτυχία στη δουλειά σημαίνει επιτυχία στη ζωή».

6.     Η εργασία είναι μέσο ψυχολογικής ικανοποίησης, «Νόημα της ζωής είναι η δουλειά».

7.     Η εργασία είναι μέσο υπηρεσίας στην κοινωνία (Ιδεαλισμός).

Γιατί δουλεύουμε;

Ο μαρξισμός διακηρύττει ότι με τη δουλειά η φτώχεια θα εξαφανιστεί, η αδικία θα διορθωθεί, η σοσιαλιστική προσω­πικότητα θα ολοκληρωθεί και η δόξα του κομουνιστικού καθεστώτος θα υψωθεί.

Ο καπιταλισμός πρεσβεύει ότι δουλεύουμε για ιδιοτελείς σκοπούς, που όμως τελικά θα συνεισφέρουν στο κοινό καλό (Adam Smith: «Ο πλούτος των Εθνών»).

Η χριστιανική μας παράδοση διδάσκει ότι δουλεύουμε για να ζήσουμε, αλλά επίσης το ότι έχουμε εξαιρετικές ευκαι­ρίες για μαρτυρία στη δουλειά μας. Έτσι είναι το «αναγκαίο κακό» που όμως γίνεται «μέσο για κάτι καλό», π.χ. για διακο­νία, για οικονομική συνεισφορά στην εκκλησία και για μαρ­τυρία. Αν και πράγματι η εργασία είναι τόπος χριστιανικής μαρτυρίας είναι λυπηρό, και εμείς όπως πολλοί κοσμικοί άνθρωποι να μη βλέπουμε καμιά αξία στη δουλειά μας, παρά μόνο σαν το αναγκαίο μέσο για κάποιο άλλο σκοπό, έστω και αν αυτός είναι ο ευαγγελισμός.

Η βιβλικότερη θέση, πιστεύω, είναι ότι ζούμε για να δουλεύουμε, όχι σαν σκλάβοι του καταναλωτισμού μας, αλλά σαν έκφραση της φύσης μας και ότι υπηρετούμε το Θεό υπηρετώντας τον άνθρωπο.

1. Ο Θεός Εργάζεται

Ο Θεός είναι «εργάτης», εργάστηκε στη δημιουργία, εργάζεται σήμερα, όχι μόνο στη δημιουργία (Γέν.α:31, β:2, 7-8, 21-22,  Ψαλμ.ιθ:1, η:3, ρδ:10-22) αλλά και στην ιστο­ρία (Δευτ.ια:1-7,Ψαλμ.ρια, ρκα, ρζ:8, 15,21,31).

Στην Κ.Δ. ο Ιησούς ήταν «εργάτης», όχι μόνο στο ξυλουργείο του πατέρα Του, αλλά και στη διακονία Του (Iω­άν.θ:4, δ:34, ε:17, Κολ.α:16-17).

2. Ο άνθρωπος πλάστηκε να εργάζεται

Ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο εργάτη, «κατ' εικόνα Θεού»:

«Γέν.α:27 Και εποίησεν ο Θεός τον άνθρωπον κατ' εικόνα εαυτού· κατ' εικόνα Θεού εποίησεν αυτόν· άρσεν και θήλυ εποίησεν αυτούς·

Γέν.α:28 και ευλόγησεν αυτούς ο Θεός· και είπε προς αυτούς ο Θεός, Αυξάνεσθε και πληθύνεσθε και γεμίσατε την γην και κυριεύσατε αυτήν, και εξουσιάζετε επί των ιχθύων της θαλάσσης και επί των πετεινών του ουρανού και επί παντός ζώου κινουμένου επί της γης».

Αντίθετα με το σύγχρονο τρόπο σκέψης που υιοθετεί την άποψη ότι η εργασία είναι κάτι κακό, μες στην Αγία Γραφή η εργασία είναι η φυσική εκδήλωση και έκφραση του αν­θρώπου. Στον «εργάτη» αυτό, τον άνθρωπο, έδωσε ο Θεός τη φροντίδα της γης, τον έκα­νε δικό Του οικονόμο:

Γέν.β:15 Και έλαβε Κύριος ο Θεός τον άνθρωπον και έθεσεν αυτόν εν τω παραδείσω της Εδέμ διά να εργάζηται αυτόν και να φυλάττη αυτόν.

Αν και ο ίδιος ο άνθρωπος είναι μέρος του δημιουργικού έργου του Θεού, ο ίδιος τώ­ρα συνεχίζει το δημιουργικό έργο του Θεού (Ψαλμ.ρδ:19-23).

3. Στη δουλειά ο Άνθρωπος γίνεται συνεργάτης του Θεού

Θεός και άνθρωπος δουλεύουν μαζί χέρι χέρι, γιατί ο Θεός δε δουλεύει μόνο με υπερφυσικό τρόπο, αλλά και με φυσικό! Έτσι ο Θεός δουλεύει μέσα από το δικό μας έργο, είτε στον ευαγγελισμό είτε στο χωράφι είτε στην οικοδομή είτε στο γραφείο:

Ψαλ.ρκζ:1 «Εάν ο Κύριος δεν οικοδομήση οίκον, εις μάτην κοπιάζουσιν οι οικοδομούντες αυτόν· εάν ο Κύριος δεν φυλάξη πόλιν, εις μάτην αγρυπνεί ο φυλάττων».

Ο άνθρωπος μόνος του δεν κάνει τίποτε αν δεν τον βοηθήσει ο Θεός. Δεν υπάρχει «αυτοδημιούργητος» άνθρωπος, γι' αυτό όλοι πρέπει να βασιζόμαστε, να υπηρετούμε και να λατρεύουμε το Θεό. Προσέξτε τη διάκριση αλλά και τη μείξη του έργου του Θεού, με το δικό μας έργο, στον Ψαλμό 90: 16-17 ,

«Ας γείνη το έργον σου φανερόν εις τους δούλους σου και η δόξα σου εις τους υιούς αυτών· και ας ήναι η λαμπρότης Κυρίου του Θεού ημών εφ' ημάς· και το έργον των χειρών ημών στερέονε εφ' ημάς· ναι, το έργον των χειρών ημών, στερέονε αυτό».

Η ανθρώπινη ευθύνη και προσπάθεια (Νεεμ.δ:6, ς:3) με τη βοήθεια και την ευλογία του Θεού (Νεεμ.ς:9,16) φέρνει το αποτέλεσμα. Τα αποτελέσματα της δουλει­άς μας είναι δώρα του Θεού (Εκκλ.ε:18-19).