Ο γάμος του Αρνίου (8)

Αποκ.ιθ:9 Και λέγει προς εμέ· Γράψον, Μακάριοι οι κεκλημένοι εις το δείπνον του γάμου του Αρνίου. Και λέγει προς εμέ· Ούτοι είναι οι αληθινοί λόγοι του Θεού.

Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Αυτός είναι ο τέταρτος μακαρισμός. Ο μακαρισμός είναι κάτι που αρχίζει με ευλογία. 

Θυμάστε τον πρώτο μακαρισμό στο βιβλίο της Αποκάλυψης; Η πρώτη υπόσχεση ευλογίας;

Αποκ.α:3 Μακάριος ο αναγινώσκων και οι ακούοντες τους λόγους της προφητείας και φυλάττοντες τα γεγραμμένα εν αυτή· διότι ο καιρός είναι πλησίον.

Ο τελευταίος μακαρισμός είναι στο:

Αποκ.κβ:14 Μακάριοι οι πράττοντες τας εντολάς αυτού, διά να έχωσιν εξουσίαν επί το δένδρον της ζωής και να εισέλθωσι διά των πυλώνων εις την πόλιν.

Αυτός είναι ο 4^ος μακαρισμός. Είναι ένα βιβλίο ευλογιών.

Λέει: «Μακάριοι», δηλαδή ευτυχισμένοι, χαρούμενοι, ικανοποιημένοι, εκπληρωμένοι, «οι κεκλημένοι εις το δείπνον του γάμου του Αρνίου».

Ποιοι είναι αυτοί; Σίγουρα δεν είναι η νύφη. Δεν στέλνεται πρόσκληση στη νύφη. Η νύφη και ο γαμπρός στέλνουν προσκλήσεις.

Οι νύφες δεν προσκαλούνται στο γάμο, οπότε ποιοι είναι αυτοί;

Ποια είναι αυτή η ομάδα που είναι προσκεκλημένη στο γαμήλιο δείπνο του Αρνίου; Ποιοι είναι οι καλεσμένοι;

Ματθ.η:5-8 Ότε δε εισήλθεν ο Ιησούς εις Καπερναούμ, προσήλθε προς αυτόν εκατόνταρχος παρακαλών αυτόν και λέγων· Κύριε, ο δούλός μου κείται εν τη οικία παραλυτικός, δεινώς βασανιζόμενος. Και λέγει προς αυτόν ο Ιησούς· Εγώ ελθών θέλω θεραπεύσει αυτόν. Και αποκριθείς ο εκατόνταρχος είπε· Κύριε, δεν είμαι άξιος να εισέλθης υπό την στέγην μου· αλλά μόνον ειπέ λόγον, και θέλει ιατρευθή ο δούλός μου.

Μεγάλη πίστη.

Ματθ.η:9-12 Διότι και εγώ είμαι άνθρωπος υπό εξουσίαν, έχων υπ' εμαυτόν στρατιώτας, και λέγω προς τούτον, Ύπαγε, και υπάγει, και προς άλλον, Έρχου, και έρχεται, και προς τον δούλον μου, Κάμε τούτο, και κάμνει. Ακούσας δε ο Ιησούς εθαύμασε και είπε προς τους ακολουθούντας· Αληθώς σας λέγω, ουδέ εν τω Ισραήλ εύρον τοσαύτην πίστιν.  Σας λέγω δε ότι πολλοί θέλουσιν ελθεί από ανατολών και δυσμών και θέλουσι καθήσει μετά του Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ εν τη βασιλεία των ουρανών, οι δε υιοί της βασιλείας θέλουσιν εκβληθή εις το σκότος το εξώτερον· εκεί θέλει είσθαι ο κλαυθμός και ο τριγμός των οδόντων.

Τώρα, θέλω απλώς να σας διεγείρω μια σκέψη εδώ:

Ο Ιησούς προσδιορίζει την πίστη και λέει ότι η Βασιλεία θα αποτελείται από πιστούς.

