ΕΡΩΤΗΣΗ:
Τι είναι η βλασφημία του Αγίου Πνεύματος που δεν συγχωρείται ποτέ (Λουκ.ιβ:10);
ΑΠΑΝΤΗΣΗ:
Το εδάφιο που αναφέρεσαι λέει: «Και πάς όστις θέλει ειπεί λόγον κατά του Υιού του ανθρώπου, θέλει συγχωρηθή εις αυτόν, όστις όμως βλασφημήση κατά του Αγίου Πνεύματος, εις αυτόν δεν θέλει συγχωρηθή»
Ο Ματθαίος στο ευαγγέλιό του προσθέτει: «δεν θέλει συγχωρηθή εις αυτόν, ούτε εν τούτω τω αιώνι, ούτε εν τω μέλλοντι» (Ματθ.ιβ:32). Η αναφορά του Μάρκου λέει ότι ο Ιησούς είπε αυτά τα λόγια «διότι έλεγον, Πνεύμα ακάθαρτον έχει» (Μαρκ.γ:30).
Είναι σημαντικό να καταλάβουμε πρώτα την εφαρμογή που έκανε ο Ιησούς, τότε, σ' αυτούς που Τον κατηγορούσαν ότι έκανε τα θαύματα με δαιμονική δύναμη (Μαρκ.γ:22), και μετά να δούμε πώς εφαρμόζεται σήμερα.
Θα παρατήρησες στο κείμενο του Λουκά τα λόγια: «Και πάς όστις θέλει ειπεί λόγον κατά του Υιού του ανθρώπου, θέλει συγχωρηθή εις αυτόν». Ο όρος «Υιός του ανθρώπου», καθώς χρησιμοποιείται εδώ για τον Ιησού, αναφέρεται στην ανθρώπινη φύση Του, το σώμα Του, αυτό το ναό που ο Ίδιος είπε ότι θα τον χαλούσαν, αλλά Αυτός θα τον σήκωνε πάλι σε τρεις μέρες (Ιωαν.β:19-21). Το ανθρώπινο σκήνωμα του Ιησού είχε (και έχει) βλασφημηθεί αμέτρητες φορές, αλλά πάντοτε υπάρχει συγχώρεση γι' αυτό.
Ο απόστολος Παύλος χρησιμοποίησε για τον εαυτό του τον φοβερό όρο «βλάσφημος» (Α'Τιμ.α:13). Χωρίς αμφιβολία το είπε επειδή είχε μιλήσει άσχημα κατά του Ιησού (Πραξ.θ:4-5). Μέχρι που συνάντησε τον Ιησού στο δρόμο για τη Δαμασκό, Τον θεωρούσε απλά και μόνο σαν άλλο ένα άνθρωπο κι έτσι είπε λόγια κατά του «Υιού του ανθρώπου». Όμως, αργότερα, ταπεινά ομολογεί αυτή τη βλασφημία και λέει ότι του συγχωρέθηκε «διότι αγνοών έπραξα εν απιστία» (Α'Τιμ.α:13).
Οι τριαδικοί θέλουν να μας κάνουν να πιστέψουμε ότι μπορείς να μιλήσεις κατά του ενός προσώπου της «αγίας τριάδας» κι αυτό να συγχωρεθεί, αλλά αν πεις κάτι κατά του άλλου, αυτό είναι βλασφημία και δεν συγχωρείται. Πόσο απέχουν από την αλήθεια!
Όπως είδαμε, ο όρος «Υιός του ανθρώπου» αναφέρεται στην ανθρώπινη φύση του Ιησού Χριστού όταν Αυτός περπατούσε εδώ στη γη «εν ταις ημέραις της σαρκός αυτού» (Εβρ.ε:7). Τότε σε ποιόν ή σε τι αναφέρεται ο όρος «'Αγιο Πνεύμα»; Δεν μπορεί ν' αναφέρεται σε κάποιο άλλο θείο πρόσωπο εκτός απ' τον Ιησού, «Διότι εν αυτώ κατοικεί πάν το πλήρωμα της θεότητος σωματικώς» (Κολ.β:9).
Να θυμάσαι ότι ο Ιησούς είπε αυτά τα λόγια «διότι έλεγον, Πνεύμα ακάθαρτον έχει» (Μαρκ.γ:30). Στο Μαρκ.γ:22 βλέπουμε ότι όταν ο Ιησούς εξέβαλε δαιμόνια, κάποιοι θρησκευτικοί ηγέτες Του είπαν: «Και οι γραμματείς, οίτινες κατέβησαν από Ιεροσολύμων, έλεγον, Ότι έχει Βεελζεβούλ, και ότι διά του άρχοντος των δαιμονίων εκβάλλει τα δαιμόνια». Αμέσως μετά είναι που ο Ιησούς πρόφερε την τρομερή προειδοποίηση κατά της βλασφημίας του Αγίου Πνεύματος (Μαρκ.γ:29).
Αυτό που ο Ιησούς είπε καθαρά, σ' αυτούς που τον κατηγορούσαν ότι εκβάλλει τα δαιμόνια με τη δύναμη του Σατανά, ήταν ότι: Μπορείς να πεις πράγματα εναντίον μου σαν άνθρωπο, αν όμως μιλήσεις κατά της θείας μου φύσης, της θεότητάς μου, ενάντια στη δύναμη με την οποία εκβάλλω τα δαιμόνια, τότε έχεις βλασφημήσει το 'Αγιο Πνεύμα.
