Ο Νεεμίας έκλαψε όταν άκουσε την
κατάσταση της Ιερουσαλήμ και των τειχών της. Ήξερε ότι όσο διάστημα τα τείχη
ήταν γκρεμισμένα, η Ιερουσαλήμ ήταν ευάλωτη στην επίθεση του εχθρού και σε
κατάσταση ντροπής και ατίμωσης. Όταν ανατέθηκε στον Νεεμία η επιχείρηση της
επισκευής, ανοικοδόμησης και ενίσχυσης των τειχών δεν είναι παράξενο που οι
εχθροί του Ισραήλ δραστηριοποιήθηκαν ώστε να ανακόψουν την πρόοδο και να εμποδίσουν
την επιτυχία.
Ένα πράγμα που μου αρέσει στο
Νεεμία είναι ότι δεν τα παράτησε, αλλά έμεινε
στο έργο που του ανατέθηκε. Όταν η απειλή των εχθρών ήταν μεγάλη, έβαλε
επιπλέον ενισχύσεις στις εκτεθειμένες περιοχές του τείχους και κάλυψε την
κατάσταση με προσευχή. Ήξερε ότι ο εχθρός θα στόχευε τις αδύναμες και εκτεθειμένες
περιοχές για εύκολη εισβολή και είσοδο στην πόλη και προετοιμάστηκε για κάτι
τέτοιο.
Είναι το ίδιο με μας. Όταν αποφασίζουμε
να επισκευάσουμε, να ανοικοδομήσουμε και να ενισχύσουμε τη ζωή μας, πρέπει με
προσευχή και ενδιαφέρον να στραφούμε στα αδύναμα σημεία μας όπου ο εχθρός θα
μπορούσε να κερδίσει εύκολη πρόσβαση και είσοδο στη ζωή μας. Πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι
εκ των προτέρων για το τι ο εχθρός θα προσπαθήσει να κάνει. Όλοι έχουμε αδυναμίες
και ευάλωτες περιοχές. Ξέρεις πού είσαι αδύναμος και ευάλωτος; Μήπως είναι φόβος,
υπερηφάνεια, άγχος, μοναξιά, κάποιο πάθος ή θυμός; Ό, τι και να είναι, μην αφήσεις
αυτόν τον τομέα ανοιχτό στον εχθρό. Πάρε τη βοήθεια που χρειάζεσαι για την
επισκευή, την ανοικοδόμηση, και την ενίσχυση αυτής της περιοχής, έτσι ώστε η
ζωή σου και η πίστη σου να μην σωριαστούν με ντροπή και ατίμωση. Καθένας από
εμάς πρέπει να αναλάβει την ευθύνη για την κατάσταση της ζωής του. Καθώς
μπαίνουμε στον καινούριο χρόνο, ας ζητήσουμε από το Θεό να αποκαλύψει
οποιαδήποτε αδυναμία στο τείχος του χαρακτήρα μας και να φανερώσει οποιαδήποτε
ανοικτή πρόσβαση στην ψυχή μας. Η αγάπη του Θεού θα μας καλύπτει καθώς θα
φανερώνει τις αδυναμίες μας.
Νεεμ.δ:6-14 Ούτως
ανωκοδομήσαμεν το τείχος· και άπαν το τείχος συνεδέθη, έως του ημίσεος αυτού·
διότι ο λαός είχε καρδίαν εις το εργάζεσθαι. Αλλ' ότε Σαναβαλλάτ και Τωβίας και
οι Άραβες και οι Αμμωνίται και οι Αζώτιοι ήκουσαν ότι τα τείχη της Ιερουσαλήμ
επισκευάζονται, και ότι τα χαλάσματα ήρχισαν να φράττωνται, ωργίσθησαν σφόδρα·
και συνώμοσαν πάντες ομού να έλθωσι να πολεμήσωσιν εναντίον της Ιερουσαλήμ, και
να κάμωσιν εις αυτήν βλάβην. Και ημείς προσηυχήθημεν εις τον Θεόν ημών και
εστήσαμεν φυλακάς εναντίον αυτών ημέραν και νύκτα, φοβούμενοι απ' αυτών. Και
είπεν ο Ιούδας, Η δύναμις των εργατών ητόνησε, και το χώμα είναι πολύ, και
ημείς δεν δυνάμεθα να οικοδομώμεν το τείχος. Οι δε εχθροί ημών είπον, Δεν
θέλουσι μάθει ουδέ θέλουσιν ιδεί, εωσού έλθωμεν εις το μέσον αυτών και
φονεύσωμεν αυτούς, και καταπαύσωμεν το έργον. Και ελθόντες οι Ιουδαίοι, οι
κατοικούντες πλησίον αυτών, είπον προς ημάς δεκάκις, Προσέχετε από πάντων των
τόπων, διά των οποίων επιστρέφετε προς ημάς. Όθεν έστησα εις τους χαμηλοτέρους
τόπους όπισθεν του τείχους και εις τους υψηλοτέρους τόπους, έστησα τον λαόν
κατά συγγενείας, με τας ρομφαίας αυτών, με τας λόγχας αυτών και με τα τόξα
αυτών. Και είδον και εσηκώθην και είπα προς τους προκρίτους και προς τους προεστώτας
και προς το επίλοιπον του λαού, Μη φοβηθήτε απ' αυτών· ενθυμείσθε τον Κύριον,
τον μέγαν και φοβερόν, και πολεμήσατε υπέρ των αδελφών σας, των υιών σας και
των θυγατέρων σας, των γυναικών σας και των οίκων σας.
