«και επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου, και ήρχισαν να λαλώσι ξένας γλώσσας, καθώς το Πνεύμα έδιδεν εις αυτούς να λαλώσιν» (Πράξ.β:4).
Το 'Αγιο Πνεύμα
Ο Θεός είναι 'Αγιος (Α' Πέτρ.α:16). Στην πραγματικότητα, ο Θεός είναι ο μόνος 'Αγιος. Επιπλέον, ο Θεός είναι Πνεύμα (Ιωάν.δ:24) και υπάρχει μόνο ένα Πνεύμα (Εφες.δ:4). Το 'Αγιο Πνεύμα είναι ο Θεός (Πράξ.ε:3-4 Α΄Κορ.γ:16-17 μαζί με το ς:19-20). Στους Ρωμ.η:9 διαβάζουμε ότι το 'Αγιο Πνεύμα είναι το Πνεύμα του Θεού.
Αυτός ο τίτλος του Θεού, υπογραμμίζει την αγιότητά και την πνευματική Του φύση. Η Βίβλος τον χρησιμοποιεί πολύ συχνά όταν αναφέρεται στις σχέσεις και τις δραστηριότητες του Θεού με τον άνθρωπο που μόνο ένα πνεύμα μπορεί να κάνει. Η Καινή Διαθήκη συνδέει ιδιαίτερα το 'Αγιο Πνεύμα με το έργο της αναγέννησης και της κατοίκησης του Θεού στον άνθρωπο (Ιωάν.γ:5 ιδ:16-17).
Το βάπτισμα του πνεύματος
Στην Καινή Διαθήκη, είναι μια ζωτικής σημασίας εμπειρία με το Θεό. Η λέξη βάπτισμα σημαίνει καταβύθιση. Χρησιμοποιώντας αυτή την ορολογία, η Βίβλος απεικονίζει αυτή την εμπειρία σαν πλήρη βύθιση στο Πνεύμα του Θεού. Ακόμα, η Βίβλος περιγράφει το άτομο που βαπτίζεται σαν πληρωμένο με το Πνεύμα.
Αυτές είναι συμπληρωματικές (όχι αντιφατικές) απεικονίσεις, γιατί όταν βυθίζουμε ένα άδειο δοχείο σε υγρό, αυτό όχι μόνο περιβάλλεται αλλά και γεμίζει εντελώς με το υγρό. Αυτές οι περιγραφές μας μεταδίδουν την ιδέα ότι αυτός που λαμβάνει το 'Αγιο Πνεύμα έρχεται σε μια στενή προσωπική κοινωνία με το Θεό. Ζει σταθερά ενωμένος μαζί Του, και ο Θεός γίνεται ένα μέρος της ζωής του. Γίνεται ναός στον οποίο ο Θεός κατοικεί, και το Πνεύμα του Θεού επηρεάζει κάθε σκέψη και δραστηριότητά του.
Βιβλική ορολογία
Το βιβλίο των Πράξεων περιγράφει το βάπτισμα του Πνεύματος με πολλούς τρόπους: «επλήσθησαν άπαντες Πνεύματος Αγίου» (β:4), «επαγγελίαν του Αγίου Πνεύματος» (β:33), «δωρεάν του Αγίου Πνεύματος» (β:38), «επήλθε το Πνεύμα το 'Αγιον επί πάντας» (ι:44), «η δωρεά του Αγίου Πνεύματος εξεχύθη» (ι:45), «έλαβον το Πνεύμα το 'Αγιον» (ι:47) και «ήλθε το Πνεύμα το 'Αγιον επ' αυτούς» (ιθ:6). Οι επιστολές λένε ότι το 'Αγιο Πνεύμα κατοικεί μέσα μας (Ρωμ.η:9).
Όλες αυτές οι φράσεις απλά προσδιορίζουν την ίδια εμπειρία της Καινής Διαθήκης με διαφορετικούς τρόπους. Όταν κενά ανθρώπινα σκεύη βαφτίζονται στο πνεύμα, γεμίζουν με το πνεύμα. Όταν ο Θεός εκχέει το Πνεύμα Του στους ανθρώπους, το Πνεύμα έρχεται πάνω τους, λαμβάνουν το Πνεύμα, και γεμίζουν με το Πνεύμα. Όταν ο Θεός δίνει το Πνεύμα Του, εκπληρώνει την υπόσχεσή Του, και οι άνθρωποι λαμβάνουν το Πνεύμα. Ο παρακάτω πίνακας καταδεικνύει την ισοδυναμία όλων αυτών των φράσεων.