Θα έρθουν από ανατολή και δύση, από όλο τον κόσμο, και θα καθίσουν στο τραπέζι με τον Αβραάμ, τον Ισαάκ και τον Ιακώβ στη Βασιλεία των ουρανών.

Ο Αβραάμ, ο Ισαάκ και ο Ιακώβ θα είναι στη Βασιλεία. Σωστά; Θα δοξαστούν και θα επιστρέψουν στη Βασιλεία. Θα είναι εκεί.

Είναι μέρος των προσκεκλημένων επισκεπτών. Δεν είναι η εκκλησία, είναι μέρος του λυτρωμένου Ισραήλ.

Θα υπάρξουν πολλοί άλλοι που δεν θα είναι Εβραίοι, αλλά σωσμένοι, προσήλυτοι στον Ιουδαϊσμό.

Λουκ.ιγ:28 Εκεί θέλει είσθαι ο κλαυθμός και ο τριγμός των οδόντων, όταν ίδητε τον Αβραάμ και Ισαάκ και Ιακώβ και πάντας τους προφήτας εν τη βασιλεία του Θεού, εαυτούς δε εκβαλλομένους έξω.

Πιστεύω ότι οι άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης θα είναι μέρος αυτών, όλοι οι προφήτες, όλοι οι ιερείς, όλοι οι πιστοί που λυτρώνονται με τη χάρη μέσω της πίστης, ο Ενώχ και ο Νώε, όλοι τους πρόκειται να αναστηθούν.

Όλοι οι 11 ήρωες της επιστολής προς Εβραίους, όλοι θα είναι εκεί στη Βασιλεία. Θα είναι οι προσκεκλημένοι.

Ο μεγαλύτερος προφήτης της Παλαιάς Διαθήκης που έζησε ποτέ, ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, θα είναι εκεί.

Πέθανε πριν από τον σταυρό και πριν από την ανάσταση. Ο Ιωάννης χρησιμεύει ως καλό πρότυπο για εμάς.

Δεν ήταν ποτέ μέρος της ορατής εκκλησίας του Ιησού Χριστού. Έζησε και πέθανε πριν το Άγιο Πνεύμα εγκαινιάσει τη νέα οικονομία.

Ιωάν.γ:29 Όστις έχει την νύμφην είναι νυμφίος· ο δε φίλος του νυμφίου, ο ιστάμενος και ακούων αυτόν, χαίρει καθ' υπερβολήν διά την φωνήν του νυμφίου. Αύτη λοιπόν η χαρά η ιδική μου επληρώθη.

Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής αποκαλεί τον εαυτό του, φίλο του νυμφίου, προσκεκλημένο επισκέπτη.

Δεν είναι μέρος της εκκλησίας, είναι φιλοξενούμενος. Είναι ένας φίλος που στέκεται και χαίρεται για το ζευγάρι που παντρεύεται.

Ματθ.ια:11 «Αληθώς σας λέγω, μεταξύ των γεννηθέντων υπό γυναικών δεν ηγέρθη μεγαλήτερος Ιωάννου του βαπτιστού· πλην ο μικρότερος εν τη βασιλεία των ουρανών είναι μεγαλήτερος αυτού».

Ο Ιησούς είπε ότι είναι ο σπουδαιότερος άνθρωπος που έζησε ποτέ και όμως είπε ότι αυτός που είναι ο μικρότερος στη Βασιλεία των ουρανών είναι μεγαλύτερος από αυτόν.

Η νύφη είναι κάτι πολύ ξεχωριστό. Οι πλέον ελάχιστοι από εμάς που έχουν σωθεί, οι πιο ταπεινοί από εμάς που ανήκουν στη νύφη του Χριστού είναι κάτι πολύ ξεχωριστό.

Αυτοί οι άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης δεν είναι η νύφη, είναι καλεσμένοι προσκεκλημένοι στο γαμήλιο δείπνο του Αρνίου, μακάριοι καλεσμένοι.

Τώρα, κάποιος θα πει, «Περίμενε ένα λεπτό. Αφού είναι όλα με τη χάρη ούτως ή άλλως, γιατί πρέπει να ξεχωρίζουμε;». Δεν ξέρω. Δεν ξέρω την απάντηση σε αυτό, εκτός από το να πω ότι δεν πρέπει.