Βλέπεις, η θεότητα του Ιησού ήταν ο λίθος προσκόμματος για τους Εβραίους ηγέτες. Κάποτε του είπαν: «Περί καλού έργου δεν σε λιθοβολούμεν, αλλά περί βλασφημίας, και διότι σύ άνθρωπος ών, κάμνεις σεαυτόν Θεόν» (Ιωαν.ι:33). Στην πραγματικότητα η κατηγορία δεν ήταν αληθινή. Ο Ιησούς ήταν ως προς τη θεότητά Του ήταν ο Ίδιος ο Θεός που φανερώθηκε μέσα απ' τον άνθρωπο Ιησού Χριστό.
Έλεγε λοιπόν ο Κύριος, αυτός που μιλά εναντίον μου σαν σε κάποιον απ' τη Ναζαρέτ και αναφέρεται για παράδειγμα περιφρονητικά στην ταπεινή μου γέννηση κτλ, μπορεί να συγχωρεθεί. Αυτός όμως που θα μεμφθεί τη θεότητά μου, συνδέοντάς την με το Σατανά, βλασφημώντας έτσι τη δύναμη του Θεού που φανερώνεται μέσα από μένα, δεν μπορεί να περιμένει ποτέ συγχώρεση.
Η απόλυτη θεότητα του Ιησού ήταν όπως και σήμερα έτσι και τότε, σημείο αντιλεγόμενο. Το να αρνηθείς αυτό το γεγονός και να ταυτίσεις το Πνεύμα του Ιησού με το Σατανά, είναι σαν να αποκόπτεις τον εαυτό σου απ' το Θεό. Ο Ιησούς είπε: «Ουδείς έρχεται προς τον Πατέρα, ειμή δι' εμού» (Ιωαν.ιδ:6).
Είναι σημαντικό να καταλάβουμε, ότι ο Ιησούς αναφερόταν σ' αυτούς που αρνιόταν τη θεότητά Του, όχι μόνο τον καιρό που ήταν σωματικά στη γη, αλλά και «εν τω μέλλοντι αιώνι» (Ματθ.ιβ:32). Ο Ιησούς είπε αυτά τα λόγια πριν το Γολγοθά και την ημέρα της Πεντηκοστής, τότε που μια καινούρια εποχή ξεκινούσε. Ο μέλλοντας αιώνας λοιπόν αναφέρεται στις μέρες που και σήμερα ζούμε, άρχισε την Πεντηκοστή και θα τελειώσει με την Αρπαγή της εκκλησίας.
Είναι πολύ σημαντικό γεγονός ν' αρνηθεί κανείς τη θεότητα του Ιησού, ακόμα και να Τον κάνει το 1/3 μιας τριάδας προσώπων στη θεότητα. Ο Ιησούς όχι μόνο απαίτησε ότι το 'Αγιο Πνεύμα ήταν η θεία φύση Του δια του οποίου εξέβαλε τα δαιμόνια, αλλά είπε επίσης στο Ιωαν.ιδ:10 ότι ήταν ο Πατέρας που κατοικούσε μέσα Του που έκανε όλα τα θαυμάσια. 'Αντε τώρα να βγάλεις τρία πρόσωπα μετά απ' αυτό! Ένα κλειδί για να καταλάβει κανείς τη θεότητα του Ιησού Χριστού, βρίσκεται στην Κολ.β:9 «Διότι εν αυτώ (το Χριστό) κατοικεί πάν το πλήρωμα της θεότητος σωματικώς». Το Πνεύμα το 'Αγιο και ο Πατέρας μπορούν να βρεθούν μόνο μέσα στο Χριστό.
Η διδασκαλία της απόλυτης θεότητας του Ιησού Χριστού, ότι Αυτός είναι το μόνο πρόσωπο στη θεότητα κι ότι ο Θεός δεν μπορεί να βρεθεί έξω απ' Αυτόν, είναι βασική της αληθινής πίστης. Εναπόκειται πλέον σ' εμάς ν' αγωνιστούμε για την πίστη που παραδόθηκε μια φορά στους αγίους (Ιουδ.3).
Αν με θεωρείς στενόμυαλο και αυστηρό γι' αυτά που γράφω, επίτρεψέ μου να σου θυμίσω το Β'Ιωαν.7-11: «Διότι πολλοί πλάνοι εισήλθον εις τον κόσμον, οίτινες δεν ομολογούσιν ότι ο Ιησούς Χριστός ήλθεν εν σαρκί, ο τοιούτος είναι ο πλάνος και ο αντίχριστος. Προσέχετε εις εαυτούς, δια να μη χάσωμεν εκείνα τα οποία ειργάσθημεν, αλλά να απολάβωμεν πλήρη τον μισθόν. Πάς όστις παραβαίνει και δεν μένει εν τη διδαχή του Χριστού, (ότι ο Ιησούς είναι ο Θεός που φανερώθηκε εν σαρκί Α'Τιμ.γ:16) Θεόν δεν έχει, ο μένων εν τη διδαχή του Χριστού, ούτος έχει και τον Πατέρα και τον Υιόν. Εάν τις έρχηται προς εσάς, και δεν φέρη την διδαχήν ταύτην, μη δέχεσθε αυτόν εις οικίαν, και μη λέγετε εις αυτόν το χαίρειν διότι ο λέγων εις αυτόν το χαίρειν, γίνεται κοινωνός εις τα πονηρά αυτού έργα».
