Κάποτε
ήταν δυο φίλοι και μια ημέρα ο ένας ρώτησε τον άλλο:
-
Πώς μπορείς να είσαι πάντοτε τόσο ευτυχισμένος; Έχεις τόσο πολλή ενέργεια, και
δεν φαίνεσαι ποτέ «πεσμένος».
Τότε
ο άλλος με μάτια που έλαμπαν είπε:
-
Απλά, ξέρω το μυστικό!"
-
Τι μυστικό είναι αυτό;"
-
Θα σου πω, αλλά πρέπει να μου υποσχεθείς ότι θα το μοιραστείς, θα το πεις και
σ’ άλλους".
-
Εντάξει.
-
Έμαθα λοιπόν ότι υπάρχουν λίγα πράγματα που μπορώ να κάνω στη ζωή μου που θα με
κάνουν αληθινά ευτυχισμένο. Πρέπει να εξαρτιέμαι από το Θεό για να είμαι
χαρούμενος και να ικανοποιούνται οι ανάγκες μου. Όταν προκύπτει μια ανάγκη στη
ζωή μου, πρέπει να εμπιστευθώ το Θεό να μου προμηθεύσει τη λύση σύμφωνα και
ανάλογα με τον πλούτο της χάρης Του.
Έχω
μάθει, ότι τις περισσότερες φορές δεν χρειάζομαι ούτε τα μισά απ’ αυτά που
σκέφτομαι. Δεν με έχει εγκαταλείψει ποτέ. Από τότε που έμαθα αυτό το
"μυστικό", είμαι ευτυχής.
Τότε,
αυτός που ρώτησε, σκέφτηκε:
-
Μα, αυτό είναι πάρα πολύ απλό!
Όμως,
καθώς ανακαλούσε στη μνήμη του τη δική του ζωή, είδε ότι ένα μεγαλύτερο σπίτι
δεν τον είχε κάνει ευτυχισμένο, ένας καλύτερος μισθός, δεν τον είχε κάνει
ευτυχισμένο. Πότε αισθάνθηκε πραγματικά πολύ χαρούμενος; Καθισμένος στο πάτωμα
με τα εγγόνια, παίζοντας με τα παιχνίδια τους, τρώγοντας πίτσα ή διαβάζοντας
μια ιστορία, ένα απλό δώρο από το Θεό.
-
Τώρα το ξέρεις κι εσύ! Δεν μπορούμε να εξαρτιόμαστε από τους ανθρώπους για να
μας κάνουν ευτυχισμένους. Μόνο ο ΘΕΟΣ, με την άπειρη σοφία Του μπορεί να το
κάνει αυτό. Εμπιστεύσου Αυτόν!
-
Τώρα, λέω αυτό το μυστικό και σε σας! Τι θα κάνετε; Πρέπει κι εσείς να το πείτε
σε κάποιον!
Ο
ΘΕΟΣ μέσα στην άπειρη σοφία Του θα σας φροντίσει. Ουσιαστικά, δεν είναι
μυστικό... Πρέπει απλά να Τον πιστέψουμε, είναι Θεός εμπιστοσύνης!
