Το παράπονο του Θεού:
Ψαλ.δ:2 Υιοί ανθρώπων, έως
πότε μετατρέπετε την δόξαν μου εις καταισχύνην, αγαπάτε ματαιότητα και ζητείτε
ψεύδος;
Μπορεί να αγαπάμε τον Κύριο, αλλά
η καρδιά μας να μην έχει αποστραφεί τη ματαιότητα.
Ο αντίχριστος, πριν εμφανιστεί,
θα δελεάσει τον κόσμο με ματαιότητα, έτσι ώστε ο δρόμος του Θεού να φαίνεται
παράλογος.
Για να νικήσουμε πρέπει όταν
προσευχόμαστε, να ενισχύεται η προσευχή μας με πίστη.
Η εκκλησία του Θεού προσεύχεται
πολύ, διαφορετικά θα καταντήσει χλιαρή.
Ο διάβολος, χρησιμοποιώντας κάθε
μέσο, προσπαθεί να μας κάνει να «συνηθίσουμε» κάποια πράγματα.
Ο Θεός θέλει να διεγείρει το νου
μας ώστε να γνωρίζουμε και να διακρίνουμε το σωστό από το λάθος.
Η άποψη ότι όλοι το κάνουν έτσι, δεν
μετατρέπει το λάθος σε σωστό!
Ενώ υπάρχουν αρκετά άτομα –
ιδιαίτερα νέοι – πρόθυμα να κινηθούν σε διάφορες δραστηριότητες, τα ίδια αυτά
άτομα δείχνουν απροθυμία για συναθροίσεις προσευχής.
Όσο κι αν προσεύχεσαι χωρίς
πίστη, δεν παίρνεις τίποτα.
Ιακ.α:6-7 Ας ζητή όμως μετά
πίστεως, χωρίς να διστάζη παντελώς· διότι ο διστάζων ομοιάζει με κύμα θαλάσσης
κινούμενον υπό ανέμων και συνταραττόμενον. Διότι ας μη νομίζη ο άνθρωπος
εκείνος ότι θέλει λάβει τι παρά του Κυρίου.
Όταν προσεύχεσαι, ο Θεός είναι
εκεί και ακούει, άσχετα με το τι αισθάνεσαι.
Ιώβ λε:13 Ο Θεός βεβαίως δεν
θέλει εισακούσει της ματαιολογίας, ουδέ θέλει επιβλέψει ο Παντοδύναμος εις
αυτήν·
Αντίθετα, όταν ξέρεις το θέλημα
του Θεού, μπορείς να «διατάζεις τα έργα των χειρών Του».
Όχι λοιπόν μεμψίμοιρες προσευχές
(Κύριε, αν θέλεις… κτλ).
· Ο Θεός λέει ότι είμαστε οικονόμοι θείας χάρης.
· Ο Σατανάς είναι ο πατέρας του ψεύδους.
· Ο Θεός έκανε διαθήκη υπογεγραμμένη με αίμα.
· Ο Ιησούς πέθανε για να είμαστε ελεύθεροι.
Β’ Κορ.ς:14 «……τίνα μετοχήν
έχει η δικαιοσύνη με την ανομίαν; τίνα δε κοινωνίαν το φως προς το σκότος;»
Βλέπε με πίστη τον εαυτό σου σαν
τέκνο ημέρας!
Εφεσ.ε:8 Διότι ήσθε ποτέ
σκότος, τώρα όμως φως εν Κυρίω· περιπατείτε ως τέκνα φωτός·
Παρ.ε:3-5 Διότι τα χείλη της
αλλοτρίας γυναικός στάζουσιν ως κηρήθρα μέλιτος, και ο ουρανίσκος αυτής είναι
μαλακώτερος ελαίου· το τέλος όμως αυτής είναι πικρόν ως αψίνθιον, οξύ ως
μάχαιρα δίστομος. Οι πόδες αυτής καταβαίνουσιν εις θάνατον· τα βήματα αυτής
καταντώσιν εις τον άδην.
Η γυναίκα (αμαρτία) είναι παντού
στημένη για να δελεάζει! Αποχωρίσου!
Παρ.ε:21-23 Διότι του
ανθρώπου αι οδοί είναι ενώπιον των οφθαλμών του Κυρίου, και σταθμίζει πάσας τας
πορείας αυτού. Αι ίδιαι αυτού ανομίαι θέλουσι συλλάβει τον ασεβή, και με τα
σχοινία της αμαρτίας αυτού θέλει σφίγγεσθαι. Ούτος θέλει αποθάνει απαίδευτος
και εκ του πλήθους της αφροσύνης αυτού θέλει περιπλανάσθαι.
