"Η συζήτηση για τα Γενετικά Τροποποιημένα Τρόφιμα
έληξε"
O συντάκτης υποστηρίζει ότι μια ανεξάρτητη ακαδημία ειδικών,
εξέδωσε μελέτη που υποστηρίζει με τελεσίδικο τρόπο ότι «δεν βρέθηκάν στοιχεία που να δείχνουν πως τα
ΓΤΤ είναι λιγότερο ασφαλή από τα μη ΓΤΤ»
Η μελέτη υποστηρίζει ότι δεν προκαλούν τα ΓΤΤ καρκίνο, σύμφωνα με στατιστικές που δείχνουν ότι στον
Καναδά και στις ΗΠΑ όπου τα ΓΤΤ είναι ευρέως διαδεδομένα, τα επίπεδα καρκίνου
είναι ίδια με της Ευρώπης όπου τα ΓΤΤ "απαγορεύονται". (σ.σ. Οπως γνωρίζουμε η "απαγόρευση" στο ευρωπαικό έδαφος στην πράξη παραβιάζεται).
Αυτό που μας προβλημάτισε είναι ότι μόλις χτες δημοσιεύτηκε μελέτη
που παρουσιάστηκε στο γαστρεντερολογικό συνέδριο "Digestive Week
2016" στην Καλιφόρνια, για
περισσσότερα από 1.000.000 περιστατικά της νόσου του καρκίνου του παχέως
εντέρου, όπου διαπιστώνεται το ακριβώς αντίθετο: στις ΗΠΑ αύξηση των περιστατικών η οποία «πυροδοτείται»
από μια αλληλεπίδραση διατροφικών, γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων..
Τι απο τα δύο ισχύει λοιπόν; Eδώ λοιπόν μάλλον ισχύει το ρητό: "Πες μου ποιός χρηματοδοτεί την μελέτη σου, για να σου πω το πόρισμα που θα βγάλει.."
Ακόμα ο συντάκτης του άρθρου των "HOAXES" ισχυρίζεται ότι 10 χρόνια κατανάλωσης μεταλλαγμένων είναι αρκετά (!!) για την εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων.
Εδώ να θυμίσουμε ότι το DDT κατασκευάστηκε το 1874, χρησιμοποιήθηκε συστηματικά
από το 1939. Μετά 74 χρόνια από την ανακάλυψή του και 9 χρόνια μετά την
γενικευμένη χρήση του ανάλογες «ανεξάρτητες» μελέτες οδήγησαν ... στην βράβευσή
του με.. το Βραβείο Νόμπελ Ιατρικής το
1948. Το 1962 δηλαδή 23 χρόνια μετά την ευρεία χρήση του άρχισαν
να αντιλαμβάνονται τις επιπτώσεις και το 1972 απαγορεύτηκε η χρήση του...
Με μια γρήγορη ματιά σε επιστημονικές σελίδες που συνηγορούν υπέρ των μεταλλαγμένων διαβάζουμε να περιγράφονται ακόμη και εκεί αρνητικές συνέπειες:
"..Ένας σημαντικός κίνδυνος είναι η πρόκληση αλλεργιών στους
ανθρώπους λόγω της αλλεργιογόνου δράσης διαφόρων πρωτεϊνών. Επίσης μπορεί να
υπάρξει μεταφορά τοξινών λόγω της μεταφοράς γενετικού υλικού από φυτά με υψηλές
συγκεντρώσεις σε άλλα φυτά.
Ιδιαίτερη σημασία παρουσιάζει και το θέμα της
επανενεργοποίησης σιωπηλών μεταβολικών δρόμων. Αυτό γιατί τα φυτά, όπως και
όλοι οι άλλοι οργανισμοί, έχουν δρόμους μεταβολικής έκφρασης οι οποίοι δεν
είναι πλέον ενεργοί, εξαιτίας φυσικών μεταλλάξεων. Κάποια από τα ενδιάμεσα ή τα
τελικά προϊόντα αυτών των οδών όμως μπορεί να είναι τοξικά.
Ένας αρκετά σοβαρός κίνδυνος όσο αφορά τη χρήση γενετικά
τροποποιημένων προϊόντων αφορά την πιθανή ανάπτυξη ανθεκτικότητας βλαβερών
βακτηρίων σε αντιβιοτικά. Το παραπάνω μπορεί να έχει πιθανότητα άγνωστες
επιδράσεις στην ανθρώπινη υγεία που μπορούν να έχουν σχέση με καρκίνο ή άλλες
επιδράσεις.
Ένα ακόμη ζήτημα είναι η δημιουργία γονιδιακών μεταλλάξεων
στους οργανισμούς που καταναλώνουν γενετικά τροποποιημένα προϊόντα αν και ακόμα
δεν έχουν γίνει πολλές έρευνες πάνω σε αυτόν τον τομέα.