Γιατί η εκκλησία πρέπει να είναι η νύφη και ο Ισραήλ μόνο οι καλεσμένοι;

Λοιπόν, κάντε μια άλλη ερώτηση. Γιατί έπρεπε ο Ισραήλ να είναι ο λαός της διαθήκης εξαρχής και όλοι οι άλλοι να είχαν μείνει εκτός; Δεν ξέρω.

Ο Θεός το σχεδίασε και μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, είναι ο Θεός.

Αλλά θα σας παρακαλούσα να θυμάστε αυτό:

 

Μιλάμε μόνο για εικόνες εδώ, αυτό είναι όλο. Μιλάμε για εικόνες και όχι για την πραγματικότητα, η εικόνα ενός γάμου είναι απλώς μια εικόνα και η εικόνα της νύφης είναι απλώς ένα σύμβολο στενής ένωσης.

Και το θέμα είναι απλά ότι ο Κύριος πρόκειται να πάρει την εκκλησία κοντά Του, αγνή και άγια, και θα την ανταμείψει.

Και θα κάνει τη μεγαλύτερη γιορτή που γνώρισε ποτέ ο κόσμος. Αλλά και οι άγιοι της Παλαιάς Διαθήκης θα είναι εκεί. Και θα είναι στη γιορτή μαζί με όλους τους άλλους.

Όλοι οι προσήλυτοι εθνικοί, όλοι οι Ιουδαίοι που πίστεψαν πριν από το σταυρό, αν και τεχνικά δεν είναι η νύφη όπως εμείς δεν είμαστε Ισραήλ.

Και ο καθένας μας έχει μοναδικούς ρόλους στη Βασιλεία:

·        Ο Ισραήλ θα κυβερνήσει στη Βασιλεία.

·        Οι απόστολοι θα καθίσουν σε δώδεκα θρόνους πάνω από τις δώδεκα φυλές του Ισραήλ.

·        Οι Ιουδαίοι θα εξυψωθούν ώστε να φέρουν εθνικούς στην πίστη του Μεσσία.

Στην πραγματικότητα, ο προφήτης είπε:

Ζαχ.η:23 Ούτω λέγει ο Κύριος των δυνάμεων· Εν ταις ημέραις εκείναις δέκα άνδρες εκ πασών των γλωσσών των εθνών θέλουσι πιάσει σφιγκτά, ναι, θέλουσι πιάσει σφιγκτά το κράσπεδον ενός Ιουδαίου, λέγοντες· θέλομεν υπάγει με σάς· διότι ηκούσαμεν ότι ο Θεός είναι με σας.

Είναι το βασίλειό τους, είναι ο θρόνος του Δαβίδ, και στην εικόνα της Βασιλείας που δίνεται στην Παλαιά Διαθήκη, φαίνεται σαν να ανήκει αποκλειστικά στο Ισραήλ, και στην εικόνα που δίνεται στην εκκλησία στην Καινή Διαθήκη, μοιάζει σαν να είναι δική μας.

Έτσι το ήθελε ο Θεός. Είναι απλώς εικόνες.

Η πραγματικότητα είναι ότι όλοι θα είμαστε εκεί και όλοι θα απολαύσουμε τη γιορτή.

Παρόλα αυτά, υπάρχει μια διάκριση και πάντα υπήρχε μεταξύ της εκκλησίας και του Ισραήλ.

Πρέπει να συμπεριλάβουμε εκείνους που σώθηκαν στη θλίψη, Ιουδαίους και εθνικούς.

Όλος ο Ισραήλ θα σωθεί, σύμφωνα με την Ρωμ.ια, και, φυσικά, ένας αναρίθμητος αριθμός εθνικών, σύμφωνα με την Αποκ.ζ, που δεν μπορεί να αριθμηθεί.

Όλοι έχουν πεθάνει, όλοι έχουν πάει στη δόξα. Όλοι θα επιστρέψουν με τη νύφη στη γη. Θα είναι όλοι εδώ για τον εορτασμό της Βασιλείας.