Ψαλμ.ιβ:1-8 Σώσον, Κύριε·
διότι εξέλιπεν όσιος, διότι εχάθησαν οι φιλαλήθεις μεταξύ των υιών των
ανθρώπων. Έκαστος λαλεί ματαιότητα προς τον πλησίον αυτού· με χείλη δόλια
λαλούσιν από διπλής καρδίας. Ας εξολοθρεύση ο Κύριος πάντα τα χείλη τα δόλια,
την γλώσσαν την μεγαλορρήμονα. Διότι είπον, Θέλομεν υπερισχύσει διά της γλώσσης
ημών· τα χείλη ημών είναι ημέτερα· τις θέλει είσθαι κύριος εφ' ημάς; Διά την
ταλαιπωρίαν των πτωχών, διά τον στεναγμόν των πενήτων, τώρα θέλω εγερθή, λέγει
ο Κύριος· θέλω θέσει εν ασφαλεία εκείνον, κατά του οποίου φυσά ο ασεβής. Τα
λόγια του Κυρίου είναι λόγια καθαρά· αργύριον δεδοκιμασμένον εν πηλίνω
χωνευτηρίω, κεκαθαρισμένον επταπλασίως. Συ, Κύριε, θέλεις φυλάξει αυτούς·
θέλεις διατηρήσει αυτούς από της γενεάς ταύτης εις τον αιώνα. Οι ασεβείς
περιπατούσι κύκλω, όταν οι αχρείοι υψωθώσι μεταξύ των υιών των ανθρώπων.
Ο Εκκλησιαστής τα δοκίμασε όλα
για να καταλήξει:
Εκκλ.α:2 «….ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης».
Γι’ αυτό ο Θεός άφησε αυτό το
βιβλίο μέσα στο λόγο Του!
Ρωμ.ιε:30 Σας παρακαλώ δε,
αδελφοί, διά του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού και διά της αγάπης του Πνεύματος, να
συναγωνισθήτε μετ' εμού, προσευχόμενοι υπέρ εμού προς τον Θεόν,
Έχουμε να δώσουμε ένα αγώνα, δεν
είναι ευχάριστο, είναι αγώνας!
Έξ.ιζ:8-12 «…..Και οπότε ο
Μωϋσής ύψονε την χείρα αυτού, ενίκα ο Ισραήλ· οπότε δε κατεβίβαζε την χείρα
αυτού, ενίκα ο Αμαλήκ…..».
Ο Μωυσής προσεύχεται, ο Ισραήλ
νικάει. Τυπικές προσευχές, έρχεται ο Αμαλήκ.
Παρ.κη:9 Του εκκλίνοντος το
ωτίον αυτού από του να ακούη τον νόμον, και αυτή η προσευχή αυτού θέλει είσθαι
βδέλυγμα.
Δεν μιλάει για εκτέλεση του
Νόμου, αλλά για τη διάθεση να ακούς το Νόμο. Μπορεί λοιπόν μια προσευχή να
ανεβαίνει σαν βδέλυγμα στον Θεό, όταν ο προσευχόμενος δεν έχει διάθεση να
ακούσει και να υπακούσει το νόμο του Θεού.
Ο Θεός χαίρεται όταν μας βλέπει
να εκτελούμε το θέλημά Του. Εκτιμά τις καλές μας προσπάθειες.
Ιεριχώ. Μπορεί να αργήσει
το αποτέλεσμα, αλλά όταν έρθει ο αλαλαγμός….
Η ματαιότητα είναι καλή για τη
σάρκα, αλλά αφού διαλέξαμε το δρόμο του Θεού, ας προσφέρουμε θυσίες πνευματικές
προς τον Θεό.
Εφεσ.ε:11 Και μη συγκοινωνείτε
εις τα έργα τα άκαρπα του σκότους, μάλλον δε και ελέγχετε·
Ρωμ.ιβ:1 Σας παρακαλώ λοιπόν,
αδελφοί, διά των οικτιρμών του Θεού, να παραστήσητε τα σώματά σας θυσίαν ζώσαν,
αγίαν, ευάρεστον εις τον Θεόν, ήτις είναι η λογική σας λατρεία,
Εφεσ.ς:10-18 «….Ενδύθητε την
πανοπλίαν του Θεού, διά να δυνηθήτε να σταθήτε εναντίον εις τας μεθοδείας του
διαβόλου· διότι δεν είναι η πάλη ημών εναντίον εις αίμα και σάρκα, αλλ'
εναντίον εις τας αρχάς, εναντίον εις τας εξουσίας, εναντίον εις τους
κοσμοκράτορας του σκότους του αιώνος τούτου· εναντίον εις τα πνεύματα της
πονηρίας εν τοις επουρανίοις»
Προσευχή = πόλεμος!
