Α΄Κορ.ιε:51-58
«Ιδού,
μυστήριον λέγω προς εσάς· πάντες μεν δεν θέλομεν κοιμηθή, πάντες όμως θέλομεν
μεταμορφωθή, εν μιά στιγμή, εν ριπή
οφθαλμού, εν τη εσχάτη σάλπιγγι· διότι θέλει σαλπίσει, και οι νεκροί θέλουσιν
αναστηθή άφθαρτοι, και ημείς θέλομεν μεταμορφωθή. Διότι πρέπει το φθαρτόν τούτο
να ενδυθή αφθαρσίαν, και το θνητόν τούτο να ενδυθή αθανασίαν. Όταν δε το φθαρτόν τούτο ενδυθή αφθαρσίαν και το θνητόν
τούτο ενδυθή αθανασίαν, τότε θέλει γείνει ο λόγος ο γεγραμμένος· Κατεπόθη ο
θάνατος εν νίκη. Που, θάνατε, το κέντρον σου; που, άδη, η νίκη σου; το δε
κέντρον του θανάτου είναι η αμαρτία, και η δύναμις της αμαρτίας ο νόμος. Αλλά
χάρις εις τον Θεόν, όστις δίδει εις ημάς την νίκην διά του Κυρίου ημών Ιησού
Χριστού. Ώστε, αδελφοί μου αγαπητοί, γίνεσθε στερεοί, αμετακίνητοι, περισσεύοντες
πάντοτε εις το έργον του Κυρίου, γινώσκοντες ότι ο κόπος σας δεν είναι μάταιος
εν Κυρίω».
Ποιοι είναι έτοιμοι
τώρα; Ο απόστολος Παύλος, έχοντας συναίσθηση της σοβαρότητας της ερώτησης,
κάποτε απάντησε: «ίσως καταντήσω εις την
εξανάστασιν των νεκρών»
(Φιλιπ.γ:11).
Αποκ.κβ:20 «Λέγει
ο μαρτυρών ταύτα· Ναι, έρχομαι ταχέως. Αμήν, ναι, έρχου, Κύριε Ιησού».
Ο
Ιωάννης, αφού είδε όλες αυτές τις οράσεις που ο Ιησούς του έδειξε, μπορεί να
πει μόνο: Αμήν, ναι, έρχου, Κύριε Ιησού.
Που σημαίνει ότι πρέπει να είμαστε ανά πάσα στιγμή έτοιμοι, γιατί δεν ορίζουμε
το χρόνο!
Το Άσμα
των Ασμάτων, περιλαμβάνει διαλόγους ανάμεσα στο Νυμφίο (Ιησού) και τη Νύμφη
(εκκλησία), ας παρακολουθήσουμε κάποιους απ’ αυτούς για να δούμε πως βλέπει ο
Χριστός την εκκλησία Του.
Άσμα Ασμ.α:8 «Εάν δεν γνωρίζης τούτο αφ' εαυτής, ωραία μεταξύ των γυναικών,
έξελθε συ κατόπιν εις τα ίχνη του ποιμνίου, και ποίμαινε τα ερίφιά σου πλησίον
των σκηνών των βοσκών».
β:2 «Καθώς το κρίνον μεταξύ των ακανθών, ούτως είναι η αγαπητή μου μεταξύ
των νεανίδων».
δ:7 «Όλη ώραία είσαι, αγαπητή μου· και μώμος δεν υπάρχει εν σοι».
ς:4,8,9 «Είσαι ώραία, αγαπητή μου, ως Θερσά, εύχαρις ως η Ιερουσαλήμ, τρομερά ως
στράτευμα με σημαίας…….. Εξήκοντα βασίλισσαι είναι και ογδοήκοντα παλλακαί, και
νεάνιδες αναρίθμητοι· μία
είναι η περιστερά μου, η αμώμητός μου· αυτή είναι η μόνη της μητρός αυτής·
είναι η εκλεκτή της τεκούσης αυτήν. Είδον αυτήν αι θυγατέρες και εμακάρισαν
αυτήν· αι βασίλισσαι και αι παλλακαί, και επήνεσαν αυτήν».
Πρέπει
να ανταποκριθούμε! Η Νύμφη δεν πάσχει, ο Κύριος δεν θα πάρει κάτι ελλιπές.
Εφες.ε:27 «διά να παραστήση αυτήν εις
εαυτόν ένδοξον εκκλησίαν, μη έχουσαν κηλίδα ή ρυτίδα ή τι των τοιούτων, αλλά
διά να ήναι αγία και άμωμος».