Όλοι θα πάνε στο νέο ουρανό και στη νέα γη. Όλοι θα καταλάβουν τη νυφική πόλη όταν αυτή κατέβει στον νέο ουρανό και τη νέα γη και, ως εκ τούτου, όλοι τελικά θα περικλείονται στην κοινωνία με τον ζωντανό Θεό.

Όλοι οι καλεσμένοι σε ένα γάμο απολαμβάνουν τη γιορτή. Όλοι έχετε πάει σε γάμο. Απλά πηγαίνετε στη γιορτή μετά το γάμο, όπως κι αν έχει στηθεί, και όλοι είναι εκεί, μια ποικιλία ανθρώπων από διαφορετικές οικογένειες και διαφορετικά μέρη, αλλά όλοι παρευρίσκονται με τον ίδιο σκοπό, να γιορτάσουν.

Ο εορτασμός προσελκύει ανθρώπους από παντού και το ίδιο θα συμβεί και με αυτό που μιλάμε. Στο τέλος, όλοι θα συγκεντρωθούν σε αυτή την αιώνια νυφική πόλη της νέας Ιερουσαλήμ.

Τώρα, σίγουρα το Ισραήλ ανυπομονούσε για αυτή τη γιορτή.

Επιτρέψτε μου να σας μεταφέρω στην Παλαιά Διαθήκη για ένα λεπτό.

Ης.κε:6-10 Και επί του όρους τούτου ο Κύριος των δυνάμεων θέλει κάμει εις πάντας τους λαούς ευωχίαν από παχέων, ευωχίαν από οίνων εν τη τρυγία αυτών, από παχέων μεστών μυελού, από οίνων κεκαθαρισμένων επί της τρυγίας. Και εν τω όρει τούτω θέλει αφανίσει το πρόσωπον του περικαλύμματος του περικαλύπτοντος πάντας τους λαούς και το κάλυμμα το καλύπτον επί πάντα τα έθνη.  Θέλει καταπίει τον θάνατον εν νίκη· και Κύριος ο Θεός θέλει σπογγίσει τα δάκρυα από πάντων των προσώπων· και θέλει εξαλείψει το όνειδος του λαού αυτού από πάσης της γής· διότι ο Κύριος ελάλησε. Και εν εκείνη τη ημέρα θέλουσιν ειπεί, Ιδού, ούτος είναι ο Θεός ημών· περιεμείναμεν αυτόν και θέλει σώσει ημάς· ούτος είναι ο Κύριος· περιεμείναμεν αυτόν· θέλομεν χαρή και ευφρανθή εν τη σωτηρία αυτού. Διότι εν τω όρει τούτω η χειρ του Κυρίου θέλει αναπαυθή, και ο Μωάβ θέλει καταπατηθή υποκάτω αυτού, καθώς καταπατείται το άχυρον διά τον κοπρώνα.

Πιστεύω ότι εδώ έχουμε δόξα Βασιλείας και γιορτή Βασιλείας. Αυτή είναι η αναμενόμενη χαρά του λαού Ισραήλ.

Ησ.κς:1 Εν εκείνη τη ημέρα το άσμα τούτο θέλει ψαλή εν γη Ιούδα Έχομεν πόλιν οχυράν· σωτηρίαν θέλει βάλει ο Θεός αντί τειχών και προτειχισμάτων. Ανοίξατε τας πύλας και θέλει εισέλθει το δίκαιον έθνος το φυλάττον την αλήθειαν. Θέλεις φυλάξει εν τελεία ειρήνη το πνεύμα το επί σε επιστηριζόμενον, διότι επί σε θαρρεί. Θαρρείτε επί τον Κύριον πάντοτε· διότι εν Κυρίω τω Θεώ είναι αιώνιος δύναμις. Διότι ταπεινόνει τους κατοικούντας εν υψηλοίς· κρημνίζει την υψηλήν πόλιν· κρημνίζει αυτήν έως εδάφους· καταβάλλει αυτήν έως χώματος.

Τη Βαβυλώνα και όλα μαζί της.

