Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Τρίτη 27 Αυγούστου 2013

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ - Προς Κολοσσαείς (1)




Κεφάλαιο α

Α. ΕΙΣΑΓΩΓΗ

1. Κολοσσαίς

Οι Κολοσσαίς βρισκόταν περίπου 160 χλμ. ανατολικά της Εφέσου σ’ ένα εμπορικό δρόμο προς την Ανατολή, κοντά στις πόλεις Λαοδίκεια και Ιεράπολις. Ο απόστολος Παύλος, χωρίς αμφιβολία, είχε ταξιδέψει στις Κολοσσαίς, αλλά φαίνεται ότι δεν γνωριζόταν με τους χριστιανούς εκεί (β:1). Είναι πολύ πιθανό η εκκλησία αυτή να ιδρύθηκε απ’ την εκκλησία της Εφέσου που ήταν αποτέλεσμα της διακονίας του Παύλου.

2. Η επιστολή προς Κολοσσαείς

Αυτή η επιστολή γράφτηκε απ’ τον Παύλο περίπου το 61-63 μ.Χ., ενώ βρισκόταν στη φυλακή της Ρώμης. Ο Επαφράς, ένας διάκονος της εκκλησίας των Κολοσσαίων, είχε έρθει στη Ρώμη και είχε πληροφορήσει τον Παύλο για μια αίρεση που άρχισε να διαφαίνεται. Ο Παύλος έστειλε την επιστολή με τον Τυχικό και τον Ονήσιμο μαζί με τις προς Εφεσίους και Φιλήμωνα.


3. Η αίρεση των γνωστικών.

Στις Κολοσσαίς κάποιοι ψευδοδιδάσκαλοι δίδασκαν πλάνες που αργότερα έγιναν γνωστές σαν «Γνωστικισμός». Άλλαζαν το ευαγγέλιο σε μια απλή φιλοσοφία. Έδιναν περισσότερο έμφαση στη «γνώση» παρά στην «πίστη». Δίδασκαν ότι όλα τα πράγματα είναι κακά και μόνο ο Θεός είναι καλός. Επειδή υπήρχε χάσμα ανάμεσα στο Θεό και τον άνθρωπο που δεν μπορούσε να γεφυρωθεί, ο Θεός χρησιμοποίησε αγγέλους σαν μεσίτες. Έτσι, σύμφωνα με την ειδωλολατρική φιλοσοφία τους τοποθετούσαν τον Ιησού ανάμεσα σ’ αυτούς τους αγγέλους-μεσίτες. Αυτή η ειδωλολατρική φιλοσοφία, αναμίχθηκε με τον τυπικισμό των Εβραίων.

Σ’ αυτή του την επιστολή ο Παύλος δίνει τη θεραπεία γι’ αυτή την ψευδοδιδασκαλία, που μπορεί να τοποθετηθεί κάτω από δύο βασικές αρχές:

1.  Η Κυριότητα του Ιησού Χριστού
2.  Η χριστιανική ελευθερία

Β. ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’

1. Η προσευχή του Παύλου

α:9-13
Δύο προσευχές του Παύλου βρίσκονται στην προς Εφεσίους επιστολή, μία στην προς Φιλήμωνα και η τέταρτη είναι εδώ.

Αντίθετα με τη διανόηση που εξασκούσαν οι Γνωστικοί, ο Παύλος προσεύχεται να πληρωθούν με επίγνωση του θελήματος του Θεού. Όπως καρποφορούσαν σε κάθε αγαθό έργο, η γνώση τους για το θέλημα του Θεού ν’ αυξηθεί. Αυτή η δύναμη θα είναι απ’ το Θεό και θα παράγει στη ζωή τους υπομονή, μακροθυμία και χαρά.

2. Μεταφορά απ’ το σκοτάδι

α:13-14
Για να περιγράψει την ενέργεια της δύναμης του Θεού ο Παύλος, χρησιμοποιεί τα ρήματα «ελευθέρωσε» και «μετέφερε». Το παιδί του Θεού έχει ελευθερωθεί απ’ το σκοτάδι του βασιλείου του Σατανά κι έχει μεταφερθεί στο φως της βασιλείας του Χριστού. Αυτή είναι η εμπειρία της αναγέννησης όταν κάποιος υπακούσει στο ευαγγέλιο όπως το κήρυξε ο Πέτρος την ημέρα της Πεντηκοστής.

Απολύτρωση είναι η συγχώρεση των αμαρτιών μας. Η λέξη «συγχώρεση» στη γλώσσα των Εσκιμώων, είναι μια λέξη με 24 γράμματα που στην κυριολεξία λέει «να μην είσαι ικανός να το ξανασκεφτείς». Αυτό εκφράζει μόνο κατά ένα μέρος τί σημαίνει η  θεία συγχώρεση.

3. Εικόνα του αόρατου Θεού

α:15
Ο Θεός είναι Πνεύμα και κατά συνέπεια αόρατος. Ο Ιησούς Χριστός είναι η ορατή εικόνα του αόρατου Θεού. Ο μόνος τρόπος που μπορεί να δει κανείς το Θεό, είναι στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Η γνώση της δόξας του Θεού μπορεί να φανεί μόνο στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού (Β’ Κορ.δ:6). Ο Φίλιππος είπε στον Ιησού: «Δείξον εις ημάς τον Πατέρα» και η απάντηση του Κυρίου μας ήταν: «Όστις είδεν εμέ, είδε τον Πατέρα» (Ιωαν.ιδ:8,9).

4. Τα πάντα συνδιαλλάσσονται

α:20
Με την εξιλέωση που προσφέρθηκε πάνω στο σταυρό του Γολγοθά, όλοι οι άνθρωποι μπορούν να συνδιαλλαγούν με το Θεό. Άσχετα με το πόσο απαλλοτριωμένος είναι ο άνθρωπος με το Θεό, μπορεί να συνδιαλλαγεί πλήρως  αν δεχτεί τη σωτηρία που του προσφέρεται. Δεν υπάρχει άλλη πιθανότητα συνδιαλλαγής με το Θεό, παρά μονάχα αυτή που προμηθεύτηκε με το θάνατο του Χριστού.

5. Εάν επιμένητε

α:23
Ο Παύλος ξεκαθαρίζει εδώ ότι η θέση μας εν Χριστώ εξαρτάται από το «αν επιμένουμε εις την πίστιν». Δεν υπάρχει περιθώριο για «άνευ όρων αιώνια ασφάλεια» σ’ αυτό το εδάφιο.

6. Το μυστήριο εφανερώθη

α:26,27
Όταν ο πιστός βαπτίζεται με Πνεύμα Άγιο, τότε είναι εν Χριστώ (Α’ Κορ.ιβ:13) και ο Χριστός εν αυτώ. Η εκκλησία είναι το σώμα του Χριστού κι ο Ιησούς κατοικεί στις καρδιές των αγίων Του.

Αυτή είναι μια θαυμαστή αλήθεια που απαντάει πολλές ερωτήσεις που διαφορετικά δεν μπορούν να εξηγηθούν.