Έτσι πολεμούσε όλη η πρώτη
εκκλησία! Ένα παράδειγμα προσευχής πίστης, πολεμικής προσευχής, έχουμε στο:
Πράξ.δ:24-31 Οι δε
ακούσαντες, ομοθυμαδόν ύψωσαν την φωνήν προς τον Θεόν και είπον· Δέσποτα, συ
είσαι ο Θεός, όστις έκαμες τον ουρανόν και την γην και την θάλασσαν και πάντα
τα εν αυτοίς, όστις είπας διά στόματος Δαβίδ του δούλου σου· Διά τι εφρύαξαν τα
έθνη και οι λαοί εμελέτησαν μάταια; παρεστάθησαν οι βασιλείς της γης και οι
άρχοντες συνήχθησαν ομού κατά του Κυρίου και κατά του Χριστού αυτού. Διότι
συνήχθησαν επ' αληθείας εναντίον του αγίου Παιδός σου Ιησού, τον οποίον
έχρισας, και ο Ηρώδης και ο Πόντιος Πιλάτος μετά των εθνών και των λαών του
Ισραήλ, διά να κάμωσιν όσα η χειρ σου και η βουλή σου προώρισε να γείνωσι· και
τώρα, Κύριε, βλέψον εις τας απειλάς αυτών και δος εις τους δούλους σου να
λαλώσι τον λόγον σου μετά πάσης παρρησίας, εκτείνων την χείρα σου εις θεραπείαν
και γινομένων σημείων και τεραστίων διά του ονόματος του αγίου Παιδός σου Ιησού.
Και το αποτέλεσμα:
Μετά δε την δέησιν αυτών εσείσθη ο τόπος όπου ήσαν συνηγμένοι, και
επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου και ελάλουν τον λόγον του Θεού μετά
παρρησίας.
Έχουμε δοσμένη εξουσία και δύναμη
στην προσευχή.
Δευτ.κ:1 Όταν εξέλθης εις
μάχην εναντίον των εχθρών σου, και ίδης ίππους και αμάξας, λαόν περισσότερον
παρά σε, μη φοβηθής αυτούς· διότι Κύριος ο Θεός σου είναι μετά σου, όστις σε
ανεβίβασεν εκ γης Αιγύπτου.
Ο Ιησούς πολεμάει μαζί μας.
Δευτ.κ:2-5 Και όταν
πλησιάσητε εις την μάχην, ο ιερεύς θέλει προσέλθει και λαλήσει προς τον λαόν,
και θέλει ειπεί προς αυτούς, Άκουε, Ισραήλ· σεις πλησιάζετε σήμερον εις την
μάχην κατά των εχθρών σας· ας μη δειλιάση η καρδία σας, μη φοβηθήτε μηδέ
τρομάξητε μηδέ εκπλαγήτε από προσώπου αυτών· διότι Κύριος ο Θεός σας είναι ο
προπορευόμενος μεθ' υμών, διά να πολεμήση υπέρ υμών εναντίον των εχθρών σας,
διά να σώση υμάς. Και οι άρχοντες θέλουσι λαλήσει προς τον λαόν, λέγοντες, Τις
άνθρωπος ωκοδόμησεν οικίαν νέαν και δεν έκαμεν εγκαινιασμόν αυτής; ας αναχωρήση
και ας επιστρέψη εις την οικίαν αυτού, μήποτε αποθάνη εν τη μάχη και εγκαινιάση
αυτήν άλλος άνθρωπος.
Χρειάζεται (1) Πίστη
(2) Καρτερία (3) Θάρρος.
Πράξ.ιβ:5-10 «Ο μεν λοιπόν Πέτρος εφυλάττετο εν τη φυλακή·
εγίνετο δε υπό της εκκλησίας ακατάπαυστος προσευχή προς τον Θεόν υπέρ αυτού…..».
Ο διάβολος, χρησιμοποιώντας τη λογική,
φέρνει πάντα αντίθετα αποτελέσματα.
Τα μεγαλεία του Θεού είναι γεμάτα
απλότητα και φαίνονται μόνο με την πίστη!