Ησ.κς:6 Ο πους θέλει καταπατήσει αυτήν, οι πόδες του πτωχού, τα βήματα του ενδεούς.

Είμαστε στη συντριβή του τέλους της ημέρας του ανθρώπου.

Και έπειτα μεγαλοπρεπώς στο Ησ.κς:7 Η οδός του δικαίου είναι η ευθύτης· συ, ευθύτατε, σταθμίζεις την οδόν του δικαίου.

Ησ.κς:19 Οι νεκροί σου θέλουσι ζήσει, μετά του νεκρού σώματός μου θέλουσιν αναστηθή· εξεγέρθητε και ψάλλετε, σεις οι κατοικούντες εν τω χώματι· διότι η δρόσος σου είναι ως η δρόσος των χόρτων, και η γη θέλει εκρίψει τους νεκρούς.

Τι είναι αυτό; Αυτή είναι μια ανάσταση. Είναι η ανάσταση των αγίων της Παλαιάς Διαθήκης που πρέπει να μεταφερθούν στο συμπόσιο, να μεταφερθούν στον εορτασμό της Βασιλείας.

Οι πιστοί της Παλαιάς Διαθήκης θα είναι εκεί μαζί με την εκκλησία της Καινής Διαθήκης. Οι άγιοι της Θλίψης θα είναι επίσης εκεί. Θα συμμετάσχουμε όλοι σε αυτή τη γιορτή

Ας πάμε λοιπόν πίσω στην Αποκ.ιθ.

Όταν λέει, «Μακάριοι οι κεκλημένοι εις το δείπνον του γάμου του Αρνίου», συμπεραίνουμε, ότι αυτοί είναι κάτι άλλο από τη νύφη.

Αυτό περιλαμβάνει το Ισραήλ, τους εθνικούς πιστούς στην Παλαιά Διαθήκη, τους αγίους της Θλίψης, τόσο τους Ιουδαίους όσο και τους εθνικούς, όλους εκτός της εκκλησίας.

Η ελπίδα ενός ευτυχισμένου γάμου για την εκκλησία είναι η ίδια με την ελπίδα μιας Βασιλείας για τον Ισραήλ.

Ο Θεός ποτέ δεν υποσχέθηκε «Αρπαγή» στους αγίους της Π.Δ. Τους υποσχέθηκε τη Βασιλεία των Ουρανών, και το κάνει!

Ξέρετε, είναι λυπηρό όταν σκέφτεσαι πίσω, εν συντομία, την ιστορία του Ισραήλ.

Ο Ισραήλ κάποτε επιλέχτηκε σαν σύζυγος του Γιάχβε, έτσι δεν είναι; Το έθνος Ισραήλ;

Ησ.νδ:5,6 Διότι ο ανήρ σου είναι ο Ποιητής σου· το όνομα αυτού είναι, Ο Κύριος των δυνάμεων· και ο Λυτρωτής σου είναι ο Άγιος του Ισραήλ· αυτός θέλει ονομασθή, Ο Θεός πάσης της γης. Διότι ο Κύριος σε εκάλεσεν ως γυναίκα εγκαταλελειμμένην και τεθλιμμένην το πνεύμα και γυναίκα νεότητος αποβεβλημένην, λέγει ο Θεός σου.

Ιερ.γ:8 Και είδον ότι ενώ επειδή Ισραήλ η αποστάτις εμοίχευσεν εγώ απέπεμψα αυτήν και έδωκα εις αυτήν το γράμμα του διαζυγίου αυτής, Ιούδας η άπιστος αυτής αδελφή δεν εφοβήθη αλλ' υπήγε και επόρνευσε και αυτή.

Ησ.ν:1 Ούτω λέγει Κύριος· Που είναι το έγγραφον του διαζυγίου της μητρός σας, δι' ου απέβαλον αυτήν; ή τις είναι εκ των δανειστών μου, εις τον οποίον σας επώλησα; Ιδού, διά τας ανομίας σας επωλήθητε, και διά τας παραβάσεις σας απεβλήθη η μήτηρ σας.

