Γένεση Κεφ.ε Ενώχ

Στο πέμπτο κεφάλαιο της Γένεσης έχουμε τις γενεαλογίες απ’ τον Σήθ μέχρι το Νώε.

Βλέπουμε ότι υπήρξαν 10 γενιές απ’ τον Αδάμ μέχρι το Νώε, που κάλυψαν μια περίοδο περίπου 2.000 χρόνων (συμπεριλαμβανομένης και της ζωής του Νώε μέχρι τον κατακλυσμό).

Βλέπουμε ότι ο Αδάμ έζησε 930 χρόνια «και εγέννησεν υιούς και θυγατέρας».  Αυτοί που ρωτάνε πού βρήκε ο Κάιν τη γυναίκα του, προφανώς δεν ξέρουν ότι ο Αβελ και ο Κάιν δεν ήταν τα μόνα παιδιά του Αδάμ.

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ

ΕΙΝΑΙ Ο ΕΝΩΧ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ;

Επιχειρήματα στήριξης αυτής της δοξασίας και αντίκρουση:

1.  Γέν.ε:24 Και περιεπάτησεν ο Ενώχ μετά του Θεού και δεν ευρίσκετο πλέον διότι μετέθεσεν αυτόν ο Θεός.

2.  Εβρ. ια:5 Δια πίστεως μετετέθη ο Ενώχ δια να μην ίδη θάνατον.

Στην Εβρ.θ:27 λέει ότι είναι αποφασισμένο εις τους ανθρώπους άπαξ να αποθάνωσι μετά δε τούτο κρίσις.

Χρησιμοποιούν το εδάφιο της Α’ Κορ.ιε:53 όπου λέει ότι το φθαρτόν τούτο πρέπει να ενδυθεί αφθαρσίαν, και το θνητό τούτο να ενδυθεί αθανασίαν.

Συμπεραίνουν λοιπόν ότι εφόσον πρέπει όλοι οι άνθρωποι να πεθάνουν και το φθαρτό τούτο σώμα να ντυθεί την αφθαρσία, πρέπει πρώτα αναγκαστικά να περάσουμε απ’ αυτό το στάδιο της φθοράς και του θανάτου για να ντυθούμε την αφθαρσία.

Είναι δηλαδή ανάγκη να πεθάνει πρώτα ο άνθρωπος για να περάσει στην αφθαρσία και την αθανασία. Το ίδιο υποστηρίζουν και για τον Ηλία. Εφόσον το σώμα του δεν γνώρισε τη φθορά, θα επανέλθει πάλι στη γη να πεθάνει πρώτα, να περάσει από τη φθορά για να ντυθεί την αφθαρσία.

Ο Ενώχ περιεπάτησεν μετά του Θεού

Ένας άνθρωπος που δεσπόζει για την αγιότητα της ζωής του, εφόσον η Γραφή δεν αναφέρει τίποτε εις βάρος του, είναι ο Ενώχ.

Γιος ενός άσημου για την ιστορία ανθρώπου, του Ιάρεδ, απογόνου του τρίτου γιου του Αδάμ Σηθ, άθελά του «καθιερώθηκε» απ' το Θεό όπως βεβαιώνει κι η σημασία του ονόματός του, να διαδραματίσει σπουδαίο ρόλο στο θείο σχέδιο για τη σωτηρία του κόσμου.

Γένεση ε

Γέν.ε:1,2

τούτο είναι το βιβλίο της γενεαλογίας του ανθρώπου: “Αυτή είναι η γενεαλογία”. Είναι μια συνηθισμένη φράση μέσα στο λόγο του Θεού. Εδώ όμως στη φράση που εξετάζουμε το “είναι” είναι με μικρά γράμματα που σημαίνει ότι στο Εβραϊκό κείμενο δεν υπάρχει. Έτσι, μας θυμίζει αυτό που το Πνεύμα του Θεού γράφει στο Ματθ.α:1. 

Γένεση δ (3)

Γέν.δ:16

Επειδή η βάση που στηριζόταν η θρησκεία του Κάιν ήταν κακή, ό,τι κτίζει πάνω σ’ αυτήν είναι κακό! Γι’ αυτό ο Κάιν δεν στενοχωρήθηκε για το φόνο του Άβελ, αλλά επειδή άκουσε την κρίση του Θεού που ήταν εναντίον του, απελπίστηκε αφού δεν γνώριζε το Θεό και «εξήλθε από προσώπου του Κυρίου».

Αποχωρίστηκε από την παρουσία του Θεού εξαιτίας της αμαρτίας. Όχι ότι γνώριζε πραγματικά την αμαρτία του, αλλά δεν γνώριζε το χαρακτήρα του Θεού. Το μόνο που θέλει είναι να φύγει μακριά απ’ το Θεό νομίζοντας ότι μόνος του μπορεί να ζήσει με αξιοπρέπεια σ’ ένα κόσμο που προσπαθεί να τον κάνει όμορφο, αν και για το Θεό είναι υπό κατάρα και ο Κάιν «πλανήτης και φυγάς».