Α.
ΜΕΡΙΚΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Αναφέρουμε πιο κάτω μερικά από τα
σπουδαιότερα γεγονότα του πρώτου χρόνου του έργου του Ιησού κατά χρονολογική
σειρά. Τα γεγονότα αυτά αρχίζουν από το
βάπτισμα και τελειώνουν με την αρχή του δεύτερου Πάσχα των Εβραίων. Συμβαίνουν
σε διάστημα περισσότερο από ένα χρόνο, όταν ο Ιησούς ήταν περίπου 30 χρονών.
Ο σκοπός της μελέτης αυτής είναι να δώσει
στο σπουδαστή μια γενική ιδέα του έργου του Ιησού τον πρώτο χρόνο. Δεν γίνεται
προσπάθεια να απαριθμήσουμε όλα τα περιστατικά αλλά τα σπουδαιότερα. Στις περισσότερες περιπτώσεις σας δίνουμε μόνο μία
παραπομπή, μολονότι αυτό αναφέρεται σε περισσότερα Ευαγγέλια.
Το έτος αυτό κάποιες φορές αναφέρεται σαν «Το Έτος των Εγκαινίων».
|
Το
Βάπτισμα του Ιησού στον Ιορδάνη
|
Ματθαίος γ:13-17
|
|
Ο
πειρασμός του Ιησού στην έρημο
|
Ματθαίος δ:1-11
|
|
Η
μαρτυρία του Ιωάννη του Βαπτιστή
|
Ιωάννης α:19-51
|
|
Ο
γάμος στην Κανά της Γαλιλαίας
|
Ιωάννης β:1-11
|
|
Ο
Ιησούς πηγαίνει στην Καπερναούμ
|
Ιωάννης β:12
|
|
Ο
Ιησούς πηγαίνει στην Ιερουσαλήμ για το Πάσχα.
|
Ιωάννης β:13
|
|
Ο
Ιησούς καθαρίζει το Ναό
|
Ιωάννης β:13-15
|
|
Ο
Ιησούς μιλάει στο Νικόδημο
|
Ιωάννης γ:1-21
|
|
Ο
Ιησούς μιλάει με τη γυναίκα στο πηγάδι
|
Ιωάννης δ:1-42
|
|
Θεραπεύει
στην Κανά το γιο του βασιλικού.
|
Ιωάννης δ:46-54
|
|
Ο Ιησούς πηγαίνει στη Ναζαρέτ και σώζει
τη ζωή Του από θαύμα.
|
Λουκάς δ:28-30
|
|
Η πρόσκληση των τεσσάρων μαθητών Σίμωνα,
Ανδρέα, Ιάκωβου, Ιωάννη:
|
Λουκάς ε:1-11
|
|
Θεραπεία
δαιμονισμένου στη Συναγωγή της Καπερναούμ
|
Λουκάς δ:31-37
|
|
Ο
Ιησούς θεραπεύει την πεθερά του
Πέτρου.
|
Λουκάς δ:38-44
|
|
Ο
Ιησούς σταματάει την τρικυμία
|
Μάρκος δ:35-41
|
|
Θεραπεία
δαιμονισμένου των Γαδαρηνών.
|
Μάρκος ε:1-20
|
|
Θεραπεία
της κόρης του Ιάειρου.
|
Μάρκος ε:21-43
|
|
Θεραπεία
του παράλυτου στην Καπερναούμ.
|
Λουκάς ε:18-25
|
|
Καλεί
το Ματθαίο να γίνει μαθητής Του.
|
Λουκάς ε:27-32
|
Β. Ο
ΚΑΘΑΡΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΝΑΟΥ
Πρώτος καθαρισμός: Ιωάν.β:13-22
Δεύτερος καθαρισμός: Ματθ.κα:12-13 Μάρκ.ια:15-18 Λουκ.ιθ:45
Ο Ιησούς καθάρισε το Ναό δύο φορές. Η πρώτη
αναφέρεται στο Ευαγγέλιο του Ιωάννη και έγινε στις αρχές του έργου Του. Η
δεύτερη αναφέρεται και στα τέσσερα Ευαγγέλια και έγινε κατά το τέλος του έργου Του, την επόμενη της θριαμβευτικής
Του εισόδου.
Σ’ αυτά τα δύο περιστατικά που έγιναν στην
αρχή και το τέλος του έργου Του, φαίνεται ότι υπήρχε θείος σκοπός. Στην πρώτη
κάθαρση ο Ιησούς μπορούσε να κηρύξει την αληθινή Του εξουσία και να αναγγείλει
την ιδιότητά Του σαν Μεσσία. Ακόμα μπορούσε να εξαγγείλει την αντίθεσή Του στη
διαφθορά της θρησκείας των Εβραίων και να δείξει καθαρά ότι ήταν αντίθετος με
το κακό. Ο Άννας και ο Καϊάφας τον μίσησαν γι’ αυτό. Η δεύτερη κάθαρση σήμαινε
το τέλος του έργου Του, προκαλώντας τη σύλληψή και τη δίκη Του.