Ένδοξη
εκκλησία, όχι ίσα-ίσα. Καλή η γνώση, αλλά να μένεις μόνο σ’ αυτή, δεν λέει…
Μπορείς
να φανταστείς ότι έγινε η Αρπαγή κι εσύ έμεινες;
Ο
Κύριος δεν θα αφήσει αυτούς που Τον αγαπούν, αλλά η Γραφή μας μιλάει για
αποστασία (Β΄Θες.β:3), για ψυχρότητα (Ματθ.κδ:12), ότι το 1/3 των αστέρων θα
πέσουν λίγο πριν την Αρπαγή της εκκλησίας (Αποκ.ιβ:4). Που ξέρεις τι μπορεί να
γίνει στη δική σου ζωή;
Κάποιοι
ησυχάζουν τους πιστούς, ότι αφού ανήκεις σ’ εμάς, μη φοβάσαι, θα πας στον
ουρανό! Όμως, ο απόστολος Παύλος έχει διαφορετική γνώμη. Μας λέει ότι πρέπει να
κατεργαζόμαστε τη σωτηρία μας, ο Ιησούς είπε ότι είναι πολλοί οι καλεσμένοι
αλλά λίγοι οι εκλεκτοί. Θέλεις να είσαι καλεσμένος ή εκλεκτός;
Β΄Τιμ.δ:6 «Διότι εγώ γίνομαι ήδη σπονδή
και ο καιρός της αναχωρήσεώς μου έφθασε. Τον αγώνα τον καλόν ηγωνίσθην, τον
δρόμον ετελείωσα, την πίστιν διετήρησα· του
λοιπού μένει εις εμέ ο της δικαιοσύνης στέφανος, τον οποίον ο Κύριος
θέλει μοι αποδώσει εν εκείνη τη ημέρα, ο δίκαιος κριτής, και ου μόνον εις εμέ,
αλλά και εις πάντας όσοι επιποθούσι την επιφάνειαν αυτού».
Η
Νύμφη φοράει στεφάνι που σημαίνει ότι έχει αγωνιστεί και έχει νικήσει. Ο
ουρανός είναι γι’ αυτούς που τον αγαπούν!
Α΄Κορ.θ:24, 26-27 «Δεν εξεύρετε ότι οι τρέχοντες
εν τω σταδίω πάντες μεν τρέχουσιν, εις όμως λαμβάνει το βραβείον; ούτω τρέχετε,
ώστε να λάβητε αυτό».
Πολλοί τρέχουν, αλλά ένας παίρνει το βραβείο, ΓΙΑΤΙ;
«Εγώ λοιπόν
ούτω τρέχω, ουχί ως αβεβαίως, ούτω πυγμαχώ, ουχί ως κτυπών τον αέρα, αλλά δαμάζω το σώμα μου και
δουλαγωγώ, μήπως εις άλλους κηρύξας εγώ γείνω αδόκιμος».
Α’ Πέτρ.α:3 «Ευλογητός ο Θεός και Πατήρ
του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, όστις κατά το πολύ έλεος αυτού ανεγέννησεν ημάς
εις ελπίδα ζώσαν διά της αναστάσεως του Ιησού Χριστού εκ νεκρών».
Η κληρονομιά είναι γι’
αυτούς που την πιστεύουν, δεν χρειάζονται ηττοπάθειες.
Αποκ.κα:1-2
«Και είδον ουρανόν νέον και γην νέαν· διότι ο πρώτος ουρανός
και η πρώτη γη παρήλθε, και η θάλασσα δεν υπάρχει πλέον. Και εγώ ο Ιωάννης είδον την
πόλιν την αγίαν, την νέαν Ιερουσαλήμ καταβαίνουσαν από του Θεού εκ του ουρανού,
ητοιμασμένην ως νύμφην κεκοσμημένην διά τον άνδρα αυτής».
Ποια είναι τα κοσμήματα; Ο
καρπός του Πνεύματος (Ψαλμ.με:13 «Όλη
η δόξα της θυγατρός του βασιλέως είναι έσωθεν»).
Α΄Κορ.β:9 «αλλά καθώς είναι γεγραμμένον, Εκείνα τα οποία οφθαλμός δεν είδε και
ωτίον δεν ήκουσε και εις καρδίαν ανθρώπου δεν ανέβησαν, τα οποία ο Θεός ητοίμασεν
εις τους αγαπώντας αυτόν».
Άλλο ένα στοιχείο της Νύμφης. Ο Θεός τα ετοίμασε γι’
αυτούς που Τον αγαπάνε, γι’ αυτούς που κάνουν το θέλημά Του. Όταν Τον αγαπάς
δεν πορνεύεις πνευματικά.
Αυτή πρέπει να είναι η νύμφη, εμείς τι κάνουμε;
Εφες.ε:15 «Προσέχετε λοιπόν πως να
περιπατήτε ακριβώς, μη ως άσοφοι, αλλ' ως σοφοί».
Υπάρχουν πολλά περπατήματα, αλλά εμείς πρέπει να
περπατάμε ακριβώς!
