Ενότητα
Η ενότητα είναι ανθρώπινο
δημιούργημα, είναι μια ατμόσφαιρα που δημιουργείται όταν άνθρωποι επιλέγουν να
συνεργαστούν με ταπείνωση, έχοντας κοινή όραση και επιθυμία... υπακούοντας τη Γραφή.
Το θέμα δεν είμαι ΕΓΩ, ούτε ΕΣΥ. Το
θέμα είναι Αυτός, η Βασιλεία Του, ο σκοπός Του.
Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να ελαττωνόμαστε,
να θεωρούμε τους άλλους υπερέχοντες και να εργαζόμαστε για το καλό των άλλων.
Αυτό θα δημιουργήσει ενότητα. Σ’
αυτή την ατμόσφαιρα της ενότητας, οι άνθρωποι
θα γνωρίσουν ότι είμαστε μαθητές Του, εξαιτίας της αγάπης που έχουμε ο ένας
προς τον άλλο.
Βλέπουμε αυτό το πνεύμα στον
Ιωσήφ. Η όρασή του, τα όνειρά του και ο σκοπός του εκπληρώθηκαν με τη συμμετοχή
στα όνειρα και τα οράματα των άλλων.
Όταν έκανε το καλύτερο που μπορούσε για να δει το καλό να αυξάνει στους
άλλους, η εύνοια του Θεού τον ανέβασε σε μια υπεύθυνη και εξέχουσα θέση.
Αυτή η στάση να υπηρετήσει το
καλό σ’ αυτούς που ήταν γύρω του, τελικά τον οδήγησε να είναι ο δεύτερος πιο
ισχυρός άνθρωπος σε ολόκληρο το Βασίλειο. Ακόμη και σ’ αυτό το ρόλο, υπηρέτησε
το όνειρο κάποιου, εργαζόμενος για το καλό όλου του κόσμου.
Σ’ αυτή τη θέση υπηρεσίας, είδε
το όνειρο που είχε από παιδί να διαδραματίζεται μπροστά στα μάτια του.
Το θαύμα που ψάχνεις, θα φανεί
όταν σταματήσεις να επικεντρώνεις το ενδιαφέρον σου στον εαυτό σου και αρχίσεις
να εστιάζεις στο καλό των άλλων. Όσο προσπαθούμε να το κάνουμε πραγματικότητα
από μόνοι μας, θα απογοητευόμαστε.
Εάν είναι όνειρο, όραμα και σκοπός
του Θεού,... είναι πολύ μεγάλο για σένα να το πραγματοποιήσεις. Αυτό που πρέπει
να κάνεις είναι να είσαι σίγουρος δια πίστεως, ηθικός, επιμελής και επίμονος σε
ό, τι μπορείς να κάνεις.
Τι σημαίνει αυτό; Ό, τι βρεις να κάνεις, κάνε το με όλη σου την
καρδιά.
Κολ.γ:23-24 Και παν ό,τι αν
πράττητε, εκ ψυχής εργάζεσθε, ως εις τον Κύριον και ουχί εις ανθρώπους,
εξεύροντες ότι από του Κυρίου θέλετε λάβει την ανταπόδοσιν της κληρονομίας·
διότι εις τον Κύριον Χριστόν δουλεύετε.
Ιωάν.γ:30 Εκείνος πρέπει να
αυξάνη, εγώ δε να ελαττόνωμαι.
Ρωμ.ιβ:9-10 Η αγάπη ας ήναι
ανυπόκριτος. Αποστρέφεσθε το πονηρόν, προσκολλάσθε εις το αγαθόν, γίνεσθε προς
αλλήλους φιλόστοργοι διά της φιλαδελφίας, προλαμβάνοντες να τιμάτε αλλήλους,
Εφεσ.ε:21 υποτασσόμενοι εις
αλλήλους εν φόβω Θεού.
Πόσο δυνατή είναι η ενότητα;
Η ενότητα των ανθρώπων προκάλεσε το
Θεό, να κατέβει και να συγχύσει τις γλώσσες τους. Η ρίζα της πολιτιστικής
πολυμορφίας και της διασποράς των ανθρώπων προήλθε από μια ενότητα που δεν ήταν
επικεντρωμένη στο Θεό, αλλά αποκλειστικά σε ανθρώπινους στόχους.
Γέν.ια:6 Και είπεν ο Κύριος,
Ιδού, εις λαός, και πάντες έχουσι μίαν γλώσσαν, και ήρχισαν να κάμνωσι τούτο·
και τώρα δεν θέλει εμποδισθή εις αυτούς παν ό,τι σκοπεύουσι να κάμωσιν·
Γέν.ια:7 έλθετε, ας καταβώμεν
και ας συγχύσωμεν εκεί την γλώσσαν αυτών, διά να μη εννοή ο εις του άλλου την
γλώσσαν.
Γέν.ια:8 Και διεσκόρπισεν
αυτούς ο Κύριος εκείθεν επί του προσώπου πάσης της γής· και έπαυσαν να
οικοδομώσι την πόλιν.
Δεν είναι λάθος, ότι η εκκλησία
γεννήθηκε σε μια ατμόσφαιρα ενότητας.
Ενότητα υπακοής. Ενότητα σκοπού. Ενότητα προσμονής.
Το θεϊκό σημάδι που δόθηκε εκείνη
τη μέρα ήταν ότι όλοι μίλησαν εν πνεύματι με άλλες γλώσσες.
Τι θα συμβεί αν επιλέξουμε να
υπακούσουμε αυτό το πρότυπο και να εκζητήσουμε από κοινού το θέλημα του Θεού
που θα γίνει εφικτό μόνο όταν περιμένουμε ομοθυμαδόν.
Όταν προσευχόμαστε όλοι μαζί.
Όταν όλοι μαζί εκζητούμε με υπακοή.
Όταν επιλέγουμε να οικοδομήσουμε
ατμόσφαιρα ενότητας, ο Θεός θα έρθει και θα μας γεμίσει με την παρουσία του.
Το πρώτο βήμα περιγράφεται στην
τελευταία πράξη του Ιησού Χριστού. Πήρε
μια πετσέτα και έπλυνε τα πόδια των μαθητών Του. Αν και ήταν ο Κύριος πάντων.
Το πρώτο τούβλο στην οικοδόμηση
της ενότητας, είναι η ταπεινή και μειλίχια υπηρεσία του ενός προς τον άλλο.
Ας μην ειπωθεί ποτέ για μας, αυτό
που είπε ο Παύλος για κάποιους χριστιανούς της πρώτης εκκλησίας:
Φιλιπ.β:20-22 διότι δεν έχω
ουδένα ισόψυχον, όστις να μεριμνήση γνησίως περί της καταστάσεώς σας· επειδή
πάντες ζητούσι τα εαυτών, ουχί τα του Ιησού Χριστού·
