Ιούδ.α:3 Αγαπητοί, επειδή καταβάλλω πάσαν σπουδήν να σας γράψω περί της κοινής σωτηρίας, έλαβον ανάγκην να σας γράψω, προτρέπων εις το να αγωνίζησθε δια την πίστιν, ήτις άπαξ παρεδόθη εις τους αγίους.

Παρασκευή 27 Μαΐου 2016

ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ


Εφεσ.δ:4-6 Εν σώμα και εν Πνεύμα, καθώς και προσεκλήθητε με μίαν ελπίδα της προσκλήσεώς σας· εις Κύριος, μία πίστις, εν βάπτισμα· εις Θεός και Πατήρ πάντων, ο ων επί πάντων και διά πάντων και εν πάσιν υμίν.

Η τριαδική ερμηνεία δεν είναι λογική, γιατί ξεχωρίζει τον Ιησού από τον Θεό. Αυτό συνεπάγεται ότι ο πατέρας είναι Θεός με τρόπο που ο Ιησούς δεν είναι, κι έτσι του κλέβει την πλήρη και τέλεια θεότητα. Καθορίζει το «εις Θεός» να είναι μόνο ένα από τα τρία πρόσωπα στη θεότητα. Πως μπορείς να απαιτείς άλλα δύο πρόσωπα στη θεότητα εκτός από αυτό το «εις Θεός»; Αν αυτό το «εις Θεός» είναι το πρώτο πρόσωπο στη θεότητα, τότε κάθε άλλο πρόσωπο δεν θα μπορούσε να είναι Θεός και δεν θα μπορούσε να είναι στη θεότητα. Για να είσαι συνεπής, θα πρέπει να αποδεχτείς τον Ιησού σαν τον ένα και μόνο Θεό της Βίβλου (Α’ Ιωάν.ε:20) ή αλλιώς εγκατέλειψε τη θεολογία σου περί ενός Θεού.



Ο απόστολος δίνει έμφαση στους διαφορετικούς ρόλους του Θεού και στη σπουδαιότητα αυτών των ρόλων. Στο εδ.4, το ένα πνεύμα συνδέεται με τη σκέψη της μιας ελπίδας και του ενός σώματος. Αυτό μας θυμίζει το ένα πνεύμα του Θεού που μας βαπτίζει σε ένα σώμα (Α’ Κορ.ιβ:13), και την ελπίδα που ο Θεός βάζει μπροστά μας, να γίνουμε συμμέτοχοι της δόξας του Χριστού, όταν το Πνεύμα Του κατοικεί μέσα μας και μας διοικεί.

Το εδ.5 ομαδοποιεί τον ένα Κύριο με την μία πίστη και ένα βάπτισμα, υποδεικνύοντας ότι πρέπει να προσαρμόσουμε την πίστη μας και το βάπτισμα στο πρόσωπο, στο όνομα, και στο έργο του Κυρίου Ιησού.

Το εδ.6 τα φέρνει όλα μαζί λέγοντας, «εις Θεός και Πατήρ πάντων», που είναι «επί πάντων» (δηλαδή είναι Κύριος), «και διά πάντων και εν πάσιν υμίν», (δηλαδή Ποιος είναι το πνεύμα μέσα σου)».

Δεν πρέπει να πιστεύουμε μόνο ότι ο Θεός είναι ο Πατέρας και Δημιουργός μας και στο έργο του Πνεύματός Του μέσα στις καρδιές και τη ζωή του ανθρώπου, αλλά πρέπει να Τον δεχτούμε και σαν την φανέρωση εν σαρκί στο πρόσωπο του Ιησού Χριστού. Πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι ο Ιησούς «ήλθεν εν σαρκί» (Α’ Ιωάν.δ:2-3). Και πάλι, αυτό αποδεικνύει τη μονότητα του Θεού. Ο ένας Θεός είναι Πνεύμα και Αυτός είναι ο Κύριος πάντων.