Οι παρακάτω Γραφικές αναφορές είναι από το βιβλίο των Πράξεων των αποστόλων.
Βάπτιση
|
Επίπτωση
|
Πλήρωση
|
Δωρεά
|
Λήψη
|
Έκχυση
| ||
α:5,8
| |||||||
Πλήρωση
|
ια:15-16
|
ι:44-47
ιθ:2,6
| |||||
α:5, β:4
|
α:5,8
β:4
|
β:4
ια:15
| |||||
Δωρεά
|
ια:15-17
|
β:38
ιθ:2,6
|
ι:44-45
|
β:4
ια:17
| |||
Λήψη
|
α:5 β:33
|
ιθ:2
ιθ:6
|
ι:44
ι:47
|
β:4
β:33
|
β:38
| ||
ι:45
ια:15-16
|
α:8
β:16-18
|
ι:44-45
|
β:4
β:16-17
|
Ι:45
|
ι:45
ι:47
| ||
Υπόσχεση
|
α:4-5
|
α:4
α:8
|
ι:4-5
ια:15-16
|
β:4
β:33
|
β:38-39
|
β:33
|
α:4
β:16-17
|
Κάποιες απ' αυτές τις περιγραφές παραβάλλουν το 'Αγιο Πνεύμα με το νερό. Ο Ιησούς περιέγραψε το Πνεύμα σαν ζωντανό νερό που σβήνει την πνευματική δίψα (Ιωάν.δ:14, ζ:38). Ωστόσο, στην πραγματικότητα, το 'Αγιο Πνεύμα δεν είναι κάτι ρευστό, αλλά ο ίδιος ο Θεός. Ακόμα, η Γραφή σχετίζει το 'Αγιο Πνεύμα με τη φωτιά (Ματθ.γ:11) και τον άνεμο (Ιωάν.γ:8), αλλά το Πνεύμα δεν είναι κυριολεκτικά φωτιά, αέρας ή νερό.
Πληρωμένοι με το Πνεύμα
Αυτή η έκφραση βρίσκεται μέσα στο βιβλίο των Πράξεων και είναι ισοδύναμη με το «βαπτισμένοι με το 'Αγιο Πνεύμα» περιγράφοντας και στις δύο περιπτώσεις την αρχική εμπειρία της λήψης του Αγίου Πνεύματος καθώς έρχεται για να κατοικήσει μέσα στον άνθρωπο.
Μετά την ημέρα της Πεντηκοστής, κάποιοι βαπτισμένοι με Πνεύμα 'Αγιο πιστοί, μαζεύτηκαν για προσευχή και «επλήσθησαν άπαντες πνεύματος αγίου» (Πράξ.δ:31). Ο Θεός επισκεύθηκε αυτή την ομάδα των πιστών και ανανέωσε την αρχική εμπειρία τους.
Ο Πέτρος «πλησθείς πνεύματος αγίου» μίλησε στους άρχοντες, τους πρεσβύτερους και τον αρχιερέα (Πράξ.δ:8).
«Ο Σαύλος, ο και Παύλος, πλησθείς Πνεύματος Αγίου» (Πράξ.ιγ:9) προφήτεψε ότι ο Ελύμας ο μάγος θα έμενε τυφλός μέχρι καιρού.
Απ' αυτά τα περιστατικά, βλέπουμε ότι οι εκφράσεις «επλήσθησαν» ή «πλησθείς» μπορεί να σημαίνουν ένα ιδιαίτερο στιγμιαίο χάρισμα δύναμης σε κάποιον που είναι ήδη βαπτισμένος με το 'Αγιο Πνεύμα.
'Αλλα εδάφια χρησιμοποιούν την ίδια λέξη για να περιγράψουν τη συνεχόμενη κατοίκηση του Πνεύματος σε κάποιον βαπτισμένο με Πνεύμα 'Αγιο πιστό. Οι εφτά διάκονοι που εκλέχτηκαν για να βοηθήσουν τους αποστόλους ήταν «πλήρεις πνεύματος αγίου» (Πράξ.ς:3,5).