Γενικά είναι κοινά αποδεκτό ότι δεν έχουν ακόμα
πραγματοποιηθεί εκτεταμένες επιδημιολογικές μελέτες σε μεγάλη κλίμακα και βάθος
χρόνου που είναι απαραίτητες για την διεξαγωγή οριστικών συμπερασμάτων για
μακροχρόνιες επιπτώσεις.
Ένας σημαντικός κίνδυνος από τους γενετικά τροποποιημένους
οργανισμούς είναι η δημιουργία ανθεκτικών οργανισμών, εντόμων ή φυτών, σε
εντομοκτόνα και ζιζανιοκτόνα λόγω της πιθανής μεταφοράς αντίστοιχων
διαγονιδίων. Αντίστοιχα, φυτά με ανθεκτικότητα σε ιούς μπορεί να μεταφέρουν την
ικανότητα αυτή σε άλλα φυτά με αποτέλεσμα τη μετατροπή τους σε βιολογικούς
εισβολείς αλλά επίσης μπορεί να οδηγήσουν στην εμφάνιση νέων ιών.
Η καλλιέργεια γενετικά τροποποιημένων φυτών μπορεί να
επηρεάσει αρνητικά φυσιολογικές λειτουργίες οργανισμών μη στόχων ενδεχομένως
και μέσω μεταφοράς γονιδίων. Η βιοποικιλότητα και οι ισορροπίες των τροφικών
αλυσίδων μπορούν επίσης να διαταραχτούν.
Ένας πιθανός κίνδυνος όσο αφορά την παραγωγή και την ευρεία
κατανάλωση γενετικά τροποποιημένων προϊόντων είναι πως μερικές πολυεθνικές
εταιρείες μπορεί να ελέγχουν την παγκόσμια παραγωγή τροφίμων λόγω πνευματικών
δικαιωμάτων. Αυτό θα οδηγήσει σε αύξηση της εξάρτησης των φτωχότερων και λιγότερο
αναπτυγμένων χωρών από τις πλουσιότερες και βιομηχανοποιημένες χώρες. Επίσης αυτό μπορεί να
έχει σαν αποτέλεσμα η παραγωγή των γενετικά τροποποιημένων προϊόντων να
‘προσαρμοστεί’ στα συμφέροντα αυτών των χωρών.
Πρόσθετο άγχος στις πολυεθνικές
προκαλεί και το ύψος των επενδύσεων πάνω σε αυτή την τεχνολογία, που αν
καταρρεύσει κινδυνεύει και η ίδια η ύπαρξή τους. Το πατεντάρισμα (δηλαδή το
δικαίωμα αποκλειστικής ιδιοκτησίας και διακίνησης) ζωντανών οργανισμών,
ποικιλιών και ειδών θα δίνει το δικαίωμα στις εταιρείες να πληρώνονται από τους
παραγωγούς για να χρησιμοποιήσουν οργανισμούς που παλιά τους έβρισκαν δωρεάν
στη φύση.
Τοπικές ποικιλίες στις χώρες του τρίτου κόσμου και αλλού
έτσι μπορεί να εγκαταλειφθούν και να υπάρξει μια πλήρης εξάρτηση από
“εταιρικές” ποικιλίες. Έτσι οι εταιρείες ουσιαστικά θα γίνονται ιδιοκτήτριες
μικροοργανισμών, φυτών και ζώων, αλλά και παραγωγών και ολόκληρων
καλλιεργητικών εκτάσεων.
Επιπτώσεις από τη συνύπαρξη γενετικά τροποποιημένων και μη
γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών. Σαν κυριότερες θεωρούνται: Η μεταφορά γύρης ανάμεσα σε γειτονικούς
αγρούς είτε πρόκειται για μικρές είτε πρόκειται για μεγάλες αποστάσεις. Η σύμμειξη στο στάδιο της συγκομιδής καθώς
και στο μετά τη συγκομιδή στάδιο. Η
διασπορά σπόρων για σπορά ή άλλου πολλαπλασιαστικού υλικού κατά τη διάρκεια της
συγκομιδής, της μεταφοράς και αποθήκευσης.
Η παραμονή σπόρων στο έδαφος και παραγωγή νέων φυτών κατά τα επόμενα
έτη. Η ύπαρξη ξένων προσμίξεων στους
σπόρους πριν από τη σπορά.
Γενικά υπάρχει ανησυχία για την πιθανή δημιουργία νέων
ειδών. Έτσι, όχι μόνο νέα είδη μπορεί να κυριαρχήσουν, άλλα να υποχωρήσουν και
άλλα να εξαφανισθούν εντελώς, αλλά να έχουμε και μια πλήρη φυσική απορρύθμιση,
με γρήγορους ρυθμούς μεταβολών, μέσα από περισσότερα μεταλλαγμένα στελέχη που
θα τροφοδοτήσουν με πολύ περισσότερο υλικό τη φυσική εξέλιξη. Τα φράγματα
μεταξύ των ειδών λοιπόν πέφτουν και η ίδια η φύση της φύσης θα αλλάξει. Οι
δυνατότητες πρόβλεψης της λειτουργίας των φυσικών συστημάτων θα γίνουν
δυσκολότερες.."