ε:16 «εξαγοραζόμενοι τον καιρόν,
διότι αι ημέραι είναι πονηραί». Που σημαίνει ότι υπάρχει στοιχείο αιφνιδιασμού, αλλά οι
σοφοί περπατάνε ακριβώς. Τέλειοι μεταξύ των συγχρόνων τους.
Πρέπει
να γίνουμε υπεύθυνοι για ότι ξέρουμε. Ο Θεός περιμένει ανάλογο καρπό, σταφύλια
κι όχι αγριοστάφυλα.
Η Νύμφη είναι η δόξα του
Υιού!
Ψαλμ.κε:14 «Το απόρρητον του Κυρίου είναι μετά των φοβουμένων αυτόν και την
διαθήκην αυτού θέλει φανερώσει εις αυτούς».
Ιωάν.ζ:16 «Απεκρίθη προς αυτούς ο Ιησούς και είπεν· Η ιδική μου διδαχή δεν είναι
εμού, αλλά του πέμψαντός με». Ο Ιησούς δεν ύψωνε τον εαυτό Του.
Β΄Θες.β:1-12 «Σας παρακαλούμεν δε, αδελφοί, περί της παρουσίας του Κυρίου ημών Ιησού
Χριστού και της εις αυτόν επισυνάξεως ημών, να μη σαλευθήτε ταχέως από του
φρονήματός σας, μηδέ να θορυβήσθε, μήτε διά πνεύματος μήτε διά λόγου μήτε δι'
επιστολής ως γραφομένης υφ' ημών, ότι τάχα επλησίασεν ημέρα του Χριστού. Ας
μη σας εξαπατήση τις κατ' ουδένα τρόπον· διότι δεν θέλει ελθεί η ημέρα εκείνη,
εάν δεν έλθη πρώτον η αποστασία και αποκαλυφθή ο άνθρωπος της αμαρτίας, ο υιός
της απωλείας, ο αντικείμενος και υπεραιρόμενος
εναντίον εις πάντα λεγόμενον Θεόν ή σέβασμα, ώστε να καθήση εις τον ναόν του
Θεού ως Θεός, αποδεικνύων εαυτόν ότι είναι Θεός. Δεν
ενθυμείσθε ότι ενώ ήμην έτι παρ' υμίν σας έλεγον ταύτα; Και
τώρα γνωρίζετε εκείνο, το οποίον κωλύει αυτόν, ώστε να αποκαλυφθή εν τω εαυτού
καιρώ· διότι το μυστήριον της ανομίας ήδη
ενεργείται, μόνον έως να εκβληθή εκ μέσου ο κωλύων τώρα· και
τότε θέλει αποκαλυφθή ο άνομος, τον οποίον ο Κύριος θέλει απολέσει με το πνεύμα
του στόματος αυτού και θέλει εξαφανίσει με την επιφάνειαν της παρουσίας αυτού· όστις
θέλει ελθεί κατ' ενέργειαν του Σατανά εν πάση δυνάμει και σημείοις και τέρασι
ψεύδους και εν πάση απάτη της αδικίας μεταξύ
των απολλυμένων, διότι δεν εδέχθησαν την αγάπην της αληθείας διά να σωθώσι· και
διά τούτο θέλει πέμψει επ' αυτούς ο Θεός ενέργειαν πλάνης, ώστε να πιστεύσωσιν
εις το ψεύδος, διά να κατακριθώσι πάντες οι μη
πιστεύσαντες εις την αλήθειαν, αλλ' ευαρεστηθέντες εις την αδικίαν».
Το σχέδιο του Θεού. Από την
Αρπαγή και μετά, ο Θεός επεμβαίνει στη γη.
Α΄Θες.δ:15 «Διότι
τούτο σας λέγομεν διά του λόγου του Κυρίου, ότι ημείς οι ζώντες, όσοι
απομένομεν εις την παρουσίαν του Κυρίου, δεν θέλομεν προλάβει τους κοιμηθέντας».
Άνθρωποι
δεν θα προλάβουν να πεθάνουν! Αν δεν πιστεύουμε στην Αρπαγή, δεν θα την
απολαύσουμε!
Λουκ.κα:34 «Προσέχετε δε εις εαυτούς μήποτε βαρυνθώσιν αι καρδίαι σας από κραιπάλης
και μέθης και μεριμνών βιωτικών, και επέλθη αιφνίδιος εφ' υμάς η ημέρα εκείνη».
Με τις κραιπάλες αμβλύνεται ο
νους, χάνει την οξύτητα που πρέπει να έχει.
Ματθ.κδ:1-14
Λουκ.κα:36 «Αγρυπνείτε
λοιπόν δεόμενοι εν παντί καιρώ, διά να καταξιωθήτε να εκφύγητε πάντα
ταύτα τα μέλλοντα να γείνωσι και να σταθήτε έμπροσθεν του Υιού του ανθρώπου».