Ένα μήνα πριν από το Πάσχα περίπου οι
αργυραμοιβοί άνοιγαν τα περίπτερά τους. Κάθε Εβραίος έπρεπε να πληρώνει φόρο
στο Ναό μισό σέκελ. Όταν οι προσκυνητές άρχιζαν να φτάνουν στην Ιερουσαλήμ, οι
αργυραμοιβοί έμπαιναν μέσα στο Ναό. Αυτοί ζητούσαν περίπου 12% για την αλλαγή
Εβραϊκών νομισμάτων με διάφορα ξένα νομίσματα.
Όταν μέγας Αρχιερέας ήταν ο Άννας, μια
αγορά άνοιξε μέσα στο Ναό για την πώληση προβάτων, βοδιών και περιστεριών. Αυτά
τα ζώα έπρεπε να εξεταστούν από ειδικούς, γιατί ζητούσαν εξωφρενικές αμοιβές. Έτσι
καμιά φορά ένα αρνί πουλιόταν πέντε και έξι φορές πάνω από την αξία του. Η όλη
εμπορική εργασία βασιζόταν στη διαφθορά, και ήταν μια φοβερή βεβήλωση για το
Ναό.
Όταν ο Ιησούς αντίκρισε αυτή τη βεβήλωση
αγανάκτησε και οργίστηκε πάρα πολύ. Έτσι πήρε μερικά σκοινιά, τα έκανε μαστίγιο
και κυνήγησε τα πρόβατα και τα βόδια. Μετά αναποδογύρισε τα τραπέζια των αργυραμοιβών.
Όταν καταλάβουμε το θυμό και την αντίθεση
που δημιουργήθηκαν, μπορούμε να δούμε το μεγάλο θαύμα που έγινε. Κάτι από την εμφάνιση του Ιησού ήταν αυτό που
έκανε το σύνολο του πλήθους να νιώσει δέος και φόβο. Πρέπει βεβαίως να έχουμε
υπόψη ότι αυτό ήταν κάτι που ο κόσμος το ζητούσε, γιατί δεν του άρεσαν οι
αγορές αυτές μέσα στο Ναό και η πράξη του Ιησού είχε την επιδοκιμασία του
κόσμου εκεί. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι αργυραμοιβοί δεν το περίμεναν αυτό
και αιφνιδιάστηκαν χωρίς να βρουν καιρό να αντισταθούν.
Ήταν αναμενόμενο ότι αυτή η πράξη γρήγορα
θα προκαλούσε αντίδραση. Οι αντίπαλοί Του πρόσεχαν να μην έρθουν σε αντίθεση με
το κοινό. Πλησίασαν τον Ιησού με πονηριά προσπαθώντας να Τον παγιδεύσουν. «Τί σημείον
δεικνύεις εις ημάς διότι κάμνεις ταύτα; (Ιωάν.β:18). Με άλλα λόγια του ζητούσαν το σημείο της
εξουσίας Του. Ο Ιησούς όμως δεν έπεσε στην παγίδα, αλλά απάντησε: «Χαλάσατε τον Ναόν τούτον και δια τριών
ημερών θέλω εγείρει αυτόν» (β:19).
Ο Ιησούς αναφερόταν στο σώμα Του, γιατί ήξερε ότι το μίσος που δημιουργήθηκε
εναντίον του θα του κόστιζε τη ζωή Του.
Στη δίκη Του οι εχθροί του άλλαξαν τα λόγια Του και ανάφεραν ότι είπε:
«Εγώ θέλω χαλάσει» (Μαρκ.ιδ:58) και «Δύναμαι να χαλάσω» (Ματθ.κς:61). Ο Ιησούς
όμως είπε: «Χαλάσατε τον ναόν.......»
Από αυτό το περιστατικό στο έργο του Ιησού
μπορούμε να διδαχτούμε ορισμένα πράγματα:
1) Τα σώματά μας είναι
ναοί του αγίου Πνεύματος και δεν πρέπει να τα βεβηλώνουμε. Η στάση του Ιησού θα
είναι η ίδια σχετικά με το πρόσωπο που βεβηλώνει το σώμα του ακριβώς όπως με τη
στάση του Ιησού σ’ αυτούς που βεβήλωσαν το Ναό.
2) Πρέπει να πάρουμε οριστική στάση απέναντι στην
αμαρτία. Δεν πρέπει να υπάρξει συμβιβασμός.
3) Αν είμαστε γεμάτοι
από το Άγιο Πνεύμα, η αντίδραση μας στην αμαρτία και τη διαφθορά στην εκκλησία
πρέπει να είναι η ίδια όπως του Χριστού.