Ο Παύλος προτρέποντας την εκκλησία των Εφεσίων τους έγραψε «πληρούσθε δια του πνεύματος» (Εφες.ε:18). Το τελευταίο εδάφιο είναι μια προτροπή σε βαπτισμένους με 'Αγιο Πνεύμα πιστούς, να το αφήνουν να ελέγχει συνεχόμενα τη ζωή τους. Με αυτή την έννοια, η έκφραση «πληρούσθε δια του πνεύματος» ισοδυναμεί με το «περιπατούντες κατά το πνεύμα» (Ρωμ.η:4), που σημαίνει να οδηγείται κάποιος καθημερινά και να παίρνει δύναμη από το 'Αγιο Πνεύμα.
Όταν ένας αποστάτης επιστρέψει δεν βαπτίζεται ξανά με Πνεύμα 'Αγιο, απλά «ξαναγεμίζει» με το Πνεύμα. Εξαιτίας της απιστίας και της ανυπακοής του αποστάτη αποκληρώνεται, αλλά είναι αναγεννημένος. Το ιστορικό γεγονός της αναγέννησης και της δικαίωσης ισχύει ακόμα. Όταν μετανοήσει και επιστρέψει, δεν χρειάζεται να αναγεννηθεί ξανά. Δεν μπορεί να ξαναβαπτιστεί στο νερό και το Πνεύμα. Το αρχικό βάπτισμα στο νερό και το Πνεύμα ενεργοποιείται πάλι.
Συμπερασματικά, η φράση: «πληρωμένος με το Πνεύμα», στην αποστολική εκκλησία, μπορεί να είχε και τις τρεις έννοιες:
(1) το αρχικό βάπτισμα με Πνεύμα 'Αγιο,
(2) την καθημερινή οδηγία και δύναμη που δίνει το Πνεύμα στον βαπτισμένο με Πνεύμα 'Αγιο πιστό που συνεχίζει να παραχωρείται στο Θεό και
(3) μεταγενέστερη εμπειρία που ανανεώνει την αρχική εμπειρία.
Θα πρέπει να ξεχωρίσουμε το βάπτισμα του Πνεύματος από κάθε άλλη εμπειρία με το Θεό της Παλαιάς Διαθήκης. Η πλήρωση με Πνεύμα 'Αγιο στις Πράξεις είναι διαφορετικό πράγμα από την πλήρωση του Πνεύματος που είχε ο Ιωάννης ο Βαπτιστής. Είναι μια καινούρια εμπειρία για μια καινούρια εκκλησία.
Είναι μέρος της σωτηρίας
Όπως φαίνεται στον προηγούμενο πίνακα, κάθε περιγραφή του έργου του Αγίου Πνεύματος στην αρχική εμπειρία της σωτηρίας, μπορεί να εξομοιωθεί με το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος.
Το βάπτισμα του Πνεύματος είναι το ίδιο με τη γέννηση του Πνεύματος (Ιωάν.γ:5). Το Πνεύμα ξεκινά να «κατοικεί» στη ζωή κάποιου, όταν αυτός βαπτιστεί με το Πνεύμα. Κάθε άλλη εναλλακτική λύση δεν είναι λογική. Για παράδειγμα, πως μπορεί το Πνεύμα να κατοικεί σε κάποιον αν δεν έχει λάβει το Πνεύμα, αν δεν έχει πληρωθεί με το Πνεύμα, αν το Πνεύμα δεν έχει επέλθει επ' αυτόν, ή αν το Πνεύμα δεν έχει επιπέσει επ' αυτόν;
Α΄Κορ.ιβ:13 «διά του ενός Πνεύματος εβαπτίσθημεν εις εν σώμα». Ο απόστολος Παύλος, μ' αυτά τα λόγια, αναφέρεται στην ίδια εμπειρία που ο Ιησούς υποσχέθηκε στις Πράξ.α:5 «Διότι ο μεν Ιωάννης εβάπτισεν εν ύδατι, σεις όμως θέλετε βαπτισθή εν Πνεύματι Αγίω ουχί μετά πολλάς ταύτας ημέρας».
Το βάπτισμα λοιπόν με το 'Αγιο Πνεύμα είναι μέρος της σωτηρίας, δεν είναι εμπειρία που ακολουθεί τη σωτηρία.
