Λέει η Αγία
Γραφή ότι το μέλλον μπορεί να αλλάξει το
παρελθόν;
Τώρα, αν αυτό δεν σε μπέρδεψε εντελώς, πιθανώς ακόμα να αναρωτιέσαι
σχετικά με τις δηλώσεις του Ιησού, ότι μελλοντικές πράξεις αλλάζουν το
παρελθόν.
Στην πραγματικότητα, υπάρχουν μερικές τέτοιες.
Ματθ.ιη:18 Ἀμὴν λέγω ὑμῖν· ὅσα ἐὰν δήσητε ἐπὶ τῆς γῆς ἔσται
δεδεμένα ἐν οὐρανῷ, καὶ ὅσα ἐὰν λύσητε ἐπὶ τῆς γῆς ἔσται λελυμένα ἐν οὐρανῷ.
Καθώς μελετάμε αυτό το εδάφιο στο Ματθαίο, προσέξτε τους χρόνους
του ρήματος. Ο Ιησούς λέει ότι ό,τι δένουμε τώρα, θα δεθεί. Ό,τι λύνουμε τώρα,
θα λυθεί. Αυτό σημαίνει ότι μια παρούσα ή μελλοντική πράξη αλλάζει το παρελθόν.
Ο χρόνος τρέχει προς τα πίσω, όχι προς τα εμπρός.
Αλλά πρόσεξε ότι και στις δύο περιπτώσεις (δέσιμο, ή
λύσιμο), συμβαίνει στη γη και η αλλαγή — το παρελθοντολογικό δέσιμο ή λύσιμο —
θα συμβεί στον ουρανό ή στον πνευματικό κόσμο. Ο Ιησούς επαναλαμβάνει αυτή την
αναλογία στο Ματθ.ις:19, και με αυτόν τον τρόπο πιστεύω ότι ο Κύριος
προσπαθούσε να τονίσει ξανά το σημείο αυτό.
Ματθ.ις:19 δώσω σοι τὰς κλεῖδας τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν,
καὶ ὁ ἐὰν δήσῃς ἐπὶ τῆς γῆς ἔσται δεδεμένον ἐν τοῖς οὐρανοῖς, καὶ ὁ ἐὰν λύσῃς ἐπὶ
τῆς γῆς ἔσται λελυμένον ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
Μετά, ο Ιησούς έκανε μια άλλη δήλωση, πάνω σ’ αυτό το θέμα, αλλά
αυτή τη φορά για συγχώρεση.
Ιωάν.κ:23 ἄν τινων ἀφῆτε τὰς ἁμαρτίας ἀφέωνται αὐτοῖς ἄν
τινων κρατῆτε κεκράτηνται.
Όποιον συγχωρούμε τώρα, θα έχει από προηγουμένως συγχωρεθεί.
Και όποιου κρατάμε τις αμαρτίες — δεν τις συγχωρούμε — θα είναι από προηγουμένως
κρατημένες.
Τρέχουσες και μελλοντικές ενέργειες εδώ στη γη αλλάζουν το
ουράνιο παρελθόν. Ο χρόνος τρέχει προς τα πίσω;
Ο καλύτερος τρόπος που μπορώ να το εξηγήσω αυτό είναι ότι ο
χρόνος, όπως τον ξέρουμε, δεν υπάρχει στη Βασιλεία του Θεού.
Ενώ ζούμε σε μια χρονικά ελεγχόμενη διάσταση, κινούμενη σε
μια γραμμή παρελθόν παρόν μέλλον, δεν υπάρχει καμία αίσθηση του χρόνου στην
πνευματική σφαίρα.
Να, πώς το εξήγησε ο απόστολος Πέτρος:
Β’ Πέτρ.γ:8 Εν δε τούτο ας μη σας λανθάνη, αγαπητοί, ότι
παρά Κυρίω μία ημέρα είναι ως χίλια έτη και χίλια έτη ως ημέρα μία.
Ο Πέτρος λέει ότι οι αρχές περί χρόνου που διέπουν την
πνευματική σφαίρα διαφέρουν από το φυσικό μας κόσμο. Πρώτα λέει ότι για τον Κύριο
μία ημέρα είναι σαν χίλια γήινα χρόνια αφήνοντας την εντύπωση ότι ο ουρανός δεν
επηρεάζεται από τον χρόνο που κυλάει εδώ στη γη. Οι περισσότεροι δεν έχουν
κανένα πρόβλημα να το οραματίζονται αυτό.
Ωστόσο, ο Πέτρος δεν σταματά εκεί αλλά ρίχνει μια δεύτερη
ιδέα στην εξίσωση, λέγοντας ότι χίλια χρόνια στον πνευματικό κόσμο είναι σαν
μια μέρα για τον άνθρωπο.
Όταν ενώσουμε αυτές τις δύο σκέψεις, καταλήγουμε ότι ο Θεός
υπάρχει σε μια διαχρονική διάσταση — όπου παρελθόν, παρόν και μέλλον συγχωνεύονται
και η γραμμή του χρόνου (μετακίνηση από το παρελθόν στο μέλλον) απλά δεν
υπάρχει.
Έτσι ενώ είμαστε κολλημένοι σε μια χρονική διάσταση, ο Θεός
δεν είναι, έτσι, σαν αποτέλεσμα, μια γήινη ενέργεια σήμερα μπορεί να επηρεάσει
το πνευματικό παρελθόν, τουλάχιστον από την πλευρά μας.
Αν προσεύχεσαι για τη σωτηρία ενός φίλου ή μέλους της
οικογένειας, ένα σημαντικό μέρος αυτής της διαδικασίας είναι να τους συγχωρέσεις
για τυχόν παραβάσεις που μπορεί να σου έχουν προκαλέσει. Δεν γίνονται
Χριστιανοί, αλλά έχουν συγχωρεθεί για το αδίκημα - ίσως ακόμη να πηγαίνει πίσω
στην αρχική στιγμή που αυτό πραγματοποιήθηκε.
Κατά τη γνώμη μου, αυτό τους απελευθερώνει από κάθε
προηγούμενη πνευματικά αρνητική επίπτωση του νόμου, επιτρέποντας στο άτομο να
είναι πιο ανοιχτό στο Ευαγγέλιο σήμερα. Ίσως αυτό μπορεί να εφαρμοστεί σε
ευρύτερη κλίμακα σε μια πόλη ή ακόμη και ένα έθνος.
Αλλά πάλι, αυτό μπορεί να είναι απλά μια «τρελή» θεωρία.
