Κάνε τον χρόνο σου να αξίζει!

Εκκλ.γ:1-11 Χρόνος είναι εις πάντα, και καιρός παντί πράγματι υπό τον ουρανόν. Καιρός του γεννάσθαι και καιρός του αποθνήσκειν· καιρός του φυτεύειν και καιρός του εκριζόνειν το πεφυτευμένον·  καιρός του αποκτείνειν και καιρός του ιατρεύειν· καιρός του καταστρέφειν και καιρός του οικοδομείν· καιρός του κλαίειν και καιρός του γελάν· καιρός του πενθείν και καιρός του χορεύειν· καιρός του διασκορπίζειν λίθους και καιρός του συνάγειν λίθους· καιρός του εναγκαλίζεσθαι και καιρός του απομακρύνεσθαι από του εναγκαλισμού· καιρός του αποκτήσαι και καιρός του απολέσαι· καιρός του φυλάττειν και καιρός του ρίπτειν· καιρός του σχίζειν και καιρός του ράπτειν· καιρός του σιγάν και καιρός του λαλείν· καιρός του αγαπήσαι και καιρός του μισήσαι· καιρός πολέμου και καιρός ειρήνης. Τις ωφέλεια εις τον εργαζόμενον από όσα αυτός μοχθεί; Είδον τον περισπασμόν, τον οποίον έδωκεν ο Θεός εις τους υιούς των ανθρώπων διά να μοχθώσιν εν αυτώ. Τα πάντα έκαμε καλά εν τω καιρώ εκάστου· και τον κόσμον υπέβαλεν εις την διάνοιαν αυτών, χωρίς ο άνθρωπος να δύναται να εξιχνιάση απ' αρχής μέχρι τέλους το έργον, το οποίον ο Θεός έκαμεν.

Χαμένα χρόνια (;)

Έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε μέσα στις σελίδες της Βίβλου τους ανθρώπους του Θεού δραστήριους και ίσως νομίζουμε ότι έτσι ήταν σε όλη τους τη ζωή. Όμως η προσεκτική μελέτη των Γραφών δείχνει ότι σε όλων τη ζωή υπήρχαν διαστήματα που πέρασαν σε ΑΠΡΑΞΙΑ. Απραξία τουλάχιστον προς τα έξω, επειδή κανείς δε γνωρίζει ΤΙ Ο ΘΕΟΣ εργαζόταν μέσα στην καρδιά τους.

Κανείς δεν ξεχνά τα 40 χρόνια του Μωυσή στη Μαδιάμ, τα χρόνια που έμεινε ο Παύλος στην Αραβία ή το διάστημα που ο προφήτης Ηλίας έμεινε στη Σιδώνα, για να σημειώσουμε μερικά παραδείγματα.

Ίσως δεν υπήρξε άνθρωπος τόσο δραστήριος όσο ο απόστολος Παύλος. Πριν ακόμη του αποκαλυφθεί ο Χριστός στο δρόμο προς τη Δαμασκό, γνωρίζουμε ότι εργαζόταν με όλη του τη δύναμη ενάντια σ’ εκείνο που ΝΟΜΙΖΕ ότι ήταν κακό για την πίστη των πατέρων του. Ήταν εκείνος που «πνέων έτι απειλήν και φόνον κατά των μαθητών του Κυρίου, ήλθε προς τον αρχιερέα, και εζήτησε παρ' αυτού επιστολάς εις Δαμασκόν προς τας συναγωγάς, όπως, εάν εύρη τινάς εκ της οδού ταύτης, άνδρας τε και γυναίκας, φέρη δεδεμένους εις Ιερουσαλήμ» (Πράξ.θ:1-2).

Η ΚΛΟΠΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΜΑΣ

Κάποτε ο διάβολος κάλεσε μια παγκόσμια συνέλευση δαιμόνων. Στην εναρκτήρια ομιλία του, ανάμεσα στα άλλα, είπε:

«Δεν μπορούμε να εμποδίσουμε τους Χριστιανούς να πηγαίνουν στην εκκλησία.

Δεν μπορούμε να τους εμποδίσουμε να διαβάζουν την Αγία Γραφή και να γνωρίζουν την αλήθεια.

Δεν μπορούμε ούτε ακόμα και να τους εμποδίσουμε να έχουν μια ζωντανή στενή σχέση με τον Σωτήρα τους.

Αυτοπειθαρχία

Η πειθαρχία είναι χαρακτηριστικό ζητούμενο του στρατιώτη.

Β’ Τιμ.β:3 «Συ λοιπόν κακοπάθησον ως καλός στρατιώτης Ιησού Χριστού».

Είναι η ικανότητα να ελέγχεις: τον εαυτό σου, τις πράξεις σου, τη ζωή σου, το χρόνο σου, τα συναισθήματα σου, τις σκέψεις σου, σύμφωνα με τις αρχές του λόγου του Θεού.

Χωρίς ν’ αφήνεις τα συναισθήματα, τις σαρκικές επιθυμίες και τις πιέσεις του κόσμου να σε αποπροσανατολίζουν.

Πρέπει να κάνω το έργο του Θεού, ό,τι κι αν κοστίσει.