Το βάπτισμα του Αγίου Πνεύματος είναι ο τρόπος με τον οποίο ο Ιησούς έρχεται στη ζωή κάποιου. Δεν υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα στον Ιησού Χριστό και το 'Αγιο Πνεύμα, γιατί το 'Αγιο Πνεύμα είναι το Πνεύμα του Χριστού (Ρωμ.η:9). Ο Ιησούς κατοικεί μέσα μας με την κατοίκηση του Πνεύματος (Εφες.γ:16-17). «Ο δε Κύριος είναι το Πνεύμα» και το 'Αγιο Πνεύμα είναι «το Πνεύμα του Κυρίου». Δεν είναι δυνατόν να λάβει κανείς το Χριστό σε μια περίπτωση και σε άλλη περίπτωση να λάβει το 'Αγιο Πνεύμα, γιατί υπάρχει μόνο ένα Πνεύμα (Εφες.δ:4, Α΄Κορ.ιβ:13). Όταν βαπτιζόμαστε με το 'Αγιο Πνεύμα, λαμβάνουμε το Χριστό στη ζωή μας.
Το βάπτισμα με το 'Αγιο Πνεύμα είναι μόνο η αρχή μιας ζωής πλήρους Πνεύματος Αγίου. Δεν είναι εμπειρία μόνο για λίγους εκλεκτούς, ούτε κάτι που συμβαίνει αφού κάποιος πιστέψει μετά από μεγάλη αργοπορία και αγωνιώδη εκζήτηση. Αντίθετα, είναι μέρος της αναγέννησης και συμβαίνει με μετάνοια και πίστη.
Ο βαπτισμένος με Πνεύμα 'Αγιο πιστός δεν σημαίνει ότι έχει φτάσει σε κάποιο βαθμό τελειότητας, απλά έχει ξεκινήσει να ζει τη χριστιανική ζωή. Αφού βαπτιστεί με το Πνεύμα, πρέπει ν' αρχίσει ν' αναζητά την καθημερινή ανανέωση υποτασσόμενος στην οδηγία του Πνεύματος, αφήνοντάς το να έχει τον πλήρη έλεγχο, ώστε ν' αρχίσει να παράγεται ο καρπός του Πνεύματος.
Κάποιοι διδάσκουν ότι το βάπτισμα με Πνεύμα 'Αγιο είναι ένα δεύτερο ή τρίτο «έργο χάρης», εννοώντας μια στιγμιαία εμπειρία που ακολουθεί τη σωτηρία. Οι περισσότερες προτεσταντικές ομολογίες θεωρούν το βάπτισμα με 'Αγιο Πνεύμα σαν μέρος της σωτηρίας και αρνούνται την άποψη της στιγμιαίας εμπειρίας. Το αγιαστικό κίνημα του 1800 δίδασκε ένα δεύτερο έργο χάρης μετά τη σωτηρία, που το ονόμαζε καθαγίαση, κατά το οποίο ο άνθρωπος καθαρίζεται τελείως από την αμαρτία που κατοικεί μέσα του.
Στις αρχές του 1900, πολλοί από την αγιαστική κίνηση έλαβαν το 'Αγιο Πνεύμα μιλώντας σε άγνωστες γλώσσες, ταξινομώντας αυτή την εμπειρία σαν ένα τρίτο έργο χάρης.
Στο φως της βιβλικής διδασκαλίας και ορολογίας που μελετάμε, συμπεραίνουμε ότι το βάπτισμα με το 'Αγιο Πνεύμα δεν είναι ούτε δεύτερο ούτε τρίτο έργο χάρης, αλλά είναι μέρος της σωτηρίας και της αναγέννησης.
Η ίδρυση της εκκλησία της Καινής Διαθήκης
Η εκκλησία της Καινής Διαθήκης ξεκίνησε την ημέρα της Πεντηκοστής, μετά την ανάληψη του Ιησού. Ο Ιωάννης ο Βαπτιστής δεν ξεκίνησε αυτή την εκκλησία, απλά προετοίμασε την οδό. Ο Ιησούς διακήρυξε ότι ο Ιωάννης είναι ο μεγαλύτερος προφήτης, αλλά αμέσως μετά διευκρίνισε: «πλην ο μικρότερος εν τη βασιλεία του Θεού είναι μεγαλήτερος αυτού» (Λουκ.ζ:28).
Σήμερα, ο καθένας που συμμετέχει στο σχέδιο της σωτηρίας του Θεού, που εκπληρώνεται με την κατοίκηση του Αγίου Πνεύματος μέσα του, έχει περισσότερα πνευματικά προνόμια, ευλογίες και δύναμη απ' ότι είχε ο Ιωάννης ο Βαπτιστής.