Και οι δύο αυτές περικοπές μιλούν για τον Θεό που σχετίζεται με τον Ισραήλ σαν σύζυγοι.

Απεικονίζεται επίσης δραματικά, αυτή η σχέση, στον προφήτη Ωσηέ.

Ο Ωσηέ ήταν ένας αξιόλογος άνθρωπος. Του είπε ο Θεός να γίνει μια ζωντανή εικόνα, με το να πάει να παντρευτεί μια που ονομαζόταν Γόμερ, πράγμα που έκανε.

Ο Ωσηέ παντρεύτηκε την Γόμερ επειδή υποτίθεται ότι ήταν μια ζωντανή απεικόνιση του πώς ήταν να είσαι παντρεμένος με τον Ισραήλ.

Και έδειξε με τη σχέση του μαζί της και τη θλίψη, πώς ένιωθε ο Θεός για τον Ισραήλ.

Αλλά θαυμαστά, ο Ωσηέ έφτασε σε ένα σημείο στη ζωή του όπου, παρ' όλες τις πορνείες της, παρ’ όλη την ακολασία της - τελικά τον άφησε, εκπορνεύτηκε στο βαθμό που ήταν - την βρήκε γυμνή σε μια γειτονιά σκλάβων να πουλιέται, πλήρωσε το τίμημα και την αγόρασε πίσω.

Είναι απίστευτο. Την αντιμετώπισε σαν παρθένα και την πήρε σαν αγαπημένη του σύζυγο.

Και ο Θεός λέει στο τέλος, μέσα από το βιβλίο του Ωσηέ, στο τέλος θα σε εξαγοράσω πίσω.

Στο τέλος εσύ - θα επιστρέψεις, θα σε φέρω κοντά μου. Θα σε κάνω δική μου. Θα σε αγοράσω, σαν να λέγαμε, από το σκλαβοπάζαρο. Και ο Θεός θα λυτρώσει τον Ισραήλ.

Ακούστε τι λέει στο τέλος του βιβλίου του Ωσηέ.

Ωσ.ιδ:4,5 Θέλω ιατρεύσει την αποστασίαν αυτών, θέλω αγαπήσει αυτούς εγκαρδίως· διότι ο θυμός μου απεστράφη απ' αυτού. Θέλω είσθαι ως δρόσος εις τον Ισραήλ· ως κρίνον θέλει ανθήσει και θέλει εκτείνει τας ρίζας αυτού ως δένδρον του Λιβάνου.

Θα τον φέρω πίσω. Θα φέρω πίσω το έθνος Ισραήλ. Θα φέρω αυτή την άπιστη σύζυγο. Θα την πάρω ξανά σαν δική μου.

Και έτσι πιστεύω, έχετε τη νύφη και τον νυμφίο, τον Κύριο και την εκκλησία Του στη Βασιλεία, αλλά αν θέλετε να κλέψετε και εικόνες της Παλαιάς Διαθήκης και να τις ρίξετε στο μέλλον, έχετε τον Κύριο να ανακτά τον Ισραήλ και να τον προσθέτει στον νυφικό λαό.

Η εκκλησία είναι διαφορετική από το Ισραήλ. Η εκκλησία δεν είναι ποτέ όπως το Ισραήλ. Αλλά ο Κύριος θα αποκαταστήσει τον λαό Του τον Ισραήλ. Τι τεράστια χάρη.

Έτσι, η εκκλησία λειτουργεί σαν νύφη κατά την παρουσίαση στον ουρανό και στη γη.

Η εκκλησία διευρύνεται για να συμπεριλάβει τους δοξασμένους αγίους του παρελθόντος, φτάνει στη γη και στη συνέχεια περιλαμβάνει όλους εκείνους που σώζονται κατά τη διάρκεια της χιλιετίας.

Το τελικό γεγονός είναι όταν δημιουργηθεί ο νέος ουρανός και η νέα γη. Ο γάμος ολοκληρώνεται. Όλοι οι λυτρωμένοι ταξινομούνται στη νύφη.

