Όταν ένας άνδρας ζητά από μια γυναίκα να τον παντρευτεί,
περιμένει να παντρευτεί μια Γυναίκα που θα είναι η καλύτερη φίλη του, θα είναι
σύντροφος και θα τον υποστηρίζει – δεν την θέλει σαν μητέρα, αφεντικό, ή οδηγό
της ζωής του!
Αν αρχίσεις να μεταχειρίζεσαι
τον άντρα σου σαν παιδί ή υφιστάμενό σου, θα νιώθει άβολα και σίγουρα
προσβεβλημένος. Ένταση και προβλήματα θα είναι το φυσικό αποτέλεσμα μιας
τέτοιας συμπεριφοράς ανάμεσα σε σένα και τον άντρα σου. Έχω κάποιες προτάσεις
για να αποφύγεις αυτή τη λάθος σχέση και να σταθείς δίπλα του σαν Γυναίκα.
Να επικοινωνείς με το σύζυγό σου. Για παράδειγμα, αν έπρεπε
να κάνει κάτι και το ξέχασε, μην του το πεις με τον εξουσιαστικό τόνο του
γονιού ή του αφεντικού. Πλησίασέ τον όμορφα και υπενθύμισέ του αυτό που έπρεπε να
κάνει. Πολλές φορές «ξεχνάμε» να κάνουμε κάποια πράγματα, αλλά μπορούμε με
απλότητα να το υπενθυμίζουμε ο ένας στον άλλο. Δεν υπάρχει κανένας λόγος να
γίνει σαν επίπληξη.
Δώσε του χώρο.
Στους άντρες, επί το πλείστον, δεν αρέσει να «πνίγονται».
Χρειάζονται χρόνο για τον εαυτό τους. Εσύ μπορεί να περνάς κάποιες ώρες στο
τηλέφωνο με αγαπημένα σου πρόσωπα, να ψάχνεις το διαδίκτυο για διάφορα θέματα
με το τάμπλετ σου, να βγαίνεις βόλτα στο «The Mall», το ίδιο κι αυτός, θέλει λίγο χρόνο δικό του. Ίσως θέλει να
περάσει μερικές ώρες με φίλους του ή να καθίσει μόνος του και να ησυχάσει
διαβάζοντας κάτι ή ασχολούμενος με τον υπολογιστή του. Αν έχει βγει έξω, δεν είναι
καλό κάθε λίγο να τον παίρνεις τηλέφωνο ή να του στέλνεις μηνύματα, όπως θα έκανες
στο παιδί σου, ρωτώντας πότε θα γυρίσει σπίτι. Όποτε οι σύζυγοι βγαίνουν
ξεχωριστά, συνήθως γίνεται μια κουβέντα πριν, σχετικά με το χρόνο και ίσως κι
άλλες λεπτομέρειες. Ο χρόνος πρέπει να είναι σεβαστός, να τηρείται κι απ’ τις
δύο πλευρές. Επίσης, πρέπει να υπάρχει αμοιβαία εμπιστοσύνη. Αν πρέπει να
κάνεις τον ντετέκτιβ στο γάμο σου, απλά αυτός δεν είναι γάμος.
Μην τον επικρίνεις ή μην τον μειώνεις
Όλοι έχουμε διαφορετικούς τρόπους να κάνουμε διάφορα
πράγματα ή να αντιμετωπίζουμε καταστάσεις. Δεν σκεφτόμαστε ούτε ενεργούμε όλοι
το ίδιο. Δεν είναι δίκαιο να επικρίνεις τον άντρα σου αν αισθάνεσαι ότι κάτι στο
σπίτι δεν έγινε σωστά. Ακόμα, αν ο σύζυγός σου δεν κατάλαβε αμέσως κάτι που του
είπες, μην τον υποτιμάς. Δώσε του χρόνο να το επεξεργαστεί. Να θυμάσαι ότι
υπάρχει διαφορά στον τρόπο σκέψης μιας γυναίκας και ενός άντρα.
Να είσαι υποστηρικτική.
Ανεξάρτητα από το πόσο αλλόκοτες μπορεί να είναι οι ιδέες
του. Όταν ένα παιδί έχει μια παράξενη ιδέα, συνήθως ο γονιός εξηγεί γιατί αυτή
η ιδέα δεν μπορεί να έχει καλό αποτέλεσμα, και την αφήνουν. Ωστόσο, όταν ο
άντρας σου έχει μια αλλόκοτη ιδέα, θέλει να δει πως θα εξελιχτεί. Θέλει να το δει
να γίνεται. Η σύζυγος, αυτό που είναι φυσικό να κάνει, είναι να τον ενθαρρύνει
και να τον υποστηρίξει. Εάν, κατά τύχη, η ιδέα αποτύχει, τότε θα του γίνει μάθημα
που πρέπει να μάθει. Δεν λες εκείνη τη στιγμή: «Στα έλεγα εγώ…», «Πάντα θες να
κάνεις του κεφαλιού σου», «Αν με άκουγες», και άλλα πολλά. Συνεχίζεις να τον
στηρίζεις. Η ιδέα του ήταν σημαντική γι’ αυτόν, κι έτσι πρέπει να είναι και για
σένα.
Μερικές φορές ο άντρας σου μπορεί να ξεχάσει τρόπους και
συμπεριφορές απέναντι σε συγκεκριμένες περιπτώσεις, που σε ρίχνουν, αλλά αυτό
δεν σου δίνει το δικαίωμα να τον επιπλήξεις, όπως θα έκανες με ένα παιδί. Εάν η
συμπεριφορά του είναι ανυπόφορη, μίλησε για το θέμα ήρεμα και με σεβασμό. Ίσως
δεν έχει καταλάβει ότι σε ενοχλεί. Τα «μούτρα» δεν είναι η λύση σε τέτοιες
περιπτώσεις. Βάλε τον εαυτό σου στη θέση του. Αν ο άντρα σου σε αντιμετώπιζε
σαν κόρη του, πώς θα ένιωθες; Σίγουρα άβολα. Ο άντρας σου ζήτησε να τον
παντρευτείς επειδή ήθελε μια γυναίκα, όχι μια μητέρα. Θυμήσου ότι είσαι σε γάμο
και ο γάμος είναι ομαδική δουλειά. Δεν είσαι ΕΣΥ κι ….αυτός. Είστε ΕΣΕΙΣ!
