Μερικοί Χριστιανοί νομίζουν ότι το να μιλάς θυμωμένα για την πολιτική
είναι δικαιολογημένο.
Επισημαίνουν ότι ο Ιησούς θύμωσε και πέταξε τους αργυραμοιβούς έξω από
τον ναό (Ματθ.κα:12), και αποκάλεσε τους Φαρισαίους υποκριτές και τυφλούς
οδηγούς (Ματθ.κγ).
Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε το γεγονός ότι: ο Χριστός γνώριζε τα κρυφά κίνητρα και τις μυστικές αμαρτίες
κάθε καρδιάς. Καταλάβαινε τα θέματα πλήρως από κάθε άποψη, ειδικά όσο αφορά στην
αιωνιότητα. Η γνώση, ο χαρακτήρας, η σοφία και τα συμπεράσματά Του ήταν απόλυτα
τέλεια.
Αυτό δεν ισχύει για μας.
Πρέπει να σταθούμε για τις αξίες της Γραφής, αλλά το πώς κάνουμε κάτι
είναι τόσο σημαντικό για τον Θεό όσο και αυτό που κάνουμε.
Η Γραφή μας λέει να δείχνουμε σεβασμό στις πολιτικές θέσεις, ακόμη και
αν δεν σεβόμαστε τις αξίες εκείνων που τις κατέχουν (Ρωμ.ιγ:1-7).
Η Γραφή μας λέει να προσευχόμαστε για τους ηγέτες, είτε συμφωνούμε μαζί
τους είτε όχι (Α’ Τιμ.β:1-4).
Σημειώστε ότι όταν γράφτηκαν αυτά τα εδάφια, οι κυβερνήσεις ήταν πολύ
ασεβείς. Οι Χριστιανοί διατάχθηκαν να υπακούσουν στις πολιτικές αρχές, εκτός αν
τους ζητούσαν να παραβιάσουν τη Γραφή (Πράξ.δ:5-20).
Και είτε μιλάμε για πολιτική είτε για οποιοδήποτε άλλο θέμα, η Γραφή μας
λέει να έχουμε ευγενή λόγο (Κολ.δ:6), χωρίς σαπρούς λόγους ή περιφρόνηση (Εφες.δ:29).
Αν θέλουμε να εισακουστούμε, η ταπεινοφροσύνη πάντα μιλά δυνατότερα από
την αγένεια, την κοροϊδία ή την υπερηφάνεια.