Όλοι γίνονται κάτοικοι της νυφικής πόλης, της νέας Ιερουσαλήμ. Κατεβαίνει και γίνεται η πρωτεύουσα του νέου ουρανού και της νέας γης.

Είναι υπέροχο να βλέπεις τη χάρη του Θεού στην περίπτωση του Ισραήλ.

Και για να μην νομίζετε ότι η νέα Ιερουσαλήμ είναι μόνο νυφική πόλη – κι ότι σχετίζεται μόνο εξ αποστάσεως με το Ισραήλ, για να μην νομίζετε ότι η νύφη, αυτή η νυφική πόλη που κατεβαίνει από τον ουρανό έχει μόνο μικρή σχέση με το Ισραήλ, ακούστε την περιγραφή της:

Αποκ.κα:12-14 και είχε τείχος μέγα και υψηλόν, είχε και δώδεκα πυλώνας, και εις τους πυλώνας δώδεκα αγγέλους, και ονόματα επιγεγραμμένα, τα οποία είναι των δώδεκα φυλών των υιών Ισραήλ. Προς ανατολάς πυλώνες τρεις, προς βορράν πυλώνες τρεις, προς νότον πυλώνες τρεις, προς δυσμάς πυλώνες τρεις. Και το τείχος της πόλεως είχε θεμέλια δώδεκα, και εν αυτοίς τα ονόματα των δώδεκα αποστόλων του Αρνίου.

Δεν σχετίζεται μόνο παρεμπιπτόντως με το Ισραήλ, σχετίζεται πολύ παραστατικά και κυρίαρχα με το Ισραήλ. Είμαστε η νύφη του Χριστού, αλλά σε εκείνη την τελευταία πόλη όπου κατοικούμε, αυτή τη νυφική πόλη, μια αποκατεστημένη σύζυγος, ο Ισραήλ, θα επανέλθει, θα προστεθεί στη νύφη και όλος ο λαός του Θεού θα συγκεντρωθεί στη δόξα αυτής της αιώνιας ολοκλήρωσης.

Έτσι, το Ισραήλ έχασε δικαιώματα, αλλά θα είναι φιλοξενούμενοι και τελικά θα συμπεριληφθεί στον νυφικό λαό.

Όποιες και αν είναι οι διακρίσεις που γίνονται στις Γραφές, όλοι οι πιστοί όλων των εποχών τελικά θα απολαύσουν την πληρότητα του εορτασμού και τις δόξες της αιωνιότητας.

Υπάρχει μόνο ένας Θεός, και αυτός ο ένας Θεός θα βρίσκεται σε προσωπική κοινωνία για πάντα με όλους τους λυτρωμένους αγίους όλων των εποχών.

Θα κατοικήσει μαζί τους στην άγια πόλη για πάντα.

Η μακαριότητα της μεγάλης ένωσης και της εορτής που τη συνοδεύει είναι τόσο μεγάλη και τόσο σημαντική, ώστε τονίζεται και πάλι στον Ιωάννη ότι αυτά τα λόγια είναι αληθινά.

Αποκ.ιθ:9 ……Και λέγει προς εμέ· Ούτοι είναι οι αληθινοί λόγοι του Θεού.

Γιατί το λέει αυτό; Επειδή φαίνεται τόσο εκπληκτικό, τόσο σχεδόν αδύνατο που ο Θεός επρόκειτο να το κάνει αυτό στο τέλος, να μαζέψει όλους αυτούς τους ανθρώπους μαζί.

Θυμηθείτε τώρα, ο Ιωάννης βρίσκεται στο νησί της Πάτμου. Όλα είχαν πάει τόσο άσχημα, τόσο τραγικά στη ζωή του από ανθρώπινη άποψη.

Η εκκλησία σφαγιαζόταν και συνθλίβονταν, και ενώ φαινόταν σαν να νικιόταν ο Θεός, έρχεται αυτό το τεράστιο μήνυμα ότι στο τέλος ο Θεός θα συγκεντρώσει όλους τους αγίους Του από την αρχή του λυτρωτικού σχεδίου Του μέχρι το τέλος. «Ούτοι είναι οι αληθινοί λόγοι του Θεού».