Ο Ιωάννης κήρυξε ότι η Βασιλεία των ουρανών ήταν πλησίον (Ματθ.γ:1-2). Ουσιαστικά το μήνυμα της Βασιλείας ξεκίνησε με τον Ιωάννη (Ματθ.ια:11-13 & Λουκ.ις:16). Ωστόσο, αυτός δεν συμμετείχε στην πληρότητα αυτής της Βασιλείας, αφού η πληρότητα της χάρης έγινε δια Ιησού Χριστού (Ιωάν.α:16-17). Δεν ήταν βαπτισμένος με το 'Αγιο Πνεύμα, αλλά κήρυξε ότι ο Ιησούς θα βάπτιζε με Πνεύμα 'Αγιο (Ματθ.γ:11).
Στο διάστημα της διακονίας του Ιησού Χριστού, η εκκλησία της Καινής Διαθήκης δεν υπήρχε. Ο ίδιος μίλησε γι' αυτή την εκκλησία σε μελλοντικό χρόνο «επί ταύτης της πέτρας θέλω οικοδομήσει την εκκλησίαν μου» (Ματθ.ις:18).
Πριν την ανάληψή Του, είπε στους μαθητές Του πολύ περιληπτικά «να κηρυχθή εν τω ονόματι αυτού μετάνοια και άφεσις αμαρτιών εις πάντα τα έθνη, γινομένης αρχής από Ιερουσαλήμ» (Λουκ.κδ:47). Τους είπε ακόμα να περιμένουν στην Ιερουσαλήμ μέχρι να βαπτιστούν με Πνεύμα 'Αγιο. Το Πνεύμα θα τους έδινε τη δύναμη να γίνουν μάρτυρές Του (Λουκ.κδ:49, Πράξ.α:4-8).
Η εκκλησία της Καινής Διαθήκης χρονολογείται μάλλον από την ημέρα της Πεντηκοστής, παρά από τις μέρες που κήρυττε ο Ιωάννης ή από τις μέρες της διακονίας του Ιησού.
Ο Θεός είχε σχεδιάσει μια καινούρια διαθήκη με τον άνθρωπο κι αυτή η διαθήκη απαιτούσε το θάνατο και την ανάσταση του Χριστού πριν ισχύσει. Αυτή η καινούρια διαθήκη περιλάμβανε και τη βάπτιση στο 'Αγιο Πνεύμα (Ιερεμ.λα:31-33, Β΄Κορ.γ:3-6).
Πριν τεθεί σε ισχύ η Καινή Διαθήκη, ο Ιησούς έπρεπε να πεθάνει «Και διά τούτο είναι μεσίτης διαθήκης καινής, ίνα διά του θανάτου, όστις έγεινε προς απολύτρωσιν των επί της πρώτης διαθήκης παραβάσεων, λάβωσιν οι κεκλημένοι την επαγγελίαν της αιωνίου κληρονομίας. Διότι όπου είναι διαθήκη, ανάγκη να υπάρχη θάνατος εκείνου, όστις έκαμε την διαθήκην» (Εβρ.θ:15-16).
Ο Ιησούς έγινε μεσίτης αυτής της Νέας Διαθήκης με το θάνατό Του και η ανάστασή Του έκανε το θάνατο αποτελεσματικό (Ρωμ.δ:24-25). Γι' αυτό, το 'Αγιο Πνεύμα δόθηκε μόνο μετά το θάνατο και την ανάσταση του Ιησού: «Τούτο δε είπε περί του Πνεύματος, το οποίον έμελλον να λαμβάνωσιν οι πιστεύοντες εις αυτόν· διότι δεν ήτο έτι δεδομένον Πνεύμα 'Αγιον, επειδή ο Ιησούς έτι δεν εδοξάσθη» (Ιωάν.ζ:39). «Εγώ όμως την αλήθειαν σας λέγω· συμφέρει εις εσάς να απέλθω εγώ. Διότι εάν δεν απέλθω, ο Παράκλητος δεν θέλει ελθεί προς εσάς· αλλ' αφού απέλθω, θέλω πέμψει αυτόν προς εσάς» (Ιωάν.ις:7). Η εκκλησία της Καινής Διαθήκης ξεκίνησε τη μέρα της Πεντηκοστής, μετά το θάνατο, την ταφή και την ανάσταση του Κυρίου που έκαναν διαθέσιμη την Καινή Διαθήκη.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
